Ambulante-, semimurale- en intramurale zorg

Verzorgenden, verpleegkundigen, artsen en andere specialisten bieden verschillende soorten zorg aan mensen. Deze zorg kan ambulant, semimuraal of intramuraal zijn, afhankelijk van de wensen van de patiënt en wat in die situatie het verstandigst is.

Ambulante zorg

Onder ambulante zorg verstaan we de zorg die niet in een instelling (ziekenhuis, verpleeghuis, etc.) verleend wordt. Ambulante zorg wordt ook wel extramuraal (buiten de muren) genoemd. Mensen die van deze zorg gebruik maken worden niet opgenomen, wonen veelal zelfstandig, maar hebben wel op een bepaalde manier zorg nodig. De volgende specialisten verlenen zorg die binnen de ambulante zorg valt;

• De psychiater, voert gesprekken met patiënten die daarna gewoon weer naar huis gaan en werken etc.,
• De psycholoog,
• De thuiszorg.

Voorbeeld hierbij is de vrouw die een haar man en oudste zoon bij een ongeluk heeft verloren. Ze was te druk met haar andere kinderen en haar werk, ze moest bovendien nog zó veel regelen voor de begrafenis en verzekeringen etc. Ze heeft het verdriet om het overlijden van haar dierbaren diep weggestopt en is er hard tegenaan gegaan. Met als gevolg dat ze nu al meer dan een jaar gesprekken met een psychiater heeft. Het begon met 3 gesprekken van een uur in de week, nu is ze zo ver dat ze het met 1 gesprek af kan. Ze voelt zich stukken beter en kan haar verdriet nu een plaats geven.

Semimurale zorg

De semimurale zorg is een soort tussenvoorziening. De mensen die hier gebruik van maken wonen niet zelfstandig, maar hoeven ook niet opgenomen te worden of in een instelling, verpleeg- of verzorgingstehuis te wonen. Semimurale zorg wordt verleend op de volgende manieren;

• In instellingen voor beschermd wonen, wonen patiënten zo zelfstandig mogelijk, maar krijgen hulp waar nodig,
• Deeltijd behandeling in een psychiatrische instelling, dus één dag(deel),
• Dagbesteding voor verstandelijk gehandicapte- of lichamelijk gehandicapte mensen.

Het kenmerk van semimurale zorg is dat de mensen zelfstandig (of deels ondersteund) wonen en niet overnachten in de instelling waar ze de zorg krijgen.

Iemand die gebruik maakt van de semimurale zorg is bijvoorbeeld de man met een dwarslaesie als gevolg van een ongeluk, 5 jaar geleden. Hij is in een rolstoel beland en kan, met behulp van zijn vrouw, nog een heleboel zelf. Ze wonen in een aangepast huis, maar meneer is wel afgekeurd en kan dus niet werken. Hij heeft wel wat hobby’s, maar om af en toe ook even met andere lichamelijk gehandicapten in contact te komen gaat hij twee keer in de week naar de dagbesteding in een verzorgingshuis in zijn regio. Hij praat er met mensen en onderneemt af en toe uitstapjes.

Intramurale zorg

De intramurale zorg wordt ook wel klinisch genoemd. Het is zorg die (zoals het woord intramuraal al wel doet vermoeden) binnen de muren van een instelling verleend wordt, waaronder;

• Ziekenhuis,
• Verpleeghuis,
• Verzorgingshuis,
• Instelling voor verstandelijk gehandicapten.

Het is zorg waarbij de mensen opgenomen worden in deze instelling en hier ook meerdere nachten verblijven.

De zwangere vrouw bij wie de zwangerschap voorspoedig is gegaan, maar waarvan het kindje toch gehaald moet worden door middel van een keizersnee, is een patiënt die te maken krijgt met de intramurale zorg. Ze wordt opgenomen in een ziekenhuis, het kindje wordt gehaald en daarna verblijft ze nog enkele dagen in het ziekenhuis, voor ze weer naar huis mag.