Wet Maatschappelijke Ondersteuning

Bij uw gemeente kunt u terecht voor een aanvraag voor een individuele voorziening vanuit de ‘Wet Maatschappelijke Ondersteuning’ (wmo). Dit zijn bijvoorbeeld woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen, rolstoelvoorzieningen of hulp bij het huishouden.

Eerst zelf zoeken naar een oplossing

Tegenwoordig wordt steeds meer van u verwacht dat u eerst zelf een oplossing zoekt voor de problemen die u ondervindt als gevolg van een beperking. Als u moeite heeft met traplopen, bent u dan bereid om te verhuizen naar een woning zonder trap? Heeft u moeite met boodschappen doen, misschien is er wel een familielid of buurmeisje die met u boodschappen kan doen? Denk ook aan zogenaamde ‘collectieve voorzieningen’. Als u minder mobiel bent en geen auto meer rijdt, is er misschien een Regiotaxi waar u gebruik van zou kunnen maken. De Regiotaxi is een voorbeeld van een collectieve voorziening.
Als u zelf actief naar oplossingen hebt gezocht en daarmee niet al uw problemen kunt oplossen kunt u informeren naar het aanvragen van hulp of hulpmiddelen.

Wet Maatschappelijke Ondersteuning

De ‘Wet Maatschappelijke Ondersteuning’ (wmo) is een regeling die door de gemeente wordt uitgevoerd. Binnen de wmo valt het verstrekken van individuele voorzieningen. U kunt hiervoor een aanvraag doen bij de gemeente, vaak is hiervoor in het gemeentehuis een apart loket, soms is dit loket elders buiten het gemeentehuis gevestigd. Na de aanvraag zal uw situatie worden bekeken door een consulent, mogelijk wordt dan een indicatie gesteld voor een individuele voorziening.

Algemeen gebruikelijke en voorliggende voorzieningen

Voordat een aanvraag voor een individuele voorziening vanuit de wmo gedaan wordt is het verstandig om te onderzoeken of het probleem op te lossen is door een voorliggende voorziening. Een voorliggende voorziening kan een collectieve voorziening zijn, bijvoorbeeld de eerder genoemde regiotaxi. Of denk bijvoorbeeld aan een rolstoelpool, uitleenartikelen van de thuiszorgwinkel en een boodschappendienst door vrijwilligers. Dit zijn voorzieningen waar u gebruik van kunt maken, als deze niet voldoen kunt u een aanvraag bij de wmo overwegen.

Sommige voorzieningen worden niet (meer) vanuit de wmo vergoed omdat ze ‘algemeen gebruikelijk’ zijn. Dit houdt in dat deze voorzieningen op de reguliere markt verkrijgbaar zijn en niet speciaal voor gehandicapten worden gemaakt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een elektrische fiets. Welke voorzieningen als algemeen gebruikelijk worden gezien kan verschillen per gemeente.

Individuele voorzieningen

Woonvoorziening

Als er problemen zijn met het normale gebruik van de woning, kan vanuit de wmo (een vergoeding voor) voorzieningen worden verstrekt die deze problemen zoveel mogelijk opheffen. Denk bijvoorbeeld aan drempelaanpassingen, aanpassingen in de badkamer om zittend douchen mogelijk te maken of een aangepaste keuken zodat er zittend gekookt kan worden.

Vervoersvoorziening

Als er problemen zijn met de mobiliteit, bijvoorbeeld een verminderde loopafstand, kan een vervoersvoorziening noodzakelijk zijn. Een vervoersvoorziening is bijvoorbeeld een taxikostenvergoeding, een scootmobiel of een driewielfiets. De vervoersvoorziening vanuit de wmo is bestemd voor het kunnen ontmoeten van mensen. Het is niet (alleen) bedoeld voor vervoer van en naar werk of naar bijvoorbeeld het ziekenhuis.

Rolstoelvoorziening

Er zijn verschillende soorten rolstoelvoorzieningen. Er zijn bijvoorbeeld transportrolstoelen voor mensen die alleen buitenshuis afhankelijk zijn van een rolstoel omdat zij niet zo ver meer kunnen lopen. Daarnaast zijn er rolstoelen voor mensen die permanent gebruik moeten maken van een rolstoel. Deze rolstoelen bieden wat meer comfort, individuele aanpassingen zijn mogelijk.
Als de rolstoel alleen sporadisch nodig is voor bijvoorbeeld uitjes en weekendjes weg is een leenrolstoel van een thuiszorgwinkel mogelijk een oplossing.

Hulp bij het huishouden

Sinds 2007 valt ook de hulp bij het huishouden onder de wmo. Als door beperkingen problemen ontstaan met het voeren van het huishouden kan huishoudelijke hulp worden aangevraagd. Als er een gezonde mensen in het gezin aanwezig zijn, bijvoorbeeld een partner of (volwassen) kinderen, wordt van hen verwacht dat zij huishoudelijke taken kunnen overnemen. In dat geval wordt een eventuele aanvraag voor hulp bij het huishouden meestal afgewezen.

PGB

Als er een indicatie is voor een individuele voorziening vanuit de wmo kunt u kiezen voor ‘zorg in natura’, dit houdt in dat u hulp bij het huishouden krijgt via een zorgaanbieder of een scootmobiel via een hulpmiddelenleverancier waarmee de gemeente een contract heeft afgesloten. U kunt ook kiezen voor een persoonsgebonden budget (PGB). U krijgt dan een bedrag waarvan u zelf een hulp kunt inhuren of een hulpmiddel kunt kopen.

Eigen bijdrage

Voor sommige voorzieningen moet u een eigen bijdrage betalen. Het is wettelijk geregeld dat u voor de hulp in het huishouden altijd een eigen bijdrage betaalt. Voor een rolstoelvoorziening hoeft u nooit een eigen bijdrage te betalen. Of u voor een woon- of vervoersvoorziening een eigen bijdrage moet betalen kan per gemeente verschillen. De eigen bijdrage wordt door het Centraal Administratie Kantoor (CAK) berekend aan de hand van uw verzamelinkomen.

Wat valt niet onder de Wet Maatschappelijke Ondersteuning?

Het is soms lastig om in het woud van instanties het juiste loket te vinden. De wmo is er o.a. voor bovenstaande voorzieningen, dus; woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen, rolstoelvoorzieningen en hulp bij het huishouden. Voorzieningen als persoonlijke verzorging, steunkousen, een trippelstoel, en een hoog-laagbed vallen niet onder de wmo. Om te weten met welke aanvraag u bij welke instantie terecht kunt, kunt u contact opnemen met uw gemeente, uw ziektekostenverzekeraar, of kijk bijvoorbeeld op www.regelhulp.nl