Einzelgänger: liever alleen zijn of gevaar voor maatschappij

Een leven lang alleen zijn kan door uiteenlopende redenen worden veroorzaakt. De persoon past niet bij de groep of is altijd gepest geweest en sluit zich dan ook voor de omgeving af. Het gevoel dat men erbij hoort, is er niet en daardoor leeft men eerdere in complete anonimiteit. Ook aandoeningen, ziekten of gebeurtenissen in de jeugd kunnen er aanleiding voor zijn. Waardoor wordt men een einzelgänger, wat zijn de gevolgen en hoe kan het tot een gevaar voor zichzelf of de maatschappij leiden?

Einzelgänger

• De eenling
• Invloed van tablets
• Jeugd, school en opgroeien
• Er is iets gebeurd
• Aandoeningen en ziekten
• Afzondering als einzelgänger
• Wanneer een gevaar?

De eenling

Alleen zijn en in eenzaamheid leven kent vele vormen en gradaties. De eenling kan er zelf voor kiezen om alleen te zijn, omdat men zich er prettig bij voelt. Niet iedereen wil altijd veel mensen om zich heen hebben en dus trekt men zich liever in de anonimiteit terug. Er zijn ook veel mensen die door omstandigheden - zoals de jeugd, een ongeluk of aandoeningen - niet bij een groep thuisvoelen. Men wil er misschien wel bij horen, maar op de één of andere manier is de persoon altijd het buitenbeentje. Geen acceptatie door anderen leidt dan al snel tot het alleen door het leven moeten gaan.

Invloed van tablets

Er wordt vaak gesteld dat de wereld door de technologische vooruitgang steeds kleiner wordt. Dat is in principe ook zo, zeker als u de wereld van nu vergelijkt met enkele decennia terug. Iedereen is bereikbaar en kan tegen relatief lage tarieven met alles en iedereen in contact staan. Praktisch iedereen heeft wel een tablet, mobiel, iPhone of andere moderne apparaten. Het altijd via deze weg communiceren kan de normale communicatie beperken, waardoor werkelijk contact afneemt. Ook al heeft men zoveel online vrienden, in de werkelijke wereld hoeft het niets voor te stellen. De technologische vooruitgang kan dus voor sommigen betekenen dat men juist in isolement leeft.

Jeugd, school en opgroeien

Hoe de mens wordt gevormd, wordt voor een groot deel door de opvoeding, ouders en kinderjaren bepaald. De geestelijke, mentale ontwikkeling en hoe men binnen de groep past, kan men reeds op jonge leeftijd merken. Groepsgedrag op school kan ernstige gevolgen hebben, doordat een kind wordt uitgezonderd. Pesten en schelden kunnen van kwaad tot erger gaan, waardoor de psychische last voor het kind zeer groot is. Altijd het pispaaltje moeten zijn, zorgt ervoor dat men een zekere gedachtestroom krijgt. Die gedachten kunnen nu en zeker later grote invloed uitoefenen. Afzondering en zich willens en wetens moeten afstoten van de rest, kan verstrekkende gevolgen hebben. Gedraagt uw kind zich anders dan normaal, dan is het van belang dat u daarop reageert door hulp te bieden.

Er is iets gebeurd

Als kind zijn we zeer kwetsbaar! Ondanks de bescherming van de ouders kan het altijd voorkomen dat er iets gebeurd. Het kind ziet iets wat het niet mag zien, er is sprake van misbruik of wordt geslagen. Zowel thuis als ook op de kinderdagverblijf, school of sport kunnen dingen gebeuren, welke een grote impact op het leven van het kind hebben. De kans bestaat dat men de herinnering verdrukt, waardoor het onverwerkt blijft. Het kan tijdens de puberteit of volwassenheid geestelijke problemen geven. Agressiviteit, onbegrip, apathie kunnen de overhand nemen, waardoor uiteenlopende problemen ontstaan. Denk aan leerproblemen, geen langdurige relatie in stand kunnen houden en het altijd hebben van conflicten. Het is van belang om vroegtijdig gebeurtenissen een goed plekje te geven, zodat het wordt verwerkt.

Aandoeningen en ziekten

Wordt de persoon ziek, dan kan het grote gevolgen hebben voor de kennissenkring. Sommige ziekten kunnen er aanleiding voor zijn dat bepaalde vrienden geen contact meer willen hebben. Zij kunnen er zelf mogelijk niet goed mee omgaan en dus wordt de zieke vermeden. De vriendenkring kan daardoor snel klein worden, waardoor de zieke ook eenzaamheid ervaart. Ook geestelijke complicaties van ziekten kunnen tot isolement leiden. Denk aan depressiviteit of dementie door Parkinson. Treft een ernstige ziekte een kind, dan heeft dat gevolgen voor de geestelijke ontwikkeling. Het kan mentale achterstand inhouden, maar het kan ook het vervroegd volwassen worden inhouden.

Afzondering als einzelgänger

Het idee dat men niet gewenst is, leidt tot eenzaamheid. De persoon zal er eerder voor kiezen om minder in contact met de omgeving te zijn. Men voelt zich soms ook prettig door niet met anderen te praten. Op zich hoeft daar niets mis mee te zijn. Niet iedereen is namelijk uit hetzelfde hout gesneden. Probleem is wel dat er geen sociale controle meer is. De persoon gaat minder op de gezondheid letten en de hygiëne kan minder proper zijn. Het kan soms tot vuilophoping leiden als ook het sparen of verzamelen van troep. Men heeft dan verhoogde kans op aandoeningen of ziekten.

Wanneer een gevaar?

Persoonlijke gedachten kunnen blijven malen in het hoofd waardoor de ideeën verergeren. Men ziet mogelijk door de bomen het bos niet meer en dus dienen er “drastische maatregelen” te worden genomen. Deze omstandigheid kan veel schade voor de persoon zelf, maar ook de omgeving betekenen. Eenzaamheid gecombineerd met depressiviteit kan tot zelfmoord leiden. Daarnaast is de einzelgänger extra gevoelig voor radicalisering. Men kan door de eigen gedachten zelf waanideeën ontwikkelen, welke door de maatschappij niet worden geaccepteerd of wereldvreemd zijn. Daarnaast kan men ook door anderen worden gestimuleerd om zekere ideeën na te volgen. Zeker deze laatste variant kan zeer gevaarlijke of explosieve gevolgen hebben.

Lees verder

• Participatiemaatschappij: kwaliteit leven vs. dure medicatie