mijn kijk op

Kleurrijk Nederland

Er wordt nogal gemopperd in Nederland, want het is te vol, we verstaan niet alles meer en de Hollandse pot is niet meer het reguliere eten in ons “eigen” land. Maar wie bepaalt wat je “eigen land” is. Je bent er geboren en je groeit er mogelijk op (of niet). Wie geeft je het recht om anderen de deur te wijzen, af te vallen of anderszins. Je kunt voor hetzelfde geld ook de positieve kanten zien van wat multicultureel Nederland ons brengt. Verrijk je met de mogelijkheden, want dat zou je ook kunnen doen. Toch is die groep relatief klein en sturen we liever mensen weg, vallen ze af of aan. Wat maakt dat we zo weinig ons voordeel doen met zoveel culturen, geuren, kleuren en smaken?

De basis

Voor de meeste mensen is “de basis” waar ze geboren zijn en waar ze zich ooit, misschien heel kort, geborgen gevoeld hebben. Zaken veranderen, want helaas zijn er nog veel mensen die het geloof gebruiken om hun wil bij de ander op te leggen en jagen onschuldigen weg of zelfs de dood in. Mensen slaan op de vlucht en zoeken een nieuwe thuis. Een basis die voor iedereen belangrijk is.

Daarnaast is er een groep die om andere redenen niet meer kan leven in het gebied waar ze opgegroeid zijn. Bijvoorbeeld omdat er geen banen zijn en mensen geen geld kunnen verdienen om van te leven en hun gezin te onderhouden of kinderen worden verminkt, omdat het geloof dit zogezegd voorschrijft. Wat overigens ook weer een eigen interpretatie is. Hoe dan ook, mensen die niet voor hun plezier weggaan, maar omdat het moet.

Acceptatie

Dan komt er vervolgens acceptatie (of niet) om de hoek, daar waar het gaat om het toelaten van mensen. Natuurlijk is Nederland klein en zijn er Europese landen die veel meer ruimte hebben, maar een land als Duitsland neemt ook veel meer mensen van buiten de landsgrenzen op. Hoewel je dus best kritisch mag zijn, is het ook een kwestie van accepteren dat de situatie is zoals deze is. Als je dat kunt, begint het proces van verdieping in datgene wat de ander meebrengt. Ieder mens brengt immers een rugzakje mee en in dat rugzakje zitten zaken waar een ander weer zijn voordeel mee kan doen en wat uiteindelijk mensen dichterbij kan brengen.

Jonge kinderen kunnen hard en direct zijn, maar zien meestal niet dat een ander kind een andere huidskleur heeft en is leuk of niet leuk. Dit is niet afhankelijk van een ander kleurtje of andere eetgewoontes, tenzij ze met de paplepel iets meekrijgen uiteraard. Maar in veruit de meeste gevallen kan menig volwassene in dat kader nog iets leren van het kind.

Keuken en cultuur

Waar in het verleden slechts de bekende Hollandse pot op tafel kwam, is dit al vertroebeld geraakt in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Met te veel werk en te weinig Nederlanders die het veelal “vuile” werk wilde doen, haalde men deze krachten uit het Middellandse zee gebied. Daar waar men op werk en dus geld voor het levensonderhoud zat te wachten. Veelal Italianen en Spanjaarden vormden de eerste groep die actief in de Nederlandse samenleving was en als eerste iets anders “kwamen brengen”. Hoewel er velen weer zijn terug gegaan, heeft het het beeld van Nederland een stuk breder gemaakt. Vervolgens komt er een golf Surinamers naar Nederland op het moment dat Nederland Suriname “los laat” en ook dat brengt weer veel. Ieder groep heeft wel "gedoe" opgeleverd, maar de golf Surinamers vindt menig Nederland heftig (zeker zo'n 45%).

Natuurlijk hadden we na de Tweede Wereldoorlog de mensen uit Indonesië en langzaam maar zeker kun je zien dat zowel de kunst als de keuken alsmaar breder wordt. Mensen met heel verschillende achtergronden leven samen en veel mensen proberen er wat van te maken. Dit geldt helaas niet voor iedereen, want blijkbaar vinden sommige mensen dat er een alleenrecht heerst op de Nederlandse geboortegrond. Er wordt zonder blikken of blozen voorbij gegaan aan het feit dat het onze cultuur verrijkt en we er op allerlei vlakken alleen maar wijzer en dus zeker niet armer van worden. De geestelijke armoe zit ergens anders.

Zien dan het wel kan!

Gelukkig zijn er ook steeds meer mensen die juist de positieve aspecten willen benadrukken en de brede keuken waar we uit kunnen kiezen, ten toon spreiden. Zelfs het interieur kent steeds meer invloeden uit onder meer Marokko, China of het Mediterrane. Door het te zien én toe te passen, breng je culturen dichterbij en als je culturen, geuren, kleuren en smaken dichterbij elkaar brengt, is er weer meer kans op cohesie.

Genieten

Je kunt je blijven verzetten, maar je kunt voor hetzelfde geld ook bekijken wat je er allemaal uit kunt halen in positieve zin. Zaken zoals:

• Voeding, ons menu is veel uitgebreider. Behalve gezonde ingrediënten uit de andere keuken, verrijkt het ook de blik op voeding en het toepassen ervan.
• Mensen, iedereen is anders en als je met mensen uit andere culturen omgaat, merk je dat een ander kleurtje of andere leefgewoontes er geen ander mens van maakt.
• Cultuur, ieder mens blijft zaken uit de eigen cultuur mee en wat mooier dan een schitterend Afrikaans houten beeld naar een Hollandse schilder. Behalve het zien, kan het je ook inspireren.
• Leven, door meer van andere mensen (en de daarbij behorende culturen) af te weten, verrijk je ook je eigen leven. Denk aan je eigen thuisbasis, je woning. Maar ook uiterlijkheden of leefgewoontes (de Westerse hectiek versus de Oosterse rust en reinheid).

Tot slot

Dit is nog maar een klein gedeelte van wat andere culturen mee brengen en waar de je je voordeel mee kunt doen. Als je dit tot je door laat dringen, het accepteert én ervan durft te genieten, maak je ook weer meer kans om deze mensen te accepteren en stabiliseert het zich. Niet continu tegen de haren instrijken vergt veel energie en levert uiteindelijk weinig op … of zoals de Oosterse cultuur al heel lang probeert over te brengen “Go with the flow”.