Een opgeruimd en rommelig type onder één dak

De ene mens is van nature meer een opruimtype en de ander is een echte rommelmaker. Natuurlijk zitten daar allerlei gradaties tussen. Daarnaast kan het opruimerig type ook nog eens heel gestructureerd opruimen en dit is niet zelden een doorn in het oog van de rommelmaker. Toch zijn er ook mogelijkheden om zonder enorme ingrepen, beide type mensen dichter bij elkaar te brengen. En dat op een manier die geen afbreuk doet aan wie ze zijn en hun manier van leven.

Organiseer chaos

Als je met heel verschillende type mensen in één huis woont, kan het wel eens problematisch worden, als het gaat om opgeruimd of juist niet opgeruimd leven. De een wil immers alles netjes hebben, mogelijk ook nog gestructureerd, en de ander voelt zich lekker bij allemaal rommeltjes, stapeltjes en soms zelfs chaos.

Wil het tussen beide type mensen gaan werken, dan zal je beiden wat water bij de wijn moeten doen om het succesvol te laten zijn. Bij dit gegeven is het wel van belang dat je elkaar respecteert en er serieus mee aan de slag gaat.

Wat is rommel of is het geen rommel?
Hoe ver de werelden van verschillende type mensen ook uit elkaar liggen, je kunt beide type mensen wel degelijk dichter bij elkaar brengen. Dat begint al door te definiëren wat de een als ‘rommel’ ervaart en waarom, versus waarom de ander het prettig vindt dat deze ‘rommel’ zich in zijn of haar buurt begeeft. Pas als je de definitie duidelijk hebt, weet je feitelijk waar het om gaat. Dat wil niet zeggen dat je het met het uitspreken oplost, maar het geeft wel meer helderheid en vormt een basis.

De een wil in een toonzaal wonen en de ander wil dat er ‘geleefd’ wordt in een ruimte. Dat ‘geleefd’ worden kent natuurlijk ook weer gradaties. Immers, een stapeltje tijdschriften kan voor de een rommel zijn en voor de ander een lekker huislijk gevoel geven. Maar ja, worden het tien stapeltjes die verspreid door de woonkamer liggen, dan wordt het al een andere situatie. Vandaar dat het belangrijk is dat je van elkaar weet wat hij of zij als prettig of niet prettig ervaart én waarom.

Is opgeruimd kalmerend?

Er wordt wel eens gezegd dat een opgeruimd huis zo kalmerend kan werken. Druk in je hoofd vraagt als het ware om rust aan de buitenkant (van je hoofd). Hoewel dit zeker voor een bepaalde groep mensen opgaat, geldt dat niet voor iedereen. De ander ervaart juist rust als hij of zij de spullen die ze regelmatig nodig hebben, in de directe omgeving hebben liggen. Het is dus geen wet van meden en perzen dat een opgeruimd huis een kalmerend effect geeft.

Pak het probleem aan

Keuzes maken is voor de een moeilijker dan voor de ander. Toch zal je, als beide typen mensen onder één dak leven, keuzes moeten maken. Maak dat begin om uit de impasse te komen (je wilt immers beiden plezierig in hetzelfde huis wonen) en ga de uitdaging aan. Verval vooral niet in “dat lukt toch nooit” of “hij/zij zal toch niet veranderen” etc. Bovendien, als je er actief mee aan de slag gaat zal je na verloop van tijd merken dat je het jezelf een stuk gemakkelijker maakt. Gemakkelijker in die zin, dat keuzes leiden tot uitkomsten. Als je het beiden serieus aanpakt en het probleem niet bagatelliseert, is de kans groot dat je er ook beiden uitkomt.

Begrijp elkaar

Probeer mensen niet volledig te veranderen in de door jou gewenste richting. Kinderen krijgen een opvoeding, maar je partner of andere volwassen huisgenoot moet je niet op proberen te voeden. Je kunt wel uitleggen wat belangrijk voor je is en vooral waarom. Dat laatste maakt dat de ander het misschien nog steeds anders ziet, maar dat hij of zij het wel snapt. Als je met mensen in je omgeving leeft waar je om geeft, dan is die ruimte geven die men nodig heeft, ook niet echt een opoffering.

Kleine ruimte

Als je in een kleine ruimte leeft en zeker als één ruimte meerdere functies in zich heeft, is het raadzaam om het huis zo opgeruimd als mogelijk te houden. De impact van rommel, welke definitie je er ook op loslaat, is altijd vele malen groter in een kleine ruimte. Dat gaat niet zozeer over wie wat wil, maar sec over de vierkante meters van je woning. Een gegeven dus.

Compromis

Hoewel het poldermodel niet in alle situaties succesvol is, kan het in deze situatie wel degelijk werken. Elkaar begrijpen en respecteren, maakt ook dat je gemakkelijker wat water bij de wijn doet. Immers, als één van de twee bijvoorbeeld een bureau met ‘rommel’ mag hebben, mag de ander vragen om gebruikte spullen in de rest van de gezamenlijke ruimte op te ruimen. Of dit nu een kopje is dat de vaatwasser in kan of schoenen die weer de kast in moeten. Maak afspraken wat je van elkaar accepteert en waar de ander water bij de wijn moet doen. Het spreekt voor zich dat, wil je het succesvol laten zijn, het compromis wel evenredig moet zijn.

Normaal gesproken komen volwassen mensen onderling wel tot een compromis. Echter, mocht dit niet lukken, schroom dan niet een goede vriend (van beide huisgenoten, om het onpartijdig te laten zijn) in te schakelen én confirmeer je aan zijn/haar ‘voorstel’.

Beloon elkaar
Als je afspraken maakt en je weet je er allebei aan te houden, dan werkt het stimulerend als je elkaar er ook voor beloont. Doe eens iets voor die ander die daar zelf een hekel aan heeft. Er zijn genoeg (huishoudelijke) klussen waar mensen niet vrolijk van worden. Als dan de ander dit als beloning – omdat jij je aan je afspraken hebt gehouden – voor je doet, dan kan een mens daar weer wel vrolijk van worden. Doe dit zo nu en dan over en weer, dit kan stimulerend werken.

Bedanken

Belonen is één, maar en bedankje uitspreken is ook een optie. Het gaat er niet altijd om wat je voor die ander ‘terug doet’. Het gaat er vaak om dat wanneer je elkaar tegemoet komt en beide partijen houden zich er aan, er ook een bedankje uitgesproken mag worden. En vooral niet meteen boos worden, als iemand eens de fout in gaat. Boos worden is een negatieve emotie die energie vreet. Energie die je beter ergens anders in kunt steken.

Structuur

Er kan ook structuur in chaos zitten, dus oordeel niet te snel. Er zijn mensen die in de stapels die ze her en der hebben liggen, exact weten waar wat ligt. Er zit in dat geval dus wel degelijk structuur in de chaos.

De ander ervaart opruimen met structuur weer als prettig. Spullen die naar de bovenverdieping moeten, liggen op de trap. De eerste die naar boven gaat neemt ze mee, toch? Maar als iets dergelijks niet in je natuur zit, dan loop je er zo langs zonder er bij stil te staan dat die spullen op de trap naar boven moet. Dat kan je hen niet altijd kwalijk nemen (tenzij ze het bewust doen uiteraard).

Dwing mensen niet in een keurslijf waar ze zich niet prettig bij voelen. Daar staat tegenover dat je je soms best op enkele fronten ietwat mag passen om die ander tegemoet te komen (dat mag jij immers ook van hem of haar vragen). Als je dat niet wilt en kunt, ben je wellicht toch meer geschikt om alleen te wonen.

Tot slot

Mensen veranderen niet zomaar en willen misschien ook niet veranderen, maar dat neemt niet weg dat je je wel aan elkaar aan kunt passen (in kleine stapjes). Kom elkaar wat tegemoet en laat elkaar in ieders waarde. Op deze wijze heb je de meeste kans dat je slaagt om een opgeruimd type en een rommelmaker bij elkaar te zetten.