Urbanisatie in ontwikkelingslanden

De bevolking in de ontwikkelingslanden verdubbelt op dit moment in 10 jaar. Dit betekent dat er sprake is van een hoge urbanisatiegraad, de steden worden steeds groter. Een derde deel van de bevolkingsgroei is natuurlijk, dat wil zeggen dat er kinderen geboren worden. Het overgrote deel heeft te maken met vestiging. Een stad in de derdewereld ziet er heel anders uit dan hier in Nederland. Het centrum is te vergelijken met de stad Rotterdam, maar daaromheen ligt nog een héél groot stuk met krottenwijken. Deze krottenwijken zijn voor 90% illegaal. De overheid heeft er nauwelijks macht over, maar als er gebouwd moet worden kunnen de krottenwijken in een dag weggevaagd zijn. in de derde wereld is de verdeling platteland/stad, 60/40. Hier in het westen is dat 25/75. Dit is nog een heel verschil en als dat ooit rechtgetrokken moet worden betekent dat dat de steden gigantische groottes aan gaat nemen in de derde wereld.

Oorzaken van de groei

Er zijn push en pull factoren, om van het platteland naar de stad te verhuizen, maar bijvoorbeeld ook om van een grote naar een kleine stad te verhuizen of andersom. Migratie werkt altijd selectief, dit kan zijn op basis van leeftijd, rijkdom, opleiding et cetera. De belangrijkste push en pull-factoren in ontwikkelingslanden zijn op economisch vlak, voorzieningenniveau en sociale status. Het kan zijn dat een persoon economisch uitzichtloos is op het platteland en het in de stad wil proberen of ze verhuizen naar de stad omdat daar een beter voorzieningenniveau is en ze daarmee hun eventuele kinderen of zichzelf een betere toekomst geven. Veel mensen vertrekken echter naar de stad omdat ze een kans hebben op een baan in de stad, maar die baan is maar voor weinige migranten weggelegd.

Een voordeel van deze migratie is dat een steeds groter deel van de bevolking kennis maakt met een nieuwe sociale orde en moderne technieken. Er zijn echter meer nadelen dan voordelen, het platteland gaat door deze migratiestroom achteruit. De krottenwijken aan de stad worden immens groot. En er ontstaan zogenaamde primate cities, dit houdt in dat er een stad in de ontwikkelingslanden een veel groter bevolkingsaantal heeft dan de tweede stad in dat land. De nadelen hiervan zijn dat de omvang absoluut niet in verhouding staat met de economische mogelijkheden. Twee derde van de stadsbevolking is zelfs helemaal niet betrokken bij de economie. De overheid moet hiervoor ook heel veel geld betalen en zo'n stad is parasitair op de economie. Alles gaat naar die stad, vooral fabrieken. Dit doen bedrijven, omdat er zoveel mensen in die stad zijn dat er ook wel genoeg werknemers zijn voor zo'n fabriek, maar de andere steden in het land worden zo steeds minder belangrijk en zijn er economisch steeds slechter aan toe.

Situatie in krottenwijken

Krottenwijken staan ook wel bekend als slums, favela's, bidonvilles en shanty towns. Het komt echter allemaal op hetzelfde neer.

De krottenwijken liggen allemaal op illegaal verkregen plekken. Voor de bewoners is er altijd een risico dat ze verdreven worden uit het gebied door de overheid. Dit verhindert investeringen, omdat de bewoners geen geld/moeite willen doen om hun huis te verbeteren, omdat ze er elk moment uit getrapt kunnen worden. Voordat dit huis verbetert kan worden, moet het natuurlijk gebouwd worden. Dit gebeurt grootschalig, in 1 nacht gebeurt dit met tientallen tegelijk zodat de kans groter is dat de krottenwijk niet gelijk weggehaald wordt.

De bewoners van een krottenwijken leven van de informele economie. De informele economie staat tegenover de formele economie. Formele economie houdt in dat het terug te vinden is in de statistieken, dit zijn de officiële banen. De informele sector is ongeregistreerd werk, hierbij moet je denken aan schoenenpoetsers, bewakers van auto's. De informele sector houdt eigenlijk in dat het alle banen huisvest die rijken nodig zouden kunnen hebben, dus van schoenenpoetser tot autowasser en van bewaker tot gids.

Zo'n krottenwijk moet natuurlijk ook worden georganiseerd, dit is een complex geheel. Elke groep heeft zijn eigen taak. De verdeling is op etniciteit, buurt en straat. Vaak is een krottenwijk een afspiegeling van regio's die er in de stad zijn. Hoe armer een wijk is, hoe minder integratie er is. Het bestuur van een krottenwijk is de maffia, elke wijk heeft zo zijn persoon die contact heeft met de politie. De macht van de maffia is gebaseerd op de solidariteit van de bevolking, bij een lage solidariteit heeft het weinig macht en andersom.

Krottenwijken voorkomen is heel moeilijk. Het enige wat zou helpen is ervoor zorgen dat de mensen op het platteland niet arm zijn, maar dit is vrijwel niet te doen. Daarbij is er ook nog eens sprake van getrapte migratie, dit houdt in dat iemand van het platteland naar een provinciestad verhuist en daarna nog een keer verhuist naar een grote stad. Dit is bijna niet tegen te houden.