Het Stockholmsyndroom
Eenvoudig gezegd is het Stockholmsyndroom de situatie waarbij een slachtoffer sympathie voelt voor degene waardoor hij/zij wordt misbruikt. Hoewel de naam dateert uit de jaren 70 is het verschijnsel op zich al veel langer bekend.
De naam
De naam Stockholmsyndroom is ontstaan als gevolg van een gijzeling in de Kreditbanken in Stockholm van 23 tot 28 augustus 1973. De gijzelaars ontwikkelden een band met hun gijzelnemers en lieten zich ook na hun bevrijding positief uit over hen. Twee van de gevangen genomen vrouwen verloofden zich zelfs met hun gijzelnemers. De psycholoog Nils Bejerot, die de politie bijstond, was degene die met de naam op de proppen kwam.
"Emotional" of "traumatic bonding"
Hoewel de naam op dat moment nieuw was, was het verschijnsel al veel langer bekend bij psychologen en andere hulpverleners, vaak onder de titel 'emotional' of 'traumatic bonding'. In veel situaties voelen slachtoffers sympathie voor degenen die hen misbruiken. Het is een overlevingsmechanisme voor slachtoffers van misbruik en intimidatie. Er zijn verschillende categorieën waarbij het Stockholm-syndroom een rol kan spelen. Bij alle categorieën is er sprake van ongelijke situatie, waarbij één partij duidelijk de macht heeft:
- Misbruikte kinderen
- Mishandelde vrouwen
- Slachtoffers van incest
- Gevangenen in concentratiekampen
- Sekteleden
- Mensen in relaties waarin ze geintimideerd worden
Symptomen van het Stockholmsyndroom
Er zijn een aantal symptomen die voor kunnen komen bij mensen die last hebben van het Stockholmsyndroom. De slachtoffers hebben positieve gevoelens ten opzichte van degene die ze misbruikt en staan vaak negatief tegenover degenen die hen willen helpen. Vooral bij vrouwen die in een relatie zitten waarin ze mishandeld worden is dit een opvallend verschijnsel. Ze doen vaak geen aangifte bij de politie of trekken die weer in en nemen hun partner in bescherming. Dit laatste is ook een typisch verschijnsel bij het Stockholmsyndroom, dat de dader in bescherming wordt genomen en verdedigd tegenover de buitenwereld en soms zelfs letterlijk geholpen. De dader staat meestal ook niet geheel negatief tegenover zijn slachtoffer en heeft er een band mee. En wanneer het slachtoffer de mogelijkheid heeft om aan de situatie te ontkomen zal hij/zij daar vaak niet aan meewerken en in de situatie blijven hangen.
Condities
Er zijn een aantal condities waaraan voldaan moet worden voordat het Stockholmsyndroom ook werkelijk optreedt. Op de eerste plaats is er vaak sprake van dreiging, of die dreiging nou echt is of niet, het slachtoffer is bang dat de dader de bedreiging daadwerkelijk zal uitvoeren. Het slachtoffer voelt zich, terecht of onterecht, geïntimideerd. Daarnaast zal de dader ook op allerlei kleine manieren aardig zijn tegen zijn/haar slachtoffer, waardoor het slachtoffer het gevoel heeft dat het allemaal wel meevalt. Belangrijk is dat de slachtoffers vaak geïsoleerd worden van hun omgeving, waardoor ze alleen nog in contact komen met degene die hen misbruikt en daardoor niet meer open staan voor andere meningen en denkwijzen. Vaak hebben de slachtoffers ook het idee dat ze niet kunnen ontsnappen.
Vrijwel iedereen die in een dergelijke situatie terecht komt kan last krijgen van het Stockholmsyndroom. Het is een normaal menselijk middel om te kunnen overleven in een zeer moeilijke situatie. Vaak zijn er ook verschillende fases in de relatie tussen slachtoffer en misbruiker: de spanning bouwt zich op, vervolgens is er de afstraffing en hierna volgen de 'wittebroodsweken'. Juist de afwisseling tussen een goede en een slechte behandeling zorgen ervoor dat het slachtoffer sympathie blijft voelen voor degene die hem/haar misbruikt.
Cognitieve dissonantie
Hoewel slachtoffers vaak heel goed in de gaten hebben dat er iets mis is, er lijken twee verschillende werkelijkheden te zijn: de werkelijkheid waarin ze leven en het leven zoals dat eigenlijk zou moeten zijn. Weinig mensen zullen toe willen geven dat de werkelijkheid waarin ze leven eigenlijk niet zo is als het zou moeten en daarom zullen ze proberen, onbewust, om hun situatie goed te praten: cognitieve dissonantie wordt dit in de psychologie genoemd. En hoe meer mensen hebben geïnvesteerd in een relatie hoe sterker dit mechanisme zal zijn.
Bekende gevallen van het Stockholmsyndroom
Naast de gijzeling waaraan het syndroom zijn naam te danken heeft zijn er nog meer bekende gevallen van het Stockholmsyndroom. De Amerikaanse Patty Hearst werd gekidnapped door een obscure groepering, die zij later hielp bij een bankoverval. Tijdens haar rechtsgang beweerde ze geleden te hebben aan het Stockholmsyndroom. De onlangs vrijgekomen Natascha Kampusch is misschien wel het bekendst, zij werd op 10-jarige leeftijd ontvoerd en bleef tot haar achttiende gevangen. Volgens sommige media rouwde ze om de dood van haar gijzelnemer.
Reacties
Elisa, 13-04-2013
Via een site van psychopaten ( waar men vriend en ook ex man aan lijdt ) kom ik te weten dat ik dat stockholm syndroom heb. Ik ben in behandeling want ik besef dat ik mezelf in de weg sta om écht gelukkig te zijn. ik relativeer zijn fouten en ga altijd ervan uit dat hij in wezen een goed persoon is maar de werkelijkheid is niet zo, hij liegt en bedriegd ook zijn agressie vergeef ik onder het moto "onvoorwaardelijke liefde". Ik wil dat niet meer ik wil een gezonde relatie maar als ik het niet oplos in mezelf en aan deze relatie een eind komt weet ik dat ik terug in zo n val trap.
Wat kan ik doen? en waarom val ik net op deze mannen? Ik ben té braaf dat zegt iedereen maar ik zou niet weten hoe ik anders moet leven.
Reactie infoteur, 14-04-2013
Beste Elisa, als ik het goed lees zit je met een groot probleem. Ik denk dat je daar het beste professionele hulp voor kunt zoeken. Misschien kan een huisarts je doorverwijzen naar een psycholoog, dit kun je niet alleen! Ik wens je heel veel sterkte, want het is niet makkelijk waar je mee worstelt.
Groetjes, Sasati
Christien, 16-03-2013
Vreselijke worsteling. Hij trok mij steeds opnieuw aan en stootte mij weer af. Gaf mij het gevoel dat ik niet op nummer een stond, alleen als we samen waren. Binnen zijn muren vooral. Al ik dan weer eens gesterkt door de geliefden om mij heen afscheid van hem nam, ging hij daar zeer zelfverzekerd mee om. Ik ging kapot van verdriet en hij ging lekker door met zijn leventje, ging uit, had plezier met andere vrouwen, maar ik wilde zijn aandacht weer en dat wist hij. Als hij het genoeg vond zei hij dat ik het allemaal niet zo zwaar moest nemen en een aai over mijn bol was genoeg om weer over stag te gaan. En dit hele gedrag is al meer dan 20 jaar onderdeel van mijn leven. Ik kom intimiderende mannen tegen en laat mij gebruiken. Ik lijk eraan verslaafd maar ik voel mij verre van gelukkig.
Reactie infoteur, 17-03-2013
Hallo Christien, heb je hier wel eens met een deskundige over gesproken. MIsschien kan die samen met jou uitvinden waarom jij steeds bij dit soort mannen terecht komt. En aan de hand daarvan zou je misschien iets kunnen veranderen aan je situatie. Het lijkt me echt erg moeilijk en zwaar, dat aantrekken en afstoten. Misschien heb je ook iets aan artikelen over narcisme.
Met vriendelijke groet, Sasati