nieuws uitgelicht

Het ontstaan van de ISAF missie in Afghanistan

Na een oorlog om Afghanistan te bevrijden van het Taliban regime, moest het verwoeste land ondersteund worden in de wederopbouw. Om deze wederopbouw te faciliteren werd wederom een beroep gedaan op de internationale gemeenschap, welke in de vorm van de ISAF missie onder de vlag van de NAVO zouden bijdragen aan de wederopbouw van een stabiel Afghanistan.

Besluit tot opbouw van Afghanistan

De verwoestingen die de oorlog in Afghanistan achterliet, waren helaas niet alleen van materiële aard. Ook het bestuur van het land moest weer helemaal opnieuw worden opgebouwd. In de staat waarin het land verkeerde, zou het meteen weer in de handen vallen van extremistische groeperingen zoals de Taliban. Daarom was het van belang dat de internationale gemeenschap het land zou steunen bij de opbouw. Eind 2001 kwamen daarom op uitnodiging van de Verenigde Naties een aantal vertegenwoordigers van de Afghaanse bevolking bij elkaar in Bonn. Hier besloten de Afghanen welke vorm van bestuur zij zouden kiezen voor het land en vroegen zij internationale steun aan om de opbouw van het land mogelijk te maken. In ruil voor deze internationale steun, verklaarden de Afghaanse afgezanten zich bereid tot het samenwerken in de strijd tegen het terrorisme. (NAVO, 2006)

Interim-regering

Om de nieuwe politieke structuur van Afghanistan te kunnen implementeren moest er eerst een interim-regering worden aangesteld. Deze interim-regering werd eind 2001 samengesteld uit een aantal machtige Afghanen uit de verschillende bevolkingsgroepen en stammen. Om de stabiliteit te waarborgen moest deze interim-regering ondersteund worden door een militaire bijdrage vanuit de internationale gemeenschap. Deze bijdrage werd de ISAF missie. (NAVO, 2006)

Het mandaat van ISAF

Om de effectiviteit van ISAF te garanderen, werd er een duidelijk, maar niet te beperkt, mandaat opgesteld. Op deze manier werd de vredesmacht de ruimte gegeven om de missie zo goed mogelijk uit te voeren en haar zo min mogelijk beperkingen op te leggen. Het mandaat staat ook het gebruik van noodzakelijk geweld toe om de orde en veiligheid in Kabul te handhaven. (KL, 2006)

De taken van ISAF

Ondanks de ondersteuning van ISAF was er in de rest van Afghanistan nog steeds sprake van een machtsvacuüm. De macht van de interim-regering in Kabul reikte niet verder dan Kabul zelf, ook niet met de ondersteuning van de 4800 militairen van ISAF die in het begin van de missie aanwezig waren. Buiten de hoofdstad waren lokale warlords nog steeds aan de macht en was corruptie aan de orde van de dag. In oktober 2003 werd daarom door een nieuwe VN-resolutie het werkterrein van ISAF uitgebreid naar andere gebieden in Afghanistan. (NAVO, 2006)

De taken van ISAF bestaan uit het opbouwen van de Afghaanse krijgsmacht en de Afghaanse politie, bijdragen aan het herstel van het land en het handhaven van orde in Afghanistan. In augustus 2003 werd het commando over ISAF van de VN overgedragen aan de NAVO. (NAVO, 2006)

Bijdrage van Nederland en voortgang

In 2002 stuurde Nederland haar eerste bijdrage aan ISAF naar Afghanistan. De nieuwste Nederlandse bijdrage aan ISAF is de veelbesproken missie naar Uruzgan. (KL, 2006)

Het mandaat van ISAF wordt tot nu toe al redelijk goed vervuld. Zelfs alleen al de aanwezigheid van de missie, wat aan de Afghanen laat zien dat de internationale gemeenschap een stabiel en veilig Afghanistan belangrijk vindt, heeft al een positief effect op de stabiliteit. De bijdrage van ISAF heeft zich tot nu toe al laten zien in het versterken van de positie van de interim-regering, overgangsregering en de huidige regering en heeft hulporganisaties geholpen. Ook werd en wordt er een bijdrage geleverd aan het opnieuw tot stand brengen van de Afghaanse nationale instellingen, zoals politie en krijgsmacht. Hiernaast werden onder ISAF nog honderden civiel-militaire projecten uitgevoerd. Hierbij valt te denken aan opbouw en reconstructie van wegen, bruggen, scholen, ziekenhuizen en dergelijke. (NAVO, 2006)