Het kogelvrije vest

Een kogelvrij vest is een kledingstuk dat gebruikt wordt ter bescherming tegen vuur- of steekwapens. Deze vesten worden veelvuldig gebruikt door het leger, politie en bij persoonlijke beveiliging. De naam ''kogelvrij'' is niet helemaal correct omdat de meeste vesten weinig bescherming bieden tegen grote vuurwapens, enkel tegen kleine handpistolen en steekwapens.

Geschiedenis

1800-1914

Het eerste flexibele kogelvrije vest is in 1860 ontwikkeld door Joseon Korea, kort na de Franse invasie van Korea. Heungseon Daewongun eiste ontwikkeling van kogelvrije vesten vanwege een toenemende dreiging van westerse legers. Kim Gi-Doo en Gang Yoon ontdekte dat katoen tegen kogels kon beschermen mits het dik genoeg was. Ze ontwikkelde vesten gemaakt van 30 lagen katoen. Deze vesten werden gebruikt tijdens de expeditie van de Verenigde Staten naar Korea in 1871. Het Amerikaanse leger vond een van de vesten en nam het mee naar de VS. In 1880 begon Dr. George Emery Goodfellow met het onderzoek naar vesten met 18 tot 30 lagen zijden om mensen te beschermen tegen kogels. Casimir Zegler gebruikte de ontdekkingen van Goodfellow om een kogelvrij vest te maken van zijden aan het eind van de 18e eeuw. Dit vest was in 1914 verkrijgbaar in de winkel voor 800 dollar, een groot geldbedrag in die tijd.

1914-1935

Tijdens de eerste wereldoorlog ontwikkelde de VS verschillende kogelvrije vesten. Een van die vesten was een Brewster Body shield, gemaakt van nikkel. Het werkte uitstekend, maar woog 18kg en was niet flexibel. Begin jaren 30 begonnen mensen van criminele organisaties in de VS goedkope vesten te dragen van dikke lagen katoen. Deze vesten waren in staat de impact van lichte handpistolen te weerstaan. Het antwoord van de FBI op deze ontwikkeling was het produceren van zwaardere pistolen zoals de Magnum.

1935-1970

In de tweede wereldoorlog waren er nog steeds weinig vesten die zowel comfortabel als effectief waren. Zowel de VS als het rode leger gebruikte stalen platen op de borst. Pas tijdens de Vietnam oorlog begon de ontwikkeling van het kogelvrije vest op gang te komen. Tijdens deze oorlog maakte men gebruik van silicone of aluminium oxide plaaten die op nylon vesten werden aangebracht.

1970-2000

In 1970 introduceerde Dupont het eerste vest gemaakt van Kevlar. Dit vest was licht, comfortabel en dus zeer geschikt voor mensen die het gedurende lange tijd moeten dragen. Tussen 1990 en 2000 zijn er verschillende materialen geproduceerd met een opbouw die soortgelijk is aan kevlar. Voorbeelden zijn Dyneema, Gold Flex, Dragon skin, Spectra en Zylon.

Opbouw kogelvrij vest

Dyneema

Een belangrijk bestanddeel van de moderne kogelvrije vesten is een kunststofvezel op basis van polyetheen. Deze stof wordt ook wel Dyneema genoemd en is eind jaren zeventig gepatenteerd door het bedrijf DSM-laboratoria. De stof kent naast zijn toepassing in kogelvrije vesten ook nog vele andere doeleinden. Het wordt gebruikt in de zeevaart, voor netten en zeilen. Bij het verankeren van olieboorplatformen, en bij diverse sporten als handboogschieten, schermen en ijshockey.

Gold Flex

Gold Flex is een materiaal dat geproduceerd wordt door Honeywell. Het is gemaakt van syntetische amaride vezels. Een soort polyetheen. Er wordt beweerd dat Gold Flex sterker en flexibeler is dan Kevlar. Waardoor het een kwalitatief hogere bescherming biedt met meer comfort. Een nadeel van Gold Flex is de prijs.

Kevlar

In 1970 door Dupont ontwikkeld. Het bestaat uit aramidevezels, dit zijn polyamides die gemaakt worden uit aromatische monomeren.

Naast de basislaag van Dyneema, Kevlar of Gold Flex worden de vitale lichaamsdelen bij de zwaardere vesten daarnaast beschermd met metalen plaatjes (titanium, staal). Deze versterkte vesten worden met name door het leger gebruikt omdat ze ook bescherming bieden tegen grotere vuurkracht (automatische geweren).

Werking kogelvrij vest

Het doel van een kogelvrij vest is om de kracht van een kogel op te vangen en te verspreiden over een groter oppervlak. Een kogel van een handpistool zal na botsing met een hard oppervlak totaal vervormt zijn. Dit gebeurt ook bij botsing met een kogelvrij vest. De energie van de kogel wordt zo opgevangen, waardoor penetratie van de kogel in het lichaam voorkomen wordt.

Hoewel penetratie voorkomen wordt, moet het menselijk lichaam de impact van de kogel nog steeds opvangen. Zelfs zonder het penetrerende effect, kan een opgevangen kogel nog steeds veel schade aanrichten. Men moet denken aan inwendige bloedingen en kneuzingen. Het effect van een kogel op een kogelvrij vest kan vergeleken worden met de klap van een hamer op je lichaam, je zal er niet aan doodgaan, maar opstaan en doorlopen als James Bond zal niet lukken.