mijn kijk op

De andere kant van Peter R. de Vries

Peter R. de Vries was een succesvol misdaadverslaggever die vooral bekend werd met zijn televisieprogramma Peter R. de Vries, misdaadverslaggever. In dit programma zorgde hij onder meer voor het vrijpleiten van de twee van Putten in de Puttense moordzaak. Echter zijn er wel kritische kanttekeningen te plaatsen bij het handelen van Peter. R de Vries. Er zijn vraagtekens te plaatsen met de relatie met de Heinekenontvoerders. Het gerechtshof in Amsterdam had in 1993 in haar arrest overwogen dat Peter R. de Vries een wederzijdse profijtelijke relatie had met topcrimineel Klaas Bruinsma.

De loopbaan van Peter R. de Vries

Na zijn militaire dienstplicht ging Peter R. de Vries werken als verslaggever voor de Telegraaf. In eerste instantie was hij werkzaam op de redactie op de afdeling algemene verslaggeverij, maar na een jaar werd hij overgeplaatst naar de Amsterdamse redactie waarin hij zich in specialiseren in misdaadverslaggeving. Tot 1987 werkte hij voor de Telegraaf, waarna hij ontslag nam. Na zijn ontslag werd hij redacteur van het weekblad Aktueel. Verder werkte hij in die tijd ook voor het programma Crime Time van Jaap Jongbloed. Sinds 1995 presenteerde Peter R. de Vries zijn programma Peter R. de Vries, misdaadverslaggever. In eerste instantie werd dit programma uitgezonden bij RTL 4, maar sinds 1998 werd het programma uitgezonden op SBS6 tot 2012. Hij boekte in die tijd onder meer successen door de twee van Putten in de Puttense moordzaak vrij te pleiten. Verder had zijn programma de primeur over Mabel Wisse Smit. Voormalig bodyguard Charlie da Silva vertelde dat topcrimineel Klaas Bruinsma en Mabel Wisse Smit vaak met elkaar werden gezien. Deze uitzending zorgde ervoor, ondanks dat Mabel ontkende een verhouding te hebben gehad met Klaas Bruinsma. Er werd geen toestemmingswet ingediend bij de Staten-Generaal, omdat ze de waarheid niet hadden verteld aan de premier. Echter zijn er verhalen dat Mabel geen verhouding had met Klaas Bruinsma, maar haar vriendin Ottolien Lels. Naast deze successen zijn er toch wel dingen die onbelicht zijn, maar toch een ander licht werpen op de persoon Peter R. de Vries.

Zijn band met de Heinekenontvoerders

Volgens Peter R. de Vries begon zijn band met Cor van Hout tijdens de zittingen in Frankrijk toen Cor van Hout en Willem Holleeder vast zaten in Frankrijk. Het begon met begroetingen tijdens de zittingen. Peter R. de Vries waagde uiteindelijk de gok om Cor van Hout een brief te schrijven in de gevangenis. Uiteindelijk kreeg hij een brief terug met een verzoek om de Telegraaf naar de gevangenis te sturen. Dit deed hij twee jaar lang en hij wilde in ruil daarvoor wel een interview voor terug met Cor van Hout. Cor van Hout zegde dit uiteindelijk toe. Tijdens het hotelkamerarrest in 1986 gaven Cor van Hout en Willem Holleeder het beloofde interview. Peter R. de Vries opperde tijdens een verblijf in een van de Franse hotels van het hotelarrest om een boek over de zaak te schrijven. Cor van Hout wilde pas na het proces met het boek komen zodat zijn excuses niet zou worden gezien als een poging om strafvermindering te krijgen.

Het was lang een raadsel hoe de rechten van het boek waren verdeeld, maar de moord (en de nasleep daarvan) op Thomas van der Bijl (een vriend van Cor van Hout) gaf iets meer duidelijkheid over de verdeling van de rechten van het boek. Het bleek te gaan om een constructie om ervoor te zorgen dat Heineken geen beslag kon leggen op het geld van de ontvoerders. Deze constructie werd verzonnen door een vriend van de ontvoerders, Rob Grifhorst. Peter R. de Vries verklaarde dat Cor van Hout in 1986 75% van de rechten verkocht aan Thomas van der Bijl voor een bedrag van 15.000 gulden. De resterende 25% van de rechten gingen naar Peter R. de Vries voor een bedrag van 5000 gulden. Als de gemiddelde lezer dit had geweten dan zouden ze zich wel een paar keer bedenken voordat ze dit boek zouden kopen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dit boek ook heb gekocht, maar ik zou me wel achter mijn oren krabben als ik wist waar de opbrengsten zouden belanden. Verder blijkt hier wel uit dat het handelen van Peter R. de Vries niet erg objectief is. Hij pikt in feite een graantje mee door de nasleep van de ontvoering. Uiteraard dien je als misdaadverslaggever een mate van objectiviteit te hebben, maar je dient ook een beetje met de flow mee te gaan. Echter vind ik dat Peter R. de Vries de objectiviteit heeft overschreden om aan een dubieuze constructie mee te werken.

Klaas Bruinsma

Het staat vast dat topcrimineel Klaas Bruinsma contacten onderhield met diverse mensen die werkten voor bepaalde media om de gang van zaken qua publicaties te beïnvloeden. In het boek De BV Bruinsma staat dat journalist Bart Middelburg had geschreven dat Peter R. de Vries rond 1990 deel uit maakte van een journalistieke kliek rondom Klaas Bruinsma. Peter R. de Vries ontmoette Bruinsma en zijn kliek op regelmatige basis en hij at weleens een hapje met Bruinsma in het Amstel Hotel. Peter R. de Vries wist heel goed dat hij met de grootste drugsbaron aan tafel zat. Het opmerkelijke is dat er bij het weekblad Aktueel, waar Peter R. de Vries destijds redacteur was geen letter over Klaas Bruinsma geschreven mocht worden. Peter R. de Vries sleepte Het Parool, de krant waar Bart Middelburg werkzaam was voor de rechter. Het verweer van Peter R. de Vries was dat zijn contacten aftastend waren. Dit was in mijn ogen nogal ongeloofwaardig omdat de ontmoetingen met Bruinsma en zijn groep best wel frequent waren. In twee instanties haalde Peter R. de Vries in mijn ogen bakzeil. De rechtbank overwoog in haar vonnis dat het erg ongeloofwaardig was dat Peter R. de Vries nimmer enige vorm van wetenschap had opgedaan over het reilen en zeilen van de groep Bruinsma gezien de vele contacten. In hoger beroep haalde Peter R. de Vries wederom bakzeil. Het gerechtshof gaf aan in haar arrest dat sprake was van een wederzijdse profijtelijke relatie tussen Peter R. de Vries en de groep van Klaas Bruinsma. In feite waren beide partijen dus in mijn ogen afhankelijk van elkaar. Bruinsma wilde dat Aktueel niks over hem en zijn groep publiceerde en Peter R. de Vries hield Klaas Bruinsma te vriend om misschien een primeurtje te krijgen om daarmee te kunnen scoren.

Tenslotte was het hypocriet van hem om Caroline Tensen uit te maken voor gangstersletje nadat zij een keer verscheen op een feestje van topcrimineel Henk Rommy tegen fikse betaling. Dit terwijl het gerechtshof in 1993 al had vastgesteld dat hij en Klaas Bruisma & zijn groep een wederzijdse profijtelijke relatie hadden. Dit is wel wat anders dat een keer tegen fikse betaling op een feestje te verschijnen van een topcrimineel.

Vermeende samenwerking met het Openbaar Ministerie

In het verleden was Peter R. de Vries nogal kritisch op justitie. Een voorbeeld hiervan was de zaak van officier van justitie, Joost Tonino die zijn 'kapotte' computer op straat aan de kant zette. Uiteindelijk bleek op die computer vertrouwelijke gegevens en kinderporno te staan. Joost Tonino werd uiteindelijk niet vervolgd omdat het volgens het Openbaar Ministerie om 'bijvangst' ging. Dit betekent dat hij het volgens het Openbaar Ministerie onbewust had meegedownload bij het bezoeken van bepaalde websites. Een zaak waarin het Openbaar Ministerie tegenwerkte was de moord op Corina Bolhaar en haar kinderen. Net voor de verjaringstermijn kwam Peter R. de Vries om de zaak te proberen op te lossen. Na tegenstribbelen van het Openbaar Ministerie kreeg Peter R. de Vries schot in de zaak. Uiteindelijk werd Louis Hagemann veroordeeld tot levenslang voor deze moorden.

Echter zijn de banden tussen Peter R. de Vries en het Openbaar Ministerie in de loop der jaren een stuk hechter geworden. Misschien iets te hecht als je het aan mij vraagt. Ik vind het ten eerste zeer opmerkelijk dat een misdaadverslaggever de primeur krijgt om via zijn Twitteraccount de doorbraak bekend te maken in de Vaatstra-zaak. Normaal doen de bevoegde instanties dit toch en niet een misdaadverslaggever? Verder dook er op het internet een factuur van Peter R. de Vries aan het Openbaar Ministerie op voor een zogenaamde inspiratiedag op. Ik vraag me dan hier af hoe ver de samenwerking gaat tussen Peter R. de Vries en het Openbaar Ministerie. Zijn er nog meer facturen? Lunchen medewerkers van het Openbaar Ministerie samen met Peter R. de Vries?