Christelijke rock
Sommige christenen vinden alle harde muziek van de duivel, sommige rockfans denken dat een christen nooit naar goede muziek kan luisteren. Maar wat als deze twee dingen nou wel samen kunnen gaan in de vorm van een christelijke rockfan? Er zijn de afgelopen decennia grote christelijke rockartiesten geweest, en men kan er niet meer omheen dat het christelijke rockgenre enorm gegroeid is. Lees verder hoe dat nou zit met de ontwikkeling van christelijke rock.De jaren '60: moraliteit
Toen de rock in de jaren 60' populariteit begon te winnen, vooral onder de jeugd in Amerika, waren de traditionele kerken daar niet zo blij mee. Van de duivel! Dat was het stempel wat op de muziek gedrukt werd. In het begin is de rock ook zeer geassocieerd geweest met immorele teksten over geweld en seksualiteit. Denk maar aan het alom bekende: 'sex, drugs & rock 'n roll". Nog steeds geldt die associatie vaak. Niet zo heel vreemd dus dat de vrome christenen zichzelf en hun kinderen wilden beschermen tegen deze muziek.De jaren '70 en '80: Jesus rocks
Rond de jaren '70 kwamen er echter zó veel rockbands dat rock eigenlijk de popmuziek van toen werd. Ook christenen begonnen rock muziek te maken, met Larry Norman als een van de eersten. Zijn visie werd duidelijk in het nummer: "Why Should the Devil Have All the Good Music?". Als christen wilde hij muziek gebruiken voor expressie en ook ter opbouw van zijn eigen geloof en dat van anderen. Ook rockmuziek kan daar blijkbaar voor gebruikt worden. Vervolgens was het hek van de dam en werden een aantal christelijke rockbands voor het grote publiek bekend. Denk aan Stryper, waarvan de bandleden altijd in geel-zwart gestreepte pakken optraden. Zij haalden MTV met hun nummer: "To Hell With The Devil". Éen van hun albums is meer dan twee miljoen keer verkocht. Het genre van christelijke hardrock was duidelijk in opkomst.De jaren '90 en nu: christelijke rock heeft grote invloed
Mainstream succes werd er vooral ook behaald in de jaren '90 door christelijke alternative rock artiesten zoals: DC Talk, Newsboys, Jars of Clay, Kutless en Relient K. Later volgden ook Switchfoot, Creed, Flyleaf, Hawk Nelson en anderen. Deze bands verkochtten (en verkopen) veel albums, hebben veel fans en zijn ook voor het seculiere publiek toegankelijk. Het gaat vooral om wat rustigere poprock, met af en toe wat hardrock er door heen.Tegenwoordig breidt de christelijke rock zich steeds meer uit. Dit is te merken aan het aantal christelijke platenlabels en hun grootte: kijk maar een naar de verkoopcijfers van Tooth & Nail, Solid State of Facedown Records. De bands die bij die labels zitten maken flink harde muziek, vanuit een christelijke oogpunt. Dit betekent dat ze de hoop van hun geloof, en het verlangen naar God in hun muziek verwerken. Underoath, As I Lay Dying, P.O.D., Demon Hunter en Norma Jean zijn wereldberoemde bands die bij die labels zitten. Veel seculiere rockfans luisteren ook naar deze bands.
