Alternatieven voor een monogame relatie

Veertien februari is Sint-Valentijn, de dag der geliefden. Op deze dag uiten koppeltjes hun liefde voor elkaar op verschillende manieren. Alles rozengeur en maneschijn in een ideale wereld. Maar hoeveel koppels blijven elkaar trouw? Bedrog, geheime affaires, minnaars, minnaressen… Hoe sterk is een liefdesband en is die opgewassen tegen de verleidingen van het vlees? Wat de meesten in het geniep doen, doen anderen open en bloot. Zij komen ervoor uit dat ze aan een ander type relatie de voorkeur geven.

De driehoeksverhouding

Sommige mensen zijn ervan overtuigd dat men onmogelijk van slechts één persoon kan houden. Zij vinden dat een monogame relatie tegen de menselijke natuur ingaat. Hetgeen betekent dat ze van verschillende mensen werkelijk innig kunnen houden en er een sterke emotionele band mee kunnen uitbouwen. Als voorbeeld van zo’n relatie wordt vaak de driehoeksverhouding tussen Anaïs Nin en de Amerikaanse schrijver Henry Miller en zijn vrouw June aangehaald.

Een synoniem van driehoeksverhouding is polyamorie.

Het open huwelijk

In een open huwelijk geven de partners elkaar de toestemming om met andere personen uit te gaan. Als voorwaarde geldt dat men niet verliefd wordt op een ander om complicaties te vermijden. Op zich is dat de logica zelf, maar anderzijds een bijzonder moeilijke opdracht, vooral voor mannen. Mannen immers kunnen makkelijker een seksuele relatie aangaan zonder zich emotioneel verbonden te voelen omdat ze het niet zo belangrijk vinden of ze met een vrouw ook buiten het bed goed kunnen communiceren, terwijl vrouwen meer voor een bepaald type man vallen en zich vaak emotioneel wel kunnen gaan hechten.

Vooral artistieke mensen vallen voor deze relatievorm omdat het non-comformistisch karakter ervan binnen hun levensstijl past. De Nederlandse schrijfster Heleen van Royen is er een goed voorbeeld van.

Ook personen binnen een verstandshuwelijk of personen die op seksueel vlak binnen het huwelijk hun gading niet vinden, kunnen voor een open huwelijk kiezen.

De open relatie

Wie niet gelooft in monogamie en zich niet wil beperken tot één sekspartner gaat voor een open relatie. Men vindt zijn geluk dan in het experimenteren met andere partners in talloze onenightstands, maar blijft emotioneel verbonden met slechts één partner. Met andere woorden: emotioneel blijft men trouw, fysiek gaat men vreemd.

De meesten beschouwen de open relatie als een levensfilosofie die alleen maar kan leiden tot een zeer actief en avontuurlijk leven.

Gevaar

Deze relatievormen komen steeds tot stand door onderlinge toestemming tussen de betrokken partners en werken doorgaans ook goed. Toch loert het gevaar van jaloezie steeds om de hoek. Wie buiten de vaste relatie ook met anderen omgaat, kan vroeg of laat verliefd worden. De kat bij de melk zetten, is om problemen vragen. De vraag die dan gesteld kan worden is of zulke soort van relatie op lange termijn wel houdbaar blijft?

Nog moeilijker wordt het als de open vorm van de relatie door één van beide partners min of meer wordt opgedrongen en dat de ander schoorvoetend toegeeft uit angst zijn geliefde te verliezen.

Blijf bij mij

Rika Ponnet verwees er al naar in haar boek ‘Blijf bij mij’ (2012) waarin ze stelde dat in elke liefdesrelatie, van welk type ook, er een machtsstrijd woedt die veroorzaakt wordt door de angst om de ander te verliezen. Hoe sterk deze hechtingsband is en hoe we daarmee omgaan, is voor iedereen verschillend en is afhankelijk van de manier waarop deze band ons is bijgebracht tijdens onze opvoeding.