J. Jansen, 15-10-2011
De situatie is heden ten dage (15.10.'11) zo dat DSK in Amerika geen veroordeling aan-de-broek heeft gekregen en de (franse) journaliste haar verzoek tot vervolging heeft zien stranden. Desondanks mag geconcludeerd worden dat 1) DSK zijn (toch al niet brandschone) blazoen danig onder de aandacht gebracht heeft gezien en 2) z'n politieke carièrre (op z'n minst) vertraging heeft opgelopen.
Ongeacht het keiharde feit dat ik fel tegenstander ben van die mannen die denken dat elke vrouw genomen wil worden maar tevens ben ik (en minstens even fel) tegenstander van vrouwen die tweeslachtige signalen niet schuwen. V.w.b. het kamermeisje: zij had, zodra ze wist/begreep dat er (zelfs maar) íemand (man of vrouw) in de badkamer was (zoals de regels haar voorschreven), de kamer dienen te verlaten (PUNT). Dit is geen excuus voor (het evt. gedrag van) DSK maar - gewoon - 'n feit.
V.w.b. de journaliste: die had wel heel erg lang nodig (om alle pro's en contra's af te wegen) aleer ze besloot om 'ook-maar-'ns-'n-kans/gok-te-wagen' immers de verjaringstermijn is geen 'onverwachte tegenvaller'. Geen subjectieve beoordeling dus maar 'n op voorhand bekend gegeven dat haar er niet van kon weerhouden TE POGEN DSK in opspraak te brengen. Maar - zoals al eerder door mij werd gesteld - 'n (= elke) zichzelf respecterende vrouw die met ongewenste bedoelingen (seksueel) wordt benaderd heeft geen seconde nodig te beseffen dat zulks bestraft dient te worden.
'k Heb ooit 'ns beweerd in 'n zaak waarin van fysieke mishandeling sprake was dat ik (ware ik vrouw geweest) zo'n (mishandelende) man a) met de koekenpan z'n hersens ingeslagen zou hebben (bij wijze van spreken) en b) hem ONMIDDELLIJK zou hebben verlaten, resp. de deur zou hebben gewezen. Hierbij er vanuit gaande dat ik mezelf niets te verwijten zou hebben natuurlijk. In 'n enige tijd geleden uitgezonden programma over vrouwenmishandeling [waaraan 'n (vrouwelijke) rechter, 'n psychologe en maatschappelijk werkster deelnamen] waren alle deelneemsters het erover eens dat er tegenwoordig (meer dan) voldoende mogelijkheden (voor vrouwen) waren om juridische hulp te verkrijgen en er dus geen redelijke argumenten (voor vrouwen) om zich in zulke situaties (bij herhaling) te laten mishandelen. Dat er desondanks zulke situaties (en veel langer dan strrikt genomen noodzakelijk) beoordeeld kunnen worden kan - onder meer - omdat die vrouwen - om 'bepaalde redenen' - 't verstandiger oordelen te doen alsof de/hun neus bloedt. Maar er ligt meestentijds - in tegenstelling tot 't gesuggereerde (nl. dat het 'n verstandige beslissing zou zijn) - 'n gevoel aan ten grondslag. 'k Laat het aan U te beoordelen welk gevoel, resp. welke gevoelens dat zoud(en) hebben kunnen zijn. Misschien help ik U 'n beetje indien ik U vertel dat ikzelf (en meer dan ééns) te maken heb gehad met 'n vrouw die mij (N.B.) verweet dat ik nog idealen had/heb. Ja, die heb ik (nog steeds). En dát vinden/vonden 'bepaalde vrouwen' heel gemeen. Tja… 't kan verkeren…
Reactie infoteur, 16-10-2011
Geachte Mijnheer Jansen,
Hartelijk dank voor uw uitgebreide reactie. Daardoor besef ik dat het artikel moet worden herzien naar aanleiding van de opgekomen feiten van de afgelopen maanden. Ik ben daartoe niet echt in staat geweest wegens calamiteuze persoonlijke omstandigheden, maar ik beloof u dat ik er in de komende weken naar ga kijken/aan ga schrijven.
Ten aanzien van mishandelde en seksueel bedreigde vrouwen het volgende: in mijn vriendenkring was er sprake van een zelfde situatie en het heeft maanden geduurd voordat de vrouw in kwestie naar de politie durfde te gaan en dat pas na enorm aandringen van een persoonlijke vriend, maar toen waren de drie daders allang gevlogen. Waarom? Omdat de vrouw het zichzelf verweet! Er zijn vrouwen die niet zo assertief zijn dat ze direct de koekenpan kunnen hanteren.
Over de motieven van de journaliste tasten we in het duister. Is ze omgekocht door een anti-socialist die bang was dat DSK het alsnog tot president zou gaan brengen of zijn haar motieven alsnog 'zuiver.' Het oordeel dat de zaak verjaard was zet overal een deksel op, vrees ik. We zullen het vooralsnog niet weten.
In ieder geval dank voor uw zeer persoonlijke inbreng m.b.t. dit artikel.
Met vriendelijke groet,
Hermesse James.
J. Jansen, 10-07-2011
Dank voor de reactie, Hermesse.
Mag ik nog 'n keertje reageren? Ooit, lang geleden, was het - in 't Midden-Oosten - usance om 'n vrouw die zich beklaagde t.z.v. 'n aanranding slechts dan serieus te nemen als er onmiddellijk na 't (al dan niet vermeende) feit aangifte werd gedaan. Was er tussen de (gestelde) aanranding en 't tijdstip van het misdrijf meer tijd verstreken dan benodigd om langs de kortste weg aangifte te doen dan was 't de gewoonte de aangeeftster buiten de stadspoorten te gooien en vervolgens te stenigen. Hoewel barbaars (in mijn beleving) was er desondanks ook iets voor te zeggen. Iedere EER-lijke vrouw hoeft/behoefde niet na te denken (over zoiets). Die franse schrijfster/journaliste (daarentegen) heeft haar kansen (op weet ik wat allemaal) tegenover haar EER gesteld. Dat maakt haar dubieus. Er zijn (mijns inziens) 'zaken' die onomstotelijk/principieel zijn. Aanranding dient (direct/onmiddellijk) bestraft te worden. Zonder aanziens des persoons maar ook zonder dat ik - als aangerande - twijel behoef te koesteren t.a.v. 't effect voor mijzelf. BEHALVE… indien er (van mijn kant) sprake is van aanleiding geven. Of ook maar íets dat daarvoor gehouden kan worden. En dáár zit 'm de kneep, volgens mij. Rechters/de rechterlijke macht zouden wat dat betreft en zichzelf en de (evt.) klagers/-sters 'n dienst bewijzen indien ze zo'n principe zouden hanteren. 't Komt me voor dat de journaliste met zichzelf in dubio (heeft) verkeerd. Voorafgaande aan de door haar beweerde situatie ook. Zo'n ambivalente situatie tegenover 'n als rokkenjager bekend staande man… Niet héél verstandig lijkt mij. Ook niet erg EER-lijk, lijkt mij. 'k Blij erbij: Aanklacht wegens laster jegens haar maakt veel kans van slagen.
Reactie infoteur, 10-07-2011
Geachte Mijnheer Jansen,
Natuurlijk ben ik het met u eens dat er aan al deze situaties een luchtje zit.
Ik heb gereageerd over de journaliste om aan te geven dat ze nog best kans van slagen heeft met haar actie, omdat in de praktijk sommige vrouwen nogal lang moeten nadenken of ze willen vervolgen of niet. Dat neemt niet weg dat ik persoonlijk mijn bedenkingen heb. Ik vermoed zelf dat er wat meer redenen zijn dan haar eer, namelijk bijvoorbeeld die van DSK en de toekomstige president van Frankrijk.
Op infonu wordt het geven van eigen meningen buiten de feitelijke en zoals in mijn geval juridische implicaties alleen onder speciale voorwaarden aangemoedigd. Info nu is geen weblog, de artikelen moeten feitelijke en leesbare informatie bevatten en als fervente schrijfster kan ik dat alleen maar honoreren.
Het is verder wel zo dat meer vrouwen dan verwacht in sexuele situaties verzeilen, soms ook door eigen initiatief, die ze zelf eigenlijk niet wensten. Dat wordt gehonoreerd door de rechter, fickle creatures as we are…
Enne ik ben blij dat ik niet in het Midden-Oosten leef.
Met vriendelijke groet,
Hermesse James