Eenzaamheid en het ontwikkelen van kracht en moed

Eenzaamheid is niet alleen een zwaar te dragen pijnlijk lot. Het kan ook een kans zijn. De slagen van het bestaan kunnen ons sterker maken en ons vertrouwen en draagkracht dieper. In het alleen zijn is kracht te vinden. Ga het áán, deze uitdaging. Loop er niet voor weg, dat helpt niet. Misschien is een geliefde persoon weggevallen en weet je niet hoe je verder moet. Er is altijd een weg. Stap voor stap kom je verder en voelt het leven weer warm. Geleidelijk aan voel je weer de moed om het leven aan te gaan.

• Eenzaamheid is deel van het menselijk bestaan
• De uitdaging van het alleen zijn
• Alleen zijn kan je versterken
• Zelfstandig worden en je kracht ontdekken in je eenzaamheid
• Het leven aangaan
• Jouw bootje op de oceaan van het bestaan
• Alleen en op jezelf teruggeworpen
• Het pittige bestaan
• Vertrouwen in het bestaan

Eenzaamheid is deel van het menselijk bestaan

Iedereen krijgt vroeg of laat te maken met eenzaamheid. Er kunnen vele oorzaken zijn waardoor eenzaamheid ontstaat. Het kan tijdelijk of langdurig optreden na het verlies van een dierbare. Eenzaamheid kan al in de jeugd zijn ontstaan en de grondtoon van iemands bestaan zijn geworden. Je kunt eenzaam zijn alleen op je kamertje, maar je bent soms nog veel eenzamer tussen de mensen.

De uitdaging van het alleen zijn

Er ligt een uitdaging in het alleen zijn. Als je kijkt naar dit bootje, dan zullen velen denken dat zij graag een weekendje of weekje of zelfs langer in hun eentje op dit bootje zouden willen verblijven. Waarom? Het geeft een gevoel van rust, daar te zijn, omringd door water, wolken, riet, vogelgeluiden. En waarom zou je daar alléén willen zijn? Dan kan dit alles meer toegang tot je krijgen, je kunt er meer in opgaan. Je kunt even helemaal bijkomen van alles. Alleen met jezelf. Jezelf zijn. De watervogels en het riet zullen je laten zijn en geen kritiek op je uitoefenen, voor hen ben je helemaal goed zoals je bent.

Alleen zijn kan je versterken

Ook al kan eenzaamheid onverdraaglijk zijn, toch heeft het niet alleen die kant van pijn, gemis, je uitgestoten voelen, het gevoel dat het leven, het sociale leven aan je voorbijgaat. In eenzaamheid ligt een enorme verdieping op je te wachten. En niet alleen verdieping, ook versterking.

Hoe trots zou je niet op jezelf zijn als jij daar in je eentje op dat bootje een week zou hebben gebivakkeerd? Rondvarend over de plassen, langs de rietkanten. Stil liggend bij zonsondergang. Hoe fantastisch sterk en zelfstandig zou je je voelen als je dat zou durven? Je zou misschien een ander mens zijn geworden. Je zou kanten van jezelf zijn tegengekomen die je nog niet echt kende. Wat zou je trots en zelfstandig van dat bootje af komen.

Zelfstandig worden en je kracht ontdekken in je eenzaamheid

Hier ligt een van de belangrijke lessen van eenzaamheid. Zelfstandig worden. Emotioneel, praktisch en geestelijk zelfstandig. Eenzaamheid kan pijnlijk blijven als je deze les geleerd hebt, want een geliefde breng je er niet mee terug, maar je draagkracht is veel groter geworden en je durft het leven aan. Het leven heeft heel veel te bieden, ook in eenzaamheid.

Het leven aangaan

Je moet het allemaal uit jezelf halen als je alleen bent. Maar als je sterk geworden bent op je bootje in eenzaamheid, dan ga je weer op pad. Je gaat het leven hoe dan ook aan. Het leven reageert erop door zich aan je te laten zien. Het leven heeft zoveel kanten, zoveel moois is er overal om je heen.

Jouw bootje op de oceaan van het bestaan

Je kunt dit bootje overdrachtelijk zien. Het bootje staat symbool voor jou en je leven. Het bootje is je basis van waaruit je opereert. Vanaf dit bootje kijk je de wereld in. Je ziet de vogeltjes en het riet van het bestaan. Je ziet hoe de wolken weerspiegelen in het water en de wind eroverheen blaast en rimpelingen veroorzaakt. Zaken waarop jij geen invloed kunt uitoefenen, net zoals het leven zich onvermijdelijk en onbeheersbaar aan je voor kan doen. Je ziet hoe er een wereld is daar op het water, een grote wereld die jouw bootje omringt. Een wereld die je (nog) niet kent. Het leven is misschien als een oceaan, zo eenzaam kun je zijn.

Maar op jouw bootje begin je je sterk te voelen, steeds sterker. Je durft nu de oceaan aan. Je bent moedig. En zie! Een eilandje in de verte! Je nieuwsgierigheid en opwinding zijn groot. Wat zou daar zijn? Je bent ontdekkingsreiziger geworden, op de oceaan van het leven.

Alleen en op jezelf teruggeworpen

Juist als je op jezelf bent teruggeworpen, moet je sterk zijn, maar je ontwikkelt dan wel vermogens die anders latent zouden blijven en onbenut. De uitdaging ligt erin méér jezelf te worden, meer kanten van jezelf aan te spreken en te ontwikkelen. Op je reis, leer je de kapitein te zijn van je schip. Je leert bootsman te zijn op je eigen schip. Je zwabbert het dek als scheepsmaatje, niets is je te min. Je klimt in de mast om ver te kunnen kijken. Je bepaalt je koers en als je zin hebt, blijf je lekker dobberen. De oceaan draagt je, dat is een andere les die je nu leert, de les van vertrouwen in het bestaan.
Je bootje is nu al lang niet meer een simpel bootje om over meren te varen, nee, jouw bootje heeft zich ontwikkeld tot een zeewaardig schip dat oceanen kan trotseren en jij bent de kapitein van dat schip.

Het pittige bestaan

Het leven kan rake klappen uitdelen. Het leven kan je zelfs knock-out slaan. Hoe krabbel je nu weer op? Eerst is het kruipen, je actieradius is nihil. Je krachten zijn vrijwel uitgeput. Je omgeving is vaag. Je ziet geen weg. Tastend ga je verder. Tranen vertroebelen alles. Zoute en bittere tranen die een oceaan kunnen vullen. Je bent bezwaard, zwaar van verdriet, van wanhoop. Hoe kun je het bestaan dat een mens zo wreed behandelt nog vertrouwen? Je bent als een kind dat opnieuw moet leren lopen, álles opnieuw moet leren. Je bent uiterst kwetsbaar. Zelfs al is er hulp om je heen, lopen moet je zélf doen. Je staat alleen.

In deze test van het bestaan word je een heleboel wijzer. Je snapt nu dat ieder uiteindelijk op zichzelf staat en dat dat goed is en zo moet zijn. vanuit zelfstandigheid kun je betere contacten leggen en onderhouden. Je begrijpt anderen nu beter, als zij door hun processen heen gaan. Je waardeert het leven meer. Je hebt er respect voor, dat heb je wel geleerd.

Je pijn is het breken van de schaal,
die je inzicht omsluit.
Kahlil Gibran

Vertrouwen in het bestaan

Doordat het leven zich in al haar kracht aan je heeft geopenbaard en je dat leven hebt toegelaten in al haar kracht, heeft zich een diep vertrouwen in je vastgezet. Vertrouwen in jezelf en in het leven zelf. Je kunt het niet verwoorden, maar je voelt je verbonden met een oerkracht in jou, in het leven. Je hebt respect voor het bestaan. Je hebt de verschrikkelijke schoonheid ervan leren kennen. Je hebt het mysterie in de ogen gekeken en je keek niet uit angst of schaamte weg. Jouw vertrouwen staat nu. De oceaan heeft je gedragen en je bent weer aan wal gekomen.

Lees verder

• Labradoriet, steen voor de gevoelige mens
• Je Heilige Ruimte, jouw energieveld
• Ontstressen op blote voeten
• Contact maken met de natuur en haar voelen en ervaren
• De sluiers van afgescheidenheid en beperkende overtuigingen