mijn kijk opWat doet tijd met ons?
“Tijd is essentieel” zei iemand tijdens een interview op televisie. Maar de enige reden die de man kon bedenken was dat dit voor het project erg belangrijk was. Terwijl het inhoudelijk om iets revolutionairs ging. Dan zet je iets relatiefs als tijd af, tegen iets wat de wereld kan veranderen. De vraag is dan in hoeverre tijd verkeerd geplaatst wordt qua importantie en misschien kan het ook wel anders?
Wij bepalen
Vroeger leefde de mensen met de zon en kregen ook dat voor elkaar wat de bedoeling was, de soort in stand te houden en verder komen in het leven / de ontwikkeling. Dat laatste is tegenwoordig van een heel andere orde en dat verder komen wordt nu min of meer “ingezet” om tijd belangrijk te maken. Echter, in de introductietekst wordt in een voorbeeld al aangegeven dat we soms tijd in een verkeerd perspectief zien. Tijd laat zich niet vangen en dus is het zinvol tijd in het juiste perspectief te zien. Niet meer of minder dan een zinvolle meetlat waarlangs we zaken af kunnen stemmen. Een middel dus en zeker geen doel.
De zin en onzin van efficiency
Zo kennen we allemaal wel de term “efficiënt zijn” en dat kan multitasken zijn, voor zover dat echt mogelijk is, maar kan ook heel gericht op tijd werken zijn en dus veel doen in weinig tijd. Dat is uitermate efficiënt en menigeen kan zich er voor op de borst slaan. Efficiënt werken is prima, maar is de uitkomst niet veel belangrijker en zou daarmee efficiënt niet minimaal samen moeten gaan met effectief? Een efficiënte man of vrouw die vervolgens niet vooruit komt in datgene wat hij of zij doet, is eigenlijk rondjes aan het draaien en tijd aan het vullen. Tijd die we als zo belangrijk ervaren.
Alles op uur en tijd
Met name de westerse wereld, en alles wat daar in de rest van de wereld in meedraait, is gericht op tijd. Iets moet “op tijd” gereed zijn, een projectplan heeft als een van de basisuitgangspunten dat er een duidelijk tijdlijn aan verbonden is en alles moet binnen die tijdlijnen plaatsvinden om het project tot een succes te maken.
Natuurlijk moet je zaken op elkaar afstemmen, maar het eindpunt in zicht houden is belangrijker dan iets binnen een tijdlijn af hebben. Bovendien zoiets als creativiteit laat zich niet leiden. Wij bepalen de tijd en dus kunnen we ook zelf beslissen dat we er vanaf wijken.
“Tijd is relatief en tijd laat zich niet vangen”
Tijd is geld
Helaas is het in de westerse wereld ook zo, dat tijd met geld te maken heeft. We kennen allemaal de uitdrukking “Tijd is geld” wel. Een opmerking die graag door de zakenman of –vrouw gebezigd wordt en heeft te maken met status en succes. Je tijd verkoop je zo duur mogelijk en je hebt dus geen tijd voor “prietpraat”. Behalve dat je niet op voorhand weet of iets “prietpraat” is en als het dat al wel is, dan kan het nog een doel hebben.
Met andere woorden, even de tijd nemen en te bezien of je interesse er naar uit gaat, want dát zou de motivatie moeten zijn, levert je mogelijk veel meer op. Een ogenschijnlijk lichtzinnig niet zakelijk gesprek kan je nieuwe inzichten, invalshoeken etc. opleveren. Maar alleen als je er echt voor open staat en niet “omdat het moet” even luistert en tussendoor ongeïnteresseerd op je klokje staat te kijken. Je kunt immers de tijd net zo gemakkelijk weer loslaten als je je er aan geconfirmeerd hebt. Misschien niet ideaal voor je agenda, maar kan ook een signaal zijn je dagen niet volledig vol te proppen, maar hier en daar wat ruimte laten. Immers, je agenda bepaal je zelf en als dat niet zo is, doe je iets verkeerd. Ook als je in loondienst voor een job betaald krijgt, want als je er goed in bent haal je je mogelijke targets wel.
Op je tenen lopen
Dit laatste brengt meteen een ander probleem naar voren, namelijk het kost wat kost carrière maken en soms in een functie op je tenen lopen. De vraag is dan of je wel doet waar je goed in bent en wat je prettig vindt om te doen, waar je passie ligt etc. Als dat bijvoorbeeld een “niveau” lager zit dan het op je tenen lopen wat je nu doet, kan dat ook betekenen dat je om de verkeerde redenen in een nieuwe functie bent gestapt. Dan is het soms racen tegen de klok om dat voor elkaar te krijgen, wat binnen de functie valt. Immers, het kost je net allemaal iets meer tijd.
Tijd kan dus ook op een andere manier tot nieuwe inzichten leiden.
Spontaniteit
Omdat we zoveel van onszelf moeten, boeten we in in spontaniteit. Er is namelijk geen tijd voor of beter gezegd “we gunnen onszelf er geen tijd voor”. Veel moeten in een dag die maar 24 uur heeft, wil zeggen dat je moet proppen, toveren met tijd is toch echt schuiven net zolang tot alles er in past. Het komt vaak niet eens in ons op om iets dan maar even vooruit te schuiven.
Succesvol zijn in en werk en privé, leggen wij uit als iets wat je alleen bent als alles er in past wat “sociaal geaccepteerd is”. Daar hoort een moment even “luilekkerland” spelen niet bij. Veel geld verdienen voor alle luxe die we menen nodig te hebben of waar we zeggen recht op te hebben, in shape dus de sportschool in, een grote vriendenkring die onderhouden moet worden en last but not least een gezin. Want dat laatste is vanzelfsprekend … toch? Er zijn echt nog mensen die zich laten “verleiden” door te accepteren dat ze als egoïstisch te boek staan als de carrière prevaleert en er dus geen gezin gesticht wordt. Je kunt het ook als stoer zien, dat iemand keuzes durft te maken en vervolgens de tijd meer zo in kan richten dat deze meeloopt met de betreffende man of vrouw in plaats van andersom.
Tot slot
Ieder moet doen waar hij goed in is, maar bij voorkeur binnen de kaders die hij of zij intrinsiek geschapen heeft en niet langs de “geaccepteerde” tijdlijn. Pas dan ben je in staat tijd als zeer handig hulpmiddel en niet als doel te zien!