Afhankelijk zijn en onafhankelijk voelen

In zekere zin zijn we allemaal afhankelijk van anderen, we zijn immers niet alleen op deze aardbol en maken deel uit van een systeem. We moeten rekening met elkaar houden en we hebben de behoefte om erbij te horen en gewaardeerd te worden. Het is niet goed om afhankelijk te zijn van waardering en jezelf in bochten te wringen om die waardering af te dwingen. Het gaat erom dicht bij jezelf te blijven en je toch gewaardeerd te voelen door de ander. Een rups kan alleen groeien als zijn harde pantser wordt afgebroken en de oude laag afbladdert. Dan gaat hij vervolgens als een gek groeien.

Is het erg om afhankelijk te zijn?

We zijn allemaal afhankelijk van mensen en systemen. We leven niet alleen. We maken deel uit van een samenleving, van een systeem. Om echt onafhankelijk te kunnen zijn zou je naar een onbewoond eiland moeten verhuizen. Daar hoef je met niets en niemand rekening te houden en ben je volslagen onafhankelijk.

Afhankelijk van anderen

Als je deel uitmaakt van een samenleving krijg je met anderen te maken. We maken deel uit van een gezin, een familie, we zijn lid van een (sport)club, we gaan naar school of we hebben collega’s. Om erbij te horen doen we hetzelfde en houden we ons aan dezelfde regels. Iedereen ontwikkelt zich binnen een kader van opgelegde waarden en normen, als je daar afstand van neemt word je dat kwalijk genomen. We verwachten wat van anderen en de ander verwacht iets van ons. De meeste mensen vinden het prettig om aardig gevonden te worden, niemand vindt het leuk om te worden buitengesloten.

Afhankelijk en onafhankelijk

Maar de behoefte aan waardering kan ook te overheersend zijn als iemand zichzelf in bochten wringt om maar gewaardeerd te worden of zijn zelfbevestiging uit de goedkeuring van anderen haalt. Als je niet zeker bent over je eigen identiteit wil je juist structuur en begeleiding en heb je het nodig om te horen dat je oké bent.

Onafhankelijk en loslaten

Het is prettig om gewaardeerd te worden door anderen maar het is niet goed om emotioneel afhankelijk te zijn van die waardering. Iemand die tevreden is met zichzelf en met zijn bestaan zoekt geen bevestiging van anderen. Als je onafhankelijk wilt zijn moet je leren loslaten, je verwachtingen loslaten. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want loslaten is een van de moeilijkste dingen die er bestaan en het oude vertrouwde is bekend terrein. Als je niet kunt loslaten zal alles wat je doet beïnvloed worden door hinderlijke emoties en gedachten. Dit zal je zuivere gevoel alleen maar in de weg staan. Als je daarentegen dicht bij jezelf blijft en je eigen pad bewandelt ben je niet (langer) emotioneel afhankelijk.

Controle en onafhankelijkheid

Vroeger accepteerde men sneller dat het leven niet maakbaar is, nu willen mensen veel meer de controle houden over hun eigen leven. We bouwen zekerheden in, proberen zoveel mogelijk te bereiken en stellen ons minder afhankelijk op. We willen onszelf zijn, loskomen van de groep. Dat is een proces dat meestal samengaat met vallen en opstaan en veel mensen kiezen dan ook voor de veiligheid van de oude patronen. Toch hebben we allemaal iemand nodig, daarvoor zijn we mens, al is het maar voor de dagelijkse boodschappen in de supermarkt.

Afhankelijk zijn en afhankelijk voelen

Er zit ook een verschil in afhankelijk zijn en je afhankelijk voelen. Iemand kan bijvoorbeeld materieel en financieel afhankelijk zijn van iemand maar zich niet afhankelijk voelen. Het omgekeerde is ook mogelijk dat je materieel en financieel volkomen onafhankelijk bent van de ander maar je jezelf toch afhankelijk voelt. Dit is voor iedereen verschillend.

Jezelf zijn met compromissen

Het is de behoefte van een mens om ergens bij te willen horen, het is tegenstrijdig en niet haalbaar om voor de volle 100% jezelf te zijn. Jezelf zijn kun je alleen als je compromissen sluit. Dat is ook niet erg, het gaat erom te voelen dat je mag zijn wie je bent en toch door je omgeving geaccepteerd worden. Uit de dagelijkse praktijk blijkt het trouwens makkelijker om te zeggen wat je niet wilt dan aan te geven wat je wel wilt.

Afhankelijk zijn en egogevoelens

Of het nu gaat om aandacht, erkenning of om waardering, een mens kan niet zonder en als je het niet krijgt ga je op zoek. Het is allemaal onderdeel van onze egogevoelens. Zonder aandacht, erkenning en waardering is er geen zelfvertrouwen en ontstaat er een negatief zelfbeeld. Het is de smeerolie om ons te laten handelen en ook onze sociale contacten worden er beter door.

Groeien kun je alleen zelf, maar het helpt als iemand af en toe een scheut water geeft.