De geschiedenis van nederwiet

Nederwiet is marihuana die in Nederland verbouwd wordt voor recreatief gebruik. Het kan zowel binnen als buiten worden gekweekt. Men mag maximaal vijf planten in huis of in de tuin hebben. Deze mogen niet gekweekt worden onder groeilampen, of op een andere manier de indruk wekken professioneel te worden verbouwd. De eerste, echte nederwiet ontstond in de jaren zeventig. Sinds oktober 2011 staat de zwaardere marihuana (waar onder veel nederwiet is te rangschikken) op de harddrugs-lijst.

Amerikaanse wiet staat aan de wieg van nederwiet

De eerste vermelding van in Nederland gekweekte wiet is van rond 1955, waar in een tuin in de buurt van Utrecht Indische hennep (Cannabis sativa) werd verbouwd voor recreatief gebruik. Dit was een verre voorloper van de nederwiet die vanaf de jaren zeventig bekendheid kreeg, en de enige overeenkomst is dat het in Nederland werd verbouwd. Aangenomen wordt dat de latere nederwiet een afgeleide variant is de Californische Northern Lights, één van de sterkere wietsoorten. In de loop van de jaren zestig werd deze Amerikaanse wiet in Nederland geïntroduceerd. Northern Lights is een kruising tussen de soorten Cannabis sativa en Cannabis indica. De Cannabis sativa-planten zijn groter dan de indica-planten en hebben dunnere bladeren.

Handboek voor de marihuanateelt

Enkele jaren na de introductie van de Northern Lights wiet verscheen in 1972 de Nederlandse vertaling van het boek The Cultivar's Handbook Of Marijuana van Bill Drake. De titel van de vertaling luidt: Het Wietboek, Handboek Voor De Marihuanaverbouw. Hierin wordt voor het eerst gesproken van 'wiet', gebaseerd op het Engelse 'weed' (kruid). Ook werd de kweekmethode van cannabisplanten er in uit de doeken gedaan. Dit boek bleek van belang voor de het zelf kweken van marihuana. Sindsdien heeft de teelt van nederwiet dan ook een grote vlucht genomen.

Meerdere soorten nederwiet

Vanaf de jaren tachtig werden door kruisingen verschillende soorten nederwiet ontwikkeld. Deze kregen elk een eigen naam. De bekendste daarvan zijn White Widow, Orange Bud en Northern Light, genoemd naar de originele Amerikaanse wiet die aan de basis zou hebben gestaan van de nederwiet. De diverse varianten verschillen van elkaar qua opbrengst per plant, qua smaak en qua THC-gehalte. THC betekent tetrahydrocannabinol, en is de roesopwekkende stof die de plant bevat. Het effect op de gebruiker zal dus zwaarder uitvallen met een hoger THC-gehalte. Hoewel nederwiet tot de sterkste wiet behoort, heeft niet elke variant per definitie een uitzonderlijk hoog THC-gehalte. Orange Bud behoort met circa 11% aan THC tot de lichtere soorten.

Nederwiet is harddrugs

Aanvankelijk was nederwiet een goedkope methode om thuis cannabisplanten te kweken, vooral voor eigen gebruik. Het gehalte aan THC was in de jaren zeventig en tachtig lager dan of gelijk aan dat van de buitenlandse soorten en bedroeg 4 tot 10%. In de laatste decennia is dit door veredeling en verbeterde kweekmogelijkheden gestegen naar waarden die die van de andere soorten overschrijdt. Tegenwoordig ligt dit bij nederwiet tussen 13 en 22%. In oktober 2011 bepaalde het kabinet dat wiet met een THC-gehalte van meer dan 15% voortaan gelijk wordt gesteld met heroïne en cocaïne en als harddrugs wordt gezien.