Verliefd of liefdesverdriet, hoe voelt het?

Verliefd, de meeste mensen worden wel eens verliefd op iemand. Als je verliefd bent is die ander ongelooflijk verleidelijk voor je. Je kunt bijna nergens anders meer aan denken dan aan de persoon waar je verliefd op bent. Je verlangt er naar om die persoon aan te raken, te zoenen, te zien… En je hoopt vurig dat de liefde wederzijds is. Je voelt je dolgelukkig. Maar als je liefdesverdriet hebt, ga je juist door een diep dal, waar je wel weer uit komt, ook al kan dat wel even duren. Hoe herken je verliefdheid en hoe kom je zo snel mogelijk van liefdesverdriet af? Verliefdheid is een sterke emotie. Je hormonen staan op springen. Je bent jezelf niet meer en je loopt op een zogenaamde roze wolk. Heb je liefdesverdriet, dan voel je juist het tegenovergestelde. Je voelt je ellendig en je verlangt heftig naar je ex terug. Je wilt je ex terug. Er is zelfs een succesvolle methode ontwikkeld om je ex terug te krijgen. Het is een stappenplan waarin je die dingen leert te doen, die je ex weer verliefd op jou kunnen maken. In een behoorlijk deel van de gevallen, blijkt dat te werken. Lees meer over: Methode om je ex terug te krijgen.

Verliefdheid, wat zijn de verschijnselen?

Hoe weet je of je verliefd bent? Moeilijk te herkennen is verliefdheid niet. Je kunt allerlei verschijnselen hebben, van mild tot zeer heftig:

Je voelt je in de war en niet meer jezelf.
Je ziet in de persoon op wie je verliefd bent alleen maar goede eigenschappen.
Je hebt minder eetlust.
Je slaapt slecht.
Je fantaseert over jou en hem/haar.
Hartkloppingen als je de persoon waar op je verliefd bent tegenkomt.
Een droge mond van de zenuwen.
Je denkt de hele dag aan de persoon waarop je verliefd bent.
Je kunt bijna nergens anders over praten.
Vlinders in je maag.
Je kunt zelfs een kloppend gevoel in je tanden krijgen.
Je kunt zelfs diarree krijgen van de zenuwen.
Trillende benen en knikkende knieën.

Maakt liefde blind?

Liefde maakt (tot op bepaalde hoogte) inderdaad een soort van blind. Je wilt de negatieve eigenschappen van een persoon niet zien als je verliefd bent. Je hebt een romantisch beeld voor ogen en je wilt niet dat dit beeld verstoord wordt, want dan wordt de verliefdheid misschien wel minder en verliefdheid is meestal een heel fijn gevoel. Op den duur slijt de verliefdheid en dan zie je de minder leuke kanten van iemand meestal een stuk beter. Verliefdheid kan gemiddeld een jaar tot 3 jaar aanhouden, daarna kan een relatie blijven bestaan omdat er mogelijk een sterke band is ontstaan. Een grote liefde wordt ook wel de ware liefde genoemd.

Verliefdheid, is het wederzijds?

Hoe weet je of iemand ook verliefd op jou is? Je kunt daarvan niet altijd zeker zijn maar er zijn wel een aantal dingen waar je het aan kunt merken. Iemand die verliefd op jou is:

probeert veel tijd met jou door te brengen.
probeert oogcontact te maken.
probeert je aan te raken.
bloost misschien sneller.
buigt naar je toe in het gesprek.
respecteert jouw grenzen en zal je nergens toe willen dwingen.
luistert naar jouw mening.
glimlacht vaak naar je.
straalt van verliefdheid als zij/hij naar je kijkt.
houdt de dingen die je in vertrouwen vertelt, voor zichzelf.
houdt zich aan afspraken.
laat regelmatig iets van zich horen.
wil dat jij je gelukkig voelt.
geeft jou complimenten en een goed gevoel.
biedt troost als je verdriet hebt.
als hij of zij jou gekwetst heeft dan vind hij/zij dat erg en biedt excuus aan.

Maar je ziet al aan het lijstje dat veel van deze punten voor een deel ook op vriendschap kunnen duiden, dus het zijn niet echt bewijzen van verliefdheid. Als iemand je vertelt dat hij/zij verliefd op je is, of jou een bericht stuurt met deze mededeling, dan weet je al meer. Als je eenmaal echt met iemand gezoend hebt en hij/zij blijft contact op prijs stellen, merk je meestal wel of die persoon ook echt verliefd op je is, of juist alleen op seks uit is. Iemand die verliefd is op jou kan wel heel erg naar je verlangen, maar liefde en iemand dwingen of proberen te dwingen tot seks, gaan niet samen. Iemand die jou dus probeert over te halen tot seks terwijl je dat echt niet wilt, of je daartoe dwingt of probeert te dwingen, is niet verliefd maar egoïstisch.

Liefdesverdriet, wat is dat?

Liefdesverdriet is pijnlijk. Helaas komt het vaak voor dat verliefdheid overgaat, en o.a. dat kan leiden tot het beëindigen van de relatie. Je kunt het gevoel hebben dat je hele leven is ingestort en dat je er nooit meer overheen zal komen. Je kunt je zeer somber en leeg voelen, ook angstig en verraden en verslagen. Het is echter echt waar dat liefdesverdriet altijd overgaat. Als een liefde verbroken wordt, is liefdesverdriet een heel gezonde reactie op (een op dat moment) voor jou groot verlies. Vooral als je een periode heel intens verkering hebt gehad, of als je een lange tijd een relatie hebt gehad, kan het keihard aankomen als de relatie wordt verbroken. Iedereen die liefdesverdriet heeft voelt zich een periode heel ongelukkig.

Wat kan je allemaal voelen als je liefdesverdriet hebt?

somberheid, depressief.
nergens meer zin in hebben.
huilen.
woede, boosheid.
gevoelens van wanhoop.
je minder waard voelen.
angst voor de toekomst.
steeds maar weer denken aan de mooie momenten.
de herinneringen doen pijn.
steeds terugverlangen naar hem of haar.
de hoop dat het nog goed komt vasthouden, terwijl dit niet logisch lijkt.
denken dat je verdriet nooit meer over zal gaan en daar bang voor zijn.
geen zin in eten hebben of juist overmatig gaan eten.
niet kunnen slapen.
piekeren.
opgejaagd gevoel of juist passief zijn.
het gevoel dat er nooit meer een ander komt van wie je zoveel zal kunnen houden als van deze persoon.
minder zelfvertrouwen.

Hoe lang duurt liefdesverdriet?

Soms is liefdesverdriet wel snel over, na een paar dagen of weken, maar vaak duurt het langer. Als de relatie lang geduurd heeft en/of heel intens geweest is, is er misschien nog een langere nasleep, van een half jaar, een jaar of langer. Een periode waarin de pijn nog na blijft knagen. De pijn is dan niet zo heftig meer als aan het begin, maar je voelt je ook nog niet de oude. Het ene moment kun je er minder last van hebben als het andere moment. Hoelang het duurt is afhankelijk van de relatie en de duur van de relatie en hoe intiem je met iemand geweest bent en ook van andere factoren. Liefdesverdriet hoeft niet altijd even intens te zijn, het kan wisselen van zeer intens tot best wel draaglijk. Je kunt zelfs liefdesverdriet hebben als je nog nooit een relatie met iemand gehad hebt. Dan voel je liefdesverdriet omdat het een onbereikbare liefde is. Liefdesverdriet kan dus een paar dagen duren, maar ook een paar weken, een paar maanden of veel langer. Hoe langer het uit is, hoe beter het meestal gaat, dus aan het begin is de pijn over het algemeen het heftigste.

Gaat liefdesverdriet weer over?

De heftige gevoelens en gedachten die je bij liefdesverdriet kunt ondergaan, zijn tijdelijk, maar als je voor het eerst liefdesverdriet hebt denk je vaak dat ze niet tijdelijk zijn maar voor altijd zullen duren. Dat is echt niet het geval. Liefdesverdriet gaat altijd over, maar je hebt wel tijd nodig om te verwerken dat de relatie is beëindigd. De eerste weken zijn vaak het moeilijkste, en daarna kan het nog wel een paar maanden duren voordat je de draad van je leven weer helemaal op kunt pakken. Je merkt dan meestal ook dat je er toch al wat minder vaak aan denkt, alhoewel je er misschien nog wel vaak aan denkt. Vaak is je liefdesverdriet dan nog niet over, maar het gaat wel alweer wat beter. Regelmatig heb je een terugval, dan voel je het verdriet weer heftiger. Op den duur gaat ook dat over.

Liefdesverdriet, hoe gaat het 't snelst weer over?

De intensiteit van het verdriet zal na een aantal weken of maanden met de dag een beetje minder worden, het slijt als het ware. Het verdriet komt dan ook meer in golven, het zakt af en dan ineens is het er weer in volle sterkte. De goede herinneringen doen in die periode pijn, maar later, als je helemaal verwerkt hebt dat de relatie voorbij is, doen ze meestal geen pijn meer.
Door met mensen te praten die naar je willen luisteren en die het begrijpen, zul je sneller over het verdriet heen kunnen komen. Kies hiervoor mensen uit die de tijd nemen om er met je over te praten en die je verdriet niet afdoen als iets waar je geen probleem van moet maken. Het verdriet is echt en doet ook echt pijn, je mag het verdriet voelen en en er over praten helpt.
Ga niet het uitgaansleven in als het pas uit is en je een gebroken hart hebt. Je zal je dan meestal eenzaam voelen tussen al die verliefde en lachende en flirtende mensen.
Sporten, wandelen, fietsen en op een andere manier bewegen, zijn allemaal dingen die je kunnen helpen om zo snel mogelijk liefdesverdriet te verwerken. Je lichaam in actie zetten voorkomt lusteloosheid en werkt ook tegen depressie. Natuurlijk is daarmee niet meteen je gebroken hart geheeld, maar het helpt wel om jezelf mentaal in evenwicht te houden.
Huil als de tranen komen. De pijn is een gezonde reactie op het verlies. Huilen en je verdriet uiten lucht op, en ruimte de pijn op.
Hou in gedachten dat liefdesverdriet altijd over gaat. Het kan lang duren of kort, maar het gaat over. Je moet er doorheen en aan het begin zal je je erg verdrietig voelen maar na verloop van tijd zal de pijn weer genezen. Hou dat steeds in gedachten, dat je verdriet aan het genezen is.
Het is bij liefdesverdriet belangrijk dat je het verdriet niet probeert te ontkennen of weg te drukken. Verdriet hoort bij het verlies. Het verdriet is een gezonde reactie op verlies, ook al doet het pijn. Het is de enige manier om het verlies te verwerken en om het op den duur een plaats te geven. Ontken dus niet dat je verdriet hebt. Als mensen vragen hoe het gaat zeg dan gewoon eerlijk dat het slecht, redelijk of al wat beter gaat.
Als je weer zin krijgt in uitgaan of om een nieuwe liefde te zoeken, zoek dan afleiding door uitstapjes te maken.
Als je er niet uitkomt of met gedachten rondloopt die jou of anderen zouden kunnen schaden, zoals gedachten aan zelfmoord of wraak, neem dan contact op met je huisarts of met een hulpverlenende instantie, dan sta je er niet alleen voor.

Lees verder

© 2009 - 2024 Kisses, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.

Gerelateerde artikelen

Overwin liefdesverdrietJij bent verliefd, of je houdt nog veel van je ex partner, maar de ander houdt niet meer van jou. Liefdesverdriet als ge…

Waarom gaat verliefdheid over?Verliefdheid duurt niet eeuwig. Als je pas verliefd bent denk je echter dat het gevoel nooit minder zal worden. Stapelve…

Afgewezen worden in de liefde: Wat nu?Veel mensen zullen dit fenomeen al hebben meegemaakt. Afgewezen worden door diegene waar jij zo stapelverliefd op was/be…

Liefdesverdriet, de hel van het afkickenDe wetenschap is er eindelijk achter, liefde is een chemisch proces in onze hersenen. Wanneer we verliefd zijn maken onz…

Trouwen en wat eraan vooraf gaatTrouwen is een belangrijke gebeurtenis in het leven en gaat niet zomaar. Er gaan voor de huwelijksvoltrekking nog de nod…

Mars en Venus, mannen en vrouwenMannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus... waarom lijkt dit zo'n cliché, maar lijkt er toch wel wat in te zitte…

Reacties

Tom P., 05-11-2016
Ik heb 8 jaar een relatie gehad met een vrouw met 2 kinderen. Sinds juni zijn we uit elkaar, 2 weken later had ze een nieuwe vriend. Dit heb ik in september toevallig vernomen via Facebook. Een hele zomer heb ik me goed gehouden door veel te sporten en fitnessen. De laatste weken heb ik het moeilijker, waarschijnlijk omdat ik besef dat de breuk voor altijd is. Ik probeer ook steeds contact op te nemen met haar, maar ik krijg geen antwoord. Mijn stiefkinderen die in het weekend steeds bij mij woonden omdat mijn vriendin werkte, heb ik ook reeds sinds juni niet meer gehoord. Het lijkt erop dat ik totaal verstoten ben. We behielden wel steeds onze eigen woning, maar waren zo goed als altijd samen. Er zijn natuurlijk ook periodes geweest dat het moeilijker ging en op zo een periode volgde de breuk.
Ik heb nu het gevoel dat de oorzaak bij mij ligt en er niet alles aan gedaan hebt. Je denkt dan, ' als dan dit gedaan had… dan was er niets gebeurd'. Het lijkt erop dat we door iets dom uit elkaar gegaan zijn. Ik wil er niet aandenken, maar het gebeurt steeds, nu zeker dat het winter wordt. Hoe kan je dit vermijden. Ik heb ook het gevoel dat ik nooit goed genoeg zal zijn voor een vrouw. Mijn vorige relaties duurden ook wel verschillende jaren, maar het liep toch telkens fout. Ik ben nu 45 en denk dat ik alleen zal moeten blijven omdat niemand me wil. Heeft dit ook nog te maken met het liefdesverdriet?
Ik zou ook graag terug normaal contact hebben met mijn ex stiefkinderen, als dat mogelijk is. Dit lijkt me nu wat kort dag door mijn liefdesverdriet. Maar zou dit ooit nog kunnen?
Alles lijkt me wat zinloos nu, ik weet wel dat het overgaat, maar de pijn blijft even erg. Bij vorige lange relaties duurde het ook wel 2 jaar voor ik er helemaal over was, ik hoop dat het nu vlugger verdwijnt. Want 2 jaar liefdesverdriet zie ik nu wel echt niet meer zitten. Reactie infoteur, 07-11-2016
Hi, heel moeilijk voor je. Wat ik meen op te maken uit je reactie is dat je niet begrijpt waarom het uit is gegaan tussen jullie. Daardoor ben je onzeker over de oorzaak en in je zelfvertrouwen zitten deukjes.

Logisch dat het dan nog moeilijker is om te verwerken, als je weet waar het fout is gegaan, kan je het beter overzien en accepteren.

Ik heb de indruk dat je wel wat hulp zou kunnen gebruiken van iemand die met jou zou kunnen zoeken waarom het mis ging, zodat je kunt leren van je fouten, maar ook kunt zien waar je vriendin het niet goed deed.

Ze had na 2 weken een ander. Dat komt hard aan. Was deze persoon al in haar leven toen ze nog met jou was of heeft ze troost gezocht? Vragen waar je waarschijnlijk antwoord op zou willen, om je relatie met haar af te kunnen sluiten. Ik raad je aan om hulp te zoeken via maatschappelijk werk of je huisarts, zodat je er niet zo alleen voor staat. Praten helpt vaak, en als een ander met je meedenkt verwerk je het sneller. Sterkte!

Karel, 14-11-2015
Ik heb het al een halfjaar uit met m'n ex. De eerste maanden waren erg zwaar, toen ging de pijn bijna weg maar nu is het dubbel zo hard terug gekomen. Het is vooral moeilijk omdat ik nu weet dat ze de ziekte van Krohn heeft en werkloos is. Ik vind het zo enorm zielig voor haar en telkens heb ik het er heel moeilijk mee als ik aan haar denk. Wat ook pijn doet is dat we met ruzie uit elkaar zijn gegaan en dat ze me overal op heeft geblokkeerd. Ik wil graag verder met m'n leven en geen pijn meer voelen. Is het ook normaal dat ik op het moment een erg laag libido heb? heb al wel geprobeerd met andere vrouwen te daten maar het lukt telkens niet. Hoe zorg ik er toch voor dat ik niet maar aan haar denk en dat de pijn weg zal gaan? ik wil heel graag van deze pijn en somberheid af. Reactie infoteur, 15-11-2015
Moeilijk voor je. Ik denk dat het misschien moeilijker is om het af te sluiten omdat ze je geblokkeerd heeft en dus alle communicatie heeft afgesloten. Wat je natuurlijk nog zou kunnen doen is haar een brief schrijven en deze versturen per gewone post. Misschien niet met als doel om haar terug te krijgen, maar meer met als doel om haar te laten weten dat je je zorgen over haar gezondheid maakt.

Een laag libido komt wel vaker voor als mensen somber of verdrietig zijn. Je bent er misschien nog niet aan toe om met iemand anders seks te hebben.

Soms helpt het om voor jezelf dingen op te schrijven, en door middel van een soort ritueel afscheid te nemen van iemand. Je zou dan kunnen opschrijven waarvan je afscheid nemen wilt, in jouw geval zou dat kunnen zijn:

de hoop dat het nog goed komt tussen jullie
de pijn dat ze alle communicatie heeft verbroken waardoor jij niet de kans hebt gekregen om het af te sluiten op de manier die voor jou beter zou zijn
de kans om haar te steunen tijdens haar ziekte
enzovoorts

Als je die dingen opschrijft en vervolgens op een bepaald moment (bijvoorbeeld) met een bepaald afscheidsritueel meegeeft aan (bijvoorbeeld) de wind, of ergens begraaft… mensen kunnen daarna soms beter verder met hun leven.

Als je dat soort dingen niet ziet zitten, en de pijn gaat niet over en het blijft je leven beheersen, dan kan je overwegen om eens te gaan praten met iemand die verstand heeft van rouw- en verliesverwerking.

Les, 22-10-2015
Ik en mijn beste vriendin komen al meer dan een jaar en half overeen. Het laatste jaar zelfs zo goed dat we veel samen doen, sport en filmpjes en uitstapjes; noem maar op. Sinds kort heeft ze echter iemand leren kennen en al enkele dagen besef ik dat er meer is. Wat ook zo blijkt. Ik ben kapot, hartpijn, slapeloosheid, verdriet, maagpijn, geen honger, misselijk en dit al enkele dagen. Ik ben natuurlijk stapelverliefd op haar maar zei dit niet omdat ze al meerdere keren subtiel liet vallen dat ik haar type niet ben. Gaat dit snel over? Ik voel me zo slecht… ik weet geen weg met mezelf. Wenen helpt niet, roepen helpt niet, en erover spreken met anderen doet pijn. Reactie infoteur, 25-10-2015
Hi, liefdesverdriet doet ook pijn. Je kunt niets veranderen aan de situatie, vooral omdat ze al eerder aangaf dat jij niet haar type bent. Dan weet je eigenlijk al dat de kans dat het blijft niet groot is. Er komt vroeg of laat dan iemand voorbij die wel haar type is en dan wordt ze wel verliefd. Dat lijkt nu gebeurd. Het doet pijn, maar je zal door die pijn heen moeten. Tijd is je beste vriend - tijd heelt de wond weer. En een vriendin die niet verliefd op jou is terwijl jij dat wel op haar bent, dat is ook geen goede relatie. Liefde moet van twee kanten komen, en laat zich verder niet dwingen. Je noemt haar jouw beste vriendin, daaruit maak ik op dat je nooit meer met haar gehad hebt als vriendschap? Vriendschap is misschien weer mogelijk als jij niet meer verliefd bent, anders doet de vriendschap meer pijn dan plezier. Omdat ze nu contact heeft met iemand waar ze blijkbaar wel gevoelens voor heeft, kan je haar het beste een tijdje met rust laten. Dan kan jij genezen van je verdriet, en ondertussen is het het beste om met andere vrienden wat meer tijd rond te brengen, want afleiding helpt ook tegen liefdesverdriet. Als je haar niet ziet zal de pijn het snelste overgaan. Want liefdesverdriet moet gevoed worden om te blijven bestaan. Vandaar dat het sneller minder wordt als je iemand niet spreekt of ziet. In elk geval succes gewenst, en onthou: het gaat echt over!

Probeer afstand te nemen van haar en haar nieuwe vlam, dat is het beste voor jouw liefdesverdriet. Hoe minder je haar nu ziet, hoe sneller het over zal zijn.

R. Cjm, 17-07-2015
Ik en mijn ex zijn nu al zeker 15 maanden uit elkaar (na relatie van 3jr). Ik heb het idee dat ik er voor het grootste gedeelte wel overheen ben. Contact/relationeel met andere vrouwen lukt me overigens nog altijd niet. Soms voel ik me klote om mijn ex (zoals nu er een feestweek voor de deur staat, bang haar te zien en bang voor een terugval in het verdriet)

Is het raar? Het idee hebben er wel aardig overheen te zijn, maar me er soms nog aardig klote om kan voelen? Alvast bedankt voor de hulp. Reactie infoteur, 17-07-2015
Hi, dat is zeker normaal. Je hebt er veel verdriet om gehad en je hebt het losgelaten, maar het verwerken gaat traag. De eerste drie maanden zijn het ergste, daarna gaat het langzaamaan steeds iets beter, Je zal dat ook zelf ervaren hebben de afgelopen anderhalf jaar. Ook nu kan het nog pijn doen, je hebt haar immers zolang gemist. Toch zal er een moment komen dat ook dit laatste restje pijn, weg zal zijn.

Geniet van de Feestweek, en probeer haar een beetje uit de weg te gaan als het je pijn doet om haar te zien. En wie weet kom je een leuke nieuwe vlam tegen op de Feestweek. :)

N., 03-07-2015
Hallo.

Liefdesverdriet, ik kom net uit een relatie van 11 jaar en ik ben vreemdgegaan met een meid. Ze is er achter gekomen via iemand anders. Vertrouwen is zo erg beschadigd dat ze me nooit meer kan vertrouwen vertelde ze mij. Is hier een enige kans dat het ooit nog goed kan komen om haar vertrouwen toch nog terug te kunnen winnen al is die kans vrijwel heel erg klein?

Ik zit er namelijk erg mee en kan haar maar niet uit mijn hoofd zetten we gingen al vanaf ons pubertijd met elkaar.
Mvg N Reactie infoteur, 03-07-2015
Hi, vreemdgaan komt altijd erg hard aan en veel mensen willen dan niet meer verder met hun ex. Het vertrouwen is dan weg. Of je ex er anders over gaat denken zal je met haar moeten bespreken. Maar als het wel weer aan komt tussen jullie hou er dan wel rekening mee dat het vertrouwen waarschijnlijk niet meer heelt. Je kunt niet van haar verwachten dat ze doet alsof het nooit gebeurd is dus ze zal het je dan nog vaak kwalijk nemen. Maar als ze niet meer met je verder wil, dan is dat eenmaal zo. Op het moment dat je vreemdgaat weet je eigenlijk al dat je dat risico loopt. Beloof een volgende keer liever geen trouw als je dat niet zeker weet of je het beloven kan.

Repsi, 13-05-2015
Hallo,
Liefdes verdriet… nou ben verrot… ik lees dat het overgaat. Het is te hopen. Ik heb afgelopen maandag mijn vriendin betrapt met de trainer van de sportschool. Dat wil je toch niet zien. Toen ik haar ermee confronteerde probeerde ze alle manieren om het goed te praten. Haar standaard zin was " het is niet mijn vriend" Die gast is pas vader… is getrouwd en kan niet van een andere vrouw afblijven. En ik maar mijn best doen omdat ik een goeie vent wil zijn.
Ik ben nu 52 jaar… volop in het leven geen zorgen, geen schulden, prima leven en door hoog uit 20 minuten spanning en seks met een ander ben ik g%^#@domme helemaal naar de klote.
Tja ik weet niet waarom ik hier schrijf… kan nu wel begrijpen waarom iemand een ander voor zijn kop schiet of zo.
Ik ben vanaf 2006 gescheiden en heb nog steeds geen partner ontmoet waarvan ik dacht de liefde die ik voel blijft… ook bij haar.
Bij de laatste had ik echt alle hoop dat het wat zou worden. Ik ben ermee gestopt… zij wilde niet… moet toch niet gekker worden dat dit maar normaal is. Tja een echte vraag heb ik niet… voel mij verrot, belogen, intens verdrietig… groetjes Repsi Reactie infoteur, 14-05-2015
Hi, je schrijft waarschijnlijk om je hart even te luchten. Begrijpelijk toch? Je hebt twee grote teleurstellingen gekregen, ten eerste weet je nu dat jullie relatie toch niet zo goed was als het leek, en je bent geconfronteerd met het samenzijn van je vriendin en de trainer.

Het vervelende is dat je vriendin/je ex (ik weet even niet of het nu helemaal uit is tussen jullie) blijkbaar de trainer wel leuk vindt? De vraag is of ze meer dan gewone gevoelens voor hem heeft, en of jullie nog verder kunnen samen. Hoewel je nu helemaal even stuk zit, hoop ik voor jullie dat je binnenkort kunt bespreken waarom dit gegaan is zoals het gegaan is. Mist zij iets in jullie relatie? Of heeft ze gevoelens gekregen voor die trainer? Hoe het ook zit, je zal er doorheen moeten.
Hou je hoofd koel. Ja het doet pijn, maar dit komt best vaak voor. Je moet eerst weten wat ze echt met die man heeft, of niet. Je hebt ze betrapt, maar weet niet wat je gezien hebt. Een kus of een knuffel of meer dan dat. Hoop dat jullie eruit komen. Praat er over met iemand die meer voor je kan betekenen dan haar uitschelden, want daar heb je niet zoveel aan. Probeer er achter te komen waarom ze het zover heeft laten komen. Sterkte.

Jack, 05-01-2015
Ik ben een jongen van 20 jaar en heb momenteel een jaar een vriendin. Echter voordat ik in deze relatie zat was ik smoorverliefd op iemand anders die mij op dat moment helaas niet zag zitten. En ja je voelt hem al aankomen, ik kwam dr tegen tijdens uitgaan en de vonk sloeg over. Elke keer als we elkaar zien is het raak en word er flink geflirt. De relatie die ik momenteel heb zit al een poosje op een dood spoor maar wat raad jij nou aan? Reactie infoteur, 05-01-2015
Hi, het is moeilijk te zeggen wat goed is voor jou. De vraag is ook of je oude vlam jou nu alleen maar interessant vindt omdat je een vaste relatie met een ander hebt, of omdat ze je echt ineens leuk vindt. Menigeen wil namelijk kijken of ze die ander nog zo verliefd kunnen krijgen als voorheen, maar het kan ook zo zijn dat ze nu toch echt voor je valt nu natuurlijk. Het is wel zo dat als je verliefd bent op een ander, je je eigen partner ineens niet meer ziet staan en dat kan heel goed maar tijdelijk zijn. Lees ook eens hier:

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/sociaal/130420-verliefd-op-iemand-anders.html

Je oude vlam zag jou dus eerst niet zitten, en de vraag is nu dus of ze je nu wel echt ziet zitten of dat ze gewoon graag flirt om bevestigd te krijgen dat ze nog steeds goed in de markt ligt. Klinkt niet zo aardig, maar zo bedoel ik het niet. Maar daar moet je misschien wel eerst achter zien te komen. Flirten is immers nog geen vaste relatie. Ze kan wel alleen met je flirten om te kijken of ze je nog verliefd kan maken. De vraag is dus waarom zij nu met jou flirt en wat haar intentie is. Wil ze jou echt, is ze echt verliefd op jou? Dan zal je het waarschijnlijk niet tegen kunnen houden tussen jullie omdat ze voorheen onbereikbaar voor je leek. Als het voor haar niet zo serieus is allemaal dan zal ze niet zo hard achter je aanlopen en dan moet het allemaal van jouw kant komen.

Wat je huidige vriendin betreft, wees lief voor haar want zij kan er ook niks aan doen dat jouw hormonen zich helemaal op een ander focussen op het moment. Hou er rekening mee dat je haar door dit gedoe wel definitief kan kwijtraken. Veel succes met de beslissingen, en laat nog eens horen hoe het verder is gegaan.

T., 26-07-2014
Ik heb een relatie en we hebben vaak ruzies. Hij noemt mij altijd naar hoer en bitch ik vergeef hem altijd en dan is weer goed en dan hebben we weer ruzie noemt hij me weer hoer. Hij wilt nooit toegeven als hij fout is. Ik hou zoveel van hem… Maar is zo moeilijk, hij is zo moeilijk! Wat moet ik doen? Reactie infoteur, 27-07-2014
Als hij besluit dat hij je niet meer zo wil noemen dan pas zal het stoppen. Jij kunt dat niet voor hem beslissen. Jij kunt alleen voor jezelf beslissen hoe je behandelt wilt worden door hem. Als je het steeds weer vergeeft dat hij je zo noemt, dan zeg je eigenlijk ook dat je het toch wel accepteert. Als hij oprecht spijt heeft zal hij echter op een bepaald moment beslissen dat hij je zo niet meer wilt noemen, ook niet als hij kwaad is.

Veel ruzies in relaties komen vaak voor, maar er zijn ook veel relaties waarin weinig ruzie voorkomt. Het hangt er ook vanaf waar de ruzies om gaan. Jaloezie bijvoorbeeld zie je vaak bij mensen die zelf eigenlijk onzeker zijn. Ze zijn dan steeds bij het minste geringste al bang dat hun partner vreemd zal gaan. Misschien kan je het beste eens over jullie problemen praten met iemand die verstand heeft van relaties of een andere vertrouwenspersoon. Luister in elk geval naar je eigen verdriet en stop het niet weg.

Isolde, 12-05-2014
3 jaar geleden heb ik een man leren kennen op mijn werkvloer, bij de eerste kennismaking stelde hij een hoop persoonlijke vragen. Ik ben als een blok voor hem gevallen. Hij is getrouwd en heeft 2 puber jongens. Door onze gezamelijke sportactiviteit heb ik ook zijn vrouw en kinderen leren kennen, allemaal leuke mensen. Toch bleef hij contact zoeken, hij kwam langs voor een babbel, hij belt me 2 X per week, en steeds lange gesprekken ong 20 min over koetjes en kalfjes, hij is heel leuk en aardig tegen mij. Van insiders heb ik vernomen dat hij en zijn vrouw al jaren langs elkaar leven en ieder zijn eigen zaakjes heeft. Ikzelf ben al enkele jaren single en dat weet hij, hij heeft echter nooit toenadering gezocht. 2 jaar geleden heb ik mijn gevoelens voorzichtig duidelijk gemaakt. Zijn antwoord daarop was dat hij mij wel leuk vond maar dat niet zag zitten en geen problemen wou. Dat heb ik moedig geaccepteerd, en me erbij neergelegd, Even heb ik een afstand gecreeerd, Maar hij belde na enkele dagen met een smoes weer op om het contact terug te herstellen. Helaas komen we elkaar te veel tegen en hij bleef me gewoon opbellen om lange gesprekken te voeren. Voor alle duidelijkheid ikzelf heb hem nooit gebeld! In al die jaren niet. Als we elkaar op sportevenementen tegen komen staat hij mij steeds aan te staren, echt altijd en lang, hij gaat ook steeds op een plek staan vanwaar hij me kan observeren, Praten of zo doet hij niet op zo'n evenement. Hij komt ook vaak bij me thuis voor het werk en dan gaan we heel relaxed en vriendschappelijk met elkaar om. We hebben elkaar nog nooit aangeraakt.
Ik voel wel dat we soulmates zijn, Maar na drie jaar ben ik moe en uitgeteld, ik kan en wil mezelf dit niet langer aandoen, mijn liefde voor hem is oprecht en diep. Dus heb ik hem bij zijn laatste bezoek 6 dagen geleden een brief meegegeven waarin ik zeg dat ik afscheid wil nemen van hem, dat ik verder wil met mijn leven, en dat het me blijkbaar niet lukt zolang hij mij al die aandacht geeft. Tot zover geen reactie, wat natuurlijk goed is. Maar ik ken hem en hij gaat dit niet lang volhouden. Wat moet ik doen als hij mij niet uit zijn leven wil? Reactie infoteur, 13-05-2014
Het lijkt me logisch dat je voet bij stuk houdt. Je wilt het niet meer dus dan is het beter om even door de zure appel heen te bijten. Na een tijdje gaat de pijn over en dan ben je vrij om iemand te ontmoeten die wel iets in je ziet.

Het is jammer als hij je wens niet respecteren zou. Het draait immers niet alleen om hem. Mogelijk geniet hij alleen van jouw adoratie voor hem, en de aandacht die jij hem geeft, omdat het zin ego streelt. Maar als dat de enige reden is waarom hij contact zoekt dan heb je niks aan. Het vertraagt jouw leven want je kunt niet voor of achteruit met deze man, en hij leeft gewoon zijn leven met zijn gezin en is niet van plan zijn gezin voor jou te verlaten.

Dus ga lekker verder met je leven en richt je op iemand die wel echte gevoelens voor je heeft. Mocht hij contact zoeken zeg dan dat je het meent en hem echt niet meer wilt zien of spreken.

Cindy, 25-02-2014
Ik vind een jongen leuk, en hij mij ook en ik heb eigenlijk nog nooit zo een sterk gevoel gehad met iemand. Het probleem is dat hij een vriendin heeft. Hij weet niet voor wie hij moet gaan en het maakt me helemaal kapot van binnen om te weten dat er een kans bestaat dat hij voor zijn vriendin gaat. Aan de andere kant probeert hij ook dingen bij mij. Ik weet niet wat ik zal doen want ik wil niet klinken alsof ik te overhaast ben. Hebben jullie nog tips? Reactie infoteur, 27-02-2014
Die jongen is niet eerlijk bezig. Je kunt wel verliefd zijn maar als hij niet meteen 100% voor jou wil gaan dan voel jij meer voor hem dan hij voor jou. Verliefdheid is eigenlijk een hormonale kwestie, je moet jezelf soms even streng toespreken en dit niet mooier maken dan het is.
Mijn advies is om hem los te laten en hem te zeggen dat je geen zin hebt in een jongen die al een vriendin heeft. Dan bestaat er een kans dat hij beseft dat hij jou niet kwijt wil en dat hij zijn vriendin eerlijk vertelt dat hij een ander heeft. Doet hij dat niet dan is hij alleen uit op meer meisjes tegelijk dus dan moet je het niet mooier maken dan het is. Het gaat wel weer over dan, geloof me.

Wendy, 03-12-2013
Wat een duidelijk artikel! Zelf kamp ik ook met wat vragen/ problemen. Een aantal weken geleden ben ik gigantisch verliefd geworden op een geweldige man. Mijn relatie van een aantal jaren is ongeveer 2 mnd geleden beëindigd en ik woon nog in hetzelfde huis samen met mijn ex (totdat het huis verkocht is). De relatie van mijn nieuwe 'vlam' (heeft ook jaren geduurd) is nog maar een paar weken geleden stuk gelopen. Mijn relatie is de afgelopen jaren steeds minder geworden, ik heb er dan ook alle vrede mee dat er nu een eind aan gekomen is en kan niet wachten om weer leuke dingen te gaan doen (die doe ik eigenlijk alweer!). Met mn nieuwe vlam deed ik ook veel leuke dingen. Ook al merkte ik dat hij het er nog wel moeilijk mee heeft dat zijn relatie is verbroken. Zijn ex heeft het uitgemaakt en ze hebben ook nog samen een kind. Hun relatie was heel wisselvallig en ging van enorme passionele momenten naar diepe dalen (in tegendeel tot de mijne, we groeiden uit elkaar). We hebben afgesproken dat we t heel rustig aan gaan doen. Toch merk ik dat hij op het begin geen of minder moeite had met zijn verliefde gevoelens en dat hij nu weer in een depri periode zit.(liefdesverdriet?), niet intiem wil/kan zijn en loopt te schelden op zijn ex. ik snap dit aan de ene kant wel maar ben hierdoor in de war en word daardoor onzeker. Wilt hij nu wel of niet bij mij zijn? Ik geef hem nu ruimte en stuur pas berichtjes als hij mij deze eerst stuurt hoe moeilijk dat ook is want het liefst zou ik dag en nacht met hem praten/ appen etc (zoals in de eerste paar weken)… Ik hoop dat jij me wat tips kunt geven over hoe ik hiermee om moet gaan! Reactie infoteur, 06-12-2013
Ik denk dat je eigenlijk al weet dat het niet ideaal is zo. Je nieuwe vriend wil misschien wel iets met je opbouwen, maar uit je verhaal lijkt op te maken dat hij nog veel om zijn ex geeft, of in elk geval niet los van haar is. Na een paar weken is dat ook bijna onmogelijk.

Inderdaad is het dan beter om hem niet te veel achterna te lopen. Ik raad je wel aan om gewoon aan hem te vragen wat zijn gevoelens voor jou zijn. Als hij zegt dat hij niet zeker is van zijn gevoelens voor jou, zet je verwachtingen dan op een heel laag pitje. Hou in elk geval in gedachten dat je vriend terecht nog niet los is van zijn ex, daarvoor is drie weken gewoon te kort. Misschien jammer dat je hem niet een jaar later ontmoet hebt, dan zou het waarschijnlijk wat rustiger zijn allemaal. Vraag hem ook wat hij nog voor zijn ex voelt en toon begrip als hij zegt nog van haar te houden. De knop van 'houden van 'kunnen we nou eenmaal niet aan en uitzetten. De tijd zal het leren.

Dayla, 18-11-2013
Beste,

Onze zoon heeft na een stuk gelopen relatie een nieuwe vriendin ze woonden nu 1j een half samen. Zonder dat we dit wisten hadden ze al 4maanden ruzie, na een feestje op haar werk heeft onze zoon gezien dat er collega's waren die het met elkaar deden. Zijn vriendin begon ook meer en meer met haar collega's op te trekken en deed regelmatig dingen zonder onze zoon. Hij werkt van 6 u30 tot 17 u30 en doet thuis soms nog verder, er wordt door haar weinig gekookt, gepoetst, strijken doet hij zelf. Hij is thuis doorgegaan met een gewicht van 69 kg en hij weegt nu 55,5 kg dit na anderhalf jaar samenwonen. Op een gegeven moment verteld ze hem dat ze weg wil, ze verwittigd haar moeder en ze vertrekt.
Onze zoon krijgt angstaanvallen, hyperventileert en beland in het ziekenhuis. Een week is hij daar gebleven, ik aan zijn zijde, haar hebben we gans die periode niet gezien, we weten alleen dat ze de laatste dag van zijn verblijf is langs geweest om het uit te maken via de dokter en ze geen geld meer had voor naft en eten. Hij heeft haar geld gegeven, daarna is ze weg gegaan. Ze heeft hem volledig bankroet achter gelaten, rekening en spaarrekening leeg wanneer ze thuis vertrokken is. Tijdens zijn opname heeft ze drie auto's gevuld met spullen van haar maar ook van hem, weggehaald uit hun appartement. Ik ben haar tegen gekomen op hun app. (propere kledij ophalen voor onze zoon) en ze heeft me buiten gesmeten. Ze heeft haar adres verplaatst, wij ander slot gestoken, en vorige week op haar vrije dag wou ze weer haar wagen komen vullen. Razend was ze wanneer ze niet binnen kon, heeft hem uitgescholden voor al wat lelijk was, hij was totaal over zijn toeren. Ondertussen is de verdeling gebeurd van de meubels, zij heeft alles en hij 6 stoelen en een tweedehands kleerkast (gekregen). We helpen hem op alle mogelijke manieren, financieel, doe de was en strijk, hij krijgt 2x per dag warm eten, we laten hem tot rust komen.
Ondertussen had hij zijn oude vriendenkring terug (dit mocht niet meer van haar) en ging weer op stap. Afgelopen weekend heeft ze hem gevraagd waarom hij een ander slot gestoken had "vertrouw je me niet" ze hebben elkaar terug gezien, hij in de wolken in de hoop dat ze terug samen komen (hij houdt enorm veel van haar). Hij heeft gisteren het originele slot terug gestoken, nu kan ze weer binnen. Waar wij ons zorgen over maken is of ze hem terug wil omdat ze bij haar moeder niet kan blijven en het geld mist dat onze zoon haar iedere maand toestak (kleren, schoenen en cadeaus) of dat ze alles gaat meenemen uit het app. (ook privé spullen van hem die hij had voor hij haar kende). Ze kan ongestoord haar gangetje gaan. Ondertussen verbied ze hem mij nog op het app. te laten komen (hij heeft een hondje waar ik mee buiten ging). Ze trekt hem iedere keer bij ons weg, mijn man en ik zijn daar kapot van. Wanneer we met hem praten voelen we dat hij snel boos wordt en haar kant kiest (we begrijpen dat liefde he) maar zij profiteert van de situatie zodat hij bij ons een tijdje wegblijft. Wat kunnen we doen?

Vriendelijke groeten
Dayla Reactie infoteur, 19-11-2013
Hoe moeilijk ook zal uw zoon zelf moeten beslissen of de relatie voor hem nog waardevol is. Zolang hij nog verwachtingen heeft zal zij hem kunnen teleurstellen, of juist niet. Natuurlijk wilt u als ouders het beste voor uw kind, maar als ze eenmaal liefdesrelaties aangaan en op eigen benen gaan staan, kunt u als ouders maar al te vaak alleen maar aan de zijlijn gaan staan en de beslissingen van uw zoon proberen te respecteren. Als uw zoon aangeeft dat het weer goed gaat tussen hem en haar, kunt u kiezen wat u zegt:

1. Als jullie de relatie een nieuwe kans willen geven dan staan wij achter je beslissing
2. Waar begin je aan?/Begin er niet aan

Als u kiest voor 2 zal uw zoon in de verdediging schieten. Hij houdt immers nog wel van haar en bepaalt toch zelf of hij het nog een kans wil geven. U kunt dat als ouders niet tegenhouden.

Het is moeilijk om uw eigen emoties opzij te zetten. U vindt dat zij uw zoon pijn doet en u ziet hoe hij hoopt dat het nog iets worden kan. Dat is heel moeilijk maar hij is er wel zelf bij. Als u merkt dat wanneer u kwaad over haar spreekt de afstand tussen u en uw zoon groter wordt, zou ik als ik u was niet te veel kwaad spreken over haar. U kunt hooguit uw bezorgdheid uitspreken, maar probeer cynisme te vermijden. Als uw zoon iets positiefs over haar zegt kunt u ook zeggen: Fijn te horen dat jullie weer goede momenten samen hebben.

Als zij erop uit is om uw zoon te bedriegen, dan zal dat blijken.

Johan, 11-11-2013
Hey
Ik ken een meisje, ken haar via het internet, ik heb al eerder met haar contact gehad regelmatig maar toen hadden we ineens amper contact door mijn eigen schuld, liet niemand binnen voor vrienden te worden en ook niet in de liefde voor meer maar toen was had ze een relatie en ze kon toen al goed met mij praten. Na een hele tijd hadden we weer contact via internet en we begonnen terug goed te praten en luister naar haar als er iets is, ze was samen met iemand en hun relatie ging zeer slecht en toen hun relatie gedaan was, praten ik met haar daar over en wat er ook was. Ze begon mij graag te hebben en ze begon gevoelens voor mij te hebben en ze praatte dagelijks met mij 2 a 3 weken, ik heb gevoelens voor haar, ze is niet klaar voor een nieuwe relatie en ik respecteer dat heb ik gezegt en dat voor haar klaar sta wanneer dan ook en dat altijd met haar wil praten als ze wilt praten. We zijn 2 maanden verder hoor haar weinig maar heb haar gehoord toen ik verjaarde, daar dacht ze wel aan en ik dacht aan haar ook toen ze verjaarde. Ik hou gevoelens tegen altijd, maar nu zijn mijn gevoelens te sterk, denk aan haar de hele dag altijd. Mijn vraag is hoe pak ik het verder aan zonder te pushen en dat ik er toch voor haar kan zijn en dat het meer wordt. Ik wil niet in de vrienden zone terecht komen na een tijd. Reactie infoteur, 12-11-2013
Helaas is dat moeilijk te beantwoorden. Aangezien ze al heeft aangegeven dat ze geen nieuwe relatie wil, is er in elk geval onvoldoende gevoel van haar kant om met jou een nieuwe relatie te beginnen. Je doet het wel goed door er niet te veel achteraan te lopen. Dat ze iets aan je heeft laten horen met je verjaardag geeft wel aan dat ze je toch niet helemaal vergeten is. Of dat vriendschappelijk is of kans heeft op meer is moeilijk te zeggen. Je kunt overwegen gewoon weer contact met haar te zoeken en er achter komen hoe haar leven er nu uitziet Is zij nog steeds single, vind ze het leuk om eens iets af te spreken met je. Als ze dat wil ontdek je na een tijdje sneller of het meer kan worden tussen jou en haar. Een beetje romantiek doet soms wonderen. Je loopt wel altijd het risico dat het niet wederzijds is, maar ja, d at is het nu ook niet dus nee heb je, ja kan je krijgen. Zodra je echter merkt dat ze niet gediend is van meer dan vriendschap, dan kan je beter accepteren dat het toch alleen vriendschap kan zijn.

Inne, 31-10-2013
Heej
Ik heb een jongen leren kennen een tijdje geleden. We waren eerst hele goede vrienden en ik kreeg er gevoelens voor. Maar ik zeg zoiets niet tegen de persoon zelf. Tot hij zelf zei dat hij gevoelens voor mij kreeg, en hij er zeker van zou zijn dat wij gelukkig kunnen worden. Hij wou me beter leren kennen, maar omdat we iets verder van elkaar wonen is het makkelijker om momenteel gewoon te smsen. Maar het probleem is dat hij plots niets van zich laat horen. Als ik uiteindelijk uit mezelf stuur zegt hij dat het hem spijt enzo, maar moet je dan geloven dat hij u echt wilt leren kennen? Ik weet niet wat ik moet geloven. Ik heb het al eens gevraagd wat hij eigenlijk van plan is met mij en dan is hij weer kei lief en is er niets meer aan de hand, maar dan de volgende dag hoor ik hem zo goed als niet. Wat kan ik hiermee doen? Ik wil hem echt nog beter leren kennen. Reactie infoteur, 31-10-2013
Ook woorden via sms of chat of email of telefoon, kunnen een mens raken. Maar woorden zijn niet genoeg om een relatie te laten groeien. Gezien het feit dat jullie een beetje te ver uit elkaar wonen om elkaar regelmatig te zien, lijkt het erop dat hij het ook wel leuk vindt om een beetje met jou te flirten, en waarschijnlijk vind hij ook jou erg leuk, maar omdat je elkaar nauwelijks kunt ontmoeten, zorgt de afstand er waarschijnlijk voor dat hij beseft dat de relatie niet zoveel kans heeft.

Het beste is daarom er niet te veel van te verwachten en te accepteren dat er letterlijk afstand is tussen jullie. Waarschijnlijk wil hij je niet kwetsen en je niet zomaar zeggen: dit kan niks worden tussen ons.

Het kan ook zijn dat zijn gevoelens veranderd zijn. Jullie zijn nog jong, je gevoel kan dan ook
wel weer snel omzwaaien. Je kunt ook aan hem vragen of hij nog die gevoelens heeft, en je kunt zeggen dat je graag een eerlijk antwoord krijgt. Als hij dan zegt dat hij je nog wel als vriendin wilt, ja, dan kan je vragen waarom je elkaar dan zo weinig spreekt.

Als hij de afstand te groot vindt, of als zijn gevoelens veranderd zijn, dan komt dat ook door zijn leeftijd en omdat je elkaar weinig ziet. Zo gaan die dingen eenmaal. Een vriendje dichtbij is wel makkelijker en dan maakt een relatie meer kans om hechter te worden, dan alleen maar via sms etc.

Greet, 13-09-2013
Hallo,
5 weken geleden stond mijn man s`morgens aan mijn bed en vertelden mij dat hij verliefd is geworden op mijn beste vriendin.Het leek alsof de grond onder mijn voeten vandaan ging.Nooit heb ik iets gemerkt nooit heeft hij aangegeven dat hij het niet meer leuk vond.We hadden samen nog toekomst plannen een ander huis kopen.
25 jaar ben ik al bij deze man en voor mij was het mijn maatje ik dacht samen oud te worden met hem en onze twee kinderen.Veel heb ik voor hem gedaan omdat hij veel operatie`s achter de rug heeft altijd ben ik achter hem blijven staan, en dat was goed want voor mij was hij mijn maatje.Hij kon bij mij altijd zich zelf zijn nooit heb ik veel van hem verwacht, en als we een keer ruzie hadden dan was het omdat hij nog niet gestofzuigd had of iets dergelijks.Ongelooflijk dan ook dat hij me zo achter heeft gelaten samen met onze 2 kinderen.Hij heeft me tot 5 weken geleden het gevoel gegeven dat hij van me hield zelfs ons liefdesleven was meer als anders dus waarom zou ik dan moeten denken dat er iets was.Mijn zogenaamde vriendin heeft altijd wel tegen me gezegd dat ze mijn man altijd zo leuk vond en soms vond ik dat wel vervelend, maar ik dacht er verder niets achter.als we nu een slechte relatie hadden dan kon ik het wel begrijpen maar dit… nee dit snap ik niet.
Mijn vriendin is wel een vrouw waarvoor een man omkijkt slank met een paar flinke borsten, is het dit dan waarvoor hij gevallen is.Zelf ben ik tevreden met mezelf dus niet jaloers op haar lichaam.Wij hadden het als gezin/partner gewoon gezellig en goed en zij wist dat hoe kan je dan toch over de schreef gaan.Ik heb dit moment erg veel pijn en ik kan het soms ook nog niet geloven we zijn zelfs met elkaars gezinnen op vakantie geweest en ik heb zelfs daar niks gezien.Mijn vriendin had wel al aan mijn aangegeven dat ze haar relatie niet meer zag zitten.Zij is ook getrouwd en kinderen.Nu staan 2 gezinnen op zijn kop.Inmiddels heeft mijn man een eigen woning het gaat allemaal zo snel hij ziet haar elke dag.En ik moet haar ook dagelijks zien want de kinderen zitten op de zelfde school, en dit is zo kwetsend voor me wetende dat zij nu mijn partner heeft.Ik kan het dan soms ook moeilijk geloven dat hij mij ingeruild heeft voor haar.Op dit moment zijn het een stel pubers zitten constant op de telefoon en lopen erg verliefd in het dorp waar we wonen, wat erg kwetsend voor me is.Nooit heb ik een eerlijke kans gehad van hem en dat vreet aan mij want voor mij was hij mijn levenspartner.nu zit ik met veel verdriet en pijn en kan ik me soms erg depressief voelen.Ik probeer voor mijn kinderen mezelf groot te houden maar dit lukt soms moeilijk.Hij zit op een roze wolk en ik bijna in een depressie hoe ver kan iemand gaan.in deze 5 weken heeft hij nooit meer aan mij gevraagd hoe het gaat met mij en de kinderen onbegrijpelijk dat je na 25 jaar zo bij de vuilnis word gezet. Reactie infoteur, 14-09-2013
Hi beste mevrouw,

Om verlaten te worden is al moeilijk genoeg, om bedrogen te worden door je partner komt er nog eens bij en maakt de pijn nog groter, om daarnaast ook nog eens bedrogen te worden door iemand die zich je beste vriendin heeft genoemd, is heel erg moeilijk.

Mijn vriendin werd ooit bedrogen door haar man, hij had een verhouding met haar eigen zuster. Ik heb dus van nabij meegemaakt hoe enorm hard dit allemaal aankomt.

Je beschrijft het erg goed: Je man is verliefd en heeft zich erin gestort zoals pubers dat ook doen. Zij houden er (zo te lezen) geen rekening mee hoe dat voor jou is. Dit is gewoon echt heel moeilijk en het is begrijpelijk dat je veel pijn, ongeloof, frustratie en machteloosheid voelt, en ook rouw. Want iemand kwijtraken aan verliefdheid, geeft ook een rouwproces.

Het vervelende met dit soort dingen is dat de weggelopen partner (jouw man in dit geval) in een behoorlijk aantal van de gevallen na een tijdje weer terugkrabbelt, vooral als ze merken dat de grote verliefdheid op de nieuwe partner af begint te zakken, en ze dus gaan terugdenken aan vroeger. Uiteindelijk heeft hij maar met een vrouw een gezamenlijk verleden, en dat ben jij. 25 Jaar van zijn leven. Toen hij jong was, en nu hij en dagje ouder is geworden. Al die tijd maakte jij deel uit van zijn leven, en jij van het zijnde. Uiteindelijk hechten mensen veel aan het verleden. Vandaar dat je nogal eens ziet dat als de hormonen tot rust gekomen zijn, de tweede jeugd geen jeugd blijkt te zijn, het vrijen gewoon begint te worden en de sleur begint toe te nemen… dat zo'n man dan ineens weer terug naar huis wil. Dat kan wel even duren en het kan ook nooit komen. Het is echter zo dat de bedrogen partner de ex dan tegen die tijd maar al te vaak niet meer terug wil. Je hebt het dan een plaats gegeven en dan denk je misschien: 'nee, dit heeft te lang geduurd. Ik wil je nu niet meer terug.' Want een partner die jou op deze manier laat barsten, is eigenlijk ook geen betrouwbare levenspartner meer voor de toekomst.

Verliefd worden kan iedereen overkomen, maar meestal krijgen mensen na korte tijd hun verstand weer terug en beseffen dat ze hier niet mee door moeten gaan. Jouw man heeft besloten dat hij echt met je 'beste vriendin' verder wilt, en zij lijkt dat ook te willen. Dat is heel, heel moeilijk voor jou en ook voor haar ex.

Ik raad je aan om dan ook wel professionele hulp te zoeken om hiermee te kunnen omgaan. Er zullen nu 1000 dingen door je heen gaan. Wat moet je nu doen? Moet je daar blijven wonen en steeds weer geconfronteerd worden met hun verliefdheid? Moet je afwachten en hopen dat je man weer terugkomt? Moet je er wel of niet met mensen in het dorp over praten? Hoe moet het met de kinderen en omgangsregeling met hun vader? Moet je wel of niet gaan scheiden? Hoe gaat het financieel verder? enzovoorts

Vragen die ik, als een voor jou onbekende, ook niet kan beantwoorden. Hoe moeilijk ook, is het wel belangrijk dat je ondanks deze enorme klap, niet bij de pakken neer gaat zitten maar de realiteit probeert onder ogen te zien. Ja het is waar, hij heeft je bedrogen. Ja het is waar, ook zij heeft jou bedrogen. Ja het is waar, hij heeft jullie/jou verlaten voor een ordinaire verliefdheid. Ja het is waar, voorlopig lijkt hij niet terug te komen, . Ja het is waar, mensen in het dorp weten dit en zullen er over praten.

En ondertussen moet je er zijn voor de kinderen. Zij zijn in eerste instantie jouw gezin, jouw thuis, en jij bent voor hen, nu hun veilige haven. Hoe moeilijk ook, laat je niet verteren door woede, maar richt je zoveel mogelijk op het weer opstaan/opkrabbelen na deze slag. Zorg dat je er verzorgd uitziet, praat met mensen die je vertrouwen kunt, negeer je ex niet maar probeer met hem op een volwassen manier om te gaan waarbij hij zijn eigen verantwoordelijkheid voor zijn egoïsme maar moet dragen, terwijl jij aan je eigen leven verder bouwen zal moeten. Kan je ook eens contact opnemen met haar ex? Ook hij zal het moeilijk hebben en mogelijk kunnen jullie heel goed praten samen.

Verder raad ik je aan om je gevoelens van droefheid, kwaadheid, angst, en alles wat erbij komt, als verschijnselen die erbij horen, te aanvaarden. Je mag die dingen voelen want het is normaal. Je reageert wat dat betreft gewoon gezond op een ongezonde situatie. Het zou fijn zijn als je hierbij steun zou krijgen, bijvoorbeeld van je huisarts of wellicht weet die nog andere personen (of lotgenoten) die jou verder kunnen helpen. Want hoe pijnlijk dit ook is, liefdesverdriet gaat wel ALTIJD over. En ook voor jou kan er weer een nieuwe toekomst komen, met misschien een nieuwe partner in de toekomst. Maar dat doet er nu eigenlijk nog niet toe. Je kunt er vast nog niet aan denken. Je moet hier eerst doorheen, en dat zal zeker niet gemakkelijk zijn.

Heel veel sterkte, en laat me nog eens weten hoe het met je gaat. Want ik zal nog vaak aan je denken.

L., 03-07-2013
Hallo,

Ik weet al een aantal jaren dat ik lesbisch ben, daar heb ik geen problemen mee. Nu er een familielid al een paar weken in het ziekenhuis ligt kom ik verschillende personeelsleden tegen. Zo ook een in het speciaal, als ik aan haar denk voel ik vlinders, en ik moet de hele dag aan haar denken, en fantaseer ook over haar. Ik weet alleen niks van haar. Alleen haar naam, haar functie, welke dagen ze in de week werkt en haar mailadres via de site van het ziekenhuis zelf. Ik zie haar niet vaak omdat zij niet op de afdeling werkt maar ondersteunend personeel is. Ik weet dus ook niet of zij lesbisch is, of misschien bi, of hetero. Ik weet niet hoe ik met die gevoelens om moet gaan, en ik heb het idee dat zij mij alleen als familie van haar patiënt ziet. Kunt u me helpen? Reactie infoteur, 04-07-2013
Verliefd worden we allemaal wel eens in het leven. Vaak worden we ook meerdere keren verliefd in ons leven. Als je verliefd bent voelt dat heel sterk. Je wilt alleen maar bij die ene persoon in de buurt zijn. Je gevoelens zijn dus eigenlijk heel gewoon. Maar het belangrijkste wat je schrijft staat in de laatste zinnen. Je hebt namelijk het gevoel dat ze jou alleen als familie van een patiënt ziet. Dat klopt waarschijnlijk. Daar kan je verder niets aan veranderen.

Je vraagt of ik je kan helpen. Ik zou niet weten hoe want verliefdheid is een heel speciaal gevoel wat je niet kunt forceren. Het is natuurlijk wel zo dat je verliefdheid gewoon weer over gaat als je haar een tijdje niet meer gezien hebt. De kans dat het wat kan worden met jullie lijkt me wel heel klein, dus als je familielid weer thuis is uit het ziekenhuis dan zal je verliefdheid ook weer snel over kunnen gaan, eenvoudig omdat je haar niet meer ziet. Dan is het net als bij een kaarsje, dat brandt op en dan is het voorbij.

Sylvia, 04-06-2013
Hallo,
Ik heb het verhaal over de bloemen in mijn mailtje van 15-5 beschreven. Ik ben benieuwd hoe een buitenstaander daar over denkt, hoewel het voor de huidige situatie niets uitmaakt. Alvast dank voor het antwoord. Reactie infoteur, 05-06-2013
Ik hoop dat er veel mensen op je vraag zullen reageren. Ik denk dat je je af kunt vragen waarom hij een ander in zou huren om te doen alsof die persoon bloemen weggooit, vervolgens jou toevallig ziet staan en dan die bloemen aan je geeft, maar dat die ingehuurde persoon dit eigenlijk anoniem uit naam doet van de persoon waar jij verliefd op bent.

Het klinkt niet waarschijnlijk. Vooral omdat hij ontkende iets met die bloemen te maken te hebben, lijkt het waarschijnlijker dat de man met de bloemen daar echt toevallig stopte om bloemen weg te gooien. Het lijkt er op dat je hoopt dat die bloemen van hem kwamen.

Je hebt de man waar je al 23 jaar verliefd op bent jouw liefde verklaard in een brief, maar zelfs dat heeft hem niet bewogen om daar iets mee te doen. Praktisch gesproken lijkt het er op dat jullie liefde niet wederzijds is en dat het de hoogste tijd wordt om hem los te laten. Tenzij je genoegen neemt met een relatie die bestaat uit hoop, en dingen zoals telefoontjes zonder woorden, en een keer een bos bloemen van een voorbijganger bij een afvalcontainer, waarbij je niet eens weet of deze dingen echt wel van hem afkomstig zijn of dat je dat alleen maar hoopt.

Bloemen laten bezorgen door een bloemenwinkel is eenvoudiger dan een kennis inhuren voor het afleveren van bloemen door middel van een ingewikkeld opgezet toeval. Hij ontkent de bloemen aan jou gestuurd te hebben, dus je moet zelf bepalen of je denkt dat hij liegt of de waarheid spreekt.

23 Jaar lang iemand adoreren is lang. Het is jammer dat ook je huwelijk onder je fascinatie voor die onbereikbare man lijdt. Want als je gaat scheiden wil dat niet zeggen dat die andere man ineens wel naar je toe zal komen. Hij doet dat al 23 jaar niet, en dus kiest hij er al 23 jaar voor om dat niet te doen. Je man kiest er al alle jaren dat jullie samen zijn voor om wel bij jou te zijn.

Sylvia, 03-06-2013
Hallo,
Ik ben 23 jaar geleden verliefd geworden op deze man toen ik een schildercursus ging volgen. Hij was de docent en voor mij was het liefde op het eerste gezicht. Ik was 5 jaar daarvoor voor de 2e keer getrouwd en had nog jonge kinderen. En vond dat ik het niet kon maken een relatie te beginnen met een andere man. Zijn vrouw was destijds hoogzwanger en dat moet voor hem dus ook geen optie zijn geweest. We waren wel overduidelijk altijd met elkaar bezig. Er zijn veel opmerkingen gemaakt die je op meerdere manieren kon uitleggen. Maar als er geen anderen bij waren praatten we alleen over koetjes en kalfjes. In die tijd begonnen de telefoontjes. Ik kon uit veel dingen opmaken dat die van hem afkomstig waren. Door bepaalde tijdstippen bijvoorbeeld. Zelfs toen hij les gaf in Italië kreeg ik een paar van die telefoontjes, op een tijdstip waarvan ik wist dat de cursus net was afgelopen. Dat gebeurde bijvoorbeeld ook eens 's avonds tijdens een film waarin een man een vrouw ging ontmoeten die hij lang niet had gezien maar waar hij al jarenlang verliefd op was. Ik ben hem toen ook gaan bellen. Toen zijn kinderen groter werden en ik die vaak aan de telefoon kreeg begon ik de telefoon alleen 2x te laten overgaan. Vervolgens gebeurde dat ook bij mij. Daarom weet ik heel zeker dat hij dat telkens was.
Wat me nog het meeste dwars zit is dat hij me ruim 20 jaar is blijven bellen en die kwestie met die bloemen. Denkt u dat die van hem afkomstig zijn geweest? Ik vind het zo raar. De datum, de soort bloemen en hun betekenis, de manier waarop ik ze kreeg. Of zou het een idioot toeval zijn geweest en wilde die man ze echt weggooien? Hoewel hij heeft ontkend er iets mee te maken te hebben gehad blijf ik twijfelen. Mijn telefoon blijft stil dus ik vrees dat er nu echt een einde aan is gekomen. Ik kan het nog steeds niet loslaten en ben er dag en nacht mee bezig. Maar ik hou de eer aan mezelf en ga hem echt niet meer bellen. Reactie infoteur, 04-06-2013
Hoi. Je hebt het verhaal over de bloemen niet beschreven. Doe je dat nog? Ik reageer dan zeker op je vragen.

Sylvia, 15-05-2013
Hallo,
Met degene over wie ik veel verdriet heb heb ik gek genoeg geen relatie gehad. Wel altijd een sterke band gevoeld. Ik ben al 23 jaar verliefd op deze man en ben er behoorlijk zeker van dat dat wederzijds is. Hoewel we elkaar soms jarenlang niet zien bellen we elkaar regelmatig. Dan laten we de ander zijn/haar naam zeggen en hangen dan op. Of laten de telefoon 2x overgaan om dan meteen weer op te hangen. We hebben daar nog nooit met elkaar over gesproken. Maar ik weet dat hij het doet en hij weet dat ik het doe. Zo laten we weten aan elkaar te denken.
We zijn beiden getrouwd en hebben kinderen. Mijn kinderen zijn al jaren het huis uit en mijn huwelijk is al jarenlang een worsteling. Ik erger me vreselijk aan mijn man omdat hij nu hij met pensioen is zich overal mee bemoeit. Ik denk al een aantal jaren aan scheiden omdat ik weinig of niets meer voor hem voel. Mede daardoor wordt die andere man nóg aantrekkelijker. Omdat ik het na al die jaren tijd vond eens iets te ondernemen heb ik hem ruim een jaar geleden een brief gestuurd waarin ik hem heb opgebiecht wat ik voor hem voel. Daar heeft hij niet op gereageerd. Ja, door de telefoon over te laten gaan maar verder niet. Exact een jaar nadat hij die brief heeft ontvangen kreeg ik op een rare manier bloemen. Er staat een ondergrondse afvalcontainer aan de overkant van mijn huis. Daar stopte een auto, de man die uitstapte keek mij recht aan en kwam vervolgens naar de deur en belde aan. Hij zei dat hij deze bloemen eigenlijk weg wilde gooien maar omdat hij mij zag staan dacht hij dat ik ze misschien wilde hebben. Er bleek een prachtige bos rode rozen in te zitten maar ook nog een bos rode tulpen. Die laatste blijkt de betekenis van een liefdesverklaring te hebben. Dat was raar natuurlijk en wel erg toevallig op die dag. Maar ik durfde hem niet te bellen. Toen ik dat maanden later toch durfde zei hij dat ik er veel meer mee bezig was geweest dan hij. En dat we het maar niet moesten doen. Dat er mensen in zijn omgeving waren die een ziekte hebben en die op hem steunen. Toen ik uiteindelijk vroeg of hij iets met die bloemen te maken had twijfelde hij duidelijk voordat hij dat ontkende. Enfin, ik hem heb nadien niet meer gebeld en ook mijn telefoon zwijgt in alle talen. Duidelijk dus dat hij het wel degelijk was die me telkens belde. Hij zal dat nu niet meer durven denk ik. Ik probeer me er hardnekkig overheen te zetten. Maar kan alleen maar aan hem denken want het verdriet is groot. Deze man betekent zó veel voor me. Ik begrijp dat hij zijn verantwoordelijkheden niet uit de weg wil gaan en dat siert hem natuurlijk. Uiteindelijk hoop ik toch ooit in de toekomst met hem samen te zijn. Dat lijkt alleen niet erg realistisch. Reactie infoteur, 16-05-2013
Wat een bijzonder verhaal. Hoe is dit eigenlijk ooit begonnen? 23 Jaar is immers een heel lange tijd.

Mij, 21-04-2013
Hi,
Hierbij wil ik graag reageren omdat ik op dit moment erg verdrietig ben over een stukgelopen relatie. Ik heb 3 jr een jongen gezien, dit veel voor mij betekende. We hebben veel leuke dingen samen gedaan, maar ergens zat het nooit 'goed'. Vanaf dag 1 wist ik al dat hij nog niet over z'n ex heen was. Hij had bijvoorbeeld maanden nog een een foto van hen samen in z'n kamer toen we elkaar al zagen. Bovendien heeft hij continue met andere meisjes achter mijn rug om contact gehad, op een zeer fleurterige manier. Ik overdrijf niet, het gaat wel om een stuk of 10. Hij negeerde mij vaak als we met ander mensen waren, en kon wel erg leuk doen naar hen maar zei compleet niets tegen mij. Hij schijnt ook autistisch te zijn / of add te hebben. Ik heb hem geholpen dit uit te zoeken door hem naar een psycholoog te verwijzen. Maar nu dat het uit is, gaat ie er wat mee doen. Ook liep hij me altijd zwart te maken bij zn familie en hadden we nooit gezamenlijke toekomstplannen. Ik mis hem enorm, maar besef dat deze hele situatie niet meer dan 2 weken had moeten duren en dat ik een 'scharrel in nood' situatie heb weten voort te zetten naar een soort van relatie van 3 jr. Waarbij ik meestal degene ben die gekwetst werd, aangezien hij toch al wist dat ie op een gegeven moment zn spulletjes zou pakken en weg zou gaan. Wat ik herken in al deze verhalen op de sites, is dat ik denk ik ook mijn eigen geluk saboteerde door bij hem te blijven. Ik ben al een pr jaar werkzaam in een beroep dat ik haat en weet ook niet goed wa tik nu moet (nieuwe studie / andere baan etc) Door met hem om te blijven gaan, werd deze leegte tijdelijk gevuld en vond ik mezelf weer een beetje leuk. Uiteindelijk hou je jezelf hier natuurlijk enorm mee voor de gek. Als ik nu thuis kom van m;n werk, heb ik nog meer een hekel aan mezelf. Niet alleen ben ik nu hem kwijt, ook vind ik de rest van mn leven kak. Ik heb wel met een psycholoog in gesprek, maar daar komt nog niet veel uit. Het niet happy zijn met mezelf en mijn keuzes is al ruim 10 jr het geval, van mid tiener jaren tot eind twintig. Ik heb er vertrouwen in dat het uiteindelijk goed komt en dat deze jongen los te laten juist de eerste stap in de goede richting in. Hoewel ik enorm de dingen mis die we samen deden, werd ik er enorm onzeker van met hem om te gaan en stagneerden we ook doordat hij niet wou samen wonen en andere toekomst plannen met mij wou maken. Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft. Het is nu sinds een pr wk echt uit en hoewel ik het moeilijk vind begint het langzaam aan iets beter te worden. We hebben al een heel aantal break ups gehad, dus ookal is deze definitief het is niet de eerste keer. Ook heb ik hem van mijn facebook verwijderd, tezamen met alle vrienden met wie hij vakantie plannen had gemaakt zonder mij. Ik kan dus niets zien van zijn huidige leven en hoef me er dus ook niet rot over te voelen meer. Ik hoop echt dat ik in de toekomst en lieve partner zal vinden die samen wat wil opbouwen, zonder autisme of add. Het zijn intense jaren geweest, waar ik enorm over me heen heb laten lopen. Maar nu is de tijd om echt happy te worden met mezelf en mijn werk en keuzes. Daar heb ik voorlopig mijn handen vol aan :) alle goeds iedereen. Reactie infoteur, 22-04-2013
Wat jammer dat je vaak een hekel aan jezelf hebt terwijl er veel is om trots op te zijn. Want als ik lees hoe duidelijk je dit hebt opgeschreven, ben je erg goed in analyseren en je hebt een sterke wil om je leven een andere richting te geven. Je hebt ook zelfrespect, anders zou je niet met hem kappen en hem van FB verwijderen etc., dat geeft aan dat je niet meer zo behandeld wilt worden. Dat zijn echt wel zaken die respect afdwingen en waar je trots op mag zijn. Je gaat nu misschien door een moeilijke tijd omdat je de dingen mist die je samen met die jongen deed, maar inderdaad heb je gelijk als je beseft dat je niets hebt aan iemand die jou zo slecht behandelde als dat hem beter uitkwam. Maar je schrijft dat je de rest van je leven ook kak vindt. Waarom? Heb je geen leuke vrienden/vriendinnen? Heb je hobby's of doelen die je verwezenlijken wil? Probeer elke avond aan iets te denken waar je blij mee bent, dankbaar voor bent. Dat kunnen kleine dingen zijn, maar er bewust bij stilstaan waar je wel tevreden over bent, kan een groot effect hebben. Negeer de dingen waar je ontevreden over bent op dat moment even, want piekeren maakt ons negatief en ongelukkig. Pluk de dag, geniet van de goede dingen die er wel zijn en de dingen die er niet kunnen zijn, laat ze even voor wat ze zijn. Ik wens je veel succes met jouw toekomst, met mensen die wel goed voor je zijn en die jou met respect zullen behandelen. Alleen die mensen voegen waardevolle dingen toe aan je leven.

Stan, 14-01-2013
Hoi ik ben 12 en verliefd op een meisje op mijn school, maar ik durf niets tegen haar te zeggen en ik zie haar ook weinig. Ik voel me zeer klote om mijn eigen lafheid. Ik ben helemaal verward door mezelf en wil graag een relatie met haar, maar ik vind het laf om iemand verkering te vragen via mail.

Please help me! Reactie infoteur, 15-01-2013
Hoi. Een relatie vragen met haar via email is waarschijnlijk niet zo handig, omdat je haar bijna nooit spreekt. Dus je zal eerst vaker contact met haar moeten zien te krijgen. Ga wat vaker in haar buurt staan in de pauzes, en probeer oogcontact maken. Probeer via facebook toe te voegen. Als je zelf nog gen facebook hebt, maak dan eerst een account en pimp je facebook met knappe foto's van jezelf. Zootje vrienden toevoegen en dan ook haar toevoegen na een paar dagen. Gewoon langzaam opbouwen en in elk geval eerst proberen om haar te leren kennen, want als ze je nooit spreekt of ziet dan zal ze waarschijnlijk niet eens weten dat je haar leuk vindt.

Patrick, 17-06-2012
Ik heb ook liefdes verdriet na 25 jaren relatie is het over 8 jaar geleden zei ze voor het eerste dat ze niet gelukkig was met mij en is ze gegaan na 2 weken kwam ze terug voor de kids toen geen week later kwamen we achter dat ze borstkanker had en zijn we door een moeilijke periode beland na hoop ellende leek er niks meer aan de hand tot 2 jaar terug dat ze weer geen gevoel had en omdat de kids bij me bleven is zij gegaan na paar maanden begon ze me toch te missen en was ondertussen beetje verder gegaan met mijn leven en een vrouw waar ik het goed mee had te flirten maar goed ondertussen had ze een flat en zijn we begonnen aan een lat relatie dat tot april goed ging en jaaa toen begon ze weer toen heb ik nog gevraagd wat is er en niks zei ze toen nog 4 mei naar turkije gegaan voor 10 dagen en na terugkomst zei ze van nee heb geen gevoel hou van je als een broer nu is ze weg ik zie haar amper en ben zo depressief ik heb het uit gemaakt maar kan haar niet los laten vergeten enz ik probeer verder te gaan maar is oh zo moeilijk wat moet ik? Reactie infoteur, 18-06-2012
Jullie zijn al vaak weer opnieuw bij elkaar gekomen en toch weer samen verder gegaan. Het is heel moeilijk om er overheen te komen, maar misschien is het ook nu weer tijdelijk. Ik hoop dat je er eerst voor jezelf achter kunt komen of het definitief voorbij is, dan kan je je richten op het verwerken van het verdriet. Zolang je nog hoop hebt dat het goedkomt is het extra moeilijk om het te verwerken.

Jo, 24-04-2012
Na jaren happy single te zijn geweest ben ik eindelijk weer zo verliefd als een puber. Het is een prille liefde. Via sms en als we bij elkaar zijn zouden mensen misselijk worden van onze verliefdheid. Via de sms vertelde hij mij niet meer zonder mij te kunnen etc. Afgelopen weekend ben ik bij hem geweest en toen ik thuis kwam merkte ik aan zijn sms dat hij iets afstandelijker was. Toen ik vroeg of er iets was, zei hij dat zijn vlinders spontaan zijn afgenomen. Hij vindt mij nog steeds in alle opzichten geweldig, maar het gevoel is niet meer zo heftig. Hij twijfelt nu. Door die twijfel word ik onzeker. De relatie is te pril voor de overgang naar houden van. Ik stuur nu enkel een sms als hij mij iets stuurt en geef hem de ruimte. We hebben over 5 dagen afgesproken, maar ben benieuwd of ik nog tips kan krijgen. Ik weet namelijk niet wat erger is… liefdesverdriet of de onzekerheid waar ik nu in zit :( Reactie infoteur, 25-04-2012
Dat is naar voor je. Ik kan me voorstellen dat je er onzeker van wordt omdat je ook niet weet waarom hij ineens niet meer zo verliefd is. Is er in het weekend iets gebeurd waardoor de sfeer veranderd is? Misschien is hij nog wat bang voor vastigheid.

Wel erg goed dat je hem alleen iets laat horen wanneer hij contact zoekt, dat is echt verstandig want nu weet je dat zijn pogingen om contact met jou te zoeken uit zijn behoefte aan contact met jou, voorkomen. Als je niet achter hem aanloopt zal hem dat ook meer de ruimte geven om na te denken en om te voelen dat je hem niet wilt claimen met je liefde.

Geef hem de ruimte. Je spreekt hem over 5 dagen, schrijf je. Probeer gewoon jezelf te zijn en eerlijk. Je kan hem vertellen dat je er onzeker van geworden bent en dat je niet begrijpt waarom zijn gevoelens veranderd zijn, als het ter sprake komt. Maar misschien komt het niet ter sprake, probeer dan gewoon een leuke tijd met hem te hebben zodat hij zijn gevoel voor jou misschien weer durft te gaan voelen.

Als het niets meer worden kan dan kan je er verder weinig aan doen, maar op dit moment wil hij toch nog contact dus mogelijk heeft hij gewoon wat meer tijd nodig en is hij misschien bang om zich te snel in een vaste relatie te storten. De tijd zal het leren wat er kan zijn tussen jullie. Succes! Ik ben benieuwd hoe het verder gaat. Toon in elk geval je onafhankelijkheid en laat het contact van zijn kant komen, dat heeft waarschijnlijk het meeste effect.

Willem, 19-04-2012
Op dit moment ga ik door een heel diep dal. Mijn gedachtes vliegen van totale wanhoop tot het nemen van 100 slaappillen om de pijn te verzachten. Uiterraard zou ik dat niet doen, maar de pijn is ondragelijk. Ik heb gelogen. Om iets ongelofelijks stoms. Ik ben niet vreemdgegaan maar ben 1x met mijn ex vriendin een wandeling gaan maken met de hond en durfde dat niet te vertellen omdat mijn nieuwe vriendin mijn ex haat, ook al kent ze haar niet. Terwijl ik altijd een normale band ( na 14 jaar relatie te hebben gehad ) wilde hanteren. Ik heb gelogen en nu heeft ze mij verlaten. Ze is de liefde van mijn leven. Alles matched, van interesses, wensen in het leven… alles op een paar kleine persoonlijkheidsverschillen na. Liegen is iets wat ik nooit zou doen, waarom nu wel… ik haat mezelf en weet niet wat ik moet verwachten.

De eerste dagen kreeg ik constant een ik wil je niet meer zien! of een Hou op! NEE! als ik haar probeerde te contacten. Een paar dagen later werd dit weer iets normaler contact door erover te praten maar elke keer gooide zij de deur weer dicht. Geen opening, het is klaar. Ze houd van me, ze geeft om me, maar haar vertrouwen is beschadigd en ze zegt dat dit nooit meer goed kan komen ( ook al heeft zij er geen ervaring mee ). Vanuit eigen ervaring is het mij ook overkomen en na verloop van tijd overwon de liefde. Onze laatste ontmoeting was gisteravond. We hadden gepraat en de pijn is nog heel vers. Weer was er een NEE ook al probeerde ik haar te overtuigen. Vervolgens kwam er een knuffel een een kus en stapte zij uit en zei doei. Vanochtend kreeg ik een sms met de tekst dat het voor haar heel moeilijk is maar voor nu de juiste keuze is en dat als we bij elkaar horen we vanzelf elkaar weer tegen komen. De toekomst zal dit moeten leren. Ik ga nu kapot. Ik heb zoveel spijt en weet niet wat die tekst betekend. Met rust laten en hopen dat er over een aantal weken een bericht komt. Dat we het weer gaan proberen… ik weet het niet, behalve dat ik er nu aan onder doorga. Ik hou zo vreselijk veel van die meid. Wat kan ik verwachten… Reactie infoteur, 20-04-2012
Goh, wat moeilijk. 14 Jaar is een lange tijd. Had je 14 jaar een relatie met je ex of heb je al 14 jaar een relatie met je huidige vriendin? Dat was me niet zo duidelijk.
Een wandeling met ex verzwijgen is natuurlijk niet zo handig, maar eigenlijk geen reden om iemand te verlaten. Boos zijn dat je het verzweeg, ja. Natuurlijk maakt het haar onzeker dat je op vriendschappelijke voet met je ex gewandeld hebt. Maar ik probeer me voor te stellen waarom je met je ex bent gaan wandelen en onder welke omstandigheden. Als je je ex toevallig bent tegen gekomen en vervolgens samen een stukje gelopen hebt, is dat natuurlijk een heel andere situatie dan wanneer je speciaal contact gezocht hebt met je ex en met haar bent gaan wandelen. Hoe zit het?
Kwam je haar toevallig tegen of had je met haar afgesproken?

Ieder mens heeft een verleden, en vrijwel iedereen heeft wel liefdesrelaties voor de huidige relatie gehad. Vraag jezelf eerlijk af waarom je met je ex ging wandelen. Was er nog iets van nieuwsgierigheid naar haar? Of wilde je bepaalde dingen afronden? Of heb je haar nooit helemaal los kunnen laten?
Heb je speciaal met haar afgesproken of kwam je haar toevallig tegen? En hoe is je huidige vriendin er achter gekomen dat jullie die wandeling gemaakt hebben? Heb je dat eerlijk vertelt of kwam ze er op een andere manier achter? Ook dat is belangrijk. En dan de hamvraag: is er meer gebeurd tussen jou en je ex, dan een wandeling?

Je huidige vriendin zal misschien bij je terugkomen als ze begrijpt waarom je die wandeling gemaakt hebt. Waarom je die behoefte voelde. Misschien heb je met je ex gewandeld omdat je onvrijwillig het contact helemaal verbroken had met je ex, om je huidige vriendin te plezieren. Toch moet een mens keuzes maken. Omgaan met je ex is vaak niet de beste keuze. Vooral niet als je huidige partner dat als een bedreiging voelt.

Als je huidige vriendin overtuigd is dat het niets met haar te maken had maar met toeval of met nieuwsgierigheid naar het huidige leven van je ex, kan ze misschien accepteren dat je iets moest afronden. Of dat het voor jou niet veel betekende, alleen een stukje verleden wat je met iemand gedeeld hebt. Was het nieuwsgierigheid, of toeval, of gewoon omdat haar nou eenmaal toevallig tegenkwam? Als je speciaal contact met je ex gezocht hebt, en dus stiekem hebt afgesproken, kan dat inderdaad een deuk in het vertrouwen geven. Je vriendin heeft misschien een paar dagen tijd nodig om het te laten bezinken. Ze moet het vertrouwen terugkrijgen. Ze moet beseffen dat jij haar liefde van het heden bent, en dat je ex 100% tot het verleden behoort, maar dat ieder mens nou eenmaal een verleden heeft en dat jij de haat naar je ex niet voelt, juist omdat het achter je ligt.

Enfin, geef je huidige vriendin wat tijd, en probeer te verwoorden dat je niet kon overzien hoe diep dit haar zou raken, en dat je het als een grote vergissing beschouwd.

Lees ook eens: http://weet.wikidot.com/je-ex-terugkrijgen-hoe-krijg-je-je-ex-terug

Roos, 25-03-2012
Ik ga kapot van verdriet! Ik praat er heel erg veel over! Na 2 jaar een relatie te hebben gehad, kwam vanuit het niet de mededeling dat zijn gevoel weg is. Hij is niet meer verliefd, maar houdt nog wel van me zegt hij! We waren in dezelfde week nog bezig met het maken van toekomstplannen. Nu praat ik erg veel over hem en zie ik de negatieve kanten ook wel in, maar ik denk dat die makkelijk aan te passen zijn. Maar hij wil het niet proberen, want hij gelooft er niet in! Ik word gek, ik wil hem zo graag terug! Hoe kom ik hier ooit nog overheen? Ik laat hem met rust, maar denk dat hij (2 weken uit) niet meer aan mij denkt en neemt mij nou kwalijk dat is er met te veel mensen over praat op een negatieve manier. Reactie infoteur, 25-03-2012
Hoi. Het is inderdaad wel het beste om niet negatief over hem te praten als je hem terug wilt. Probeer eerlijk te blijven naar jezelf en naar hem toe. Er waren misschien dingen die niet goed waren, maar er zijn ook veel goede dingen geweest. In elk geval is het zo dat je verder uit elkaar groeit als je negatief over hem spreekt. Probeer alleen je hart te luchten tegen mensen die niets door vertellen, dan kan je de negatieve gevoelens toch kwijt.

Verder duurt het inderdaad wel een tijdje voordat je er een beetje overheen komt, de eerste weken zijn vaak moeilijk. Het is belangrijk dat je je verdriet mag uiten tegenover mensen die je vertrouwen kunt en die het begrijpen. Liefdesverdriet heeft alleen tijd nodig om er overheen te komen, en dan gaat het echt over. Hou dat in gedachten. Lees ook nog tips om er zo snel mogelijk overheen te komen:

http://weet.wikidot.com/liefdesverdriet-verwerken

W., 18-02-2012
Hallo, na 3,5 jaar is het 2 dagen geleden uitgegaan tussen mij en mijn vriendin. Ik ga kapot van het verdriet, kan niet slapen, geen honger gevoel, buikpijn, lusteloos, gevoel dat ik haar mis. Het is het meest vervelende wat mij overkomen is. Ik kan geen depressiever moment in mijn leven bedenken. Ook al weet ik dat het vast ooit goed zal komen en ik ooit weer een leuk meisje tegen zal komen, wil ik dat momenteel niet en heeft de emotie de boventoon. Tijd heelt alle wonden en er zit niks anders op dan wachten. Ik word er gewoon gek van. gelukkig krijg ik steun van mijn familie om mij heen en zeggen ze dat het wel goed komt met mij. Daarnaast denk ik dat het ook een les in het leven is, het gaat niet alleen in een relatie om lief zijn voor elkaar, eerlijk zijn, mooi zijn, open zijn, sex, je aanpassen en de ander respecteren. Hierop deed ik niet te kort denk ik. Het is dat we geen gezamelijke passie hadden voor dingen. We hadden verschillende intelligentie niveau's en een verschillende culturele achtergrond. Een goede partner vinden is nog best moeilijk als ik zo terug kijk. Enfin, ooit komt het goed Reactie infoteur, 19-02-2012
Je gaat nu inderdaad door een periode waarin je vooral de mooie momenten als zeer pijnlijk zal ervaren, omdat het voorbij is met haar. Maar geloof van mij dat die pijn minder zal worden en dat je na verloop van tijd zal accepteren dat er aan jullie relatie een einde is gekomen. Ook de oorzaak/oorzaken zal je steeds meer gaan accepteren. Niet elke liefde is voor altijd. Je zal de herinneringen op den duur gewoon leren verdragen en ze zullen zelfs geen pijn meer doen in de toekomst. Je zal pas dan ook weer andere meisjes zien staan. Natuurlijk kan je dat nu nog niet. Dat hoort er echt bij.

Je brengt het zelf allemaal goed onder woorden.

Praat veel met de mensen die je steunen en krop je verdriet niet op, en je zal zien dat je je na een tijdje weer beter gaat voelen. Het gaat wel met ups en downs, en de ups worden na verloop van tijd gelukkig langer.

Als je neigt om passief te zijn en je hebt nergens zin in, probeer dan streng voor jezelf te zijn. Onderneem toch dingen met vrienden en zoek afleiding, oké? Dat helpt echt. Veel sterkte.:)

Sara, 02-02-2012
Hoii, ik heb ook liefdesverdriet, dus ik dacht misschien kunt u me helpen. ik had 2 maanden iets met een jongen, maar we zagen elkaar bijna nooit en we hadden een keer ruzie. en een week later maakte hij het uit want hij zei dat het niet meer goed voelde na die ruzie. maar ik ben er helemaal kapot van, want dit is de eerste keer dat ik echt van iemand hou! het is nu 2 maanden uit en het is nog net zo erg als in het begin. ik zie hem elke dag op school, en soms praat hij wel eens op msn. ik wil hem zo graag terug maar ik weet dat het niet meer werkt, en ik denk dat hij al niet meer verliefd op mij is. maar ik ben zo verdrietig, we waren echt soulmates en ik heb echt mooie herinneringen met hem. kunt u me helpen? Reactie infoteur, 03-02-2012
Weet je, liefdesverdriet heeft gewoon tijd nodig. Vooral als je iemand nog dagelijks ziet duurt het langer. Omdat je hem nog zo vaak ziet word je liefdesverdriet gevoed. Je blijft naar hem verlangen en in je fantasie word hij steeds leuker en volmaakter. Je herinneringen aan jullie goede tijd, doen pijn. Dat begrijp ik wel. Ik heb het ook allemaal meegemaakt, net als de meeste mensen het wel eens (of vaker) meemaken.
Nou is het wel zo dat de meeste liefdesrelaties als je nog jong bent, vroeg of laat uitgaan. De kans dat je dus met deze jongen je hele leven zou blijven, en misschien ooit zou trouwen en kinderen krijgen in de toekomst, is niet zo groot. Ik bedoel daarmee dat liefdesverdriet op jouw leeftijd dus iets is wat heel veel voorkomt. Ik kan alleen maar benadrukken dat het wel over gaat. Ook het idee dat hij je soulmate is, zal overgaan. Dat gevoel hebben mensen vooral als ze verliefd op iemand zijn.
Je kunt een paar dingen doen:
1. Hem eerlijk vertellen dat je hem nog steeds mist en kijken hoe hij reageert. Je loopt dan wel het risico dat hij nog meer afstand neemt.
2. Of proberen er zo snel mogelijk overheen te komen.
Wat helpen kan om er overheen te komen is om er bij stil te staan hoe hij het heeft gedaan. Na een ruzie was het al over bij hem? Dat is best wel een beetje zwak van hem, toch? Dat wil zeggen dat hij een jongen is met wie je nooit eens kan kibbelen of het eens oneens met hem kunt zijn, want dan loopt hij al meteen weg en kapt ermee. Dus misschien is hij toch niet zo volmaakt?
3. Een heel andere een tip: als je aandacht geeft aan andere jongens, en je ex ziet dat je niet meer achter hem aanloopt maar dat je juist aandacht krijgt van andere jongens, dan kan dat je ex ook nog wel eens aan het denken zetten. Dat helpt meestal beter dan achter iemand aanlopen. Probeer hem ook op msn niet aan te spreken. Kijk eerst eens of er dan iets van zijn kant komt. Je kunt dus ook doen alsof je er overheen bent en aandacht aan andere jongens geven. Zorg dan ook overdag dat je er blij en zelfstandig uitziet en blijf ook vriendelijk tegen je ex, alsof je hem alleen als vriend ziet of zo. Misschien word je ex dan wel een tikkeltje jaloers en als er bij hem nog gevoelens voor je zijn, dan zal hij dat snel laten blijken. Op die manier kan je er ook achter komen of hij nog gevoelens voor je heeft die dan misschien weer opbloeien.

Jij moet zelf beslissen wat het beste is.

Ik hoop in ieder geval dat je je snel beter zal voelen. Idealiseer hem in elk geval niet. Kijk vooruit en staar je niet blind op hem. Iemand die het om een ruzie al met je uitmaakt, is niet zo perfect.

Conny, 18-01-2012
Hoi infoteur, daar heb je gelijk in. Ik heb er gisteravond lang over nagedacht en ben ook tot de conclusie gekomen dat dit niet is wat ik wil. Ik wil geen pogingen doen om een gelukkig gezin te gaan verstoren daar zou ik me niet goed bij voelen, Brengt alleen maar ellende met zich mee voor ons allen mocht hij er iets mee willen doen dus ja het is beter om hem te vergeten en het los te laten. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden als een andere vrouw mijn man zou willen verleiden en daarnaast wat heb ik eraan, iemand die gebonden is en mssch wel een avontuurtje wil nee daar pas ik dan voor ook al zou het kunnen leiden tot een blijvend iets, het is toch ellende wat je binnenhaalt. Het is zoals het is. Bedankt voor je reactie. Reactie infoteur, 18-01-2012
Succes:0 En nu op zoek naar de ware liefde;) Ergens ter wereld (vast in NL) zoekt die persoon ook naar jou.:O Dus richt je lekker op het hier en nu en op je toekomst, met iemand die er voor je zijn kan. Het beste gewenst.

Conny, 17-01-2012
Hoi infoteur, nog even ter aanvulling, ik maakte me druk om mijn leeftijd omdat ik 6 jaar ouder ben dan hem, zijn huidige vrouw is 8 jaar ouder. Dus weer wat geleerd, mij dus druk gemaakt om niks. Liefde kent geen leeftijden. Ze is ook wel mooi om te zien hoor, ik mag er ook wel wezen al zeg ik het zelf maar vraag me af waarom hij zo naar mij bleef kijken terwijl hij zo een mooie vriendin heeft waar hij nu dus mee getrouwd is en een kindje mee heeft. Het zal het leuke van het geflirt wel zijn al vond ik zijn manier van flirten met mij wel erg intensief. Ik zou als ik zo erg zou flirten met een andere man wel zoekende zijn naar iets maar goed voor iedereen geldt dat anders. Misschien doet hij dat wel bij meerdere vrouwen en is hij gewoon zo. Heb hem nog geen bericht gestuurd hoor ben nog aan het dubben want wat als hij interesse in mij gaat tonen als blijkt dat ik vrijgezel ben. Tja dan zit ik met een getrouwde man. Dan zou hij eerst moeten scheiden en alles wat daarbij hoort, verwerkingsproces etc. Je kan natuurlijk niet zomaar van de 1 naar de ander en zeker niet als er ook nog een kindje bij betrokken is. Dat is natuurlijk ook niet wat ik wil. Wat ik wilde is dat hij vrij zou zijn net zoals ik en we eventueel iets met elkaar zouden kunnen beginnen. Een getrouwde man? nee dat wil ik niet maar mssch als ik hem een bericht stuur dat ik vrijgezel ben dat hij het niet meer weet. Mocht hij over een tijdje een beslissing naar mijn richting genomen hebben dan hoor ik dat alsnog of niet maar als hij niet weet dat ik vrijgezel ben zal dat nooit gebeuren. Nu is er nog een kans en ik weet natuurlijk niet waar ik over een half jaar of een jaar sta maar ik vind het wel fijn dat het dan open staat. Zowel voor hem als mij. Dus duidelijkheid. Ik ben vrijgezel dat mag hij best weten toch? Reactie infoteur, 18-01-2012
Natuurlijk bestaat de kans dat hij best zin in een avontuurtje met vrouwen om hem heen heeft, maar ben jij daar mee geholpen? Het komt veel voor dat mensen met anderen om hen heen flirten, maar als ze een leuke relatie hebben is dat het enige wat ze echt belangrijk vinden. Flirten stelt natuurlijk weinig voor. Duizenden mensen flirten met elkaar en verder betekent dat niks voor ze. Zo te lezen heeft hij een mooie vrouw en een prachtig kindje. Hij zal zich wel tien keer bedenken voordat hij dat opgeeft voor een flirt. Tja, je moet het zelf beslissen maar zo te lezen maak je heel weinig kans dat het iets waardevols kan worden tussen jou en hem. Hij heeft immers als een relatie waarmee hij gelukkig is.

Conny, 17-01-2012
Hoi infoteur, dat is ook zo oude liefde roest niet. Heb het er toch wel moeilijk mee. Neig ernaar om hem een berichtje te sturen. Op vriendschappelijke basis waarin ik kenbaar maak dat ik nu dus vrijgezel ben. Ik heb het gevoel dat ik dit moet doen zodat hij dat weet. Wat hij er zelf mee doet is aan hem maar anders heb ik het gevoel dat ik iets laat liggen. Mocht hij er iets mee willen doen dan zou dat betekenen dat er iets ontbreekt aan zijn huidige relatie en er toch altijd wel iets zou kunnen zijn wat het zichtbaar zou maken. Ik ben daar dan toch niet schuldig aan? Als hij echt gelukkig is met zijn gezin dan zal hij dat laten weten en houdt ik er echt mee op. Dat gun ik hem dan ook. Ben dan ook blij voor hem dat hij gelukkig is ook al is het niet met mij. Wil hem alleen laten weten dat ik beschikbaar ben en aan hem denk, dat schrijf ik niet op dat ik aan hem denk maar dat merkt hij natuurlijk omdat ik hem schrijf. Hij kan nl ook niet reageren omdat hij denkt dat ik een gezin heb en hij ook en dat het dus geen zin heeft maar als hij weet dat ik beschikbaar ben dan kan het anders zijn. Ik weet het niet hoor want zo'n jong gezin met een baby van 2 jaar is zo pril en mooi en ik wil daar ook niet in gaan wroeten, ook al weet ik dat het niet aan mij ligt maar aan hem. Wat vind jij? Moet ik het maar laten gaan of toch nog eerlijk vertellen dat ik vrijgezel ben nu? Reactie infoteur, 17-01-2012
Hij houdt van iemand anders en zeer zeker ook van hun kind. Het is eerlijk gezegd zinloos om te blijven hopen op iemand die allang een ander leven is begonnen. Probeer hem niet te idealiseren. Kijk vooruit en richt je na een tijdje op een andere leuke man. Ook voor jezelf is dit beter. Dat is mijn persoonlijke mening.

Conny, 17-01-2012
Hoi infoteur, ik heb hem vorige week een kort berichtje gestuurd en ik kreeg een korte reactie terug waarop ik weer heb gereageerd en een vraag heb gesteld hoe het met hem gaat. Helaas heb ik tot nu toe geen reactie teruggekregen. Ik ben dus verder gaan googelen en ben er achter gekomen dat hij getrouwd is en een kindje heeft. Ik zag foto's vvan hen samen, was wel confronterend en het schokte me omdat ik toch in stilte verliefd op hem was geworden. Alleen zie ik dat hij in de tijd dat hij met zijn vriendin was naar mij aan het lonken was op het werk en aan het flirten. Op een zodanige manier dat het serieus leek alsof hij echt interesse had maar omdat ik toen een relatie had heb ik er niks mee gedaan. Ik vraag me af waarom hij dat dan deed. 2 jaar nadat ik vertrokken ben zijn ze getrouwd en nu hebben ze dus een kindje. Het is dus voorbij, ik kan niks meer doen en het is mijn inentie ook niet om in een bestaande relatie te gaan stoken.
Vind het wel heel erg jammer en de vraag blijft knagen van wat als ik er toen wel op ingegaan was, waren wij dan nu samen? ja dat weet niemand natuurlijk maar hij zag mij wel zitten, ik ben te laat of hij was gewoon aan het flirten zonder serieuse betekenis, ik weet het niet maar hij keek toen zo verliefd. Ik wil hem nog wel schrijven maar ik zie het nut er eigenlijk niet meer van in. Als ik hem schrijf dan hoop ik op iets wat niet kan en dat heeft natuurlijk ook geen enkele zin. Hij heeft zijn gezin en ik moet het maar zo laten denk ik dan. Een klap om te verwerken voor mij. Hoe kon ik ook zo verliefd zijn om iemand die ik al jaren niet gezien heb denk ik dan… stom he? Reactie infoteur, 17-01-2012
Het is niet som hoor. Oude liefde roest niet, toch? Die uitspraak is van toepassing op veel oude liefdes. De vlam kan oplaaien door de herinneringen. Echt niet raar dus. Wel verstandig dat je het laat rusten nu je weet dat hij getrouwd is. En wat het flirten betreft: het zit een beetje in onze natuur om te flirten, ook al hebben we een relatie. Niet iedereen zal dan flirten maar toch best wel veel mensen. Hij zal je zeker leuk gevonden hebben, maar aan de andere kant had hij toen ook al een relatie waar hij blij mee was. Dus idealiseren wat had kunnen zijn, is niet zo realistisch. Na een tijdje ben je het gevoel wel kwijt en dan vind je vanzelf weer iemand waar je wel een relatie mee kunt krijgen. Succes in de toekomst:)

C., 10-01-2012
Bedankt voor je reactie. Ik had wat duidelijker moeten zijn. We hebben al wel afgesproken, ik zag hem elke week totdat die moest studeren voor school. Er is ook al meer gebeurd. Normaal ga ik nooit met iemand naar bed zonder een relatie te hebben. Maar ik voelde me zo goed bij hem en hij zei altijd "het komt goed". Totdat hij met zichzelf in de knoop ging zitten… Daarom dat ik het er zo moeilijk mee heb. Reactie infoteur, 11-01-2012
Begrijpelijk dat je ermee zit. Het is moeilijk te beoordelen wat zijn reactie zal zijn als hij jou zaterdag weer ziet maar jongens zijn vaak wel geneigd om niet te happig te willen overkomen. Ik denk dat je hem voor zaterdag gewoon een sms-je zou kunnen sturen met het bericht dat je het leuk vindt om zaterdag weer te zien, of iets anders positiefs. Je kunt ook gewoon een lief sms-je sturen met de vraag hoe het nu met hem gaat. Als hij daar op reageert kan je zeggen dat je het leuk vindt om hem zaterdag weer te zien. Probeer een sms gesprekje altijd met een vraag te eindigen, dan reageren mensen meestal sneller.

Als je dat allemaal niet wilt en liever zaterdag gewoon wilt afwachten, benader hem dan zaterdag wel vriendelijk en glimlach gewoon. Probeer gewoon tegen hem te doen en niet negatief. Negeer hem in elk geval niet. In feite heeft hij vanaf 1 januari even wat afstand genomen maar dat duurt pas 11 dagen. Hij heeft je in die tijd tweemaal laten merken dat hij toch eigenlijk wel contact wilde, door je te schrijven: Wat ben je stil? en "jammer dat je doorliep.'

Heb je daar toen niet op gereageerd?

C., 09-01-2012
Drie maanden geleden heb ik een leuke jongen leren kennen, we kunnen goed met elkaar praten en er is ook al meer gebeurd. Tot 1 januari was alles goed en zag het er rooskleurig uit. Totdat hij zei dat hij het allemaal niet meer weet. Als ik niets van me laat horen dan stuurt hij : " Je bent zo stil?". Dan was er ook een avond dat ik hem aan de overkant van de straat zag, ik ben doorgelopen en toen stuurde hij " Jammer dat je niet gestopt bent ". Zaterdag zie ik hem na 2 weken terug en het is bepalend wat er gaat gebeuren omdat hij dan ervaart hoe dat het voelt om mij terug te zien na die 2 weken. Ik kan niet eten, slapen nauwelijks, men maag draait om als ik aan een slechte afloop denk. Wat kan ik doen om mezelf erop voor te bereiden? Ik denk gewoon het negatiefste. Ik weet helemaal niet wat ik kan doen, ik ben ten einde raad. Hij was de enige na een jaar bij wie ik me terug zo goed voelde en nu lijkt het allemaal fout te gaan.
Groetjes Reactie infoteur, 10-01-2012
Uit je verhaal maak ik op dat jullie niet echt met elkaar afspreken maar dat het meer aan het toeval ligt of je elkaar tegenkomt. Klopt dat? Je hebt hem twee weken niet gezien. Komt dat door de vakantie? Uit je verhaal maak ik ook op dat hij wel soms contact met je heeft gezocht, bijvoorbeeld toen hij schreef: Je bent zo stil? en: Jammer dat je niet gestopt bent.

Waarom is er daarna geen contact geweest?

Toen hij schreef: Jammer dat je doorliep, had je toen niet kunnen reageren met: Wanneer spreken weer eens af? Lijkt me leuk om je weer eens te zien…

Wat weerhoud jou ervan om op zo'n manier gewoon contact te zoeken met hem? Aan de hand van zijn reactie merk je dan snel genoeg of hij (nog) interesse heeft.

Als je contact met hem zoekt, hou het dan eerst even luchtig, maak het niet moeilijker dan het is en verwijt hem niks. Benader hem vriendelijk, en probeer weer eens met hem af te spreken. Een relatie moet namelijk ook wat tijd hebben om te groeien.

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat. Kruip in elk geval niet in je schulp, maar glimlach vriendelijk en blij naar hem, zodra je hem weer ziet.

Peter, 06-01-2012
Dankuwel infoteur voor uw antwoord. Het klopt dat ik uiteraard een belssing zal moeten nemen aangezien mijn vriend geen keuze zal en wil maken, hij blijft gewoon verder doen met zijn 2 relaties. Ik denk eraan om hem even los te laten en dan te zien of hij mij eventueel nog terugwil ten koste van die andere relatie. Ik heb volgens mij de fout gemaakt van geen grenzen te stellen naar hem toe en hem de kans te geven om zijn andere relatie verder te onderhouden. Die andere relatie overleeft nu op verliefdheid en ik hoop dat die vrliefdheid wat overgaat en hij dan wel beseft wat het beste is. Reactie infoteur, 06-01-2012
Hoi P. Het probleem is denk ik dat je vriend inderdaad alle tijd heeft nu om verliefd te zijn en nog meer verliefd te worden op die ander. Het is namelijk extra spannend als het eigenlijk niet mag, natuurlijk. Maar als hij jou kwijtraakt, en hij voelt dat je het echt meent, dan heeft hij in elk geval meer zorgen om het geheel. Als hij nog liefde voor je voelt zal het hem toch dwars zitten. Hij zal dan toch minder onbevangen van zijn nieuwe relatie kunnen genieten dan eerst, en dat is in jouw voordeel. Ik hoop voor jou dat zijn relatie met die ander niet al te ver heeft kunnen opbouwen. Ik ben ook erg benieuwd hoe het verder zal gaan met jou en hem. Ik hoop dat hij je zal missen en zich zal afvragen of die verliefdheid het waard is om zijn relatie met jou op het spel te zetten. Bovendien loopt hij inderdaad risico om jou blijvend kwijt te raken. Dit hou je immers niet vol. Het werkt gewoon niet.

Dus hoe het ook verder gaat., kies nu voor jezelf. Laat hem voelen dat je met meer respect behandelt wilt worden dan een man die wacht op de restjes.
Hou je haaks, en laat me nog eens horen hoe het verder gegaan is. En mocht het met je vriend niet meer goed komen, onthoud dan: liefdesverdriet gaat altijd over. Na een verdrietige tijd komt er weer liefde in je leven. Zover is het echter nog niet. Je moet hier nu even doorheen.

Peter, 03-01-2012
9 maanden terug heeft mijn vriend Tom het uitgemaakt omdat hij affaire had met andere man. In de zomervakantie in augustus zijn we terug bij elkaar gekomen en terug een relatie gestart al bleef de affaire hem achtervolgen en sprak hij toch nog af. Ik heb dit toegelaten. Ondertussen leerde ik ook iemand anders kennen en sprak geregeld af. We maakten de afspraak dat we zo elk een minnaar hadden en toch bij elkaar bleven. Dit blijkt nu niet ideaal. Ik wil enkel mikken op 1 relatie met Tom die mij liet staan eerst. Ik slaap praktische iedere dag bij hem maar het moeilijke is dat hij zijn affaire verderzet en zo 1 keer per week bij zijn minnaar slaapt. Ik weet geen raad meer. Ik zie hem nog graag om hem definitief los te laten. Het moeilijke is dat hij niet kiest terwijl ik wel voor hem kies en niet wil verdergaan met mijn minnaar. Wat moet ik toch doen? Reactie infoteur, 03-01-2012
Het lijkt me heel moeilijk voor je. Als je vriend niet wil stoppen met zijn minnaar, ondanks dat hij weet dat je er veel verdriet van hebt, dan zal je toch voor jezelf moeten beslissen of dit is wat je wilt. Als het ernaar uitziet dat Tom niet van plan is om 100% voor jou te kiezen, heeft jullie relatie waarschijnlijk steeds minder kans. Jij zit thuis te piekeren, terwijl hij elders iets probeert op te bouwen naast hetgeen hij met jou heeft opgebouwd. Driehoeksverhoudingen werken meestal niet, of maar kortdurend, behalve als alle drie de personen er helemaal happy mee zijn. Sterkte ermee. Ik hoop voor jou dat je vriend beseft dat hij niet aan twee relaties tegelijk kan werken.

A., 01-01-2012
Hallo

ikk zit pas op een nieuwe school en ik ben het eenige meisje in de klas en iedereen zegt dat een jongen mij leuk vind. ik kende hem toen nog niet en ging eens kijken op hyves. hij ziet er leuk uit en op een een of andere manier heb ik zijn nummer. we praten soms wel is op hyves maar dan is het altijd zo standaar van hoi alles goed ja met jou ook?. en via de sms vroeg ik of hij een keer wou afspreken en hij zij : 'dat komt wel' Wat betekend dat? en ik heb hem ook gevraagt is het waar wat die jongens zeggen dat je mij leuk vind? en toen zei hij: nee is dat omdat hij verlegen is dan of niet?
op school zie ik hem wel vaak lopen we kijken naar elkaar maar zeggen nooit wat tegen elkaar. en in deze vakantie kan ik nergens anders aan denken dan aan hem!

wilt u mij alstublieft helpen?!

groetjes a Reactie infoteur, 02-01-2012
Zo te lezen is het voor hem ook een lastige situatie. Veel jongens denken of weten of vermoeden dat hij jou leuk vindt. Vermoedelijk maken ze daar ook wel opmerkingen over tegen hem. Hij zal het dan niet graag meer toegeven. Misschien is hij bang dat ze hem ermee gaan pesten of dat ze er grappen over zullen maken.

Het kan ook zijn dat hij afstand van je houdt op msn en hyves omdat hij echt geen interesse in je heeft op die manier. Dan kan het zijn dat hij alleen een soort van vriendschap voor je voelt.

Hoe het met zijn gevoelens voor jou zit is dus niet zo duidelijk. Het lijkt erop dat jij hem wel steeds leuker gaat vinden. Je hebt al eens geprobeerd iets met hem af te spreken, toen zei hij: dat komt wel.
Je vraagt je af wat dat betekent. Misschien betekent het gewoon dat het inderdaad wel komt. Op dit moment zou ik je aanraden om eerst proberen vriendschap met hem te krijgen. En even geen vragen te stellen die in de richting van liefde gaan. Dan durft hij misschien meer aandacht aan je te geven. Als je eenmaal bevriend bent durft hij na een tijdje misschien meer van zichzelf aan je toe te vertrouwen.

Conny, 28-12-2011
Nee natuurlijk kan jij het ook niet weten. Vindt t zo spannend allemaal. Hij gluurt wel terug maar schrijft niks en laat niks horen. Frustrerend hoor. Vandaag was hij weer actief op de site zag ik. Alleen heeft hij niet teruggekeken. Nu is dat natuurlijk ontzettend kinderachtig dat gegluur maar ik weet niet hoe ik hem anders moet laten weten dat ik hem interessant vind. Hij moet alleen nog happen. Hij heeft in ieder geval genoeg redenen nu om mij te benaderen als hij wilt. Ik ben maar aan het wachten. Hij weet niet dat ik geen relatie meer heb. Dat zou m ook kunnen tegenhouden. Pfff word moe van mezelf. Ik wil denk ik gewoon niet inzien dat hij geen interesse heeft want hij reageert niet. Reactie infoteur, 29-12-2011
Nou, mannen zijn meestal minder impulsief als ze iemand leuk vinden (heb ik wel eens gelezen) en reageren vaak bewust wat later op telefoontjes of berichten en dergelijke, om niet te happig over te komen.

Conny, 28-12-2011
Hoi hier ben ik weer. Ik heb onlangs op zijn site gekeken. Je kunt het zien wanneer iemand je site bezoekt. Ik heb bewust zijn site bezocht zodat hij kon zien dat ik gekeken heb. Dat heb ik weleens eerder gedaan en toen zag ik dat hij mijn site terug had bezocht. Nu ik dat weer had gedaan wilde ik hem laten zien dat ik interesse heb in hem en ja hoor hij heeft teruggekeken dat vond ik wel leuk. Paar dagen later heb ik weer gekeken. Tot nu toe heeft hij zijn site nog niet actief staan denk ik. Ik ben benieuwd of hij weer gaat kijken. Ik heb in de tussentijd op mijn blog (die hij als vriend dus ook kan lezen) geplaatst dat ik naar een openbare evenement ga. Darum etc staat erbij. Dit heb ik gedaan om te kijken of hij dan ook komt. Wie weet. Wat denk jij? Reactie infoteur, 28-12-2011
Ik heb geen idee, net als jij. :( Maar laat het me vooral wel weten hoe het verder is gegaan. :)

S., 25-12-2011
Hallo,

sinds 4 maanden heb ik vrij veel contact met een jongen die ik al vrij lang ken. Ook zijn we collega's van elkaar geweest.
Als we elkaar tegenkwamen met het stappen (dit kwam vrij weinig voor), hadden we altijd lol met elkaar, omhelsden elkaar en zoenden elkaar vriendschappelijk.
Hij had een vriendin, ik was vrijgezel.
Nou kwam ik hem dus 4 maanden geleden, na elkaar ruim een jaar niet gezien of gesproken te hebben, weer tegen op een dorpsfeest en zoals altijd hetzelfde riedeltje als hiervoor beschreven… Een hele tijd met elkaar gekletst, hij vroeg hoe ik het had gehad in Australie (daar ben ik bijna een jaar naartoe geweest) en ik had hem verteld dat ik inmiddels een eigen huis had gekocht en compleet verbouwd. Die wou hij wel een keer bekijken en dus een afspraak gemaakt voor een week later dat hij bij me zou komen. even later zei hij tegen mij dat ie me al een paar keer had opgezocht op facebook. (Nou heb ik mijn facebookaccount lang voor mezelf gehouden, met alleen vrienden uit Australie in mijn lijst, dus ik was onvindbaar). Maar vond het prima dat hij in mijn vriendenlijst kwam, dus ik heb hem opgezocht (toch handig, die telefoons van tegenwoordig ;)) en toegevoegd als vriend en hij heeft mij gelijk geaccepteerd. Later vroeg ie om mn telefoonnummer en ik zag er geen kwaad in dat aan hem te geven (hij is in mijn ogen heel betrouwbaar), maar gezien ik net een nieuw nummer had, omdat ik gestalkt werd op mijn oude nummer, heb ik hem wel gevraagd mijn nummer aan niemand door te geven. Dat beloofde hij ook… Ik zocht er ook niks achter, omdat ik hem leuk vond als jongen, maar niet mijn type jongen laat maar zeggen. Ik heb wel vaker bij hem het gevoel gehad dat hij mij wel leuk vond. Toen nog even gepraat en ben ik mijn vrienden weer gaan opzoeken.
Een paar uur later liep ik door de feesttent en struikelde over iets… Om me heen gekeken wat het was, maar niks gezien, dus doorgelopen. Krijg ik een paar minuten later een sms van die jongen: 'je mag best wat zeggen als je over mijn voet struikelt hoor.' Maar ja, ik had hem niet gezien en dat had ik hem dus ook teruggestuurd.
's avonds was ik uit eten geweest en voelde mij erg moe na die tijd en gezien er de volgende dag ook nog feest was, had ik besloten om eerst maar naar huis te gaan om te gaan slapen en dan zou ik wel zien hoe laat ik wakker zou worden en of ik dan nog terug zou gaan naar het feest, wat tot een uur of 2 door zou gaan.
Kreeg ik weer een sms van hem waar ik was. Dus ik stuurde hem dat ik naar huis ging, omdat ik moe was. Dus een sms terug of ik nog wel weer terug kwam, waarop ik zei dat ik dat nog niet wist, maar dat hij maar rond een uur of 10 moest smsen. als hij geen reactie terug zou krijgen, sliep ik nog. dat was ok.
dus inderdaad om 22.00 uur kreeg ik een bericht van hem, die ik overigens pas om 22.40 las, omdat ik toen wakker werd. heb hem toen teruggesmst dat ik net wakker was en weinig zin meer had om naar het feest te gaan.
Vervolgens kreeg ik een sms terug dat hij anders wel bij mij wou komen… Had ik weinig behoefte aan op dat moment, was nog moe en ik begon me af te vragen waarom hij opeens hele tijd smsde ed. wist niet goed wat ik ermee moest en heb hem gestuurd dat we toch hadden afgesproken dat hij week later zou komen. Maar hij vond t feest niet zoveel meer aan en wou dan nu wel komen ipv een week later. Dus maar geaccepteerd, kon ik de week erop mn eigen ding weer plannen…
Rond 00.00 uur stond hij dus bij mijn voordeur en heb ik hem binnen gelaten. Hebben koffie gedronken, ja, zo laat nog, haha… en veel gepraat en geouwehoerd met elkaar, zoals altijd… hij zei toen ook dat ie weer vrijgezel was na 6 jaar een relatie te hebben gehad en dat zn ex was vreemdgegaan. hij had inmiddels ook een nieuw huis (huur), wat ie me al wel verteld had, maar ik wist niet waar. achteraf bleek 5 minuten bij mij vandaan, maar dat wist ik die avond nog niet.
maar het werd dus later en later en mijn ogen vielen bijna dicht en de zijne ook haha… Hij zei dan ook dat hij eigenlijk geen zin had om nu nog na huis te fietsen, het was inmiddels bijna 6.00 uur haha, en ik heb hem toen gezegd dat ie wel mocht blijven slapen op de bank of logeerbed… moest ie zelf ma bedenken wat ie wou. Heb hem gezegd waar de logeerkamer was en ben erover naar de badkamer gegaan. Toen ik mijn slaapkamer in wou lopen, zag ik dat de lamp aan was en stond hij zich daar uit te kleden, dus ik zo… wat doe jij nou? dit is mijn slaapkamer hoor… Maar goed, ik was moe en had geen zin om dr verder wat van te zeggen, dus het enigste wat ik gezegd heb is, naja, moet je ook ma zelf weten.
Dus samen in 1 bed, ik met de rug naar hem toe, niet bewust overigens, in die houding slaap ik altijd… En opeens voel ik een arm om mijn middel en kwam eigenlijk tot de conclusie dat dat ook best wel fijn was… hij kwam dichter naar mij toe totdat we 'lepeltje, lepeltje' lagen laat maar zeggen… niet zo heel relaxed met nog een arm in je rug, dus ik draaide me om en ben tegen hem aan gaan liggen… en toen begon hij mij op een gegeven moment te zoenen… en ik… deed mee :O haha… ach ja, beide vrijgezel dacht ik, kan het ook schelen. Verder weinig gebeurd en zijn we beide in slaap gevallen.
De volgende dag kreeg een sms van een vriend, waar ik bleef. Ik had nl met hem afgesproken en nog een paar anderen om om 13.00 uur weer naar het feest te gaan. Maar ik was nog moe en stuurde terug dat ik later kwam. Ik lag overigens nog heerlijk tegen die jongen aan, haha… maar nog steeds geen gevoelens ofzo hoor.
We hebben toen ook afgesproken met elkaar om niks tegen iemand te zeggen, gezien het feest. We wonen beide in hetzelfde dorp en iedereen kent hier bijna iedereen. Hij is even later weggegaan en ik heb me klaargemaakt voor het feest en ben daar heen gegaan.
Ik heb hem verder die dag niet meer gezien, maar ik kreeg wel een sms van hem dat hij het fijn had gevonden, maar dat zijn bedje toch wel lekkerder lag (plagerij van hem). Later ook weer een sms waar ik was. Was inmiddels bij vrienden thuis en we wilden later nog wel even naar de feesttent, maar zijn daar niet meer geweest. Heb nog wel wat smsjes van hem gehad, maar ben dus 's nachts alleen na huis gegaan.
De volgende dag weer smsjes van hem, waarin hij mij weer 'plaagde' dat hij toch wel heerlijk had geslapen in zijn overheerlijke bedje. Dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en hem gezegd dat ik zijn bed dan weleens wou uit proberen of dat echt zo was… Dat vond hij goed, maar ik wist nog steeds niet waar hij woonde. Dus een hele tijd gesmst. (ik had hem de avond ervoor niet direct mijn adres gegeven, had hem alleen een paar hints gegeven) En nu vond hij dat hij dat bij mij ook mocht doen, dus vandaar een hele tijd gesmst ;)
Uiteindelijk op mn fiets gestapt en naar m toegefietst en kreeg ik onderweg de aanwijzingen, gezien zijn straat nog niet in de tomtom stond haha. Uiteindelijk bij hem thuis aangekomen en kon ik zijn huis nu dus ook zien ;)
Maar goed, uiteindelijk bij hem in bed beland, niks gebeurd, alleen geslapen en heerlijk tegen elkaar aangelegen. :D De volgende dag waren we allebei vrij, dus konden lekker uitslapen en bijkomen van het feest. Toen ik eruit was, ook bijna direct naar huis gegaan en thats it… dacht ik…
's avonds weer een sms van hem en hebben hele avond gesmst. wel gewoon thuis geslapen en hij ook. de rest van de week ook gesmst met elkaar en zaterdags ben ik na een feestje die ik had, weer bij hem geweest en heb daar ook geslapen. zo ging dat een paar weken lang, doordeweeks smsen en in het weekend sliep hij een nacht bij mij of ik bij hem of soms 2 nachten. en ja, dan komt van het een het ander. en zo ineens, een keer doordeweeks na een week of 4 na de eerste nacht samen, smste hij me of ik nie bij hem wou slapen, omdat het gewoon fijn is om lekker tegen iemand aan te liggen. en ik moest toegeven, dat is inderdaad erg fijn. :D En dus ben ik naar hem toe gegaan en heb bij hem geslapen. En vanaf dat moment sliep ik bijna elke avond bij hem. Ook nog wel avonden lekker alleen thuis hoor. :D We smsten dan zowat de hele avond en dan tegen bedtijd ging ik hem na hem toe. jah, ik naar hem, omdat hij er altijd vroeg uit moest. Hij had zijn bezigheden 's avonds en ik ook. Ik had toen nog steeds geen gevoelens voor hem (ik weet, dat klinkt raar, maar het is gewoon fijn om tegen iemand aan te liggen en af en toe seks te hebben en we waren het daar beide over eens. we wilden nl allebei nog lekker vrijgezel blijven en dat kon ook vonden we.) Het was erg leuk en gezellig altijd tot eind oktober. Toen was ik ook bij hem blijven slapen (als ik naar hem toe ging doordeweeks had ik altijd mijn tas bij me en daar zat dus nu standaard een tandenborstel in) en de volgende morgen was ik mijn tandenborstel vergeten mee te nemen. Dus ik smste hem 's middags of ie bij hem lag en dat lag ie, dus zei dak m dan wel een x op kwam halen. Dat was prima… En zoals gewoonlijk 's avonds weer gesmst met elkaar en beetje ouwehoeren over die tandenborstel en zo ineens werd hij heel bot, kortaf. En kreeg ik op een gegeven moment geen sms meer terug. Hij had een verjaardag van een vriend van hem en ik had een verjaardag van een vriendin van mij (lieten elkaar ook altijd weten wat we gingen doen in het weekend of doordeweeks, leek dus echt op een 'relatie') en ik heb het gevoel dat er toen op die verjaardag wat gebeurd is. Ik heb de hele zondag niks van hem gehoord en de maandagavond kreeg ik ook niks te horen. Toen ben ik naar hem toe gegaan en zat hij in de kamer. Heb hem ge appt dat ik voor zijn deur stond. (Ja, nu waren er gevoelens inmiddels en ik snapte er niks van en wou weten wat er aan de hand was) Maar ik kreeg geen reactie. Dus gesmst en weet zeker dat hij die sms gelezen heeft, kon dat nl zien door zijn raam, en toen liep hij na boven. Ben net zo lang gebleven totdat ie deur open deed (waren inmiddels uur verder). Mja… eenmaal binnen klapte ik dicht (en dat is niks voor mij, ben altijd recht op de man af) en hadden we t over koetjes en kalfjes. Op een gegeven moment zei ie dat ie na bed ging, morgen dr vroeg uit blablabla… en heel koud, wil je blijven slapen? dat kan hoor… en ja, op dat moment had ik denk ik beter kunnen zeggen dat ik naar huis zou gaan, maar niet gedaan, ben daar gebleven en hij ging met de rug naar mij toe liggen (normaal ligt hij op zn rug en ik tegen hem aan met een arm om mij heen of hij gaat tegen mij aan liggen) Dus toen ik op een gegeven moment met mn rug naar zijn rug ging liggen, gebeurde er niks… heb bijna de hele nacht wakker gelegen en heb echt op t punt gestaan mijn kleren weer aan te trekken en naar huis te gaan. Uiteindelijk niet gedaan, ma was misschien ook wel beter geweest.
Toen de hele week geen contact meer gehad (via whatsapp kun je zien of iemand online is of nie en dat was hij bij mij niet meer, dus ik was of geblocked of hij is echt niet meer online geweest)
Vrijdags kreeg ik ineens weer bericht van hem dat hij de pushberichten had uitgezet enz… Ma hij wist dat ik hem die avond ongetwijfeld zou tegen komen, omdat we allebei een uitje hadden die zou eindigen in dezelfde kroeg. Eenmaal in die kroeg zegt ie niks tegen me, ma krijg wel sms, van goh, jij ook hier enz… Maar goed, ik was lol aan het maken met anderen, dus ook totaal nie naar hem omgekeken, gezien zijn doen dat weekend ervoor. Vond het prima. (Tot op heden weet overigens nog steeds niemand van ons, nouja, vanuit mijn kant weet een nicht het verhaal en een vriendin van me, maar ze weten niet om wie het gaat.) Later ging ik naar de wc (die is boven in die kroeg) en kwam ik hem daar tegen, stond ie daar alleen, druk met zijn telefoon. Toen ik later op facebook keek, had ie zijn ex opeens toegevoegd. Hij had tegen mij gezegd dat ie helemaal klaar was met haar (hij kreeg de allereerste avond bij mij thuis toen ook sms van zn ex enzo), dus vond dit ook al vreemd. Maar goed, heb dus heel ff met hem gesproken, maar moest echt naar de wc en toen ik klaar was, was hij weg. Ik naar beneden en zie ik hem opeens gauw de deur uit gaan. Naar huis… neem ik aan… volgende dag weer gesmst en gevraagd waarom hij opeens wegging, was ie opeens moe zei ie. Later zei ie dat ie die week dat we geen contact hadden, dat hij ff rust nodig had en dat ie klaar was met alles en iedereen… was druk op werk geweest enzo. Heb m toen gezegd, dat ie dat ook gewoon had kunnen zeggen ipv mij zo ineens gaan negeren, dat ik daar best wel begrip voor had gehad en hij gaf toe dat ie dat beter had kunnen doen.
Toen begon hij opeens over zijn vrijheid en dat ie daar op gesteld was en dergelijke… Dat kan, maar volgens mij had hij alle vrijheid, want ik sliep alleen bij hem en ook nie elke avond. en hij had in principe de hele avond voor zichzelf en ik ook. en in het weekend zagen we elkaar ook niet de hele dag.
anyways… maar ik werd inmiddels gek… wist niet waar ik aan toe was… wou ie een relatie…? niet? wat wou hij…? en ik kreeg niks duidelijk…
Toen heb ik voor mijzelf gezegd, ok, ik wil dit niet, ik wil weten waar ik aan toe ben… En omdat hij steeds vager begon te doen, heb ik gezegd dat ik ermee wou stoppen… en dat was prima… dus ik boos, omdat ik dat als antwoord kreeg… en hij doodleuk door smsen naar mij. Mja… in een dronken bui toch weer naar hem toe gegaan en daar geslapen en de volgende 3 nachten ook. toen weer smsen, ma niet elke dag… en na 2 weken heb ik gezegd dat ik gevoelens voor hem had. en al hij die niet had, dat we dan gewoon moesten stoppen en dat hij dan ook geen contact meer met mij moes gaan zoeken, want dat zou het voor mij alleen maar lastiger maken. Dat vond hij ok en dus zo geschiedde… maar ja, toen ging mijn telefoon woensdags kapot en had ik zijn nummer nie meer… (Was misschien beter, maar dat wou ik ook niet, plus, als hij wat zou sturen, zou ik niet weten dat hij dat was) dus via msn gezegd donderdags dat tel kapot was en zn nummer dus nie meer had en vanaf toen dus weer gesmst… :S vrijdags vroeg ie alweer of ik bij hem kwam, maar ben niet gegaan… :D heb hem gezegd dat ik dat niet meer wou, dat ik nog steeds wou stoppen… De donderdag erop was ik jarig en kreeg ik woensdag sms, owh, zie nu dat je morgen jarig bent… en dus weer een tijd gesmst en toen wou ik hem testen… dus heb gevraagd of ie nog plaatsje over had in bed… en toen zei hij dat dr wel plaatsje was, ma hij ging na bed. Moes maar een andere keer komen dan en op tijd melden als ik wou komen…
Uiteindelijk ben ik dr vrijdags weer geweest en ja, ik weet het, ik had niet moeten gaan! Die verdomde K*T gevoelens ook… mja… t voelde heel anders… alsof hij mij echt gemist had. Toen ik daar kwam, wou hij me een zoen geven (wat nooit gebeurde) en toen ik de volgende dag wegging wou ie dat weer doen (ook dat gebeurde nooit) maar ik wou dat zelf niet. en toen kwamen we aan gisteren…
toen begon hij over dat hij voorzichter was geworden sinds ik had gezegd dat ik gevoelens had. Dat hij daarvoor uit wou kijken… Dat hij verder geen ander had… Maar hij vond het wel relaxed en leuk zoals het ging, zonder die gevoelens… Dat hij op zijn vrijheid gesteld is en hij wou ook wel doorgaan als ik verder ma geen verwachtingen had enzo… en daar ligt nu net het probleem… ik kan er niks aan doen… vond t ook allemaal heel leuk enzo… en wou ook weer naar m toe gisteravond… ma hij was moe en ging wel alleen slapen zei ie… en toen vroeg ie waarom ik wilde komen en dus zei ik: geen zin om alleen te slapen en kreeg ik als antwoord terug, nadat ik had gezegd dat ik beter nie meer kon komen en het beter was geen contact meer met elkaar te zoeken: ik slaap liever ook niet alleen… ik begrijp hem niet… of toch wel… op het einde zei ik tegen m dak volgende week paar dagen wegga, dak da dan ma is ff ga rondkijken… en kreeg een heel kortaf antwoord terug en sindsdien heb ik niks meer van hem vernomen, waardoor ik dus weer ga malen… heeft ie toch gevoelens? maar wil ie zich gewoon nog nie binden? of wil ie echt gewoon niks, alleen iemand die met hem het bed wil delen (het is absoluut niet zo dat het hem om de seks gaat, wat mij betreft mocht dat wel meer haha)
het is dus een k*tsituatie, ik ben verliefd, hijs dat dus blijkbaar niet en ik zit dus nu met de gebakken peren… moet hem vergeten… damn… wat gaat dat moeilijk worden… en dus ja, ik heb liefdesverdriet… denk ik
ik hoop dat ik hem kan negeren en dat hij ook geen contact meer opneemt… en ik hoop dat die paar dagen weg mij goed zullen doen…
sorry voor het superlange verhaal, maar moest het ff kwijt… hopelijk ook stukje verwerking… :D Reactie infoteur, 27-12-2011
Waarom vraag je hem niet gewoon wat zijn echte gevoelens voor je zijn en of jullie relatie meer kan worden dan dit?

Conny, 30-11-2011
Hallo infoteur. ik wil je hartelijk danken voor je tijd en je adviezen. Ik besef dat ik er zelf voor kies om er op dit moment weinig mee te doen, ik heb al pogingen ondernomen en laat het even rusten. Misschien wordt het gevoel na verloop van tijd wel minder nu ik zie dat het gevoel niet wederzijds is. In de tussentijd plaats ik enkele algemene blogs op de site en wie weet reageert hij daar zelf eens op, zo niet dan houdt het op helaas. Mochten we voor elkaar bestemd zijn dan zal het blijken. Nogmaal heel hartelijk bedankt voor je welgemeende tips. Mochten er ontwikkelingen zijn dan laat ik het je zeker weten. Groetjes, Conny Reactie infoteur, 30-11-2011
Groetjes terug, en het beste.:)

M., 29-11-2011
Bijna twee maanden geleden is het uit gegaan tussen mij en mijn vriendin. Wij hebben iets meer dan 2 maanden een relatie gehad, die zeer intens was (veel ups, en veel downs). Maar ik krijg haar maar niet uit mijn hoofd. Elke keer krijg ik het een beetje voor elkaar om weer contact te krijgen. Maar wanneer het dan beter lijkt te gaan gebeurt er weer iets kleins, waardoor zij ineens boos word op mij. En het contact weer verbreekt.

Voorbeeldje: Afgelopen weekend gaf iemand die wij beiden kennen een afscheidsfeestje. Ik mocht van haar niet komen. Maar ben toch eventjes 2 minuutjes geweest om hem afscheid te wensen. Expres geen aandacht aan haar besteed daar. En achteraf naar haar gestuurd, dat ze zich nergens zorgen over hoefde te maken. En dat dat bleek. Hierop kreeg ik vervolgens te horen dat ik op mocht rotten, en dat het contact weer verbroken werd.

Nu kan ik niets anders dan aan haar denken de hele dag, en wat ik ook doe. Ik voel me er niet goed bij, en wil alleen maar contact met haar zoeken om het weer goed te krijgen tussen ons. Zelfs al is het maar om weer contact met haar te kunnen hebben.

Ik ben nu al weken bezig om uit te zoeken hoe ik haar terug kan krijgen. Ik heb al vele manieren gevonden op het internet. Maar alles komt neer op haar negeren, en laten gaan. waardoor ze vanzelf terug zou komen.

Maar het lukt mij niet. Ik heb constant de neiging contact met haar te zoeken en trap om de dag, soms zelfs dagelijks in mijn eigen gedachtes. Waardoor ik weer contact met haar probeer te zoeken (welke zij natuurlijk negeert). Wat kan ik hier nou aan doen?! Reactie infoteur, 30-11-2011
Liefdesverdriet doet echt pijn, het is als een wond die genezen moet. Helaas voor jou is je ex op dit moment echt niet gediend van contact met je. Probeer je in de situatie te verplaatsen, waarin iemand die jij niet wil zien, je toch steeds weer opzoekt. Daar word ze waarschijnlijk echt moe van. Daarmee duw je haar steeds verder van je af. De kans om haar terug te krijgen wordt kleiner door haar te confronteren met je pogingen om haar toch te zien of toch weer een berichtje te sturen. Kijk diep in je hart en je zal aan jezelf moeten bekennen dat je die dingen doet omdat je contact met haar wilt. Dat weet zij ook en ze wil dat nu niet.

Dat je die pogingen doet, is natuurlijk wel heel begrijpelijk. Je bent bang haar definitief te verliezen. Je denkt misschien dat je haar kunt dwingen tot contact, door jou tegen te komen, maar gezien haar reactie werkt dat echt averechts. Je hoopt misschien dat je een brug kunt slaan tussen haar en jou, nu de afstand tussen jullie zo groot geworden lijkt, maar op deze manier sla je die brug juist stuk. Het lukt nu niet door contact met haar te zoeken, probeer het dan eens door juist geen contact met haar te zoeken. Moeilijk? Jazeker, dat is ook echt moeilijk, want je hele gevoel wil juist anders. Har zien, spreken, haar liefde terugwinnen… Maar je kunt het niet dwingen. Je kunt echt het beste alle contact met haar op het moment vermijden, en hopen dat ze dan na een poosje nieuwsgierig wordt naar je. Als er nog een vonkje hoop is zal ze je heus weer opzoeken, als z ehet niet meer ziet zitten, zal je er wat tijd voor moeten uittrekken om te leren accepteren dat het uit is. Je zal er dan overheen komen, ook al denk je nu van niet.

Liefdesverdriet is een gevoel wat vrijwel ieder mens een of meerdere keren in zijn of haar leven meemaakt. De drang om de persoon te zien is groot, de pijn als dat niet kan, is ook groot. Aan de andere kant doet het ook pijn om iemand wel te zien, als die persoon geen contact met je wil. Of er nog hoop is voor jou en je ex, dat weet ik niet. Ik weet wel dat je haar inderdaad met rust moet laten op dit moment, dat geeft ze immers zelf aan. Ik las ooit eens ergens op een muur in een stad:

als je van iets houdt
geef het de vrijheid
komt het naar je terug
dan behoort het je misschien toe
blijft het weg
dan heb je het misschien nooit echt gehad

Misschien komt ze naar je terug als je haar negeert. Als ze gaat denken: hé, wat raar, hij zoekt me niet meer op, hij verzint geen smoesjes meer om me te zien, hij zoekt geen contact meer… Hmmm… zou hij niet meer verliefd zijn? Misschien wil hij me niet meer terug… Misschien komt hij straks wel een ander tegen…

Pas dan zal ze kunnen voelen of ze jou ook mist, eerder niet. Op dit moment lijkt het erop dat ze zich enorm ergert aan het feit dat je er alles aan doet om haar toch te zien. Het roept weerstand bij haar op, zoveel zelfs dat ze heel lelijk reageert. Het is natuurlijk vreemd als jij geen afscheid zou mogen nemen van iemand op een afscheidsfeestje als je uitgenodigd was om te komen. Als je je zelfstandiger had opgesteld had je ook tegen haar kunnen zeggen: 'Luister, als je mij niet wilt zien, prima en ik wil je wens natuurlijk respecteren, maar ik wil wel afscheid nemen van die vriend, dus als je me niet wilt zien zal ik zorgen dat ik hem kom gedag zeggen om 20.00 uur tot 21.00 uur (of zoiets) daarna is de avond van jou en dan kan jij komen.

Het klinkt misschien raar., maar als je zelfstandig overkomt, en als je overkomt als een persoon die zijn eigen leven weer op de rail heeft en die haar niet achterna loopt, dan ben je aantrekkelijker voor haar dan wanneer je alsmaar te koop loopt met je liefdesverdriet en je niet aan afspraken houdt. Waarmee ik bedoel: als zij verwacht dat je niet op een feestje komt, is het niet nodig om daarin toe te stemmen. Ze kan immers ook zelf thuisblijven of een tijd afspreken dat ze je niet tegenkomt. Ik bedoel; je hebt hierin een keus.

Verder zal je bij haar meer waardering krijgen als je haar nu met rust laat, dan wanneer je als een hondje achter haar aanloopt. Twee maanden is niet lang, maar lang genoeg om heel intense ervaringen te hebben. De pijn als het uit is is dan heftig. Veel relaties lopen stuk. Maar afstand van haar nemen is nu echt de enige optie en probeer er overheen te komen. Liefdesverdriet gaat trouwens het snelste over als je haar niet ziet of spreekt. En misschien denk je nu: het gaat nooit over… Miljoenen mensen die hun hart breken denken dat dagelijks, maar het gaat dan toch echt over.

Er zitten dus meer voordelen aan om haar niet te zien of te spreken:

1. de kans dat ze juist daardoor respect voor je terug krijgt en misschien zelfs weer interesse in je zal krijgen
2. en je zal sneller van je liefdesverdriet genezen als je haar voorlopig even niet ziet of opzoekt

In elk geval sterkte gewenst, en zet door. Loop haar niet achterna, ze rent dan echt steeds verder van je weg. Geef haar wat tijd om tot zichzelf te komen.

Conny, 29-11-2011
Ik heb gewaagd maar niet gewonnen, hij reageert niet. Nu kan ik het nog op een ander niveau wagen dus directer vragen maar ik durf dat niet. Ik wil als we iets krijgen me niet bij voorbaat al kwetsbaar opstellen en al laten weten wat ik voor hem voel. Het liefst zou ik hem spontaan ergens tegen komen maar hij woont 75 km bij me vandaan en werkt ook zover bij me vandaan. Ik weet niet wat hij verder doet. Linkedin is een zakelijke site waar je geen prive-aangelegenheden vermeld. Facebook is wel voor vrienden en privezaken maar daar is hij niet meer actief op, hij is wel aangemeld maar dat dateert al van jaren geleden vermoed ik. Verder denk ik dat hij zijn inboxgegevens op linkedin dagelijks bekijkt omdat je kunt zien hoe actief iemand op zo'n site is en hij meldt zich een aantal x per dag op linkedin, logischerwijze bekijk je dan ook je mailbox daarin. Ik ga er echt vanuit dat hij mijn berichten gelezen heeft. Wat ik had gehoopt is dat hij zou reageren op mijn berichten en er daarvandaan iets moois zou kunnen ontstaan maar helaas is dat niet zo. Nu zijn er vele wegen die naar Rome leiden maar ik zie geen weg meer die mij ligt. Reactie infoteur, 30-11-2011
Hoi. Hij reageert niet op de berichten die je een paar maanden geleden gestuurd hebt? Of heb je een nieuwe poging ondernomen? Dat was me niet helemaal duidelijk.

Conny, 29-11-2011
Hoi Infoteur. Het houdt me wel bezig. Ik vind het vreemd dat hij geen bericht terug schrijft, ook al heeft hij een vriendin dan kan hij dat toch in zijn bericht aangeven Zo van: het gaat prima met me, ik woon samen of ben getrouwd etc. dat lijkt mij niet zo moeilijk. Het feit dat hij afhoudt verbaast me eerlijk gezegd. Ik vind dat ik zelf best een deur heb opgezet omdat ik hem vanuit het niets een bericht stuur na hem jaren geleden gezien te hebben. Ik heb hem nooit laten merken dat ik hem leuk vond ook vroeger niet. Het feit dat hij niet meer reageert terwijl ik ook vragen in mijn berichten heb gesteld zegt in ieder geval dat hij geen contact wil. Wat de reden daarvan is weet ik niet maar daar draait het toch om. Als hij geen contact wilt dan is er ook niet veel mogelijk. Hem eerlijk vertellen dat ik sterke gevoelens voor hem heb vind ik op dit moment niet gepast, hij reageert al niet op gewone berichten. Dan durf ik mezelf niet zo kwetsbaar op te stellen, het komt m.i ook zo wanhopig over. Ik wil niet in die positie verkeren mochten wij contact krijgen, heb liever dat het dan spontaan komt en dat ik niet meteen al mijn troeven weggeef terwijl ik niet eens weet of het wederzijds is. Ik wil het niet loslaten maar ik zal wel moeten want van hem hoor ik niks. Ik weet niet of ik het vol ga houden maar mocht het blijven knagen dan stuur ik misschien nog een laatste bericht maar dat had ik me een maand geleden al voorgenomen om een laatste bericht te sturen omdat hij op het bericht ervoor niet gereageerd had. Ik stuurde een bericht zo van 'ik weet niet meer of ik je een bericht heb gestuurd want het is een beetje druk etc… ' en ik heb nog gevraagd of zijn werk hem bevalt maar helaas geen reactie. Ik had me toen dus voorgenomen om het af te sluiten als hij niet reageert, dat is nu dus een maand geleden. Ik heb het 2 weken geleden afgesloten en leek er vrede mee te hebben totdat ik weer aan hem moest denken. Ik kom er maar niet vanaf. Wat is dat nu toch vraag ik me af. Na zoveel jaar, geen enkele relatie met hem gehad en toch zo'n sterk gevoel. Ik vraag me weleens af of hij niet zal tegenvallen als ik eens echt een keertje met hem afspreek want heb hem in de loop der jaren zo geidealiseert in mijn gedachten. Misschien ben ik zoals jij aangaf wel op zoek naar verliefdheid en projecteer ik dat op iemand van het verleden. Het is wel een heftig gevoel en gaat niet zomaar over merk ik. Kom je dit soort gevallen weleens vaker tegen? Reactie infoteur, 29-11-2011
Ja het komt echt wel vaker voor. Oude liefde roest niet! Het kan ook oplaaien als je het in je gedachten idealiseert.

Ik begrijp je twijfel ook wel, maar dan… je hebt niets te verliezen want het is niets of iets. En wie niet waagt die niet wint en zo…

Verder nog een vraagje: is het ook mogelijk dat hij je berichten niet leest omdat hij bijvoorbeeld die postbus niet vaak bekijkt? Ik heb zelf geen ervaring met Linkdln of Facebook.

Weet je meer over hem: waar hij woont, werkt, wat hij doet in zijn leven?

Conny, 29-11-2011
Hallo infoteur, als ik terugdenk dan realiseer ik me wel dat ik hem toen wel leuk vond, ik moest ook wel aan hem denken maar drukte dat meteen weg want het was niet gepast. In al die jaren heb ik met regelmaat aan hem gedacht, gewoon als ik aan het dagdromen was of als ik een romantische film zag. Verder is het nooit helemaal weggesiijpeld, hij bleef met regelmaat terugkomen in mijn gedachten. Ik heb er nooit wat mee gedaan. Nu mijn relatie alweer een tijd over is en ik weer aan hem denk met sterkere gevoelens dan ooit tevoren, wrsch omdat ik nu vrij ben heb ik na lang wikken en wegen de stap genomen om hem uit te nodigen via linkedin. Hij accepteerde het, paar weken later stuurde ik een bericht, kreeg een kort bericht terug, heb hem toen 2 berichten erna gestuurd en niks meer gehoord, het eerste bericht verstuurde ik 2 maanden geleden en het laatste bericht 1 maand geleden. In feite weet je dan toch al dat iemand niet geinteresseerd is. Zelfs niet in een vriendschap. Wat heeft het dan nog voor zin om te vragen of hij een vriendin heeft. Ook al vind hij me nog steeds leuk maar heeft een vriendin dan houdt het toch op. Vind het wel heel jammer want nu ben ik eindelijk beschikbaar, 4 jaar later :-) en ben ik te laat helaas. Ik ben ook nog eens 6 jaar ouder dan dat hij is en heb een kindje. Hij is ook veel hoger opgeleid en komt uit een deftig gezin. Daar zit wel behoorlijk verschil in. Mssch stel ik me wel minderwaardig op nu maar ik vermoed dat ik niet helemaal geaccepteerd zal worden in zijn gemeenschap, niet dat er iets mis is met mij maar ik kom uit een 'gewoon' milieu zal ik maar zeggen. Dat zijn dus allemaal factoren die mij bezig houden en tegenhouden. Mssch is het gewoon een droom, een sprookje van prins op het witte paard want zo ziet hij er wel uit:-) Reactie infoteur, 29-11-2011
Ik begrijp je redenatie goed. Je moet zelf beslissen of je het hiermee kunt afronden of dat het aan je zal blijven knagen als je geen pogingen meer onderneemt. Je moet het zo zien: als hij een relatie heeft kan een toenadering van een oude vlam bedreigend zijn, omdat hij dan ook weet dat hij bezet is en hij je dus weinig te bieden heeft op het moment. Maar het kan ook best zijn dat hij het niet zo makkelijk vindt om via Linkedln gesprekken te voeren. Eigenlijk weet je niet wat hij denkt, voelt of vroeger voor je voelde.

Ik weet wel dat het wel vaker is voorgekomen dat mensen elkaar mislopen omdat ze conclusies trekken die misschien niet kloppen. Zo vul jij ook nu in wat hij waarschijnlijk denkt en voelt en wel of niet wil, maar dat blijft je eigen interpretatie want je hebt nauwelijks contact met hem. Soms is het makkelijker om een deur definitief te openen om hem daarna definitief te kunnen sluiten. In dat geval zou je hem openlijk 'moeten/kunnen' schrijven dat je gevoelens voor hem heel sterk geweest zijn en dat je, nu je weer single bent, benieuwd bent of hij een vaste relatie heeft.

Open kaart spelen dus. Ook dat is dus een optie. Je moet echter een beslissing nemen:

Kan je het nu afronden? Dan hoef je niets te doen. Dan sluit je dat hoofdstuk van je leven nu af en laat het los. Geef hem aan het verleden terug en pak de draad van je leven in het hier en nu op. Zoek iemand die er wel voor je zijn kan.

Kan je het nu niet loslaten, niet afronden? Dan heb je behoefte aan meer duidelijkheid. Probeer die duidelijkheid dan te verkrijgen zodat je weet of je los moet laten of vasthouden.

Dat bedoel ik eigenlijk. Je moet zelf bepalen wat beter is. Jouw gevoelens en jouw beslissingen bepalen mede of je meer te weten komt van hem, of dat je loslaat. Niets doen is ook een vorm van loslaten. Dus misschien laat je hem al los. Ook prima. Als je maar verder kunt met je leven. :)

Conny, 28-11-2011
Ik was trouwens 4 jaar geleden niet verliefd op hem, ik had een relatie en was zwanger. Het viel me wel op dat hij mij wel leuk vond, vaak in mijn buurt, bepaald oogcontact etc. Hij zag er goed maar verder ben ik er natuurlijk niet op in gegaan. Na mijn vertrek daar heb ik weleens aan hem gedacht maar verder ging mijn leven gewoon door. Nu mijn relatie over is denk ik veel aan hem en merk ik dat bij die gedachten er vlinders in mijn buik ontstaan, vreemde gewaarwording omdat ik hem al zolang niet gezien heb, hij is alleen maar een herinnering van 4 jaar geleden. Ik ken hem ook niet want we hebben nog nooit met elkaar gesproken. Ik vraag me af of ik niet verliefd ben geworden op een gedachte van mezelf. Het gevoel is zo sterk, ik kan het maar niet loslaten, vreemd is dat en ik wil ook niet wanhopig overkomen, misschien moet ik het wel even laten rusten, hij reageert toch niet en heeft zeer wrsch een vriendin zeker weten doe ik dat niet maar ik ga het niet aan hem vragen dat zou ik mettertijd wel doen als hij gewoon gereageerd had maar om nou berichten te blijven sturen… Heb jij een verklaring voor die sterke gevoelens van mij voor iemand in herinnering? Reactie infoteur, 29-11-2011
Ik denk dat de gevoelens voorkomen uit verlangen om weer verliefd te zijn. Misschien heb je toentertijd je verliefdheid weggedrukt omdat je al een relatie had en zwanger was. NU komen die gevoelens misschien naar boven. Probeer je eens te herinneren of je toen misschien toch verliefd op hem was maar het heel diep weggestopt hebt.

Als je het gevoel hebt dat je het nu beter wat tijd kunt geven en geen contact moet zoeken, dan is dat op dit moment natuurlijk een prima beslissing. :)

Conny, 28-11-2011
Hoi Infoteur, hartelijk dank voor je snelle reactie. Ik schreef dat ik hem via facebook benaderd heb maar dat is een fout ik heb hem nl. via linkedin benaderd en dat is een nogal zakelijke site. Hij heeft me uiteraard wel toegevoegd want ik ben een excollega. Verder kan ik zien dat hij vrij regelmatig op de site actief is dus hij heeft mijn berichtjes wel gelezen maar helaas niet beantwoord, alleen het eerste berichtje heeft hij beantwoord met 2 korte zinnen zonder iets te vragen helaas. Nu heb ik gezien dat hij ook op facebook aangemeld staat maar ik durf hem geen uitnodiging toe te sturen, ik vind het nl. nogal desperate aanvoelen als ik al berichten via linkedin stuur die niet beanwoord worden en vervolgens nog even via facebook om een vriendschapsverzoek vraag. Facebook is natuurlijk voor vrienden en dat zijn wij niet. Ergens denk ik wel dat als iemand maanden na mijn berichten niks van zich laat horen hij dus niet aan mij denkt of enige interesse heeft. In 4 jaar kan er heel wat gebeuren ja, ik vermoed dat hij een relatie heeft maar dan nog snap ik niet waarom hij niks terugstuurt, mijn berichten waren heel oppervlakkig dus daar zou hij gewoon op kunnen reageren. Hij vond met 4 jaar geleden echt heel leuk dat merkte ik zo goed en nu wil hij me niet eens te woord staan, wat een verschil, helaas ik ben te laat denk ik. In mijn laatste bericht heb ik afgesloten met 'leuk om je zo eens een x gesproken te hebben'. Vind jij dat een uitnodiging naar een reactie? Ik heb ook wel een vraag gesteld in mijn bericht dus hij zou kunnen reageren, tsja zo blijf ik maar malen. Reactie infoteur, 29-11-2011
Weet je, als je geen vragen stelt zal je nooit antwoorden krijgen. Een wie niet waagt, die niet wint.

Stel gewoon een paar vragen en eindig met een vraag, niet met een afsluiting. De zin die je aanhaalde is tegelijkertijd een afsluiting: 'leuk om je zo eens een x gesproken te hebben'.
Hij kan dat ook als een afsluiting opgevat hebben.
Of hij een relatie heeft kan je alleen te weten kom door hem ernaar te vragen. Als je dat niet durft, zal je er zeker niet achter komen. Het is dus een beslissing die je zelf moet nemen. Wil je meer over zijn leven van nu te weten komen of wil je dat niet?

Je kunt de toevoeging aan Facebook gebruiken om hem een berichtje te sturen. Hou het algemeen maar probeer toch een paar vragen te stellen.

Als hij dan niet antwoord en/of je niet accepteert op Facebook, moet je het loslaten. Dan is hij waarschijnlijk getrouwd of zoiets. Dan nog kan je vrienden op Facebook blijven natuurlijk.

Hou me op de hoogte;)

Conny, 28-11-2011
Hallo ik ben verliefd op iemand die ik al in jaren niet heb gezien. Ik had toen ik nog werkte bij het bedrijf waar hij ook werkte een relatie, ik merkte wel dat hij verliefd op me was, gewoon in zijn gedrag en glimlachen en stiekem naar mij kijken. Hij wist wel dat ik een relatie had, ik was toen ook zwanger. Hij heeft natuurlijk nooit een poging gewaagd maar hij vond me gewoon echt leuk denk ik. 4 jaar geleden ben ik vertrokken bij dat bedrijf en heb hem nooit meer gezien. Mijn relatie is nu een jaar geleden over gegaan en ik moet steeds maar aan die jongen denken. ik weet ook niet waarom, ik vond hem toen erg leuk maar was er natuurlijk niet mee bezig, ik had mijn gezinnetje, nu heb ik hem laatst op facebook gevonden en een berichtje gestuurd, hij was erg kortaf en schreef dat hij ook al jaren geleden vertrokken was bij het bedrijf, verder vroeg hij niet hoe het met mij ging of zo, ik heb nog een bericht teruggestuurd maar niks terug ontvangen. Dit is alweer een paar maanden geleden, hij heeft me wel als vriend toegevoegd. Ik denk dat ik er vanuit kan gaan dat hij geen interesse heeft in mij, zelfs niet in een vriendschap want hij schrijft niks terug. Mijn berichten zijn oppervlakkig, ik heb niet geschreven dat ik vrijgezel ben dus dat weet hij niet maar toch een berichtje uit vriendschap zou toch kunnen? lastig hoor, ik moet veel aan hem denken, ik zie hem nooit hij woont ook niet bij me in de buurt en ik weet ook niet of hij een vriendin heeft of getrouwd is. Ook lastig om achter te komen want ik ken niemand uit zijn vriendenkring. Heb je mssch nog een tip voor mij of moet ik het gewoon maar vergeten? Reactie infoteur, 28-11-2011
Maakt hij actief gebruik van zijn Facebook of is het zo iemand die misschien maar eens in het halfjaar zijn Facebook bekijkt? Facebook is wat dat betreft niet zo´n praktische manier van contact maken en houden, tenzij je zeker weet dat hij daar regelmatig berichten plaatst en zo.

Op zich is het wel goed dat hij je heeft toegevoegd aan zijn vriendenlijst. Maar inderdaad, misschien is hij wel getrouwd of misschien heeft hij nooit doorgehad dat je verliefd op hem geweest bent. Als je zeker weet dat jouw berichten hem bereiken, zou je best een bericht kunnen sturen met wat vragen, zo van:

Hoi beste (zijn naam) hoe gaat het nu eigenlijk verder met jou? Vertel eens wat meer over je huidige leven. Zelf ben ik getrouwd geweest en ik ben moeder van een dochtertje/zoontje. Ik zou het leuk vinden om eens te horen hoe het nu met jou is. Ben je ook al getrouwd, en heb je (al) kinderen?

Of woorden van gelijke strekking. Hou het vriendschappelijk en gedraag je zoals je je naar elke vriend of vriendin van vroeger zou gedragen. Toon interesse, eindig je berichtje altijd met een vraag, dat prikkelt mensen tot terugschrijven.

Als hij na een week of twee nog niet gereageerd hebt kan je het nogmaals proberen. Je zou dan bijvoorbeeld iemand op Facebook kunnen opzoeken die vroeger ook bij jullie werkte. Je zou dan de link daarvan naar hem toe kunnen sturen en schrijven: Haha, ken je deze nog? Zo wordt het nog een hele online reünie… Die werkte toch ook bij ons?

Of woorden van gelijke strekking. Op die manier kan je toch steeds een reden zoeken om contact met hem te maken. Bepaal voor jezelf hoeveel kansen je het wilt geven. Als hij bijvoorbeeld na 3 keer nog niet gereageerd heeft, sluit het dan af en neem je van te voren ook voor om het na (vul zelf maar in hoeveel) pogingen je het definitief gaat loslaten, en richt je leven daarna op nieuwe mensen. Dan wil hij waarschijnlijk niet reageren en dat zal dan waarschijnluik te maken hebben met zijn huidige leven. In vier jaar tijd kan er veel veranderen.

Als je hier iets aan hebt, laat je me dan nog weten hoe het verder is gegaan?

T., 27-11-2011
Beste infoteur,

Dank voor je reactie. Het is wel allemaal waar wat je zegt maar oh het is zo moeilijk om dit uit te voeren.

Toen ik 18 was, heb ik een abortus gepleegd van hem, waar ik nu heel veel spijt van heb. Dit heeft ook veel psychologische gevolgen gehad.

Ik ga naar een psycholoog en neem antidepressiva maar ik moet zeggen dat dit niet veel helpt. Uiteindelijk weet ik dat ik het zelf moet doen maar weet niet waar te beginnen.

De psycholoog heeft gezegd dat ik de reden dat ik hem niet kan loslaten met de scheiding van mijn ouders te maken heeft. Toen wou ik ook dat ze bij elkaar bleven, maakt niet uit hoeveel ruzie ze ook maakten. En nu pas ik dit gewoon toe op mezelf :'( Reactie infoteur, 27-11-2011
Er zit denk ik wel wat in wat die psycholoog zegt. Vaak zoeken we in ons leven naar wat ons vertrouwd is. Werden we in ons jeugd geslagen, dan kunnen we prompt met iemand trouwen die hetzelfde doet. Misschien dat jij ook zoiets doet. Je hebt je ouders niet bij elkaar kunnen brengen en nu wil je dat proces misschien afronden met deze onmogelijke liefde zodat je de scheiding van je ouders eindelijk kunt afronden en accepteren.

Hoewel dat psychologisch misschien klopt, wil het niet zeggen dat je hierin geen keus hebt. Dat het moeilijk is spreekt voor zich. Loslaten is moeilijk, maar op den duur wel bevrijdend. Ten eerste is het belangrijk om te gaan inzien dat je ouders kozen voor een scheiding, en dat jij daar op geen enkele manier verantwoordelijk voor bent of was. Zolang je je schuldig blijft voelen over de scheiding van je ouders, zit je misschien een beetje vast.

Ook is het belangrijk om je af te vragen waarom je kiest voor een uitzichtloze relatie. Dat is namelijk ook een manier om je eigen leven te stagneren.

Verder schrijf je dat je vroeger een abortus liet plegen en dat je daar nu spijt van hebt. Was die abortus tegen de zin in van deze man?

T., 26-11-2011
6 jaar geleden, toen ik 16 was, ben ik een relatie aangegaan met iemand. Die relatie liep in het begin goed maar na een tijd werd het een aan-uit relatie. Hij zei steeds dat het gedaan was en dat ik verder moest met mijn leven, maar ik bleef contact met hem opzoeken en moeite doen, zo is het jaren blijven aanslepen. De ene keer zei hij dat hij van me hield en de andere keer was het weer gedaan. Hij is de man van mijn leven en ik kan me echt niet inbeelden om ooit met iemand anders samen te zijn. Een week geleden was hij op reis met vrienden en stuurde hij me dat hij me 'zo hard miste' en een paar dagen erna zei hij me dat ik moet begrijpen dat het gedaan is en dat het gewoon niet gaat tussen ons. Ik kan dit echt niet begrijpen en aanvaarden, waarom stuurde hij dat dan een paar dagen ervoor? Wanneer ik dit vroeg, antwoordde hij 'toen was dat inderdaad zo ja, maar nu echt niet meer' Ik ben ten einde raad, zit een hele dag te huilen en weet met mezelf geen blijf. Ik hou echt van hem met heel mijn hart :'( Reactie infoteur, 27-11-2011
Het is begrijpelijk dat dit je hard raakt. Hij houdt je al zes jaar een beetje aan het lijntje, zoals we dat noemen. Mogelijk zoekt hij je alleen op als hij behoefte heeft aan iemand die hem adoreert. Ieder mens vind het wel fijn als er aanbidders zijn die onvoorwaardelijk blijven wachten en die maar verliefd blijven, dat streelt het ego. Tegenover jou is het echter niet eerlijk. Op deze manier kiest hij alleen voor zichzelf. Hij plukt de vruchten van jouw verliefdheid als je weer contact zoekt en hem overhaalt, maar hij trekt zich terug zodra je weer hoop hebt gekregen. Dat is nogal egoïstisch van zijn kant.

Wat zijn motieven zijn om je te bellen en je weer hoop te geven is niet geheel duidelijk, maar op vakantie zat hij misschien in een dipje en dacht ineens aan zijn aanbidster die zijn ego al heel wat jaren streelt. Goede kans dat wanneer jij uit zou kijken naar een andere relatie, hij ineens heel hard zijn best gaat doen om je weer voor zich te winnen. Het klinkt hard maar sommige mensen zijn zo. Ze willen wel de aandacht en voordelen van een verliefde aanbidder, maar zodra ze weten dat het nog wel goed zit, trekken ze zich snel weer terug. Op die manier speelt hij met jouw gevoelens, mogelijk omdat hij het fijn vindt om te weten dat er iemand is die hem blijkbaar zo geweldig vindt.

Maar je hebt er niets aan en je houdt ermee je verdriet in stand. Je kiest eigenlijk niet voor liefde, maar voor liefdesverdriet. Waarom? Zes jaar is lang genoeg. De gedachte dat hij alleen de enige voor je kan zijn, is een gedachte die elke verliefde persoon heeft en idealiseert. Het is echter niet waar. Het voelt wel zo, maar als je van hem genezen zou zijn dan zou je het anders voelen. Dan zou je denken: verdorie, zes jaar van mijn leven heb ik hem toegestaan om me aan te halen en dan weer af te stoten, wat een egoïst was die man eigenlijk.

Je zal een keus moeten maken. Wil je nog een paar jaren gekweld worden door een man die zegt 'het is gedaan' terwijl hij toch steeds weer een vruchtje komt plukken? Of voel je je daar te goed voor? De verliefdheid blijft in stand door een aantal zaken:

omdat je hem steeds weer ziet, kan de verliefdheid maar moeilijk overgaan
omdat hij je verliefdheid voedt met hoop, terwijl hij je daarna al snel weer afwijst
omdat jij de relatie idealiseert en mooier maakt dan deze is
omdat je genoegen neemt met jouw rol in het geheel

Een mooie relatie is een relatie waarin twee mensen elkaar niet gebruiken of misbruiken of onnodig kwetsen, maar waarin ze elkaar liefhebben en met respect behandelen.
Nu, in jouw relatie met deze man, is er maar een die de ander liefheeft, en dat ben jij die hem adoreert en je neemt genoegen met de kruimels die hij je toegooit. Hij is jou misschien gaan zien als een vriendin waarmee hij zo nu en dan intimiteit kan hebben. Of als die persoon die hem toch wel op handen draagt en die zijn ego streelt. Of als iemand bij wie hij altijd zijn verhaal kwijt kan…
Voor hem is dat natuurlijk makkelijk en ook prettig. HIj haalt je aan, plukt even wat vruchten van jouw verliefdheid als het hem bevalt, hij geeft je hoop, en zegt dan na een korte tijd: maar het is toch echt gedaan tussen ons. Ga nou maar weer verder met je leven.

Die boodschap is eigenlijk duidelijk. Hij wil vrij zijn of ziet in elk geval geen toekomst voor jou en hem. Hij wil geen vaste relatie met je maar wel zo nu en dan je aandacht. Zo voedt hij je hoop, en dat is kwalijk. Natuurlijk speel jij hierin zelf ook een belangrijke rol. Je staat het toe en je zoekt het zelfs op.

Je kunt hier heus wel overheen komen, maar daarvoor zal je moeten beslissen dat je op deze manier niet met hem verder wilt. Zolang je genoegen neemt met deze behandeling, doe je het deels ook jezelf aan.

Als je van je liefdesverdriet af wilt, zou je dus de knoop van jullie relatie definitief door moeten hakken en hem duidelijk moeten maken dat hij je niet meer mag bellen, schrijven of op een andere manier benaderen. Je zou hem moeten duidelijk maken dat je niet meer wilt dat hij jou hoop geeft. En jij zou hem met rust moeten laten. In dat geval zou je eindelijk voor jezelf kiezen, en niet voor een man die toch niet met je verder wil.

Je zou daarvoor moeten zorgen dat je hem niet meer ziet (ja dat druist tegen je verlangen in) maar alleen dan kom je wel over die verliefdheid heen. Pas dan kan je genezen van dit slopende gedoe met deze man en pas weer daarna zal je je hart in de toekomst kunnen openstellen voor een andere man die jouw liefde wel wil. Geef jezelf die kans. De eerste weken zal het moeilijk zijn, en de eerste maanden zal je nog steeds wat leegte voelen, maar daarna zal de zon doorbreken. Je hebt lang genoeg gewacht, gehoopt, gehuild, hem aanbeden en jezelf aangeboden in de hoop dat hij toch ineens net zo verliefd op jou zal worden. Maak voor jezelf eens een lijstje met redenen. Maak twee lijstjes naast elkaar. De Voordelen en Nadelen van de relatie met deze man.

Misschien helpt je dat verder. Als het allemaal niet helpt, ga dan ergens praten. Verliefdheid lijkt soms op een verslaving, je moet gewoon afkicken van die ene persoon. Dat lukt alleen als je dat echt wilt, en je weet dat je dan van het middel waaraan je verslaafd bent, weg zal moeten blijven. Dat is wel de enige weg en als je een tijdje helemaal geen contact meer met hem zou hebben, dan zou je gaan genezen van deze verliefdheid. En vergeet niet: je bent geen Jojo die hij aan kan aanhalen en dan weer weggooien.

Liefdesverdriet 4ever, 31-08-2011
Ik loop al vanaf 2001 met liefdesverdriet. Om 1 en dezelfde persoon.
En iedere keer als ik weer herrinnerd word aan iets wat met hem te maken had, komen de tranen weer opzetten en krijg ik de drang naar zijn huis te gaan.
Punt is, ik heb geen contact meer met hem gehad sinds 2001.
Heb geprobeert contact te leggen met hem, want ik weet zijn adres zelfs nog.
Heb hem brieven geschreven, maar hij reageert nergens op.
Dit doet pijn, helse pijn.
De huidige vriend die ik nu heb ga ik mee trouwen.
Maar hij is diep van binnen absoluut niet de ware.
Dat is de man die ik in 2001 verloren ben. Reactie infoteur, 31-08-2011
Wat verdrietig voor je dat je nooit verwerkt hebt dat het uit is gegaan. Ging het plotseling uit tussen jullie? Ook heel moeilijk om straks met iemand te trouwen waar je aan twijfelt, en ook voor je toekomstige man moet het verschrikkelijk zijn om te beseffen dat je in hem niet de juiste persoon ziet.

Liefdesverdriet heeft niet alleen te maken met rouw, maar ook met los kunnen laten. Je noemt de man uit 2001 je ware liefde, maar verdiend hij dat eigenlijk wel? Als ik je verhaal lees vallen me een paar dingen op:

Mogelijk heb je het afscheid nooit goed kunnen verwerken
Mogelijk gaf hij je niet de kans om met hem te praten nadat het uit was
Mogelijk idealiseer je de goede momenten die je met hem gehad hebt, al jaren

Trouwen met iemand terwijl je eigenlijk een oud liefdesverdriet nog niet goed verwerkt hebt, is niet verstandig en ook niet echt eerlijk tegenover je aanstaande man. Neem de tijd om eerst echt afscheid te nemen van je ex en overweeg serieus om daarbij hulp te zoeken. Je bent niet de enige die dit overkomt en een hulpverlener kan je helpen om de relatie van toen in het juiste perspectief te zien. Je hebt ongetwijfeld mooie herinneringen aan je ex en de relatie is buiten jouw wens om, beëindigd, maar je hebt het nooit kunnen accepteren. Hij wilde niet verder en toch blijf je hem op een voetstuk plaatsen. Dat het uit geraakt is zal bij jou waarschijnlijk keihard zijn aangekomen, mogelijk zo hard dat je het gewoon niet aankon en daarom ook niet goed hebt kunnen verwerken. Nu is het een soort traumatische ervaring geworden waar je tot nu toe niet overheen gekomen bent. Dat beïnvloed je hele leven. Je kunt met hulp echter echt van die nare gevoelens afkomen. Geef jezelf die kans. Dan kan je over een tijdje je toekomst tegemoet zonder het ideaalbeeld van een stukgelopen relatie in het verleden.

Je hebt trouwens niet verteld waarom het uitging met je ex. Waarom liep de relatie stuk?

Kisses (665 artikelen)
Laatste update: 10-12-2016
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Man en vrouw

Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.