Hoe natuurlijk is monogamie?
En hoe gaan we er mee om… Zijn we monogaam van nature of niet? De een zegt dat een stof dit in het lichaam veroorzaakt en de ander zegt dat we van nature zo niet zijn en dat het - als we de evolutie volgen - enig moment ontstaan is, opgelegd is dat we monogaam moeten zijn. En weer anderen halen er het geloof bij.
Wat de waarheid ook is, feit is wel dat veel mensen eigenlijk toch niet zo monogaam zijn, als we denken. De vraag is hoe gaan we er mee om en hoe erg is het dat iemand niet monogaam is?
Monogamie
Volgens wikipedia staat ‘monogamie’ voor monos wat ‘enkel’ betekent en gamos wil zeggen ‘huwelijk’. Wat als voorwaarden heeft dat je éénmaal in je leven trouwt, met één persoon en je je houdt aan de huwelijksgelofte en er dus buiten je huwelijk gaan relatie(s) op na houdt.
Inmiddels kunnen we daaraan toevoegen dat het niet alleen meer gaat om een huwelijk, het gaat over een relatie, getrouwd of niet getrouwd en daarnaast geen andere partners. Pas als een relatie voorbij is, kan een andere relatie aangegaan worden (seriële monogamie)
Wel of niet monogaam
Zijn we van nature niet zo monogaam, is het ons geleerd, heeft het geloof er mee te maken of is het toch een gen wat de oorzaak is dat de ene mens monogaam is en de ander niet?
De natuur
Volgens Darwin is polygamie een van de zo niet de belangrijkste voorwaarde voor het soortbehoud van een bepaalde soort. Maar er wordt ook aangegeven dat de ontwikkeling van de mens de reden is dat men heeft geleerd trouw te moeten zijn en is dus een product van onze intelligentie.
Een gen
Het gen ADH is bij monogame dieren vele malen hoger dan bij polygame dieren en dat impliceert dat als je van nature een verhoogde aanmaak van het hormoon hebt je monogaam bent en anders niet.
Daarmee niet gezegd dat je niet toch monogaam kunt leven, het is dan alleen tegen je natuur. Vraag is dan in hoeverre het reëel is dat je dit je leven lang volhoudt.
Seriële monogamie
Seriële monogamie staat voor de periode dat je verliefd bent en een emotionele en seksuele band hebt met die persoon. Na een aantal jaren gaat het gevoel over en stap je na beëindiging van die relatie in een andere relatie en herhaalt het traject zich. Dit is in de moderne maatschappij een algemeen begrip.
Hoe er mee om te gaan?
Het is belangrijk om, als je het van jezelf weet, duidelijk te zijn in een relatie. Maar veel partners haken af als de nieuwe potentiële partner dit aangeeft. Enerzijds ligt er dat verliefde gevoel op tafel waarbij een andere partner in de verste verte niet voorkomt. Anderzijds is ligt er ook op tafel dat als iemand dit van zichzelf weet, hij/zij wel eerlijk is en de vraag is, ga je voor het nu waar je het samen prima kunt hebben, om ben je ook of vooral gericht op de toekomst.
Als een van de partners polygaam is ligt er, door er niet eerlijk over te zijn, verdriet en pijn op de loer. Daarmee niet gezegd dat iemand zijn/haar best niet kan doen vanuit een monogame relatie te willen functioneren. De vraag is of dit lukt, zeker als je uitgaat van het “gen”. Een partner die nie volledig zichzelf kan zijn binnen een relatie, heeft immers ook weinig kans van slagen.
Eerlijkheid binnen de relatie
Eerlijkheid staat voorop in een relatie en als je als beide partners eerlijk bent en het van elkaar accepteert of zelfs beide polygaam bent, kan deze relatie ook prima werken. De ervaring leert dat goede afspraken over wat wel kan en wat niet is belangrijk, zeker als er in een relatie kinderen zijn.
Bij kinderen ligt te focus op de ouders en zijn meestal (nog) niet in staat een polygame relatie als “normaal” te beschouwen. Los van wat een kind kan bevatten, heeft ook de omgeving hier een rol in.
Tot slot
Natuurlijk bepalen mensen zelf hoe ze in het leven staan, hoe ze handelen, maar als het gaat om je meest kwetsbare kant laten zien – wat toch meestal de bedoeling is in een relatie – is zorgvuldig omgaan, maar altijd eerlijkheid betrachten, erg belangrijk. Helaas constateren we ook met enige regelmaat dat het nog wel eens anders geïnterpreteerd wordt.