Je persoonlijk leerproces

Iedereen heeft wel wat persoonlijke demonen in zijn/haar rugtas en het is mooi als je deze tijdens je leven al weer kunt verwerken en er direct wat van kunt leren of je leven prettiger voort kunt zetten. Maar niet iedereen is in staat dit zelf te doen of mogelijk wil je je persoonlijke demonen helemaal niet oplossen, ontken je ze (nog). Voor relatief veel mensen is het een deur te ver om zaken uit het verleden tijdens dit leven nog op te lossen. Toch blijkt dat die demonen altijd weer terug ergens opduiken tijdens je leven. Pak het (zelf) aan.

Opruimen!

Maar “opruimen” van je demonen is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Immers, het kan een groot verschil zijn wat een mens tijdens het leven te verstouwen krijgt. De een komt bijna vlekkeloos door de jeugd en puberteit en de ander is al overspoelt met pijn en verdriet. Zo kan het in het verdere leven ook grote verschillen opleveren. De een heeft geloof in alleen het NU en de ander heeft geloof in dat je terug komt tot het moment dat je alle fases doorlopen hebt en je al je demonen “verwerkt” hebt. Feit is dat je, waar je geloof dan ook ligt, het altijd een moment kan zijn om die rugzak te legen en verder te gaan.

Gaandeweg je leven, vult de rugzak zich vanzelf weer en anders wordt het toch steeds zwaarder tillen. Waarbij er absoluut mensen zijn die, als ze het maar negeren, denken dat die rugzak met bagage er niet is. Soms komen mensen op latere leeftijd tot de ontdekking dat ze toch niet alles verwerkt hebben. Zo jammer dat je dit dan niet eerder aangepakt hebt.

Hoe kan je opruimen?

Aan je zelf willen werken of toch niet?

Voor de mensen die niet willen leren in dit leven, stopt het proces in deze. Je blijft mogelijk dezelfde fouten maken, geeft verdriet niet alsnog een plek of accepteert jezelf niet zoals je bent. Er kan immers van alles in je rugzak zitten, ook zaken waar je je niet direct bewust van bent.

Aan de slag met externe hulp!

Daarentegen … als je wel aan jezelf wilt werken, zijn er legio mogelijkheden om dit te doen. De insteek dát je aan jezelf wilt werken, is al een heel belangrijke. Daarmee open je namelijk de deur naar je leerproces. Een leerproces dat net even anders ligt dan de bekende schoolboeken.

Natuurlijk kan je kiezen om de psychotherapeut op te zoeken en samen met hem/haar het proces te doorlopen. Voor de een gaat dit relatief eenvoudig, maar voor de ander is het veel om te overbruggen. Soms te veel, want niet iedereen stapt met evenveel gemak naar de psycholoog of psychotherapeut. Er is immers nog steeds een groep mensen die denkt dat je gek bent, als je daar naar toe gaat. Maar ja, toch iets om overheen te stappen als je hulp nodig hebt bij het legen van je rugzak.

Zelf aan de slag!
Er zijn natuurlijk ook manieren om het zelf te doen. Meditatie is er een van en hoewel meditatie vaak ook voor een stuk rust en zingeving ingezet wordt, is meditatie ook bij uitstek geschikt om je bagage los te weken. Niet dat het altijd even snel gaat, maar er zijn methodes die echt werken.

Meditatie is opperste concentratie en focus en dat maakt dat je hoofd toch al in een bepaalde rustmodus komt. Ga er vervolgens lekker bij zitten, waarbij je een houding aanneemt waar je gemakkelijk even in kunt blijven zitten. Dat wil dus ook zeggen dat je gemakkelijk zittende kleding moet dragen. Daarnaast is het goed om in je omgeving te kijken en alle mogelijke storende factoren te elimineren. Denk hierbij aan een hond die mogelijk kan gaan blaffen, de deurbel waar op gedrukt kan worden of de telefoon die over kan gaan. Alles even “on hold” zetten om er zo voor te zorgen dat je ongestoord in je concentratie kunt komen.


Vervolgens bedenk je jezelf in een omgeving die je als prettig ervaart en waar of een stevige wind of stromend water (of beide) is. Dit kan een groot weideveld zijn, maar ook langs de waterkant van de rivier of lieflijk beekje.
Ga er zitten en ervaar de wind, de zon, het geluid van het water en de geur van de natuur. Laat je langzaam wegzakken in deze prettige omgeving en haal dan het leuke rugzakje wat er op je rug hangt, van je schouders. Je wist waarschijnlijk niet dat het om je schouders hing, maar het kan er tijdens een meditatiemoment zomaar zijn.

Zet het tasje naast je neer en kijk wat er in zit. Verwacht daarbij geen concrete zaken die betrekking hebben op datgene wat nog steeds in je hoofd ronddoolt en niet verwerkt is. Het kan van alles zijn en zeker ook zaken waarvan je op het eerste moment denkt, dat je niet weet wat je er mee aan moet. Soms is het cryptisch en soms leg je de link wel. Probeer in ieder geval te onthouden wat je in je rugzakje aantreft. Pak het één voor één uit en bekijk het goed. Afhankelijk wat het is laat je het wegdrijven op het stromende water of geef je het mee aan de wind die langs je hoofd waait. Bekijk het net zolang totdat het uit je gezichtsveld verdwenen is. Soms komt het terug en wat je ook probeert, het gaat niet weg. In dat geval moet je er nog iets mee. Het kan zijn dat je niet direct weet wat, maar schijf het op en kijk er af en toe naar.

Als de rugzak niet meteen leeg is, herhaal de sessie dan na enkele dagen. Probeer de gedachten er over te laten gaan of er met iemand over te spreken die er ook serieus over mee wil en kan denken. Is de rugzak wel leeg, probeer dan zo nu en dan – tijdens de dagelijkse dingen – even te ervaren of je je anders voelt. Dat zal niet direct goed voelbaar zijn, maar mogelijk ervaar je al iets anders of reageer je ergens anders op dan normaal. Geef het tijd om het rugzakje te legen.

Tot slot

Voor welke manier je ook kiest, doe het serieus en werk aan jezelf. Dat kan op allerlei manieren en op die wijze die bij je past en waar je je prettig bij voelt. Persoonlijke ontwikkeling van de mens is mooi, daar word je wijzer van!