Meer ‘girls talk’

Vrouwen vragen
Om je een beeld te vormen, is het goed zo veel mogelijk vrouwen in verschillende leeftijdgroepen te spreken te krijgen. Waar internet al niet goed voor is, want blijkbaar is het een hot item en melden zich vele vrouwen aan die wel iets te melden hebben over ‘girls talk’. Opvallend aan de uitkomst is in ieder geval de grote diversiteit aan onderwerpen die bij vriendinnen onderling over tafel gaat.Algemeen
Waar alle vrouwen het overeen zijn is dat er voor echte ‘girls talk’ een behoorlijke mate van vertrouwen moet zijn. Het gaat er niet om dat het per se hartsvriendinnen zijn, maar het is een vanzelfsprekendheid dat de zaken die daar ter tafel komen, ook daar blijven. Vrouwen schijnen er een neus voor te hebben, want menig vrouw blijkt te weten dat als er iemand tussen zit die ‘niet klopt’, zoals enkele het betitelen, er geen echte ‘girls talk’ is. Of deze vrouw hoort er binnen afzienbare tijd niet meer bij. Vrouwen > 30 jaar gaan hier gemakkelijker mee om dan jongere vrouwen.Specifieke zaken
OveranalyserenVeruit de meeste vrouwen (> 80%) geven aan dat men heel sterk bezig is met het hoe en waarom. Uitpluizen waarom iets plaatsvindt en waar de een de stelling deponeert, zullen de andere – het aantal vrouwen is dan niet belangrijk – analyse over analyse inzetten. Waarbij enkele vrouwen zelfs aangeven dat ze na verloop van tijd niet eens meer wisten waar het beginpunt van de analyse lag.
Maar het is geen analyse vanuit de professionele hoek, maar het zijn de eigen denkbeelden van de verschillende vrouwen. Of het een juiste analyse is en in hoeverre het nodig is om zover door te analyseren, valt nog te bezien.
Onder de groep vrouwen < 30 jaar is het overanalyseren overigens beduidend minder dan de groep > 30 jaar. Enkele vrouwen van > 50 jaar doen volgens eigen zeggen nauwelijks nog aan overanalyse. ‘Neem het leven zoals het komt’ zeggen er enkele en dat zal mogelijk vanuit de ervaring voortkomen.
Wel of geen probleem
Grappig zijn de uitkomsten bij de vrouwen < 30 jaar die heel divers tegen problemen aankijken. Waar de een iets als een probleem deponeert, ziet de ander in zijn geheel het probleem niet. De ‘girls talk’ gaat dan op dat moment ook niet zozeer over hetgeen er gedeponeerd is, alswel over het feit of hetgeen gedeponeerd is, wel een probleem is.
Een sprekend voorbeeld is de vrouw die in principe op zoek is naar een vaste relatie, maar een ‘lekker mannelijk hapje’ voorbij ziet komen in de kroeg. Wetende dat dit geen ‘vast relatie materiaal’ is, legt ze het als een probleem op tafel. Waarbij enkele vrouwen reageren met de vraag, wat nu het probleem is. Heel plastisch zegt een vrouw ‘Als je wel zin in die man hebt, maar je weet dat het maar voor een keertje is, doe je het wel of niet. Daar zit niets tussen.’ Het vermeende probleem bij de vrouw blijkt meer te maken te hebben met het feit dat ze de one-night-stand eigenlijk maar niets vindt. Het is mogelijk een obstakel voor een vaste relatie in de toekomst. Normaal doet ze dit dan ook niet, maar ze nu wel heel veel zin die man heeft, komt er een twijfel boven drijven. Met ‘hoe moeilijk wil je het hebben?!’ beeindigt de eerder geciteerde dame haar betoog.
Projectie
Wat bij veel mensen op de loer ligt en dus ook bij de ‘girls talk’ is de projectie. Bij alle leeftijden reageren we veelal vanuit het eigen referentiekader. Juist omdat vrouwen zo dicht bij elkaar staan, is het afstand nemen vaak lastig. Om echter werkelijk iets voor je vriendin te kunnen betekenen, is dit wel nodig.
Bij mannen gaat het vaak net iets gemakkelijker, want mannen benaderen een stelling vaak rationeler.