Wie is Emmanuel Macron, de president van Frankrijk?

Emmanuel Macron (1977) heeft een succesvolle carrière in de zakenwereld achter de rug als hij in 2012 door de Franse socialistische president François Hollande naar het Élysée wordt gehaald als adjunct-secretaris-generaal van diens kabinet. Van 2014 tot 2016 is Macron minister van Economische Zaken (EZ) namens de Parti socialiste van Hollande. In augustus 2016 treedt Macron af om zich geheel te wijden aan de door hemzelf opgerichte politieke beweging En Marche! Op 16 november 2016 maakt Macron bekend zich kandidaat te stellen voor de Franse presidentsverkiezingen en zondag 7 mei wint Macron de tweede en beslissende ronde in de presidentsverkiezingen. Wie is deze Emmanuel Macron die bij de parlementsverkiezingen een maand later (juni 2017) een grote meerderheid behaalt?

Emmanuel Macron

Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron wordt geboren in het Noord-Franse Amiens op 21 december 1977. Zijn ouders zijn Jean-Michel Macron en Françoise Noguès. Het gezin Macron bestaat naast Emmanuel uit Laurent (1979), Estelle (1984) en Gabriel (1987).

Emmanuel Macron, de voormalig adjunct-secretaris-generaal en minister van Economische Zaken in het kabinet van de socialistische president François Hollande, maakt tussen 2009 en 2012 furore in de zakenwereld bij zakenbank Rothschild. Door tussenkomst van president Hollande maakt Macron in het voorjaar van 2012 de overstap naar het Élysée, het officiële verblijf van de president.

Vanaf najaar 2014 is Macron minister van Economische Zaken in het kabinet van president Hollande. Op 30 augustus 2016 dient hij zijn ontslag in om zich geheel te kunnen wijden aan zijn enkele maanden daarvoor opgerichte partij En Marche! Op dat moment ziet hij al geen toekomst meer in een tweede termijn van Hollande als president. Macron keert de socialistische partij, waarvan hij nooit lid is geweest, de rug toe. Ondanks zijn ministerschap namens de Parti socialiste staat Macron's partij En Marche! als onafhankelijke partij los van de socialistische partij.

Kandidatuur presidentsverkiezingen Frankrijk

Op 16 november 2016 maakt Emmanuel Macron officieel bekend namens zijn onafhankelijke partij En Marche! mee te doen aan de Franse presidentsverkiezingen van 23 april en 7 mei 2017. Een week na de bekendmaking wordt op 24 november 2016 Macron’s boek Révolution gepubliceerd; het boek is in Frankrijk meteen een bestseller. Tijdens campagnebijeenkomsten trekt hij volle zalen en houdt hij dikwijls lange speeches die gekenmerkt worden door overwegend positieve boodschappen.

Presidentsverkiezingen 2017

Van een aanvankelijk kansloze outsider groeit Emmanuel Macron sinds zijn nominatie in korte tijd uit tot een serieuze presidentskandidaat. De belangrijkste kandidaten waartegen Emmanuel Macron het op zondag 23 april 2017 in de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen op moet nemen zijn de rechts-populistische Marine Le Pen (van ‘Front national’), François Fillon (van de conservatieve Les Républicains’), Benoît Hamon (van de ‘Parti socialiste’) en Jean-Luc Mélenchon (van het linkse ‘La France insoumise’).

Franse presidentsverkiezingen bestaan doorgaans uit twee rondes. Bij drie of meer kandidaten gebeurt het zelden dat één kandidaat meer dan 50 procent van de stemmen weet te halen. De twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen halen, staan tegenover elkaar in de tweede ronde op zondag 7 mei 2017.

Na het sluiten van de stembureaus en het tellen van de stemmen zijn Macron en Le Pen de winnaars van de eerste ronde; Macron haalt een score van 23,75 procent en Le Pen van 21,53 procent. Beide kandidaten nemen het tegen elkaar op in de beslissende tweede ronde op zondag 7 mei. In die tweede ronde behaalt Macron 65,8 procent van de stemmen, tegen Le Pen 34,2 procent.

En Marche!

Emmanuel Macron richt in april 2016 de Franse links-liberale politieke beweging En Marche! op, wat zoveel betekent als ‘Op weg’ of ‘Voorwaarts’. De partij dankt de naam aan haar oprichter die zijn initialen als partij-afkorting gebruikt.

Partij in het politieke midden

Aan het partijprogramma van En Marche! hebben volgens Macron vele duizenden mensen meegedacht. Het programma, met een grote nadruk op de economie, moet gezien worden als een alternatief voor het aloude systeem van het denken in hetzij links, hetzij rechts en neigt in haar standpunten de ene keer naar links en de andere keer naar rechts. Deze nieuwe partij in het voor Frankrijk onbekende politieke midden is met name interessant voor de grote groep Franse kiezers die zich met geen enkele van de gevestigde partijen verwant voelt.

Partijpunten

Uit het op 2 maart 2017 gepresenteerde partijprogramma van En Marche! blijkt dat de overwegend sociale-liberale nieuwe partij een verbod wil op het aanstellen van familieleden van parlementariërs. Er moet een strengere controle komen op het doen en laten van ministers, een punt dat in de aanloop naar de verkiezingen in de Franse media volop in de belangstelling staat nadat is gebleken dat de vrouw van François Fillon, de kandidaat van de conservatieven, jarenlang een salaris heeft ontvangen voor een niet-bestaande baan.

Macron is voorstander van de vrijemarkteconomie. De macht en invloed van de vakbonden moet worden gereduceerd en er moet een flexibele arbeidswetgeving komen.

Pro-Europa

En Marche! is van de vijf kandidaten de meest pro-Europese partij; een sterk Europa is belangrijk voor het herstel van de Europese droom. Frankrijk moet zich houden aan de door Brussel opgestelde begrotingsnorm van drie procent.

Veiligheid

De partij van Emmanuel Macron streeft naar een verhoging van de uitgaven voor defensie tot twee procent van het bruto nationaal product. Er moet meer geld vrijkomen voor politie waardoor onder meer tienduizend extra (wijk)agenten kunnen worden ingezet. Forse investeringen zijn nodig voor de banlieues, de kansarme wijken in grote steden.

Minder ambtenaren, meer leraren

Het aantal ambtenaren moet zowel regionaal als landelijk volgens En Marche! met ruim dertig procent worden verminderd. In het belang van het terugdringen van het overheidstekort moet worden gesneden in de ambtenarenpensioenen.

Meer leraren en kleinere klassen zijn nodig. Volgens Macron heeft het onderwijsstelsel in Frankrijk ervoor gezorgd dat de ongelijkheid groter is geworden. Om leerlingen in het basisonderwijs in moeilijke wijken goed te kunnen onderwijzen wil hij de klassen verkleinen tot maximaal twaalf leerlingen. Daarvoor zijn ongeveer vierduizend extra leraren nodig.

Brigitte Trogneux

Het privéleven van Macron krijgt in de Franse media de nodige aandacht, niet in de laatste plaats vanwege het grote leeftijdsverschil van ruim 24 jaar tussen Macron en zijn vrouw Brigitte Trogneux.

Trogneux wordt geboren op 13 april 1953. In de jaren negentig is ze een getrouwde moeder met drie kinderen en werkzaam als lerares op een Jezuïetenschool in Amiens. Emmanuel Macron is in die jaren één van de leerlingen in haar klas, evenals één van Trogneux' eigen kinderen. De relatie tussen de twee neemt serieuze vormen aan als Brigitte - die zich op school eveneens bezighoudt met het regisseren van toneelstukken - vraagt of Emmanuel samen met haar een toneelstuk wil schrijven. ‘Writing brought us together every Friday and it unleashed an incredible closeness,’ zegt ze daarover tegen tijdschrift Paris Match.

First lady

Na een lange relatie - Brigitte is inmiddels gescheiden - trouwen beiden op 20 oktober 2007; hij is dan 29, zij 54. Brigitte speelt een actieve rol in de verkiezingscampagne van haar man. Er wordt gezegd dat haar aanwezigheid van groot belang voor Macron is. Brigitte is één van de weinige mensen in zijn omgeving die hij volledig vertrouwt.

Na het winnen van de presidentsverkiezingen door haar man staat Brigitte in de schijnwerpers als first lady. In augustus 2017 ontstaat in Frankrijk echter discussie als de president het plan opvat om voor zijn vrouw een officiële rol te creëren. Als een rol voor haar formeel wordt vastgelegd krijgt ze ook een budget tot haar beschikking. Een petitie tegen het voorstel is in enkele weken al ruim 300.000 keer ondertekend. In tegenstelling tot de first lady van de Verenigde Staten heeft de echtgenote van de Franse president geen officiële rol.

Mitterrand, Sarkozy en Hollande

Brigitte heeft anno 2019 uit haar eerste huwelijk drie volwassen kinderen en zeven kleinkinderen, waardoor ze oma is en haar man Emmanuel stiefvader en stiefopa. De volwassen kinderen van Brigitte verschillen weinig in leeftijd met haar man.
De levens van Franse presidenten verlopen niet altijd volgens het boekje. Van enkele politici is bekend dat ze niet bepaald moraliserend in het leven staan. Oud-president François Mitterrand heeft er nooit een geheim van gemaakt er jarenlang een 26 jaar jongere maîtresse op na te houden. François Hollande, voorganger van Macron als president, leeft jarenlang ongehuwd samen met Ségolène Royal met wie hij vier kinderen heeft; hun relatie strandt in 2007 als Hollande al enige jaren een relatie heeft met een Franse journaliste. Zijn voorganger Nicolas Sarkozy zit amper een jaar in het Élysée als hij in 2008 trouwt met de twaalf jaar jongere Carla Bruni, dan alweer zijn derde vrouw. Op 56-jarige leeftijd wordt president Sarkozy vader van een dochter.

Trump

Het leeftijdsverschil tussen Emmanuel Macron en Brigitte Trogneux is ongeveer even groot als het leeftijdsverschil tussen Donald en Melania Trump, maar dan andersom.

Jongste president in de Vijfde Franse Republiek

Na de geslaagde eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen op zondag 23 april 2017 wint Macron ook de tweede ronde op zondag 7 mei 2017 van Marine Le Pen. De 39-jarige voormalige bankier en minister is bij zijn inauguratie op 14 mei 2017 de jongste president uit de zogeheten Vijfde Republiek, de benaming van de republikeinse staatsvorm van Frankrijk sinds 1958.

La République En Marche (LREM)

Bij de Franse parlementsverkiezingen een maand later (op 4 en 18 juni 2017) voor de Assemblée Nationale, het lagerhuis, behaalt Emmanuel Macron met zijn partij La République En Marche (LREM) en haar bondgenoot Modem 308 van de 577 parlementszetels. Door deze ruime meerderheid heeft Macron de mogelijkheid de vele hervormingen en campagnebeloften waarvoor En Marche! staat waar te maken. In het Franse hogerhuis, de senaat, heeft de president echter te maken met een rechtse meerderheid. Bij de senaatsverkiezingen op 24 september 2017 behaalt Macron slechts 28 van de 348 zetels. Bij deze verkiezingen kon alleen een stem worden uitgebracht door burgemeesters en andere regionale bestuurders. Veel van deze bestuurders keren zich tegen de plannen van Macron om te bezuinigen op regionale uitgaven.

Lees verder

• Theresa May, Britse premier tijdens voorbereidingen brexit