De Telegraaf – de grootste krant van Nederland

De Telegraaf is al decennia lang de grootste krant van Nederland. De diverse katernen zoals Telesport, De Financiële Telegraaf en de Woonkrant, zijn alom gewaardeerde onderdelen, terwijl de artikelen op de binnenland- en buitenlandpagina’s door de vaak sensationele stijl niet bij iedereen goed in de smaak vallen. Een krant met een eigen karakter en een duidelijke doelgroep. De Telegraaf is een Nederlandse ochtendkrant met een oplage van rond de 700.000 exemplaren en verschijnt 6 dagen per week. Naast zo’n 600.000 abonnees wordt de krant via 13.000 losse verkooppunten in Nederland verkocht en nog eens 15.000 verkooppunten in het buitenland.Hij wordt uitgegeven door de Uitgeversmaatschappij De Telegraaf (UMT) die deel uitmaakt van de Telegraaf Media Groep N.V. (TMG). De Telegraaf is gevestigd in Amsterdam, vanaf 1930 in het Telegraafgebouw aan de Nieuwezijds Voorburgwal en sinds 1973 aan de Basisweg in het Westelijk Havengebied.

De krant bestaat uit een aantal rubrieken, zoals binnenlands en buitenlands nieuws, sportnieuws een financieel katern dat als De Financiële Telegraaf bekend staat. Andere katernen zijn Vrouw, Telesport en de Woonkrant.

Marktpositie

De Telegraaf wordt, evenals het Algemeen Dagblad, beschouwd als een populaire krant die zich richt op het brede midden van het Nederlands publiek, waarvan 2,5 miljoen dagelijks deze krant lezen. Bij zowel de opmaak als de keuze en verslaglegging van de onderwerpen ligt de nadruk op de leesbaarheid en toegankelijkheid , waarbij de meer sensationele onderwerpen veelal de boventoon voeren. Dit in tegenstelling tot kranten als het NRC Handelsblad, de Volkskrant, Trouw en Het Parool, waar bovendien nieuws over politiek, kunsten en wetenschappen meer ruimte krijgt en de onderwerpen verder worden uitgediept.

Een uitzondering op de neiging naar sensatie vormt De Financiële Telegraaf die in zowel inhoud als vormgeving een meer serieuze en ingetogen lijn volgt. In de zakenwereld wordt De Financiële Telegraaf dan ook breed gelezen, ook door mensen die de gehele krant vanwege haar karakter liever mijden.

Politieke sympathieën

In het algemeen neem De Telegraaf een politiek rechtse positie in, met een sterke neiging naar populisme. Zo ondersteunde zij tijdens de opkomst van de LPF de ideeën van de in 2002 vermoorde voorman Pim Fortuyn en was de berichtgeving over de oprichting en ontwikkeling van de PVV van Geert Wilder weinig kritisch, wat van de meer "linkse" kranten niet gezegd kon worden.

Geschiedenis

De Telegraaf stamt uit 1893 en werd vanaf 1899 geleid door W.F. Andriessen die medeverantwoordelijk was voor de perscampagne tijdens de Boerenoorlog en de steun voor de Boerenleider Paul Kruger. In 1903 werd hij, na een intern conflict, opgevolgd door H.M.C. Holdert die de krant met strakke hand door volgende decennia van politieke en sociale onrust heen loodste, met een meer populistische stijl die de krant eigenlijk altijd is bijgebleven. Hij bracht De Telegraaf al vóór de Tweede Wereldoorlog naar een marktaandeel van 20%.

Tijdens de bezetting van 1940-1945 heeft Holdert de steun van A.A. Mussert van de N.S.B. gezocht, door een financiële steun aan de N.S.B., om zodoende de invloed van de Duitsers te voorkomen. Ook drukte hij diverse Nationaal Socialistische publicaties. Na zijn dood in 1944 ging de leiding over in de handen van zijn pro-Duitse zoon Henri Holdert, die met de steun van het Departement van Volksvoorlichting en Kunsten het pro-Duitse beleid verder vorm gaf.

Alhoewel de Commissie voor de Perszuivering na de oorlog een hard oordeel velde over het beleid van de Holdert en zijn collegae, en een persverbod werd ingesteld, is de mening over het toenmalige beleid op basis van zorgvuldig onderzoek in latere jaren aanmerkelijk genuanceerd.

De na-oorlogse periode

Na de opheffing van het verschijningsverbod kon De Telegraaf zich weer ontwikkelen tot de grootste krant van Nederland, een positie die zij niet hebben opgegeven.

Op 14 juni 1966 was De Telegraaf het middelpunt van gewelddadige rellen; toen bij een protestdemonstraties van bouwvakkers een demonstrant was overleden, had De Telegraaf, zoals later bleek, correct, gemeld dat deze door een hartaanval was overleden, terwijl de mede-demonstranten van mening waren dat dit door het politieoptreden was gebeurd. De rellen rond het Telegraafkantoor aan de Nieuwezijds Voorburgwal verplaatsen zich naar andere plekken in de stad en de politie en marechausse hadden nog lang nodig orde op zaken te stellen.

In 1998 kwam een einde aan het gebruik van het kopblad De Courant /Nieuws van de Dag.

Naast De Telegraaf geeft de holding nog een groot aantal andere dagbladen uit, veelal van regionale aard, terwijl de persen ook worden gevuld met diverse huis-aan-huisbladen en tijdschriften als Privé en Autovisie.