Kindermishandeling, wat (niet) te doen?

Kindermishandeling, een onderwerp waar veel over gesproken wordt door ouders en dat helaas steeds vaker voorkomt in onze maatschappij. Maar wat kan je er eigenlijk aan doen als je merkt dat een kind mishandeld wordt? Dit artikel geeft je tips over hoe te handelen (en hoe juist niet) bij vermoeden van mishandeling.

Wat is nu eigenlijk kindermishandeling?

Kindermishandeling is een serieus vergrijp, en er zijn diverse soorten van kindermishandeling. Het is dus niet altijd zo dat een kind geslagen hoeft te worden (lichamelijke mishandeling), ook seksueel misbruik, psychische mishandeling en verwaarlozing vallen onder deze noemer. Dus, het kind dat met blauwe plekken loopt die wel heel erg groot zijn en niet verdwijnen. Het kind dat vaak niet op school is en zo wel, er slecht uitziet, het kind dat ineens van erg spontaan een "stille Willy" wordt. Het kind waarvan de ouders elkaar op het schoolplein in de haren vliegen... deze kinderen vallen onder de `risicogroep`.

Wat kun je doen?

• Het eerste wat je kunt doen als je denkt dat een kind mishandeld wordt is een lijst van symptomen opzoeken via het Internet. De site van 'Veilig thuis' leent zich daar het best voor.
• Wil je niet meteen grote stappen ondernemen? Praat dan eerst zelf met de ouders. Wel moet je dit durven, zo niet dan kun je natuurlijk ook een melding maken bij 'Veilig thuis' (zie punt 3)
• Ben je (redelijk) zeker dat er meer aan de hand is bij een kind thuis? Dan kun je bellen met 'Veilig thuis'. Die zijn te bereiken via 0800-2000. Je kunt via deze organisatie kenbaar maken wat jij hebt gezien of wat je vermoedt. Er zal door de medewerker aan de andere kant worden doorgevraagd. Ook zal jouw adres worden gevraagd (of een telefoonnummer) maar dit zal nooit genoemd worden naar degene die je “aanmeldt”. Het is niet voor niet een anoniem meldpunt. Je kunt via 'Veilig thuis' advies krijgen, de medewerkers zijn allen goed in staat in te schatten hoe serieus een situatie is. Afhankelijk van de situatie zal 'Veilig thuis' iemand langs sturen bij het gezin (vooraf wordt een afspraak gemaakt met het gezin en informatie ingewonnen bij school, huisarts en eventueel andere mensen die betrokken zijn bij het gezin).

Wat kun je beter niet doen?

• Iemand zomaar beschuldigen van kindermishandeling, omdat je vindt dat de desbetreffende ouder zijn kind niet netjes genoeg kleedt, of omdat iemands kind teveel vloekt, of omdat je de ouder gewoon niet mag. 'Veilig thuis' sturen als leuke “treiter”optie (helaas gebeurt dit regelmatig).
• Signalen negeren als je diep in je hart weet, dat er iets goed mis is. Hiermee doe je niemand een plezier, jezelf niet en een kind helemaal niet. Houd in gedachten, kinderen horen beschermd te worden!
• Rondbazuinen dat je “vermoedens”hebt dat een kind mishandelt wordt. Is dit namelijk niet het geval, dan schaadt je daar een heel gezin mee, is dit wel het geval, dan heb je kans dat de desbetreffende ouder via via wel verneemt dat jij “vermoedens”had en kan de reactie naar jou toe uitermate onvriendelijk zijn.

Tot slot

Er zijn veel campagnes in Nederland die mensen bewust willen maken van de omvang van kindermishandeling. Jaarlijks worden zo’n 100.000 kinderen in Nederland namelijk mishandeld, dus ook bij jou om de hoek! Denk niet “het waait wel over”, maar onderneem actie, juist bij twijfel. Mocht je het mis hebben, helaas. Maar als je het bij het juiste eind hebt en een kind daadwerkelijk mishandeld of misbruikt hebt, wordt er tenminste hulp geboden aan het kind en het gezin.