De boomerang-generatie: terug naar mama en papa

Het leven is niet gemakkelijk voor jonge mensen. Er is veel werkloosheid, mensen die een job hebben worden vaak ontslagen door de crisis, relaties lopen stuk, huurprijzen swingen de pan uit en om een huis te kunnen kopen moet je tegenwoordig al serieus verdienen. Resultaat: vele jongeren komen na een tijdje weer bij papa en mama wonen. De boomerang-generatie worden deze jongeren genoemd. Maar hoe pak je dit samenwonen het beste aan zodanig dat er geen wrijvingen ontstaan?

De Boomerang-generatie

Je voedt je kinderen op tot zelfstandige volwassenen, of tenminste, dat probeer je toch. Vroeger ging een zelfstandige volwassenen het huis uit en trok zijn plan voor de rest van zijn leven. Maar de huidige economische toestand is niet erg gunstig en stabiel. Hierdoor kan het gebeuren dat je kinderen die het huis uit waren en een job hadden, plots weer voor je deur staan. Met de vraag of ze weer thuis kunnen komen wonen. Deze jongeren noemt men boomerangers, omdat ze net als een boomerang weer bij het beginpunt uitkomen, thuis bij mama en papa dus. Sociologisch gezien spreekt men van de boomerang-generatie. Boomerangers zijn ongeveer tussen 20 en 40 jaar. Voor de ouders kan dit psychologisch best zwaar zijn. Na jaren voor de kinderen te hebben gezorgd, dachten ze nu te kunnen genieten van een rustige oude dag. Niets is minder waar, want de aanwezigheid van jonge volwassenen kan best zwaar zijn. Of je bent net over je lege nest syndroom heen, hebt terug je plaatsje gevonden in huis en in de maatschappij en dan staat je kind weer voor de deur. Niet allemaal even evident!

Waarom komen kinderen weer naar huis?

Voor het weer naar huis komen, zijn er diverse redenen.

Je kind verliest zijn job

Fier als een gieter, komt je kind vertellen dat hij of zij een eerste job heeft gevonden. Vol goede moed begint het er aan. De eerste centjes worden verdiend en je kind koopt of huurt zijn eigen stekje. En dan slaat de economische crisis toe. Er vallen ontslagen en ja, je kind hoort er spijtig genoeg bij. Terug naar af. Geen centjes meer om appartement of huis te betalen en dus met hangende pootjes terug naar papa en mama.

Je kind vindt geen job

Eindelijk is het langverwachte diploma binnengehaald. Vol overmoed begint je kind aan de zoektocht naar een job. Ondertussen gaat het toch al alleen- of samenwonen. Overmoedig denken de jongeren dat alles wel in orde zal komen en dat heel de wereld op hen zit te wachten. Om na een aantal maanden te moeten inzien dat hij of zij geen job kan bemachtigen. Te jong, te weinig ervaring, te hoog diploma, te laag diploma, 200 andere gegadigden, etc. En dat het dus bijgevolg ook de huur of de lening niet kan blijven betalen. Terug naar af dus maar.

Een relatiebreuk

Los van de economische situatie kan ook een relatiebreuk leiden tot het terug naar het ouderlijk huis gaan. Doordat één van de partners of beide partners zelf geen inkomen hebben of omdat het huis moet verkocht worden. Wat betekent dat je geen dak meer boven je hoofd hebt. Papa, mama, help!

Werken aan eigen huis

Soms is de oorzaak minder dramatisch. Je zoon of dochter heeft net een huis gekocht, met of zonder partner. Alleen, er is nog veel werk aan het huis. Dus kan het ook gebeuren dat tijdens de verbouwingen wordt uitgeweken naar de ouders. Geen zorgen over eten, bed en bad en eventueel kinderopvang tijdens de verbouwperiode.

Goede afspraken maken goede vrienden

Wanneer één of meerdere kinderen terug naar huis komen, staat het huishouden van de ouders terug op zijn kop. Ze zijn het immers gewoon om rustig alleen te leven of met een nakomertje dat studeert of werkt. Het is dan ook belangrijk om rustig over het terug intrekken te praten en geen enkel onderwerp te mijden.

Waar gaat het kind slapen?

Het kind komt naar huis en verwacht misschien terug in zijn eigen kamer te kunnen intrekken. Maar misschien heeft die kamer al een andere bestemming gekregen: een bureau, een leesruimte of een hobbykamer van één van de ouders bijvoorbeeld. Het kind moet dan begrijpen dat zijn ouders niet zo maar alles terug kunnen omgooien voor hem of haar en dat het misschien in een andere kamer zal moeten slapen.

Geldkwesties

Ook over delicate geldkwesties moet kunnen worden gepraat. Een volwassenen eten geven kost geld, veel geld. Een aantal douches of baden per week heeft ook zijn weerslag op gas-, elektriciteits- en waterrekening. Misschien zijn de ouders nu op pensioen en moeten ze het ook met veel minder doen. Dus moet er kunnen gepraat worden over een financiële bijdrage. Ook al om eerlijk te blijven tegenover andere kinderen, die het misschien ook niet makkelijk hebben maar toch hun plan proberen te trekken. Algemeen wordt een bijdrage van zo'n 250 euro per maand gevraagd. Een schappelijk bedrag, niet echt overdreven maar dat de ouders toch kan helpen hun hogere rekeningen te betalen. Auto onkosten, persoonlijke uitjes, kleren en GSM-rekeningen blijven evenwel wel ten laste van het kind en zitten niet vervat in deze 250 euro.

Meehelpen in het huishouden

Het is niet omdat je terug naar huis gaat, dat je dan terecht komt in hotel papa of mama. 's Avonds thuiskomen van het werk, douche nemen, voetjes onder tafel schuiven, niet mee afruimen, voor televisie neerploffen, de vuile was aan mama geven, etc. zijn dingen die niet door de beugel kunnen. Als je alleen woont, moet je ook de handen uit de mouwen steken. Logisch dus dat ook hier de taakverdeling moet herbekeken worden.

Afspraken over vrienden

Je kind is het gewoon geweest om alleen te wonen en zijn vrienden te ontvangen wanneer hem dat uitkwam. Feestje bouwen, samen naar de voetbal kijken, laat opblijven. Allemaal goed en wel, maar wanneer je terug in het ouderlijk huis woont, moet je ook met je ouders rekening houden. Ook hier moet dus duidelijk worden afgesproken wat kan en wat niet kan.

Afspraken over etenstijden

Het werd hierboven al vermeld: het is niet omdat je terug thuis gaat wonen, dat je op hotel bent. Er moeten dus ook duidelijke afspraken gemaakt worden over de etenstijden. Misschien kunnen ze iets verlaat worden, zodanig dat iedereen kan samen eten wanneer de kinderen van het werk komen. Maar het is zeker niet de bedoeling dat pa en ma uren moeten zitten wachten met eten dat koud wordt omdat zoon- of dochterlief niet het fatsoen heeft van op voorhand te verwittigen dat hij of zij niet komt eten!

Afspraken over televisie en muziek

Ook over televisie en muziek moeten duidelijke afspraken worden gemaakt. Het is niet zo dat de intrekkende zoon of dochter plots de afstandsbediening opeist en alleen maar kijkt naar wat hem of haar interesseert. Komt men er niet uit, dan kan een optie zijn dat er een extra televisie komt op de kamer van het kind. Zo kan elk kijken naar de programma's die hij / zij leuk vindt. Idem voor muziek en radio. Twee verschillende generaties zullen misschien niet altijd dezelfde muziekgenres appreciëren, maar met een aantal goede afspraken moet het wel te doen zijn.

Afspraken over eventuele partner en kinderen

Nog ingewikkelder wordt het wanneer de partner of de kinderen meekomen. Er zal dan voor privacy moeten gezorgd worden. Wat nog meer goede afspraken met zich mee zal brengen. Ook met de opvoeding van de kinderen zullen de grootouders zich niet al te veel moeten moeien of dit zal zeker voor problemen en discussies zorgen.

Afspraken over huisdieren

Het kan zijn dat het kind ondertussen een huisdier heeft. Ook hier moeten duidelijke afspraken rond gemaakt worden. Willen de ouders het dier in huis, dan is er geen probleem. Maar zijn de ouders bijvoorbeeld allergisch of is er geen plaats voor het huisdier, dan zal een andere oplossing moeten gezocht worden. Misschien kan het dier tijdelijk naar vrienden?

Afspraken over meubelen

Mensen die alleen zijn gaan wonen hebben vaak eigen meubelen. Ook voor de meubelen moet een oplossing gezocht worden. Misschien kan er een deel mee, misschien kan er wat gestockeerd worden op zolder of in een garage. Is dit niet het geval, dan zal een deel moeten verkocht worden. Stockeren is ook een optie, maar komt meestal wel duur uit. Even overwegen dus of de meubels het wel waard zijn.

Afspraken over de periode

Het is natuurlijk wel goed bij mama en papa, maar het is toch de bedoeling dat er uiteindelijk een oplossing komt voor het probleem en dat de jongeren terug alleen kunnen gaan wonen. Om te vermijden dat de situatie zou aanslepen of dat de jongeren geen moeite meer gaan doen, kan er misschien van in het begin over een termijn worden gesproken. Zes maanden of een jaar bijvoorbeeld.

Soms kan een boomeranger in huis hebben ook een voordeel zijn

Steeds meer mensen zullen vroeg of laat met een boomeranger (soms ook boemeranger genaamd) te maken krijgen. Misschien zijn er ook wel mensen die dit leuk zullen vinden. Stel, de partner van de ouders is overleden en de achtergebleven ouder is eenzaam. Misschien vindt deze ouder het juist leuk om terug gezelschap te hebben. Ieder geval is natuurlijk anders, maar met een aantal goede en concrete afspraken en een beetje water in de wijn aan beide kanten, moet het best mogelijk zijn om tot een akkoord te komen.

De Franse tegenhanger: génération Tanguy

In Frankrijk wordt zo'n boemerangkind een Tanguy genoemd. De naam is afkomstig van het hoofdpersonage van een Franse film "Tanguy". Ook deze volwassene komt weer bij zijn ouders wonen. Deze zijn er niet echt blij mee, vooral omdat Tanguy geen enkele moeite doet om weer op eigen benen te staan. Het wordt komisch wanneer zijn ouders op alle manieren van hem proberen af te raken. Totdat...