President van Amerika, Gerald Rudolph Ford 1974-1977

Gerald Ford is nooit gekozen door het volk, Nixon vroeg hem vice-president te worden nadat zijn eerdere vice president ontslag nam. Nadat Nixon aftrad werd Ford automatisch de volgende president. Hij maakte een einde aan list en bedrog binnen zijn regering, redde New York van het faillissement en sloot een wapenbeheersingsakkoord met de Sovjet Unie (Rusland).

Algemeen

Gerald Ford volgde Richard Nixon op 9 augustus 1974, om 12.03 uur, op als president van Amerika. Nixon was afgetreden als president vanwege het Watergate-schandaal. Gerald Ford was de 1e president van Amerika die niet door zijn burgers gekozen was.

Op 14 mei 1975 was de Nederlandse premier Joop den Uyl op bezoek in Amerika. Te zijner ere was er een diner op het Witte Huis, met als gastheren president Ford en Minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger. Midden onder het diner lieten de gastheren zich verontschuldigen, er was een Amerikaans koopvaardijschip gekaapt door Cambodjanen.

Hij is tot op heden de langst levende ex-president van Amerika, namelijk 93 jaar en 121 dagen. Zijn bijnaam was “Jerry”.

Gerald Ford

Ford werd geboren als Leslie Lynch King jr op 14 juli 1913 in Omaha te Nebraska. Zijn ouders waren Leslie Lynch King en Dorothy Ayer Gardner King Ford. Zijn ouders gingen al vrij snel na zijn geboorte uit elkaar.

Wanneer de jonge Leslie, die dan al de bijnaam Jerry heeft, twee jaar is, hertrouwd zijn moeder met Gerald Rudolph Ford. Hij wordt door de tweede man van zijn moeder geadopteerd en herdoopt tot Gerald Rudolph Ford jr. Pas als hij 17 jaar oud is hoort hij de ware toedracht over zijn geboorte. Het gezin woont in Grand Rapids te Michigan.

De jonge Gerald is lid van de Scouts en ontvangt in mei 1970 de “Distinguished Eagle Scout Award” en ook de Silver Buffalo Award van de jongens scouting van Amerika. Hij zal de 1e president zijn met deze onderscheiding.

De sportieve Ford gaat naar de Grand Rapids Southe High School, waar hij uitblonk in atletiek en een captain van zijn team was. In 1934 wordt hij gekozen tot “de meest waardevolle speler van het Amerikaanse football”. Hij had een aanbod om prof te worden afgeslagen, maar werd wel football- en bokscoach. Hiermee verdiende hij het geld dat hij nodig had voor zijn rechtenstudie aan de Yale University in 1935. In de zomer van 1937 bezoekt hij de University of Michigan Law School. Hij haalde zijn graad aan Yale in 1941 en wordt toegelaten tot de bar in Michigan. .

De carrière van Ford

Hij opent in mei 1941 een advocatenpraktijk met een vriend, Philip Buchen. Deze Philip wordt later zijn raadsman in het Witte Huis.

Na de aanval op Pearl Harbor besluit hij zich aan te melden bij de Marine. Hij volgt actieve dienst aan de V-5 instructeur school in Annapolis te Maryland. Na een maand vertrekt hij voor een jaar naar de Navy Preflight School in Chapel Hill te Carolina. Natuurlijk coached hij hier alle negen sporten die worden aangeboden. Hij wordt gepromoveerd in 1942 tot Luitenant Junior Grade en in 1942 tot Luitenant.

Hij wordt in 1943 gestuurd naar het vliegdekschip de USS Monterey dat in Camden New Jersey ligt. Hier verblijft hij tot eind december 1944 als assistent navigator, atletisch officier en anti aircraft battery officier. Dan wordt hij overgeplaatst naar de Navy Pre-Flight Schoot in California waar hij onder andere het football coached. Dan wordt hij van april 1945 tot januari 1946 toegevoegd aan de staf van de Naval Reserve Training Command in Clenview te Illinois als Staff fysieke en militair training officier. In 1945 volgt een promotie tot Luitenant commandant. Hij werd onder eervolle vermelding uit actieve dienst ontslagen in februari 1946, en enkele maanden later werd zijn ontslag bij de marine geaccepteerd.

In 1949 word Ford gekozen tot lid van het Huis van Afgevaardigden. Dit zal hij blijven tot 1973. In 1953 had hij het initiatief genomen tot het verlenen van een vestigingsvergunning voor 50.000 Nederlanders die door de Watersnoodramp van februari 1953 waren getroffen.

Zijn volgende stap richting president is vice president onder Nixon, met het idee om in 1976 met pensioen te kunnen gaan. Hij werd door Nixon, op 6 december 1973, benoemd nadat de eerdere vice president (Spiro Agnew) ontslag moest nemen vanwege belastingfraude.

Deze functie heeft hij niet lang bekleed, want op 9 augustus 1974 legde Nixon zijn functie neer en werd Ford beëdigd als de nieuwe president van Amerika.

Gerald familieman

Gerald R. Ford trouwt op 15 oktober 1948 met Elizabeth Bloomer Warren. Samen krijgen zij vier kinderen, namelijk:

• 1950; Michael Gerald Ford
• 1952; John Gardner Ford
• 1956; Steven Meigs Ford
• 1957; Susan Elizabeth Ford

Voor zover bekend zijn alle kinderen nog in leven.

Gerald Ford president

Ford was in eerste instantie enorm populair en kwam over als een aardige, middelmatige, recht door zee zijnde man. Hij koos Nelson Rockefeller als zijn vice president, waarmee hij de partij geen plezier deed, deze wilde namelijk van Rockefeller af. De grootste prestatie die Ford neerzette tijdens zijn ambtstermijn, was misschien wel het feit dat hij door zijn houding een definitief einde maakte aan het tot dan toe heersende klimaat van list en bedrog.

Eén van zijn eerste daden was het verlenen van gratie aan Nixon met betrekking tot het Watergate schandaal, om te verkomen dat het land die nog jaren zou blijven achtervolgen.

In 1975 redde hij New York van een faillissement. Eveneens in 1975 overleeft hij twee moordaanslagen. Eerst mislukt de aanslag van Lynette Fromme (een aanhanger van Charles Manson), omdat de kogel niet in de kamer zat op moment van vuren. De tweede aanslag van Sara Jane Moore (politiek activiste) mislukte drie weken later, omdat zij van twaalf meter afstand op een haar na miste. Ook in 1975 worden de laatste Amerikanen en bevrienden Vietnamezen van het dak van de ambassade werden vervoerd. Een maand later gijzelen de Cambodjanen een Amerikaans koopvaardijschip.

Het was een druk jaar voor Ford in 1975, hij maakte ook een reis naar Vladivostok (Rusland) om met Leonid Breznjev een wapenbeheersingsakkoord te sluiten. Hij ging naar Helsinki voor de ondertekening van een verdrag. Dit moest de spanningen tussen Oost- en West Europa verminderen.

Tijdens de verkiezingen van 1976 verloor Ford van zijn tegenstander Jimmy Carter, die in het voorjaar van 1977 werd beëdigd als president.

President af

Na zijn verlies van Jimmy Carter, trok hij zich terug uit het openbare leven, werd een veelgevraagde spreker in het lezingencircuit. Toch werd hij in 1980 bijna de running-mate van Ronald Reagan, maar vanwege zijn wens om nieuwe bevoegdheden op het gebied van buitenlandse zaken, koos Ronald voor George H.W. Bush.

In het najaar van 2006 kreeg Ford last van zijn hart en longen. Als gevolg hiervan overleed hij op 26 december 2006 in zijn huis “Rancho Mirage”in California.