Babymoord: vaak is de moeder verward of heeft ze problemen

Babymoord door moeders: er zijn altijd moeders geweest die hun pasgeboren kinderen om het leven brachten. Vroeger, voordat er anticonceptie bestond was dat vaak om schaamte te voorkomen van een kind dat zonder vader ter wereld kwam of uit armoede. Tegenwoordig zijn vrouwen die hun kind ombrengen vaak erg in de war. Maar ook relatieproblemen zijn vaak de reden. De achtergronden van babymoord door ouders en de gevolgen van diezelfde babymoord voor de omgeving zijn divers en vooral groot.

Reeks vrouwen die hun baby na de geboorte vermoorden

Een Franse moeder die acht van haar pasgeboren kinderen vermoordt, een vrouw uit Nij Beet waarbij 4 kinderlijkjes worden ontdekt op de zolder. Het zijn een paar uit een reeks van vrouwen die hun kinderen direct na de geboorte ombrengen.

Babymoord of neonaticide

• Babymoord wordt ook wel aangeduid met het woord neonaticide.
• Jaarlijks worden per jaar in Nederland een paar gevallen ontdekt.
• In heel Europa vermoordden enkele honderden moeders hun pasgeborene.

Waarom vermoorden moeders hun pasgeboren kind?

Moeders die hun eigen baby ombrengen vlak na de geboorte zijn grofweg onder te brengen in 4 categorieën. Dit zijn:

1. Moeders die een persoonlijkheidsstoornis hebben.
2. Geestelijk gehandicapte moeders die niet weten wat ze met het kind aanmoeten
3. Moeders die in een psychose zitten en vanuit daar tot de daad overgaan en het eigenlijk niet eens beseffen
4. Jonge meisjes die ongewenst zwanger worden en daardoor in een hele moeilijke situatie terechtkomen. De laatsten hebben vaak ook geen vaste partner en geen vertrouwenspersonen waarmee ze dit geheim kunnen delen. Vaak zijn ze ook bang voor de gevolgen als uitkomt dat ze een kind ter wereld hebben gebracht.

Moeders die hun zwangerschap verbergen tot de laatste seconde

Het lijkt vreemd: moeders die in staat zijn om te verbergen dat ze zwanger zijn. En die zelfs een bevalling verbergen. De buitenwereld snapt vaak niet hoe dit kan. Een vrouw in het Friese Nij Beets bijvoorbeeld was vier keer zwanger zonder dat haar ouders, waarbij ze in huis woonde het door hadden. Toch is dat volgens psychologen niet vreemd. Vooral jonge vrouwen die ongewenst zwanger worden doen er alles aan om te voorkomen dat uitkomt dat ze zwanger zijn. Uit de verschillende zaken blijkt ook dat ze daarin heel goed zijn, want in de meeste gevallen komt dit niet uit. Overigens blijft het in sommige gevallen vreemd dat niemand opmerkt dat iemand verandert. Een zwangere vrouw heeft namelijk niet alleen lichamelijke kenmerken, maar verandert psychisch ook vaak.

De gevolgen voor de omgeving bij babymoord

De gevolgen voor de directe omgeving van een vrouw die haar baby heeft vermoord zijn dan vaak ook groot. De omgeving is vaak helemaal in de war door de gebeurtenissen, omdat ze nooit iets gemerkt hebben. Bovendien begrijpen ze zo’n daad niet en schamen ze zich omdat ze niets hebben gemerkt van de hele situatie. Dat veel vrouwen de babylijkjes bovendien ook nog eens in huis of de directe omgeving bewaren maakt dat des te schrijnender voor de betrokkenen.

Een kind doden en dan bewaren: een soort moederinstinct

Moeders die hun kind vermoorden en het daarna bewaren doen dat overigens toch uit een soort moederinstinct. Door het kind toch bij zich te houden ondanks dat het dood is, hebben ze toch het gevoel er nog voor te zorgen.

De rol van een vader van babymoorden

Soms zijn er ook vaders betrokken bij de moord op een pasgeboren baby. Vaders handelen echter vaak uit voorbedachte rade en hebben de moord beraamd, terwijl veel moeders pas tijdens of na de bevalling hun kind in een impuls vermoorden. Oom die reden worden vaders vaak ook zwaarder gestraft dan moeders.

Babymoorden voorkomen

Om babymoorden te voorkomen is openheid de enige remedie. Vrouwen, maar vooral ook jonge meisjes moeten de ruimte krijgen om te vertellen dat ze zwanger zijn en om hulp te vragen. Een vrouw die zo’n vangnet niet heeft kan soms het gevoel hebben dat ze helemaal gevangen zit en geen andere uitweg meer ziet dan haar eigen kind om te brengen. Ze denken dan zelfs niet meer aan andere mogelijkheden zoals het kind afstaan ter adoptie, het laten opvoeden door een ouder of in een eerder stadium aan abortus.