Senioren van onschatbare waarde voor onze samenleving

De moderne senioren in dit millennium zijn, wat betreft hun gedrag en manier van leven, in menig opzicht niet meer te vergelijken met de ouderen van vroeger. We gaan als gepensioneerden niet langer gebukt onder de nadelen van het ouder worden, maar weten tevens te profiteren van de voordelen. Actief blijven in de sportbeoefening en zinvol bezig zijn bij een vrijwilligersorganisatie is voor 70-plussers een normale situatie. De senioren zijn onmisbaar en belangrijk in onze huidige samenleving.

Van Drees trekken

De vroegere pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar is ooit ontstaan omdat statistisch gezien de meeste mensen (mannen), na een leven van hard werken, op hel land of in de fabriek, toch niet veel ouder werden. Niet zo verwonderlijk rond 1950, toen er nog sprake was van een 48-urige (6 daagse) werkweek met slechts twee weken zomervakantie per jaar en slechts drie snipperdagen. Daarbij kwam dat een Arbo-wet toen nog niet bestond en er dus weinig aandacht werd besteed aan de arbeidsomstandigheden van werknemers. Over giftige stoffen, zware gewichten, gehoorschade enz. werd niet zo moeilijk gedaan. Lassers en andere metaalarbeiders hadden een veiligheidsbril op tijdens hun werk, en stratenmakers kniebescherming, maar dan had je het wel ongeveer gehad. Als je dus vanaf de puberleeftijd zo’n 50 jaar onder dergelijke ongezonde omstandigheden had gewerkt was je een geluksvogel als je niet voor je tachtigste overleed. Maar de meesten werden niet veel ouder dan 65 jaar, zodat de politiek ooit bepaalde dat je vanaf die leeftijd pensioengerechtigd werd en “van Drees” mocht gaan trekken, oftewel AOW kreeg.

Verbeterde werkomstandigheden

Vandaag de dag is er voor werknemers veel verbeterd. De betere omstandigheden zijn mogelijk geworden door de technische vindingen, aangescherpte regels en natuurlijk door de gunstige economische omstandigheden en de toegenomen welvaart. Ouden van dagen bestaan niet meer want ze heten nu senioren, die nog lang niet zijn opgebrand als ze uiteindelijk stoppen met werken.

Mooie dingen verdwijnen

Als je na een leven van intensieve arbeid buiten het arbeidsproces komt te staan, is het aanvankelijk wel een kwestie van wennen en je aanpassen. Je realiseert je dat je veel vrijheid hebt gekregen, maar dat er ook een aantal leuke en mooie dingen zijn verdwenen en nooit meer terugkomen zoals:

• Waardering en erkenning op je werk door collega´s, meerderen, klanten en relaties omdat je kolen uit het vuur wist te halen, als teamplayer bekend stond en gewoon een hardwerkend en gerespecteerd vakman op je terrein was.
• De leuke sociale contacten er omheen, zoals de gezellige avonden met andere afdelingen en collega´s, jaarlijkse personeelsfeestjes, borreltjes na werktijd in het café, bezoeken aan andere bedrijven, zakendiners, leuke dienstreisjes, kameraadschappelijk contacten met collega´s en relaties.
• Het fijne gevoel als het weekend in zicht was, na een week van inspanning, deadlines en hoofdbrekens. Want zonder inspanning kun je per definitie niet ontspannen, net zoals er ook niets aan is om te drinken als je geen dorst hebt.

Nieuwe zinvolle structuur

Maar met een nieuwe invulling van de dag kan wel degelijk opnieuw een zinvol en voldaan gevoel ontstaan, waardoor je weer die waardering en erkenning kunt krijgen die je vroeger tijdens je arbeidzame leven ontving. Maar nu vanuit andere hoeken van de samenleving. Als je nog helder van geest bent, is er niets op tegen om je ervaringen en kennis alsnog in de maatschappij in te zetten en te delen met anderen. Er zijn veel organisaties waar je het vakmanschap van weleer opnieuw kunt inzetten, omdat ze staan te schreeuwen om gemotiveerde medewerkers die de (sport)vereniging draaiende moeten houden.

Welke mogelijkheden zijn er zoal om je kennis en levenservaring rendabel te maken, opdat je weer onmisbaar wordt:

Vrijwilliger

Zonder vrijwilligers en mantelzorgers loopt de maatschappij compleet vast. Telefonische hulpdiensten, zoals De Luisterlijn en de zelfmoordpreventielijn 113online, snakken naar mensen met levenservaring, die de problemen en uitzichtloosheid van anderen kunnen verlichten. Maar er zijn natuurlijk ontelbare andere soorten van ANBI-instellingen, die niet kunnen functioneren zonder senioren met levenservaring.

Bestuurslid van vereniging

Bij elke vereniging of stichting is er altijd wel een vacature beschikbaar voor voorzitter, penningmeester, secretaris of gewoon bestuurslid. Dus als je lid bent van club of vereniging, trek dan eens de stoute schoenen aan en stel je verkiesbaar. Aangezien je meestal de enige kandidaat bent is het bijna zeker dat je bestuurslid wordt. Behalve wat extra zorgen en werk krijg je er ook veel voor terug omdat je leiding en vorm kunt geven aan een organisatie waar je uiteindelijk lid van bent geworden omdat je daarmee verbonden voelt.

Zangkoor of toneelclub

Veel mensen hebben behoefte zich te uiten op muzikaal gebied of binnen een andere cultuurvorm. Amateurs kunnen dikwijls prestaties neerzetten waar menig professional jaloers op is. En als je de spanning van een uitvoering niet aan kan, hoef je geen toneelspeler of solozanger te worden, maar kun je volstaan met zingen in een koor, waar je moreel ondersteund wordt door je medezangers en toch kan genieten van een mooie uitvoering die je met z´n allen neer zet.

Familie

Ja als je toevallig een beetje handig bent als man, en voor een doe-het-zelf karwijtje niet wegloopt, zal je de eerste 100 jaar geen last van verveling krijgen. Dat geldt ook voor oppas oma´s en oppas opa´s. Bedenk wel vooraf wat de consequenties zijn als je bepaalde dagen geen kant meer uit kunt, vanwege je kleinkinderen.