Probleem of stoornis: Cocaine en amfetamine verslaving

Cocaïne en amfetaminen zijn krachtige stimulantia van het centrale zenuwstelsel, die euforie veroorzaken, aantasting van het beoordelingsvermogen, spraakzaamheid, nerveuze angst, grootheidswaan, hyper-alertheid, en een snelle hartslag. Beide stoffen kunnen worden gerookt of gesnoven oforaal of intraveneus worden opgenomen. Vooral via roken en spuiten zal men waarschijnlijk snel van gebruik ter ontspanning terechtkomen in de affiankelijkheid.

Cocaïne en amfetaminen

Omdat cocaïne een korte halfwaardetijd heeft, moet de verslaafde telkens een nieuwe dosis hebben om high te blijven — hierdoor kan iemands leven al snel volledig gaan draaien rond alle mogelijke pogingen om het spul te pakken te krijgen. Crack is een bijzonder gevaarlijke vorm van cocaïne die gerookt wordt voor een onmiddellijke dreun op het centrale zenuwstelsel.

Crack vormt een afschuwelijk probleem voor de gezondheidszorg omdat het betrekkelijk goedkoop is, hoogst verslavend, gemakkelijk verkrijgbaar en in verband wordt gebracht met ernstige medische problemen zoals beroerten, hartaanvallen, toevallen en coma. De pieken en dalen in de Amerikaanse nationale misdaadstatistieken lijken verrassend nauw te correleren met de mate van cocaïnegebruik op elk willekeurig tijdstip.

Onder de amfetaminen is de tegenhanger van crack een zuivere vorm van methamfetamine die bekend staat als ‘ice’. Agressief en gewelddadig gedrag heeft dikwijls te maken met amfetaminemisbruik, vooral wanneer hoge doses in deze vorm worden gerookt. De effecten van amfetaminen houden over het algemeen langer aan dan die van cocaïne, ongeacht de manier waarop het wordt toegediend. Amfetaminemisbruikers ontwikkelen er soms een enorme tolerantie voor en moeten steeds vaker een steeds hogere dosis hebben om dezelfde werking te bereiken. Grote sommen gelds zijn nodig om te kunnen blijven gebruiken, wat een leven van crimineel gedrag in de hand werkt, zoals stelen, prostitutie, of de drugshandel. Veelvuldig en langdurig gebruik van hetzij amfetaminen dan wel cocaïne kan paranoïde wanen opleveren en gehoorshallucinaties die sterk lijken op het paranoïde type van schizofrenie.

Het gebruik van cocaïne en amfetamine kent twee verschillende patronen — het episodische en het chronische. Het episodisch misbruikpatroon bestaat uit ‘binges’ of’runs’ die zich over een periode van dagen uitstrekken en eindigen wanneer de voorraad is uitgeput. Op zo’n periode volgt dan dikwijls een aanval van zware depressiviteit en lusteloosheid, bekend als een ‘crash’ (letterlijk ‘neerkomen’) en het herstel na de orgie vereist ettelijke dagen. Bij chronisch dagelijks gebruik wordt het middel vrijwel de hele dag doorlopend gebruikt, waarbij mettertijd gewoonlijk zowel de dosis als de frequentie van gebruik moeten worden verhoogd. De onthoudingsverschijnselen van cocaïne en amfetamine kunnen binnen enkele uren inzetten en omvatten depressies (dikwijls met gedachten omtrent zelfdoding), vermoeidheid, levendige en akelige nachtmerries,
hypersomnia, agitatie, toename van de eetlust en gebrek aan energie.

Diagnose volgens DSM IV

• U hebt psychiatrische symptomen die beginnen tijdens de periode van intoxicatie door of na onthouding van een middel. Hieronder kunnen psychotische symptomen zijn (wanen, hallucinaties), stemmingssymptomen (depressie, prikkelbaarheid, euforie), angstsymptomen (paniekaanvallen, gegeneraliseerde angst, obsessies, dwangen, fobieën), seksuele problemen (onvermogen geprikkeld te raken of een orgasme te krijgen) of slaapproblemen (moeite hebben met inslapen ofjuist te veel slapen).
• De symptomen zijn niet beter te verklaren op grond van reeds bestaande geestelijke stoornissen zoals de depressieve stoornis, schizofrenie.
• De symptomen verdwijnen binnen ongeveer een maand na stopzetting van het middelengebruik geheel of vrijwel geheel.
• U moet altijd bedacht zijn op de mogelijkheid dat middelengebruik de oorzaak van uw psychiatrische symptomen is. Onderstaande tabel zal u helpen dit na te gaan; hierin zijn de typische door elke middelencategorie veroorzaakte psychiatrische symptomen op een rijtje te gezet.