Drugsbeleid van de Europese Unie

Bij het drugsbeleid van de Europese Unie staat de welzijn, sociale cohesie en veiligheid centraal. De Europese Unie zet zich voornamelijk in voor het terugdringen van het aanbod en de vraag naar drugs, en zet zich tevens in voor de bestrijding van de georganiseerde criminaliteit binnen het drugscircuit. De Europese Unie, en daarmee de meeste lidstaten, kennen geen onderscheid tussen soft- en harddrugs. Tegen beide geldt de aanpak die de Europese Unie hanteert.

Europees beleid

De directe aanleiding voor het invoeren van een streng Europees beleid, is de volksgezondheid die in het geding komt door het gebruik van drugs. Drug is een verslavend middel waarbij de gezondheid sterk verslechterd. De Europese Unie moet haar burgers in bescherming nemen. Om haar burgers te beschermen accepteert de Europese Unie de drugs niet. Zij zijn voor een verbod op bezit en een verbod op de handel.

De voornaamste punten waar de Europese Unie zich voor inzet zijn gericht op meer coördinatie tussen de bevoegde diensten, harmonisatie op het gebied van strafbare feiten en sancties. De Europese Unie maakt zich groot voor een effectieve internationale samenwerking.

De strategie

De strategie van de Europese Unie kent twee algemene doelen:

1. Waarborgen van een hoog niveau van de gezondheidsbescherming, welzijn en sociale samenhang die doormiddel van aanvullingen van het optreden van de lidstaten ter voorkoming en beperking van het drugsgebruik, -verslaving en drugsgerelateerde schade aan de volksgezondheid kan verrichten;
2. Het waarborgen van een hoog niveau van veiligheid voor groot publiek doormiddel van het treffen van maatregelen tegen de productie en het aanbod van drugs en de grensoverschrijdende illegale drugshandel. Daarnaast wordt een preventieve actie gevoerd tegen drugsgerelateerde criminaliteit op een intensieve manier door middel van een effectieve samenwerking tussen de lidstaten.

Naast deze doelstellingen van de Europese Unie, hanteren de lidstaten een eigen nationaal beleid. Hierdoor zijn de doelstellingen per lidstaat verschillend. Er kan hierdoor geen goed beeld worden geschetst of het gehele Europese beleid werkt. Alleen het feit dat er binnen de Europese Unie bij de gelijkgestelde doelen verschillende drugsstrategieën zijn gehanteerd, kan ook als een sterk punt worden gezien. Dit komt doordat een vergelijkende analyse van verschillende soorten aanpak mogelijk kan maken. De nationale evaluaties omtrent de drugsstrategieën en actieplannen zijn daarom niet alleen maar van belang voor een beoordeling op het nationale niveau, maar staan ook voor een verbetering van het inzicht in zijn algeheel voor de effectiviteit van drugsstrategieën.

Het Waarnemingscentrum

De Europese Unie heeft een waarnemingscentrum opgericht dat zich bezig houdt met de problematiek rond de drugs in Europa. In 1993 is het Europees Waarnemingscentrum voor drugs en drugsverslaving (EMCDDA) opgericht en heeft zich gevestigd in Lissabon, Portugal. De kernactiviteiten van het Waarnemingscentrum zijn het vergelijkbaar maken van de informatie in Europa over drugs en het ontwikkelen van instrumenten en methoden die hulp kunnen bieden bij het vinden van oplossing omtrent het drugsbeleid. Als resultaat van de inspanningen die het Waarnemingscentrum heeft gedaan, kunnen landen nu nagaan hoe zij binnen het grotere Europese beeld passen en daarmee de gemeenschappelijke problematiek en maatregelen tegen drugs kunnen onderzoeken.

Het Waarnemingscentrum gaat ervan uit dat informatie de oplossing moet vormen voor een doelmatig drugsbeleid. Het Waarnemingscentrum mag echter geen beleidsmodellen voorstellen, maar door de analyses, instrumenten en normen ziet men nu een duidelijke invloed op de besluitvorming.

Het Waarnemingscentrum rekent beleidsmakers om die reden ook tot de doelgroep. De beleidsmakers kunnen dergelijke informatie gebruiken om een samenhangend nationaal en communautair drugsbeleid te formuleren. Daarnaast rekent het Waarnemingscentrum ook vakmensen en onderzoekers op het gebied van drugs en in de ruimere zin ook de Europese media en het grote publiek, tot de doelgroep van hun informatie.

Ontembaar

Drugs wordt ervaren als een probleem dat aangepakt moet worden, maar drugs is ook een probleem dat vrijwel niets kan verdwijnen. Europa heeft hier te maken met een ontembaar probleem. Drugs is een probleem dat nog steeds blijft groeien. Sommige middelen nemen af, anderen nemen toe. Er is tot op heden nog geen beleid ontwikkeld dat het drugsgebruik aanzienlijk heeft kunnen verlagen.