De kunst van écht luisteren

Er zijn vele manieren van luisteren. Gewoon als iemand iets verteld, praktisch, lerend, maar ook als iemand ergens mee zit en een luisterend oor nodig heeft. Echter weten veel mensen dan niet hoé ze op zo’n moment luisteren kunnen. Daardoor kan degene die verteld zich erg onbegrepen voelen

De verteller.

Wanneer iemand ergens mee zit is het fijn hierover te kunnen praten. De behoefte is er dan dat je je hart kunt luchten. Wanneer je ergens over praat, dingen met een ander deelt, kan dit een opgelucht gevoel geven. Er komt weer wat ruimte in je hoofd vrij. Dingen kunnen al vertellende een beter plekje krijgen of op hun plaats vallen.

De luisteraar.

Het komt vaak voor dat de luisteraar wel geïnteresseerd is en helpen wil. Wanneer de luisteraar niet weet hoe die helpen kan, komt het vaak voor dat diegene met oplossingen komt. Ook kan het zijn dat deze opmerkingen maakt als: ‘Het komt wel weer goed’ of ‘Het gaat wel weer over’. De luisteraar echter heeft daar helemaal niets aan, want die weet dat ook wel. Het kan gauw overkomen alsof dát waar diegene mee zit er niet zijn mag en leidt dus tot een gevoel van onbegrip, wat voor de verteller heel naar is. Wanneer je op dat moment geen tijd hebt is het heel verstandig dat direct te zeggen. Zeg er dan ook bij wanneer je wel tijd hebt, omdat je dan ook laat zien dat je wel wil luisteren, maar er ook echt de ruimte voor wilt hebben.

Wat wil de verteller?

Wanneer iemand praat over wat hem of haar bezig houdt, is het fijn wanneer iemand echt met zijn hart luistert. Daarmee bedoel ik het inleven in de persoon en zijn of haar situatie. Even meevoelen en eventueel benoemen hoe jij dat gevoel zou vinden. Laat weten dat het gevoel er mag zijn. Het is er nu eenmaal en dat is oké. Dat wil niet zeggen dat het leuk is, maar dat het er gewoon is.

Het is niet fijn wanneer je direct met oplossingen komt, tenzij de verteller je daarom vraagt. Het is vaak al goed wanneer de verteller zijn of haar verhaal kwijt kan, zich gezien en begrepen voelt en weet dat ie er niet op beoordeelt wordt, maar dat het er zijn mag. Dit kan al heel erg opluchten. De druk kan minder worden en er kan meer ruimte in zijn of haar hoofd ontstaan. Al vertellende kunnen dingen soms al beter op een rijtje komen, kan het beter een plekje krijgen of komt de persoon zelf al op dingen die helpen kunnen. Als luisteraar is het ook goed om vragen te stellen. Vragen over hoe de verteller zich bij dingen voelt, hoe die over dingen denkt, tegen bepaalde dingen aankijkt, enzovoort. Dit kan de verteller helpen het vertelde meer helder te krijgen en er beter grip op te krijgen.

Wanneer de persoon uitgepraat is kun je vragen of je zeggen mag hoe jij de dingen die de verteller vertelt heeft zie en hoe je erover denkt. Dit kan voor de ander soms ook verhelderend zijn en daarbij kan dit ook extra benadrukken dat je inderdaad echt geïnteresseerd bent. Soms is echter het vertellen al genoeg en is je mening niet eens meer nodig. Diegene zal dat zelf aangeven. Bij gevoelige dingen kan het tot slot ook fijn zijn voor de verteller wanneer je het gevoel benoemd en positief reageert of het feit dat diegene het verteld heeft. Een bemoedigende of liefdevolle aanraking kan dit ondersteunen en de ander een goed en veilig gevoel geven.