Toeval bestaat niet, want elk toeval is 100% onvermijdelijk
Het fenomeen dat wij toeval noemen is in feite een opmerkelijke, doch niettemin een 100% onvermijdelijke, samenloop van omstandigheden. Het is namelijk onvermijdelijk dat de dobbelsteen op een bepaald getal valt en dat we elkaar tegenkomen op die plek in het buitenland. Of dat we op hetzelfde moment over iets beginnen te praten. Volgens de theorie van het determinisme is alles een kwestie van oorzaak en gevolg, en hebben we dus geen echte vrije wil. Maar dat wil nog niet zeggen dat al dat onvermijdelijke ook gepland is.Definitie toeval
Er zijn verschillende definities van toeval. Maar wat in het dagelijks leven meestal onder toeval wordt verstaan, is een opzienbarende samenloop van omstandigheden die schijnbaar zonder opzet, aanleiding en zonder enige logica tot stand komt, en die daardoor als een soort van wonder wordt ervaren. Alleen blijkt vervolgens bij nader onderzoek, of bij simpel nadenken, dat een dergelijk mirakel volkomen voorspelbaar zou zijn geweest indien we vooraf alle gegevens hadden gekend.Alles is oorzaak en gevolg, en dus onvermijdelijk
Stel dat er een zeer intelligente computer was waarin we de informatie zouden kunnen stoppen van alle krachten op deze wereld: De hersencellen van alle levende wezens, de atomen van alle materie, alle natuurkrachten tot in het kleinste detail, enz, enz. Dan zou die computer dus geprogrammeerd zijn met alle denkbare oorzaken. Hij zou dan ook alle gevolgen tot op de millimeter voor de eeuwigheid kunnen voorspellen.Het is onvermijdelijk hoe dobbelsteen valt
Op het moment dat we de dobbelsteen werpen staat al vast hoe die valt. Het is namelijk het resultaat van de beweging van onze hand, de wrijving van de tafel alsook omgevingsfactoren zoals, luchtstroming, temperatuur enz. Zouden we de dobbelsteen namelijk een tweede keer onder exact dezelfde omstandigheden gooien, dan kwam hij op het zelfde getal.Knikkers
Wat voor die dobbelsteen geldt is ook van toepassing op een emmer vol met knikkers. Als we namelijk een emmer met 1000 knikkers van een grote hoogte naar beneden gooien, komen die in een ogenschijnlijke chaos naar beneden en ergens op de grond tot stilstand. Maar zouden we die emmer een tweede keer op exact dezelfde manier kunnen gooien dan komen de knikkers allemaal op precies de zelfde plek neer als de eerste keer. (Dus knikkers op dezelfde manier gerangschikt in de emmer, alle gesleten moleculen vanwege de eerste worp zitten weer op hun plek, omgevingsfactoren, zoals wind, zon, tijd, bestrating ook weer exact hetzelfde). Met andere woorden: een exact de zelfde oorzaak heeft altijd exact het zelfde gevolg.De mens is als een knikker
Wat voor die emmer met knikkers geldt is ook op alles dat leeft van toepassing: Stel dat u een verkeersweg moet oversteken.U kijkt van rechts naar links en op een gegeven moment doet zich een kans voor tussen een scooter en een grijze Volkswagen. U loopt snel naar de overkant waar u eerst nog even een meisje op een fiets laat passeren alvorens u het trottoir bereikt.
Nu draaien we de klok letterlijk terug en alle omstandigheden zijn exact het zelfde als de vorige keer. U bent dus ook niet de vorige keer overgestoken.
De vraag is nu wanneer u ditmaal oversteekt. Antwoord:
U kijkt van rechts naar links en op een gegeven moment doet zich een kans voor tussen een scooter en een grijze Volkswagen. U loopt snel naar de overkant waar u eerst nog even een meisje op een fiets laat passeren alvorens u het trottoir bereikt.
Geen mens kan zich voorstellen dat hij de tweede keer, dus onder exact de zelfde omstandigheden, op een ander moment zou oversteken. Maar als we dan blijkbaar uitsluitend op één bepaalde manier kunnen oversteken, hebben we dan eigenlijk nog wel een vrije wil?
