Waris Dirie: Vechten tegen vrouwenbesnijdenis
De Somalische Waris Dirie ontvluchtte op veertienjarige leeftijd haar geboorteland en kwam terecht in Londen, waar ze als model ontdekt werd. Sinds 1994 is ze speciaal ambassadeur van de Verenigde Naties in de strijd tegen vrouwenbesnijdenis. Daarnaast heeft ze al drie boeken geschreven.Haar leven
Kindertijd in Afrika
Waris Dirie werd in 1965 geboren, in de somalische woestijn bij de grens van Etiopië, als dochter van nomaden. Op haar vijfde nam haar moeder haar mee naar een zigeunervrouw. Gezeten op een rots en vastgehouden door haar moeder, sneed de vrouw zowel haar clitoris als haar grote en kleine schaamlippen weg met een verroest scheermesje. Achteraf naaide ze de wond dicht, ze liet slechts een kleine opening om te plassen. Dit alles zonder lokale verdoving. De wond ontstak en kreeg Waris dagenlange koortsaanvallen. In tegenstelling tot vele andere meisjes overleefde ze de lijdensweg.De vlucht
Op dertienjarige leeftijd kreeg Waris te horen dat ze de vrouw van een oude man zou worden. Ze besloot te vluchten. Het lukte haar om het huis van een tante te bereiken en toen ze hoorde dat een oom, die net was aangesteld als ambassadeur voor Somalië in Londen, een nieuwe huishoudhulp zocht, nam ze deze kans met twee handen aan. De reis naar Londen was een heel avontuur voor Waris: ze sprak geen engels, kon lezen noch schrijven en had nog nooit een vliegtuig of sneeuw gezien.Toen haar oom enkele jaren later terug naar Somalië verhuisde, trok Waris haar stoute schoenen aan en besloot in Londen te blijven. Met slechts enkele ponden op zak slaagde ze er in een nieuw leven op te bouwen: ze vond een appartement en een job bij McDonald's.
Modellenwerk
In de tijd dat ze nog bij haar oom woonde, werd Waris regelmatig aangesproken door een man. Ze kon de man echter niet verstaan, gezien ze nog altijd geen engels sprak. Haar nieuwsgierigheid was wel geprikkeld en na een taalcursus nam ze contact met hem op. De man bleek een fashionfotograaf en na een eerste fotoshoot, begon Waris als model te werken. Al snel liep ze op de catwalks van Milaan, Londen en Parijs. Ze poseerde voor o.a. Levi's, Revlon en L'Oréal. In 1987 verscheen ze op het witte doek als Bondgirl aan de zijde van Timothy Dalton in The Living Daylights. In 1991 verhuisde ze naar New York.Vechten tegen vrouwenbesnijdenis
In 1994 werd ze door Kofi Annan aangesteld als speciaal ambassadrice van de VN, om het fenomeen van vrouwenbesnijdenissen en de strijd ertegen wereldwijd bekend te maken. In 2002 stichtte ze de Waris Dirie Foundation, waarop ze zich sinds 2003 volledig toespitst; zodoende oefent ze haar functie voor de VN niet meer uit.Heden
Anno 2007 woont Waris in Wenen, Oostenrijk. De brutale verminking van haar eigen genitaliën werd operationeel zo goed als mogelijk ongedaan gemaakt zodat de pijn tijdens het plassen en de menstruatie is verminderd. Ze heeft één zoon.Haar boeken
Waris Dirie heeft tot nu toe al drie boeken geschreven over haar leven en genitale verminking. De boeken werden in verschillende talen vertaald en werden bestsellers in meerdere landen.Mijn woestijn
Mijn woestijn, Waris' debuut, verscheen in 1998. Waris vertelt in het boek openhartig over haar jeugd, over haar vlucht naar Europa en over haar werk als model en speciaal VN-ambassadeur in de strijd tegen vrouwenbesnijdenis.Dochter van de nomaden
Twintig jaar na haar vlucht naar Londen bezocht Waris haar familie in Somalië. In Dochter van de nomaden vertelt ze over de confrontatie met haar verleden. Het boek verscheen in 2002.Onze verborgen tranen
In juli 2005 verscheen Onze verborgen tranen: een persoonlijk en gevoelig verslag over vrouwenbesnijdenis in Europa. Waris Dirie vertelt over haar leven sinds ze naar buiten kwam met haar verschrikkelijke ervaringen: over haar ontmoetingen met slachtoffers en daders, over de moeizame onderzoeken, over haar tegenslagen en de successen.Haar gevecht
"Female Genital Mutilation has nothing to do with culture, tradition or religion. It is a torture and a crime, which needs to be fought against."Tijdens een interview met Barbara Walters voor Marie Claire, sprak Waris voor de eerste keer over het ritueel van vrouwenbesnijdenis en haar eigen ervaringen. Hierdoor veroorzaakte ze een golf van sympathie en protest over de hele wereld.
De voormalige secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Kofi Annan, stelde haar aan in 1994 als ambassadeur in de strijd tegen vrouwenbesnijdenis. Sindsdien reist ze voor de Verenigde Naties de wereld af, ontmoet ze presidenten, nobelprijswinnaars en filmsterren om geld en steun te verzamelen voor haar campagne. In 2002 stichtte ze de Waris Dirie Foundation, die wereldwijd campagne voert tegen vrouwenbesnijdenis, oftewel female genital mutilation.
Haar campagne
Vrouwenbesnijdenis komt overal voor, ook in Europa. Samen met drie journalisten kwam ze tot een vreselijke conclusie: deze genitale verminking treft meer dan 500.000 vrouwen in de Europese Unie. Het gaat voornamelijk over allochtone vrouwen.Met haar campagne Waris Dirie iedereen bewust maken van deze misdaad tegen vrouwen. Ze wil vrouwenbesnijdenis mee helpen uitroeien, eerst in Europa en daarna in de rest van de wereld.
Haar manifest
Haar manifest zegt dat Waris wil dat:- iedereen in Europa toegeeft dat vrouwenbesnijdenis een probleem is, waarvoor we onze ogen niet mogen sluiten,
- elk geloof klaar en duidelijk aangeeft dat het tegen vrouwenbesnijdenis is,
- elk slachtoffer de nodige hulp krijgt,
- alle Europese regeringen voorschriften uitschrijven om meisjes en vrouwen te beschermen tegen genitale verminking, zowel in Europa als tijdens vakanties,
- alle Europese regeringen wetten uitschrijven zodat de uitvoerders van vrouwenbesnijdenissen en hun medeplichtigen eerlijk gestraft worden,
- elke verminking van een minderjarige moet worden aangegeven aan de bevoegde instantie,
- alle Europese landen genitale verminking aanvaarden als reden voor het verlenen van asiel,
- iedereen bewust wordt dat vrouwenbesnijdenis geen onderdeel van een religie of cultuur is, maar een regelrechte misdaad,
- alle slachtoffers van genitale verminking op een zorgzame en menselijke manier worden behandeld,
- iedereen die werkzaam is in de verpleging geïnformeerd is over genitale verminking en weet hoe de slachtoffers behandeld en geholpen moeten worden,
- elke vrouw, indien gewenst, gratis chirurgische en psychologische hulp krijgt,
- er openlijk over vrouwenbesnijdenis gediscussieerd kan worden,
- alle hulporganisaties voor genitale verminking zich verenigen en samenwerken aan gemeenschappelijke doelen,
- deze hulporganisaties daarvoor de nodige financiën krijgen,
- iedereen haar droom deelt en helpt verwezenlijken: het einde van genitale verminking!
Wil jij Waris helpen in haar strijd tegen vrouwenbesnijdenis, teken dan haar manifest.
"If genital mutilation were a problem affecting men, the matter would long be settled."
Gerelateerde artikelen
Besnijdenis – verminking van vrouwenEen reine vrouw is een besneden vrouw; dat is een eeuwenoude traditie in diverse culturen die de praktijk van de besnijd…
De 'Lonsdale jongeren'‘Lonsdale-jongeren zijn potentiële tijdbommetjes’ vormde één van de krantenkoppen op 4 april 2005. Het betrof hierbij Gé…Bronnen en referenties
- http://www.warisdirie.nl/
- http://www.waris-dirie-foundation.com/web/e_index.htm
Reacties
Nadine, 09-03-2010
Wat kunnen we doen om deze folterpraktijk voorgoed te stoppen?
Kunnen we via de Europese Unie geen druk uitoefenen om wetten te maken die deze verschrikkelijke misdaden bestraffen?
Reactie infoteur, 10-03-2010
Ik snap niet dat Unicef of zulke organisaties zich hier niet tegen kanten. Ik vrees dat het enige wat echt helpt een mentaliteitsverandering bij die mensen is. Er zijn al wetten tegen vrouwenbesnijdenis en die lappen ze toch gewoon aan hun laars. Als je een goed initiatief hebt, ben ik zeker bereid om mee te helpen maar met een petitie gaan we er niet geraken, vrees ik.
Babette, 12-02-2010
Ik vind het vreselijk, die mannen zijn gewoon egoïstisch en denken alleen aan zichzelf.
Ik snap best dat ze met bepaalde dingen zijn opgegroeid en niet beter weten maar als een meisje zoveel pijn heeft en de nasleep ervan, dan wil je dat toch niet als man zijnde dat zoiets bij je kinderen gebeurd? Hoe moeten we dit in godsnaam uit de wereld helpen? Moet toch wel iets tegen te doen zijn?
Reactie infoteur, 12-02-2010
Die mensen hebben een mentaliteitsverandering nodig. Het zijn trouwens niet de mannen die aanzetten tot een besnijdenis maar de vrouwen zelf omdat een niet-besneden vrouw niet als rein wordt aanzien en geen enkele maatschappelijke waarde heeft (ze kan niet uitgehuwelijkd worden). Zolang dat er niet uitgaat, zullen de vrouwenbesnijdenissen blijven bestaan. Dat vind ik eigenlijk het ergste: als vrouw heb je de ellende zelf meegemaakt en toch doe je het je dochter aan omdat je weet dat ze anders nooit iets zal worden in de maatschappij.
Als buitenstaander gaan we helaas nooit iets aan die mentaliteit kunnen veranderen, er moet iemand in die maatschappij zelf opstaan en iedereen wakker schudden. Wij kunnen enkel proberen het probleem aan te kaarten en een bevoegde instantie proberen te bereiken.
Marry V. Haarlem, 08-01-2009
Heb alle boeken van haar gelezen, bewonderenswaardig, wat deze vrouw schrijft, en meegemaakt heeft! Ongelooflijk, dat dit nog steeds voor komt, moeten wij hier geen halt toeroepen? Natuurlijk! Mijn zus heeft kraamzorg gedaan, en heeft vele verminkingen gezien! Heb hier eigenlijk verder geen woorden voor, afschuwelijk!
Reactie infoteur, 08-01-2009
Het is idd afschuwelijk en ongelooflijk dat het nog blijft bestaan. Zou er graag iets tegen doen maar ik vrees dat wij machteloos staan. Daarom vind ik het wel goed dat Waris Dirie het onderwerp in de schijnwerpers brengt.
Chris, 09-05-2008
… en zeggen dat er mannen zijn die dat nog steeds gerechtvaardigd vinden! Allemaal, omdat het in bepaalde landen de marktwaarde van een vrouw verhoogt bij uithuwelijking. Een vrouw als koopwaar dus, het voorwerp van een zakelijke transactie. Gelijkheid? Vergeet het maar. Ik las ook het boek van Waris, jaren geleden, en in mijn opleiding als tropisch verpleegkundige zag ik foto's van vrouwen, gewoonweg zonder geslacht. In het Afrikaans land waar ik deels woon ( ben Belgische), krijgen de 'snijdster', en de moeder van het kind een gevangenisstraf van 3 maaanden + een boete van 50.000 CFA. Dat is al een stap in de goede richting. Maar wie controleert wat er in de ontoegankelijke brousse gebeurt? Dit is een regelrechte schande, en zwaaien met 'de Koran' is regelrechte flauwe kul, nergens wordt dat vermeld, en dan nog? Een mens wordt compleet geboren, lààt hem/haar dan ook compleet!
Reactie infoteur, 09-05-2008
Daar haal je een heel interessant punt aan: als kinderen worden verkocht, staat heel de wereld op zijn achterste poten maar de uithuwelijking van een vrouw, wat eigenlijk op hetzelfde neerkomt, wordt in sommige landen/religies nog beschouwd als de normaalste zaak ter wereld :s
Gelukkig wordt er al íets aan gedaan om deze misselijke praktijken stop te zetten en ook al kunnen ze niet alles controleren; als er al enkele meisjes kunnen gered worden, dan is dat toch al een overwinning. Hoewel ik idd ook wel vind dat men het gewoon niet zou mogen doen.
Hannah, 21-04-2008
Hallo daar. Ik heb dat boek ook al gelezen en was echt geshockt toen ik het hoofdstuk las over die besnijdenis. Ik ben ook nog maar dertien en als moest ik daar wonen, dan zou ik ook al besneden geweest zijn. Ik vind het heel nobel dat ze wilt vechten tegen vrouwenbesnijdenis. En daarom dat ik er ook een werkje over maak voor godsdienst. Ik zal haar, haar boek en wat ze heeft meegemaakt als voorbeeld gebruiken, samen met nog wat uitleg. Velen van m'n klas hadden er nog nooit van gehoord en weten dus ook niet echt hoe het in elkaar zit. Totdat ik dat boek las, wist ik ook nog niet eens dta het bestond. Daarom dat het tijd wordt om mensen er kennis mee te maken en erover te leren. Nog veel succes en groetje Hannah :-)
Reactie infoteur, 21-04-2008
Het is idd schandalig dat zulke praktijken nog bestaan en dat er zo weinig mensen weet van hebben. Mooi dat je op zo'n jonge leeftijd al begaan bent met de minderbedeelden (Y).
Veel succes met je godsdienstwerkje!
Segers Theo, 14-11-2007
Het is onverstaanbaar dat dit in onze westerse maatschappij nog kan gebeuren.
Reactie infoteur, 14-11-2007
Idd, onverstaanbaar en weerzinwekkend. Iets veranderen kan ik spijtig genoeg niet, maar ik hoop met mijn artikel de mensen daar wel bewust van te kunnen maken.
Ahlaam, 05-11-2007
Ik vindt het zelf ook erg, heb het zelf ook meegemaakt ik voel me echt verminkt en vies. Ik was 10 toen het allemaal gebeurde eerste besefte ik het niet echt, hoe ouder ik werdt hoe erger ik eraan ging denken het maakt me leven echt kapot. Echt everyday i wake up. hopin to die.
Nu zit ik er 8 jaaar mee… het doet me nog steeds iedere dag pijn. Heb het nooit echt iemand verteldt ik schaam me er zo voor ik voel me anders dan andere mensen. Heb er nog steeds pijn aan. Ik heb echt veel respect voor waris. Ik wil ook me land veranderen teminste op dat gebied dan he. Ik hoop dat ze ermee stoppen en dat de vrouwen gelijke rechten krijgen.
Als ik iets voor jullie kan betekenen moeten jullie me maar mailen :)
Gr Ahlaam
Reactie infoteur, 12-11-2007
Wow, heftig verhaal, Ahlaam. Mijn haren gaan er gewoon recht van omhoog staan. Hopelijk kan je in de toekomst deze ervaring ombuigen naar iets positief.
Laatste update: 04-05-2012
Rubriek: Mens en Samenleving
Subrubriek: Sociaal cultureel
Bronnen en referenties: 2