Rouwen doen we allemaal anders

Er is geen norm voor rouwen en toch lopen we er enig moment allemaal tegenaan en geven we er vorm aan zoals dit bij ons past. Ook lopen we tegen het gegeven dat menigeen “verwacht” dat je het leven weer oppakt na iets ingrijpends als een verlies. Er is genoeg tijd overheen gegaan, vindt men. Wat mogelijk voor de een ook een soort reminder is dat hij of zij weer uit die diepe put aan het klimmen is, maar dat geldt niet voor iedereen en hij of zij heeft meer tijd nodig. Iedereen gaat er dus anders mee om.

Wat is rouwen?

Volgens de woordenboeken hebben we het over:

• ”droefheid of smart voelen”
• “emotionele nasleep van het overlijden een geliefd persoon”
• “treuren”
• “je verdrietig voelen over de dood van iemand”
• “Rouwen is het antwoord op het verlies van een dierbare”

Iedereen is anders

Eigenlijk weten we allemaal wat het is, hebben we het allemaal meegemaakt en geven we er allemaal op een eigen manier invulling aan. Helaas gaat het lang niet altijd goed, pakken mensen het leven weer snel op en is (te) weinig tijd voor rouw geweest. Aangezien dit er vaak veel later pas uitkomt, maakt dat menigeen onbewust met een “rugzakje” loopt en dit zelfs het leven kan beïnvloeden.

Rouwen

Als je iemand waar je om geeft verliest, dan slaat dat een deuk in je leven. Deze deuk is bij iedereen weer anders en je zult daar op je eigen wijze invulling aan moeten geven. De een volgt puur het gevoel en de ander volgt “de norm” en vindt mogelijk zelf ook weer dat hij/zij de draad op moet pakken, ofwel hij/zij volgt het hoofd. Voor beide geldt dat niets goed of fout is, maar het wel goed of fout uit kan pakken.

Waar het om gaat is dat je verwerking invulling krijgt op een wijze die gevormd wordt door wie je bent. Maar ook hoe je je gehecht hebt aan de overledene en de wijze waarom de persoon overleden is.

Het hoofd volgen

Als mensen snel weer aan de slag gaan na een groot verlies, dan vindt de een het stoer en goed en de ander verklaart je voor gek. Dat mensen snel hun mening klaar hebben, is ook niet nieuw. Maar wat belangrijk is dat “men” niet voor een ander kan bepalen hoe snel de draad van het leven weer opgepakt wordt. Het zijn gevoelens die je moet verwerken en je gedachten op rit krijgen.

Wel is het zo dat wanneer je met name je hoofd gebruikt, de kans op “de norm” volgen groter is en dat zou betekenen dat je te weinig je hart open stelt voor wat je echt voelt. Om dat vervolgens dan weer een plaats te geven in je leven.
Doorgaan met je leven is dan niet “vergeten” maar het in je herinneringen opnemen, maar kan eigen alleen als je je hart ook laat spreken en je verdriet toelaat.

Het hart volgen
Als je je hart dus openstelt kan er een enorme stortvloed aan emoties naar buiten komen en hoewel dat in je verwerkingsproces niet verkeerd is, kan je er wel in blijven hangen of het wordt je gewoon teveel en blijf je in cirkels ronddraaien. De emoties kunnen zo sterk zijn dat je wat hulp, al dan niet professioneel, kunt gebruiken. Sla dat niet af, want als je blijft hangen in je verdriet, dan kom je niet verder. Soms kunnen enkele gesprekken je al uit die vicieuze cirkel trekken.
Gelukkig gaat het proces ook vaak goed en merken mensen vanzelf wel wanneer ze weer in staat zijn zaken op te pakken. De een wil direct weer aan de slag en de ander doet het mondjesmaat, ook dat is niet voor een ander te bepalen.

Grip houden

Grip houden op de situatie is niet zozeer je hoofd voorrang geven, maar wel overzien of je manier van rouwen helpt of niet. Immers, met rouwen moet je de dood van iemand langzaam een plaats kunnen geven in je leven. Dus niet de duur, maar wel de vorm kan er toe doen.
Bedenk nog eens hoe je reageert op het verlies, maar ook hoe je je voelt na verloop van tijd en hoe je gedachten zijn. Kan je wat met de steun uit je omgeving. Als je antwoorden goed voelen, is de kans groot dat je op de goede weg bent. Als je de grip kwijt bent is professionele hulp vaak zinvol. Overleg desnoods met je huisarts.

Tot slot

Het totaalplaatje maakt of je rouwproces ook effectief is. Hoewel dit woord mogelijk vreemd klinkt, heeft rouwen wel een functie die je invulling moet kunnen geven om enig moment het leven weer volwaardig op te kunnen pakken.