Stichting Mama Cash

Mensenrechten lijken zo vanzelfsprekend, maar helaas is dit niet zo. Vooral vrouwenrechten worden lang niet altijd nageleefd. Stichting Mama Cash wil hier verandering in brengen.

Over de stichting

Stichting Mama Cash is het oudste internationale vrouwenfonds. In 1983 werd de stichting opgericht in Nederland. Mama Cash geeft steun aan vrouwen in de hele wereld die zich inzetten voor hun rechten op het raakvlak van thema’s als geld, lichaam en stem. Stichting Mama Cash steunt jaarlijks zo’n 100 vrouwengroepen. De afgelopen tien jaar heeft de stichting bijna €19.000.000 geïnvesteerd in deze groepen.

Het is schikbarend om te weten dat van alle mensen die in extreme armoede leven 70% vrouw is. Frappant is ook het feit dat huiselijk geweld één van de belangrijkste oorzaken van sterfte onder vrouwen tussen de 15 en 45 jaar is. Mama Cash is van mening dat elke vrouw het recht heeft om gelijkwaardig deel te nemen aan het creëren van een vreedzame wereld. Zij verstrekt haar hulp vooral aan vrouwen die het meest gemarginaliseerd zijn. We kunnen hierbij denken aan gehandicapte vrouwen, migrantenvrouwen, lesbische vrouwen en jonge vrouwen.

Stichting Mama Cash werkt samen met binnen-en buitenlande partnerorganisaties aan een betere wereld voor vrouwen.

Gesteunde groepen

Zoals eerder vermeld steunt Stichting Mama Cash 100 vrouwengroepen die allen prachtige projecten hebben. Een paar van deze groepen zullen worden besproken.

In Rwanda is de Sevota-groep actief. De oprichtster van de groep is Godelieve Mukasarasi, die haar man en twee kinderen verloor tijdens de genocide van 1994 in Rwanda. Sevota is een supportgroep voor vrouwen die de genocide hebben overleefd. Deze Rwandese vrouwen zijn vaak mishandeld, verkracht of hiv-positief. Een groot deel van hen heeft ook een kind gekregen van hun verkrachter. Sevota helpt hen bij het opbouwen van hun leven.

Een andere Afrikaanse vrouwenorganisatie die wordt gesteund, is het Women’s Health Network. Deze groep is actief in Namibië. In dit land is circa 17% van de volwassenen besmet met hiv. Vrouwen die besmet zijn worden vaak gedwongen tot sterilisatie. Jennifer Gatsi-Mallet, de oprichtster van Women’s Health Network, verklaarde het volgende: ‘Zo kwamen we er op gegeven moment achter dat doktoren kraamvrouwen met hiv steriliseerden om te voorkomen dat ze meer baby’s met het virus op de wereld zetten. Vlak na de bevalling worden ze gedwongen daarvoor te tekenen, terwijl ze eigenlijk niet weten waarover het gaat.’ Women’s Health Network heeft vooral lichamelijke zelfbeschikking hoog in het vaandel staan, maar de groep strijdt bijvoorbeeld ook voor eerlijke arbeidskansen.

Het Women rights Institute for Peace, afgekort tot WRIP, is een Keniase vrouwenorganisatie die net als Women’s Health Network vooral streeft naar lichamelijke zelfbeschikking. In Kenia worden veel vrouwen het slachtoffer van vrouwenbesnijdenis. Het WRIP beschermt vrouwen tegen deze besnijdenissen.

Kaisa Ka Baguio is ook een groep die gesteund wordt door Stichting Mama Cash. Kaisa Ka Baguio zet zich in voor vrouwen in de Filippijnen. In 2009 werden de Filippijnen getroffen door zware overstromingen waarbij meer dan 1100 mensen om het leven kwamen. Kaisa Ka Baguio wil vrouwen die buiten werken, zoals boerinnen, voorbereiden op de gevolgen van de klimaatsverandering.

Net als in vele andere landen worden vrouwen in Nicaragua achtergesteld. In dit Latijns-Amerikaanse land zijn vrouwen gewend aan mishandeling Movimiento de Mujeres Por Nuestros Derechos Humanos wil vrouwen leren voor zichzelf op te komen. Deze organisatie wil seksueel en huiselijk geweld aanpakken.

Ambassadeur

De Nederlandse zangeres en actrice Angela Groothuizen is sinds 2006 ambassadeur van Stichting Mama Cash. Groothuizen is in Soedan en Guatemala geweest en heeft met eigen ogen het werk dat verricht wordt door Mama Cash gezien. Hier was ze erg over te spreken. Groothuizen is van mening dat het noodzakelijk is om vrouwenrechten aan de orde te stellen. ‘In het Midden-Oosten mogen vrouwen vaak geen politieke functie bekleden, of mogen überhaupt de straat niet op. Meisjes krijgen in veel landen geen onderwijs. Vrouwen moeten getrouwd zijn om aan de pil te kunnen komen. Als een man in Afrika overlijdt, erven zijn kinderen het land in plaats van zijn vrouw. Abortus is in veel Latijns-Amerikaanse landen strafbaar, zelfs als de ongeboren vrucht verwekt is door een verkrachter!’ aldus Angela Groothuizen.