Oma en opa hebben kleinkinderen van gescheiden ouders
Als je getrouwde dochter of zoon gaat scheiden, en ze zijn reeds vader of moeder, is dat dubbel erg. Maar het is voor de eventuele (klein)kinderen even erg dat hun vertrouwde wereld in elkaar stort. Als grootouders kun je plotseling meer dan ooit voor je kleinkind betekenen. Opa en oma worden nog belangrijker als de ouders van hun kleinkinderen gescheiden zijn. Maar helaas hebben oma en opa geen wettelijk omgangsrecht.Ouders
Jaarlijks krijgen in Nederland 70.000 kinderen die nog thuis wonen, te maken met de scheiding van hun ouders. Meestal heeft daarna 17% van de kinderen geen contact meer met de ouder die het huis verlaat, meestal de vader. (bron: onderzoeksrapport scheidingskinderen)Grootouders
Als de wereld van je kleinkind overhoop ligt, omdat z'n vader en moeder uit elkaar zijn, is het plotseling belangrijker dan ooit dat het kind op de veilige en vertrouwde omgeving van z'n opa en oma kan terugvallen om daar zichzelf te zijn. Grootouders bieden een omgeving van rust, waar kleinkinderen op dat moment meer behoefte aan hebben dan aan onrustige, kibbelende ouders. Het feit dat oma en opa er voor ze zijn heeft een grote kalmerende werking en zal de broodnodige rust in het hoofd van het kind brengen. Ze kunnen op dat moment weer volledig kind zijn en hoeven zich geen zorgen te maken over vader en moeder en al dat soort dingen.Helaas hebben oma en opa geen wettelijke recht op een omgangsregeling met het kleinkind, ondanks het feit dat grootouders zo een belangrijke rol kunnen vervullen. De meerderheid van de tweede kamer is daar niet enthousiast voor omdat men vindt dat het niet goed is voor het kind is als grootouders naar de rechter stappen om omgang af te dwingen. Het zou kunnen leiden tot een loyaliteitsprobleem bij het kind, klonk tijdens een Kamerdebat aangaande deze kwestie op 25-4-2016. Maar daarmee is het laatste woord nog niet gezegd.
Praten met kleinkind
De kleinkinderen weten dat oma en opa vertrouwde personen zijn, en kunnen bij hen vrijuit over hun gevoelens en van alles en nog wat praten. Kinderen zijn in dat opzicht net volwassenen. Alleen al het feit dat er een begripvol luisterend oor is dat zonder te oordelen kan luisteren is een weldaad. Fijn dat er een plaats voor ze is waar ze boos kunnen zijn en hun hart luchten en ook weer gewoon een beetje ondeugend mogen zijn, zoals een kind nodig heeft. Het is niet verkeerd in eerste instantie de teugels wat te laten vieren en niet de al te opvoedende rol te spelen. Maakt niet uit dat ze iets niet lusten of wellicht wat te lang voor de televisie hangen. Laat ze rustig met de iPad spelen. Eis ook niet van het kleinkind een verzoenende rol te spelen tussen de ouders. Ze hoeven zich bij hun opa en oma voor niets en niemand te verdedigen.Omdat het kleinkind zich soms ook een beetje in het nauw voelt zitten tussen vader en moeder, kan het ook voorkomen dat oma en opa degenen worden op wie het kind af en toe z'n woede en frustratie richt. Daar gaan we als grootouders dan maar tactvol mee om omdat we begrijpen, dat het kind ergens met z'n opgekropte emoties heen moet.
