Kind van gescheiden ouders

Echtscheidingen zijn aan de orde van de dag. Twee mensen die niet meer door één deur kunnen, om wat voor reden dan ook. Kinderen zijn vaak de dupe van een scheiding. De ouders hebben op het moment suprême zo'n hekel aan elkaar dat de toekomst van de kinderen er al niet veel rooskleuriger uitziet. Waar loop je als kind tegen aan als één van de ouders het huis moet verlaten? En waar moet je als ouders op letten als je beiden de verantwoordelijkheid draagt over de toekomst van je kinderen?

Wat gaat er aan vooraf?

Voorafgaand aan een scheiding zijn er vaak ruzies tussen de partners. Dat gaat er nog wel eens hard aan toe. Er wordt over en weer gescholden en geschreeuwd. Als kind wordt je daar ongevraagd bij betrokken. Je kiest liever geen partij, want je houd van beide ouders. Tussen de problemen door word je als kind angstig en onzeker. En als één van de twee het huis verlaat, ligt ook de verlatingsangst op de loer. Je blijft achter met je vader of je moeder en diegene die voor je zorgt is dan ineens dubbel zo belangrijk. Want stel je nou eens voor dat diegene waarmee je nog onder één dak woont, ook opeens verdwijnt?

De do´s en don'ts

Tijdens de probleemperiode in een huwelijk is het nog wel eens lastig om jouw kind te ontzien. Toch moet daar wel de aandacht op gericht zijn. Zorg dat je niet gaat schelden en tieren waar jouw kind bij is, maar probeer je bij haar of zijn aanwezigheid in te houden. Dat is natuurlijk erg moeilijk als je kwaad op elkaar bent maar probeer toch als volwassen mensen met elkaar om te blijven gaan. Bewaar de discussies en emoties voor als het kind op bed ligt. Jouw boosheid of verdriet laten zien, is voor kinderen al een aanleiding om zich zorgen te maken. En zorgen maken, leidt tot piekeren en slapeloosheid. Vul de daarop volgende gevolgen zelf in, dan kom je er vanzelf achter wat er geleidelijk aan gebeurd, voordat jouw kind voor het leven is getekend.

Scheiden en dan?

Dat je als partners niet meer samen kunt leven kan verschillende redenen hebben. Daar hoeven we niet op in te gaan want scheiden doe je niet voor de lol. Tot nu toe word het kind vaak aan de moeder toegewezen en is de vader afhankelijk van de bezoekregeling met het kind. Voor die ouder is het erg moeilijk om maar eens in de twee weken, een dag of weekend met het kind door te brengen, want je wilt het liefst iedere dag bij jouw kroost zijn en hun dagelijkse bezigheden delen. Hou daar dus rekening mee, het is voor die ouder ook niet makkelijk om een kind twee weken, of soms langer niet te kunnen zien.

Wees positief

Treedt met jouw kind niet in discussie over je ex-echtgenoot. Zeg niet wat een vreselijk iemand het is want daar kan een kind helemaal niets mee. Onthoud dat het van beide ouders houdt! Geef jouw kind ook nooit opdrachten mee naar de andere ouder. Kinderen worden erg nerveus als ze vervelende dingen moeten doorgeven van de éne ouder aan de andere. Vaak wordt desbetreffende ouder dan kwaad op het kind in plaats van op zijn ex-echtgenoot. Wees positief over elkaar ook al kan je de ander niet meer luchten of zien maar laat dat nooit aan jouw kinderen merken. Ook niet als je koffie drinkt met de buurvrouw of jouw beste vriendin aan de telefoon hebt. Vraag jouw kind ook altijd naar de belevenissen als het bij de andere ouder is geweest. Als je die belangstelling toont voor de andere ouder, dan valt er een zware last van de schouders van het kind want het hoeft niet uit angst te zwijgen.

Tot slot

Als ´ervaringsdeskundige´, weet ik als geen ander dat er heel veel bij een scheiding komt kijken en dat je dan wel eens het belang van het kind uit het oog verliest. Hoe erg het ook allemaal is, en hoeveel verdriet je ook hebt, wees er altijd van doordrongen dat jouw kind nog een hele toekomst voor zich heeft en het liefst zonder dat 'rugzakje' met zorgen door het leven gaat. En ik kan het weten, als kind van gescheiden ouders.