Minimumloon verdienen, of minimumloon krijgen

Fiscaal zijn er stimuleringmaatregelen genomen waardoor een werknemer beter uit is met het minimumloon in vergelijking met een bijstandsuitkering, maar de verschillen zijn klein. Een nadeel van onze sociale zekerheid is dat mensen die liever lui dan moe zijn er misbruik van kunnen maken. Iedereen heeft recht op een bestaansminimum die is gebaseerd op het minimumloon. De inkomsten uit een baan moet minimaal het minimumloon bedragen. In het geval er geen inkomsten uit een baan ontvangen wordt bestaat er recht op een vergelijkbaar bedrag. De stimulans om aan het werk te gaan ontbreekt. Uitgedrukt in netto loon of uitkering, heeft de werkende een voordeel, maar het verschil is vaak te klein om mensen aan het werk te krijgen.

Uiteindelijk bestaat er recht op een bijstandsuitkering

Onze sociale stelsel kent verschillende vangnetten. Bij langdurige ziekte heeft een werknemer onder voorwaarden recht op de WIA en in het verleden op de WAO. Bij het verliezen van het inkomen, bestaat er recht op een WW-uitkering, indien er aan de voorwaarden wordt voldaan. Bij het ontbreken van het recht, of na verloop van tijd, kan het recht op een uitkering komen te vervallen. Als laatste vangnet blijft er dan nog recht bestaan op een bijstandsuitkering.

Verplicht op werk te zoeken

Mensen die uiteindelijk in de bijstand terecht komen, zijn verplicht om een betaalde baan te zoeken. Hierbij kunnen ze geen voorwaarden stellen aan de baan. In principe mogen ze een baan niet weigeren, maar toch zijn er redenen waarom een uitkeringsgerechtigde niet altijd aan het werk kan worden gezet. Eén reden is bijvoorbeeld dat de werkzaamheden beschikbaar zijn in een ander deel van Nederland.

Uitkeringsgerechtigde stimuleren om aan het werk te gaan

De focus vanuit de sociale zekerheid, ligt volledig op het vinden van een baan. Het probleem is echter dat iemand die niet wil werken, moeilijk aan het werk kan worden gezet. Ze kunnen verplicht worden om te solliciteren, maar die gesprekken kunnen ze eenvoudig de mist in laten gaan. Mensen die niet vooruit te branden zijn vormen het probleem van ons sociaal stelsel.

Uitkering korten

In het geval de uitkeringsgerechtigde niet voldoet aan de voorwaarden om recht te hebben op de uitkering, heeft de uitkeringsinstantie de mogelijkheid om de uitkering te korten. Dit is een effectieve manier om druk op de mensen te zetten om aan het werk te gaan. Door de korting op de uitkering, ontvangen ze een uitkering die onvoldoende is om van rond te komen, met alle problemen van dien.

Het werken nog verder stimuleren ten koste van uitkeringen

Indien het verschil tussen de netto uitkering per maand en het netto minimumloon van een werknemer, nog steeds te klein is, moet het minimumloon omhoog of de uitkeringen verder omlaag. Het minimumloon omhoog heeft als groot nadeel dat het banen kan gaan kosten. De werkgever moet namelijk meer geld betalen voor het inhuren van mensen. De bijstandsuitkering verder omlaag, is ook niet mogelijk. De bijstand is namelijk al het absolute bestaansminimum waar gezinnen van rond moeten kunnen komen.

De meeste uitkeringsgerechtigden willen wel betaalde arbeid verrichten, maar kunnen geen baan krijgen. De arbeidsmarkt is overspoeld met mensen die betere papieren hebben en gerichte werkervaring.