Wahhabisme en Extremisme

Wahhabisme is een extreme stroming binnen de Islam, die haar oorsprong vindt in de achtiende eeuw. Het koninkrijk Saoudie Arabië is op Wahhibitische leest geschoeid en veel van de huidige extreme stromingen binnen de Islam hebben hun wortels in het Wahhabisme.

Ontstaan van het Wahhabisme

Het Wahhabisme is ontstaan in de achtiende eeuw, de stichter Mohammed Ibn Abdel Wahhab zou gezien kunnen worden als de eerste fundamentalist. Hij vond dat de Islam in zijn tijd gecorrumpeerd was. Alle ideeën en gebruiken die waren toegevoegd na 950 AD waren volgens Abdel Wahhab verkeerd, hij wilde een terugkeer naar de zuivere Islam zoals die was ten tijde van de profeet Mohammed (vzmh). Zijn afkeer werd vooral opgewekt door heiligenverering, offers aan heiligen, etc., dingen die hij zag als een regressie, terug naar de tijd van het polytheïsme.

Doctrines

De belangrijkste doctrine binnen de leer van Abdel Wahhab is die van Tawhid, de eenheid van God. Er is sprake van een absoluut monotheïsme. Abdel Wahhab wilde een Islam die volledig gebaseerd is op de Koran en de Hadith, met een samenleving waarin Islamitische wetten worden toegepast. Wanneer die wetten niet worden toegepast glijdt een samenleving af naar 'jahiliyya'. 'Jahiliyya' is een belangrijke term binnen de Islam, de letterlijke vertaling is onwetendheid en het verwijst naar de tijd voor de komst van de Islam. Volgens Abdel Wahhab leefden veel moslims in onwetendheid, 'jahillya' en waren dus eigenlijk geen echte moslims. Alleen degenen die de strenge regels volgden van Abdel Wahhab waren op het rechte pad. Dit idee, waarbij moslims die niet leven volgens de regels van Abdel Wahhab geen echte moslims zijn, heeft grote consequenties. Voor een moslim is het verboden om een andere moslim te doden, wanneer die moslim echter niet als moslim wordt gezien kan dit verstrekkende gevolgen hebben. Ook bij huidige extremisten en terroristen speelt dit principe een grote rol.

Voor Wahhabieten is een herinterpretatie van de Koran onmogelijk. Problemen dienen opgelost te worden op de manier waarop moslims in de eerste drie eeuwen na de opkomst van de Islam te werk gingen. Latere reformistische bewegingen uit de negentiende en twintigste eeuw zijn dus van geen enkel belang.

Wahhabisme en Islamitisch extremisme

Het Wahhabisme is de dominante doctrine op het Arabisch schiereiland. In de rest van het Midden-Oosten is de invloed van het Wahhabisme echter vrij klein. Iemand als Osama Bin Laden die is opgegroeid met het Wahhabisme als heersende doctrine is hier uiteraard door beïnvloedt. Het extremisme van Bin Laden is echter niet volledig terug te voeren op het Wahhabisme. In tegenstelling tot Bin Laden, bij wie de nadruk ligt op jihad, preekte Abdel Wahhab vooral monotheïsme. Abdel Wahhab zocht naar een manier om samen te leven met andersgelovigen, in plaats van hen naar het leven te staan.

Door de olie-rijkdom in het Arabisch Schiereiland, kreeg het Wahhabisme de kans om zich verder uit te breiden. Miljarden dollars werden gespendeerd om het Wahhabisme ook in de rest van de moslim-wereld voet aan de grond te laten krijgen. Moskeeën en koranscholen werden gebouwd, en de boodschap die moslims daar krijgen is die van het Wahhabisme.