ADD: wat is het?

ADD is een aandachtstekortstoornis die steeds vaker lijkt voor te komen bij mensen. Echter, hier zie je in eerste instantie aan de buitenkant weinig aan. Des te meer reden om er iets over te weten..

Wat is ADD?

ADD is een subtype van ADHD. Een aandachtstekortstoornis zonder hyperactiviteit. ADD staat voor: Attention Deficit Disorder.
Mensen met ADD vallen vaak niet zo op en bij de helft wordt de diagnose ADD gemist.

Het gedrag wordt gekenmerkt door:

• Te laag werkzaamheidsniveau
• Laag energieniveau
• Geringe exploratie
• Aandachtsproblemen
• Concentratieproblemen
• Teruggetrokkenheid
• Lage motivatie
• Vergeetachtigheid
• Moeite met organiseren
• Vermijden van inspannende taken
• Snel afgeleid en dromerig

Ze lijken moeite te hebben met motivatie en alertheid. ADD wordt in de volksmond ook wel "Alle Dagen Dromerig" genoemd. De prikkels komen weinig of niet binnen en er is een langzame informatieverwerking. Het komt wel binnen, maar het verwerken van de informatie duurt langer. In plaats van druk te worden (zoals bij ADHD) worden mensen met ADD juist sloom en teruggetrokken. Ze kunnen hun gedrag ook moeilijk aanpassen aan veranderde omstandigheden.

Bij ADD kunnen de hersenen de prikkels uit de buitenwereld niet goed opnemen, coördineren, integreren en organiseren. Hierdoor hebben ze moeite met het oplossen van problemen. Ze missen de aandacht om gericht informatie op te nemen en een selectie te maken tussen belangrijke en onbelangrijke prikkels.

ADD is een neurobiologische stoornis waar hij zelf onvoldoende controle over heeft. Structuur en begeleiding van buitenaf is erg belangrijk. Het is onduidelijk wat de specifieke oorzaak is van ADD. Er wordt nog altijd gezocht naar factoren (biologisch, sociaal, psychisch) die van invloed kunnen zijn. Er wordt niet alleen gekeken naar risicofactoren, maar ook naar beschermende factoren.

Oorzaak

ADD is een verzameling specifieke persoonlijkheidskenmerken met voornamelijk een erfelijke oorzaak. Het is dus geen fout in de opvoeding. Het is een neurobiologische stoornis. Met name een te kort in de aanwezigheid van twee neurotransmitters in de motorische schors en in de prefrontale cortex van de hersenen is kenmerkend. Bij ADHD leidt dit tot hyperactief en impulsief gedrag. Bij ADD is dit in mindere mate aanwezig of zelf afwezig. Vaak gaan kinderen met ADHD minder hyperactief en impulsief gedrag vertonen naarmate ze ouder worden. Hierdoor kunnen ze als volwassenen getypeerd worden als iemand met ADD.
ADD komt bij mannen vaker voor dan bij vrouwen.

ADD in het basisonderwijs

ADD wordt in het basisonderwijs zeer weinig opgemerkt. Het zijn vaak de leerlingen die door een leerkracht makkelijk over het hoofd worden gezien. Het zijn de leerlingen die je niet hoort, maar ook hun vinger niet opsteken. Ze lijken afwezig, dromerig en kijken graag naar buiten. Vaak krijgen ze van de instructie in de klas ook weinig of niets mee.

Hun werkgedrag wordt vaak getypeerd als een slechte werkhouding of een werkhoudingsprobleem. Doordat deze leerlingen moeite hebben met het werk structureren en de uitleg vaak niet mee krijgen, komen ze moeilijk tot werken. De resultaten worden hierdoor ook vaak lager dan wat ze eigenlijk kunnen.

Het is voor deze leerlingen belangrijk dat ze geholpen worden met het structureren van hun werk en dat ze betrokken worden bij de instructie of eventuele individuele instructie. Op deze manier kun je de leerling toch helpen om tot werken te komen.

ADD in de puberteit

In de puberteit worstelen jongeren met ADD vaak met zichzelf. Ze zijn onzeker en hebben een negatief zelfbeeld door het vele falen. Deze jongeren wisselen snel van activiteiten en ook van baan, vrienden en relaties.

In het voortgezet onderwijs kunnen de problemen erger worden, omdat er steeds meer gevraagd wordt op het gebied van zelfstandig werken, plannen en organiseren. Ze worden minder aangestuurd en moeten meer zelf doen. Dit kan ze het gevoel geven dat ze overvraagd worden. Mensen met ADD worden op school ook vaak onterecht als lui en ongemotiveerd gezien, omdat het ze veel moeite kost om hun werk te organiseren.

Concrete verschijningsvormen van ADD

• Moeite met aandacht, concentratie, plannen en organiseren.
• Moeite met sociale contacten
• Vaak leer- en automatiseringsproblemen (langzame informatieverwerking)
• Moeite met schrijven en denken te gelijk.
• Visueel ingesteld
• Moeite met langdurige taken
• Moeite met discipline en uitstelgedrag
• Hyperfocus: dwangmatige aandacht
• Situaties nodig die een grote mate van stimulatie inhouden