Nadelen van een kinderdagverblijf
Zo'n 60% van de Nederlandse kinderen maakt gebruik van kinderopvang, waarvan zo'n 30% naar een kinderdagverblijf gaat. De voornaamste reden waarom deze kinderen naar de kinderopvang gaan is omdat de ouders werken. Er zijn een aantal ouders die dan ook geen keus hebben. Ze moeten werken voor voldoende inkomen en er moet daardoor opvang voor de kinderen worden geregeld. Ouders die deze keuze moeten maken kunnen kiezen tussen verschillende soorten opvang, zoals een kinderdagverblijf, een gastouder, een oppas thuis of opvang door een bekende zoals een grootouder of een buurvrouw. Een ouder zal vaak kiezen voor een oplossing die het beste aansluit bij de situatie, een oplossing die betaalbaar is en een oplossing die het best is voor het kind.Kinderdagverblijf
Ouders die uiteindelijk kiezen voor een kinderdagverblijf kunnen dit om verschillende redenen doen. Een kinderdagverblijf heeft meerdere leidsters waardoor er altijd opvang mogelijk is, ook tijdens vakantie of ziekte van een van de leidsters. Daarbij is een kinderdagverblijf vaak heel het jaar open en kunnen de kinderen ook tijdens schoolvakanties terecht. Er zijn ervaren leidsters met de nodige papieren op zak. Tenslotte zijn er meerdere kinderen aanwezig wat volgens onderzoeken goed is voor de sociale ontwikkeling van de kinderen. Dit lijkt allemaal erg goed en de keuze voor opvang bij een kinderdagverblijf lijkt hierdoor logisch. Maar wat veel ouders die hiervoor kiezen niet weten, of niet willen weten, is dat een kinderdagverblijf het kind kan schaden voor de rest van zijn of haar leven.Nadelen
Het kinderdagverblijf heeft volgens diverse onderzoeken een aantal belangrijke nadelen voor het kind.Stress
Er is wetenschappelijk aangetoond dat een kind op een kinderdagverblijf meer stress ervaart dan een kind dat thuis is. Door bij baby's het stresshormoon cortisol te meten, kan de hoeveelheid stress bepaald worden. Uit metingen is gebleken dat dit bij baby's op het kinderdagverblijf veertig procent hoger ligt dan baby's die thuis zijn. Kinderen tot twee jaar ontwikkelen tijdens deze periode hun stresssysteem. Tijdens deze periode is het juist goed om het kind veel fysieke en emotionele aandacht te geven. Blootstelling aan stress lijkt in deze periode juist minder goed te zijn. Er zijn aanwijzingen dat stress op zo'n jonge leeftijd kan leiden tot gedragsproblemen. Meisjes kunnen bijvoorbeeld angstiger worden en jongens kunnen agressief worden.
Hechting
Volgens Sir John Bowlby, de bedenker van de hechtingstheorie, hebben baby's een primair en een secundair hechtingspersoon nodig voor een goede sociale ontwikkeling. De primaire persoon is in de meeste gevallen de moeder. De moeder van het kind is beschikbaar voor het kind als hij of zij haar nodig heeft. Hierdoor is het mogelijk een emotionele band op te bouwen en zorgt voor geborgenheid. Een secundair hechtingspersoon kan de vader zijn, maar ook een opa, oma, broer, zus of kindermeisje kan een secundair hechtingspersoon zijn. Voor kinderen van een half tot tweeënhalf jaar kan de secundaire hechtingspersoon het kind een aantal uren opvangen als deze van de moeder gescheiden wordt. Pas vanaf ongeveer tweeënhalf tot drie jaar hebben kinderen baat bij een goede peuterspeelzaal of kinderdagverblijf. Er zijn hier namelijk veel verschillende leidsters aanwezig en de omgeving is veel drukker. Hierdoor kan er een hechtingsstoornis ontstaan waarbij het kind zich niet meer aan personen zal gaan hechten.
Ziek
Uit onderzoek van het RIVM blijkt dat kinderen die naar het kinderdagverblijf gaan twee maal zo vaak ziek zijn als kinderen die thuis blijven. De oorzaak is dat er veel kinderen in een ruimte leven en hierdoor elkaar aansteken. Doordat er onvoldoende hygiëne maatregelen genomen worden, zijn met name kinderen onder de twee jaar hierdoor vaker ziek. Daarbij blijkt dat de kinderen ook ernstiger ziek zijn. Ze bezoeken vaker het ziekenhuis of de huisartsenpost dan kinderen die thuis blijven. Zieke kinderen kunnen vervolgens ook de ouders of broers en zussen aansteken. Tenslotte blijkt dat kinderen die nooit naar een kinderdagverblijf zij gegaan, later op school niet vaker ziek zijn dan kinderen die wel naar het kinderdagverblijf zijn gegaan. Er kan dus niet geconcludeerd worden dat het kinderdagverblijf goed is voor de weerstand.
