Ergens volledig in opgaan
Het is best mooi als je mensen de diepte in ziet gaan en ze zich volledig onder kunnen dompelen in hetgeen ze doen en ze als het ware in een trance kunnen geraken. Soms begint het als een bewust proces waar men vervolgens in meegenomen wordt en soms gaat het volledig onbewust. Hoe werkt dit in het brein op zo'n moment en kan het kwaad?
Trance
Het voelt als een trance, want het geeft zo’n prettig bevrijdend gevoel en langzaam maar zeker ben je je steeds minder bewust van jezelf en ga je stukje bij beetje op in de omgeving. Je bent als het ware in een soort ander bewustzijn en de indrukken die normaal op je afkomen, gaan aan je voorbij. Soms pak je ze latent op, maar het maakt in deze staat niet uit. Dit klinkt voor sommige mensen wellicht vreemd, maar iemand die dit heeft meegemaakt herkend het wel. Het staat los van het toepassen van stimulerende middelen en wordt enig moment door de geest opgepakt. Het is verder een onschuldig proces, een normaal werkende geest komt enig moment vanzelf weer tot zijn/haar positieve.
Aangevers
Er zijn verschillende “aangevers” om in de eerder genoemde trance te geraken. Onderstaand enkele opgesomd welke we vaker tegenkomen. Maar strikt genomen kan je van veel meer zaken in trance geraken. Het heeft te maken met de diepte waarin je ergens in kunt verkeren en dat heeft vaak weer te maken met de passie die je ergens voor hebt. Als die heel diep gaat, kan je jezelf – populair gezegd – wel eens “kwijtraken”. Dat kwijtraken is dan trance waar je in terecht kunt komen. Enkele voorbeelden:
Muziek
Muziek is een aangever voor wat betreft het in trance raken. Enerzijds de muzikant die opgaat in een stuk of een gezamenlijke sessie met andere muzikanten en anderzijds de luisteraar die de muziek tot zich door laat dringen en niets of niemand om zich heen nog ervaart. Dit geldt ook voor de man of vrouw die danst op die muziek. Er komen ook vaak beelden en gevoelens bij je op die je met een aangenaam en prettig gevoel associeert. De danser kan het ultieme vrije gevoel ervaren bij bepaalde muziek, deze kan het gevoel direct vertalen in de dans.
Schrijven
De schrijver, poëet, iedereen die beelden, gevoelens, feiten zo mooi mogelijk probeert te verwoorden (zodat de lezer het als een beeld in de eigen hersenen gaat plaatsen), kan ook opgaan in datgene wat hij/zij doet. Als je in een verhaal zit heb je opbouw in beeld (dat is een rationeel proces), maar je hersenen kunnen als het ware op de loop gaan en woorden kunnen dan op het papier verschijnen als zijn ze uit bijna zichzelf daar terechtgekomen. De omgeving vervaagt langzaam en neem je nauwelijks nog waar en vervolgens ga je in het verhaal op. Soms realiseer je je inderdaad niet hoeveel er plots op papier staat.
Bron: Skeeze, Pixabay Sport
We kennen allemaal wel de topsporter die heel geconcentreerd ergens aan begint. Een goed voorbeeld is de sprinter die in de startblokken stapt om na 100 meter bij voorkeur als winnaar over de streep te komen. Hij/zij is zo in trance dat alleen die eindstreep in zicht is en die moet zo snel als mogelijk behaald worden. Als het er echt om gaat (een finale dus) ziet hij/zij niets of niemand dan die eindstreep. Spreekt voor zich dat die 100 meter volledig in de benen zit, waar nog een versnelling gedaan kan worden etc. Maar zo’n moment gaat verder dan “slechts” een goede concentratie.
Hoe werkt dat in de hersenen?
Het verschijnsel doet zijn intrede omdat in je hersenen (om precies te zijn je linker frontaalkwab waar ondermeer tijdsbesef terug te vinden is) alles wat losser gehanteerd wordt. Normaal is het een strak geregisseerde verkeersleiding, maar op zo’n moment even niet.
Aan de rechterkant zit het aanvoelen van sfeer, ingevingen en de omgeving. Dit gedeelte is erg actief op zo’n moment en neemt als het ware wat extra ruimte in. Op het moment dat de "aangever" stopt, kan het gevoel nog even aanhouden, maar langzaam neemt de linker frontaalkwab het weer over.
Tot slot
Normaal gesproken is ergens volledig in op gaan niet gevaarlijk, dit tenzij je in een vreemde omgeving bent waar iets kan gebeuren. Ergens waar je onbedoeld in het water kunt belanden of je je kunt bezeren. Deze zaken buitensluitend, is opgaan in muziek, je sport of wat dan ook niet erg. Het voelt heel bevrijdend en kan zomaar extra energie geven. Wellicht dat de man of vrouw die als “controlefreak” betiteld wordt, er minder mee kan… maar juist ook voor deze groep mensen, kan dat gevoel juist wel eens goed zijn!