Kunnen we ons nog verwonderen?

Naarmate je ouder wordt, leer je uit de schoolboeken en direct uit het leven en langzaam maar zeker ontstaan er verwachtingspatronen over het leven, een partner, een gezin, een carrière en noem maar op. Wat een steeds verder naar de achtergrond wordt gedrukt is de verwondering die je als kind nog zo onbevangen kunt hebben.

De voordelen van verwondering

Jammer eigenlijk, want juist verwondering levert die open mind op die zo belangrijk kan zijn om nieuwe indrukken toe te laten en niet (ver)oordelend te werken, een (nog) bredere scope te krijgen en de wind als het ware door je hersenen te laten blazen.
Op deze wijze hoef je geen moeite te doen om te bekijken wat belangrijk is en wat niet, blijf je de speelsheid en nieuwsgierigheid in je hersenen houden die de creativiteit stimuleert, is je stressgehalte beduidend lager en hangt de verantwoordelijkheid van het leven niet als een molensteen om menig hals.

Is verwondering te stimuleren?

Het lijkt zo logisch om de verwondering langzaam maar zeker los te laten naarmate je ouder wordt. Je leert steeds meer en steeds minder levert je nog een “aha” moment op, tel daar de verantwoordelijkheid van het leven bij op als je ouder wordt en je levenspad lijkt – al dan niet door jezelf ingegeven – uitgestippeld. Op zo’n moment is de kans op verwondering inderdaad minimaal, maar het is behalve een prettig gevoel ook goed voor je creativiteit en groei als mens als je het nog wel toe laat. Daarmee niet gezegd dat je je volledig als kind opstelt en alle verantwoordelijkheid over boort gooit, maar je kunt je verwondering wel langzaam stimuleren.

Stel vragen…

Het begint met het bewust stellen van vragen, vragen zoals:

• Wie ben ik?
• Wat is dat?
• Hoe is het?

Maar het zijn ook vragen waar je niet een kant-en-klaar antwoord op wilt, maar antwoorden die je gaat zoeken c.q. zelf gaat formuleren en als het ware je hersenen open zet voor alles wat iets kan zijn, wat jij wilt dat het is of kan zijn. Zeg ook gewoon dat je iets niet weet of snapt.
Laat als het ware die wind door je hersenen waaien en sta open voor alles wat er op je af komt. Dat wil dus ook zeggen dat je je niet toestaat beperkingen op te leggen. Immers….

• …waarom is een huis niet paars?
• … waarom zit je normaal op een stoel en is de vloer niet een ‘normale’ plek om te zitten?
• … hoe anders zou de wereld er uitzien als regen roze was?
• … waarom vinden we het vreemd als koffie rood is?
• … hoe anders is het als je zwemt in een zwembad waar ook gewoon gezellig goudvisjes in rondzwemmen?

… en ga zo nog maar even door.

Neem de rust

Om te komen tot al die vragen en ze ook echt als zodanig te beleven en er mogelijk je fantasie op los te laten, is het van belang daar ook een moment voor te pakken en bij voorkeur iedere dag. Dat hoeft niet een urenlange sessie te zijn, maar iedere dag 15 minuten helemaal voor jezelf op een ontspannen manier je weer verwonderen. Het moet een tweede natuur worden en dat vergt tijd.

Meditatie kan je helpen bij het vastpakken én –houden van zo’n moment. Niets zweverigs, maar gewoon lekker ontspannen zitten in een rustige omgeving, je bewust zijn van het moment en al je (voor)oordelen, waarheden en feiten (immers, wie heeft dat ooit bepaald?) loslaten. Vanaf het moment dat je los gaat laten, komt er ruimte voor verwondering en je (opnieuw) laten verrassen. Om er goed in te komen is het zinvol om een onderwerp vast te pakken en daarmee aan de slag te gaan. Denk hierbij aan:

• Zoek en vindt in je directe omgeving 5 dieren. Het is te gemakkelijk om de hond en kat in huis te noemen, zoek naar de niet voor de hand liggende antwoorden als een spinnetje in de hoek, een motje wat de winter niet overleefd heeft of het vogeltje wat al dat lekkers in je tuin tot zich neemt.
• Doe deze dag alles heel bewust. Dat wil zeggen dat als je na je meditatiemoment opstaat, je bewust bent van het gegeven dat je zo gemakkelijk op kunt staan en naar de keuken kunt lopen. Je de trap op loopt door middel van het omhoog halen van je knieën of je voorover geboden de vuile vaat in de vaatwasser zet en toch niet omvalt.
• Iedereen is nieuw en onbekend voor je. Een leuke, want het kan heel aparte reacties geven. Maar iedereen die je deze dag tegenkomt bekijk je aandachtig alsof je hem of haar voor het eerst ziet. Je staat verstelt van de zaken die je nog ziet (terwijl dat eigenlijk helemaal niet meer zou moeten kunnen als je iemand al jaren kent, toch?).
• Niet eenvoudig voor velen, maar laat een dagdeel alles wat met nieuws te maken heeft buiten bereik. Geen telefoon, computer, televisie, krant etc. Zorg dat je door nu gewoon te zijn wie je bent en je het ook voelt, dit moment vast te houden. Leven in het NU is moeilijker dan je denkt, maar toch is het belangrijk even geen toekomst, mogelijkheden etc. in je hoofd toe te laten.

Tot slot

Dit type oefeningen maakt dat je langzaam leert dat als je je open stelt, er veel meer te zien is dan je dacht. Feitelijk is het niet meer dan een moment per dag terug te stappen in dat onbezonnen kleine kind wat de wereld aan het ontdekken was. Behalve een prettig gevoel, brengt het je nieuwe inzichten, creativiteit en lucht. Zaken die je op allerlei manieren toe kunt passen in het dagelijks leven.