Resomeren: een vorm van cremeren

Uitvaart, begraven, cremeren, resomeren. Het resomeren is een concept dat aan het rijtje behorende bij uitvaart kan worden toegevoegd en beter voor het milieu is. Dit is voor de externe maatschappelijke kosten de goedkoopste manier van uitvaart.

Wat is resomeren?

Resomeren is een vorm van uitvaart die vanuit Amerika is overgewaaid. Het is te vergelijken met cremeren: het lichaam wordt in een installatie geplaatst waarna het lichaam wordt ontbonden. Bij cremeren wordt er gewerkt met een oven waarbij het lichaam onder grote temperaturen wordt verbrand tot as.

Bij resomeren komt het lichaam in contact met een speciale vloeistof. Deze vloeistof bestaat uit water en kalium-hydroxide. Dit is een sterke base of loog, dat weefsel oplost. De installatie wordt op een temperatuur van 180 graden ingesteld. De stof lost onder deze grote warmte in het water op tot kaliloog. Hierbij wordt menselijk weefsel afgebroken. Botten worden niet afgebroken maar worden vermalen. Uiteindelijk blijft er een hoeveelheid poeder over, dat net iets meer is dan bij crematie.

Voorafgaand aan het resomeren ligt het lichaam in een kist. Wanneer het proces van resomeren begint, worden lichaam en kist van elkaar gescheiden. Het lichaam ligt in een lijkhoes, die gemaakt is van eiwitten zoals wol, zijde of leer. Het lichaam wordt in een roestvrijstalen bak gelegd. Deze bak gaat de resomator in. Vervolgens berekent de installatie de hoeveelheid water en loog die nodig is aan de hand van het gewicht van het lichaam. Dit wordt door middel van sproeiers rondgepompt. De binnenkant is verwarmd tot 180 graden Celsius. De ontbinding duurt gemiddeld drie uur. Daarna wordt het water afgekoeld en afgevoerd. De botten zijn zo broos geworden dat ze makkelijk vermalen kunnen worden. metalen worden gerecycled.

Resomeren en het milieu

Bij begraven is er een grote belasting voor het milieu: er gaat veel de grond in dat niet of nauwelijks wordt opgelost of verteerd, of dat als schadelijke stoffen in de dieper gelegen lagen van de aarde terecht komt of in het grondwater. Denk ook aan ziektekiemen die in de aarde en in het grondwater terecht komen: een persoon die overleden is aan een ziekte draagt deze ziektekiemen mee de grond in.

Via cremeren komen schadelijke stoffen in de lucht terecht, de as bevat ook schadelijke stoffen. Vaak wordt de as uitgestrooid in open water of over de aarde. Kleding van de overledene, de kist, schoenen, kunststofonderdelen (kunstheup, implantaten, siliconen) zijn allemaal zaken die niet verteren en schade toebrengen aan het milieu.

Bij resomeren wordt alles volledig opgelost in de vloeistof. Wat overblijft is een restje poederstof. Botten worden vermalen. Resomeren heeft geen effect op het broeikaseffect, wat bij cremeren wel het geval is. Metalen worden gerecycled, wat anders is dan bij begraven of cremeren, waarbij metalen in de bodem. het water of in de lucht terecht komen. Het afvalwater is minder belastend voor het milieu dan bij begraven of cremeren. De milieubelasting bij resomeren bedraagt nagenoeg 0 euro, vergelijkbaar met begraven: deze bedraagt bijna 85 euro. Cremeren kost 30 euro.

Uiteindelijk speelt ook de voorfase een rol: bij begraven moet men denken aan een uitvaart met veel verkeer, rouwkaarten, bloemen, vooraf gekoeld opbaren etc. Dit zijn ook milieubelastende aspecten die bij resomeren een minder grote rol spelen.

Niet menselijke materialen en andere milieubelastende aspecten

Bij de uitvaart spelen niet menselijke materialen een grote rol. Dit zijn protheses, kunstgebitten, pacemakers, borstimplantaten, tandvullingen, juwelen, soms een lijkhoes etc. Bij begraven spelen virussen en bacteriën in in het menselijke lichaam ook een grote rol: deze komen in de aarde en het grondwater terecht.

Bij begraven is de grafsteen ook een belasting voor het milieu: grafstenen moeten van overzee komen, dus per boot en daarna nog per vrachtwagen vervoerd worden. Dit geeft veel schadelijke uitstoot in de lucht.

Bij cremeren worden grote uitwendige prothese verwijderd, de kleine blijven zitten en zorgen via verbranding voor een schadelijke uitstoot in de lucht. Vooral de verbranding, die 75 minuten duurt, zorgt voor veel schadelijke vrijgekomen stoffen. Het gemiddeld gasverbruik bedraagt 25 m3. Metalen en plastic dat niet verbrand is, wordt gescheiden en gerecycled.

Bij resomeren is gemiddeld 500 liter water nodig. Het afvalwater heeft een pH van ongeveer 11. De vloeistof wordt in het riool geloosd en bevat aminozuren, suikers, zouten en peptides. Ziektekiemen zijn afgebroken.