Popsterren die stierven aan hun verslaving

Whitney Houston stierf op 11 februari in de badkuip. Ze was waarschijnlijk verdronken nadat ze medicijnen had genomen. De drugs- en alcoholverslaving van Houston was jarenlang opvallend. Maar niet alleen Whitney Houston ging waarschijnlijk onder aan haar levensstijl. Ook veel andere popsterren moesten het afleggen tegen de verdovende middelen.

Afgebroken concerten, een mager lijf

In de beginperiode was Whitney Houston vooral de nachtegaal met een stem die niemand had. Maar naarmate ze ouder werd, kwam het verval op gang veroorzaakt door drugs en drankgebruik. Houston brak concerten af, deed maar een beetje me, had een stem waarmee ze de noten niet meer kon halen die ze moest halen of stond geheel verward op het podium. Ook zag de wereld haar opeens graatmager op het podium staan. De wereld reageerde geschokt, maar Houston zelf leek lange tijd te ontkennen dat ze überhaupt een probleem had. Ze kickte af, kwam terug en het leek normaal en dan leek het opeens toch weer alsof ze naar de middelen had gegrepen. Toch leek het de laatste jaren beter met haar te gaan, hoewel ze nooit meer hits had en echte grote successen. Dat ze op 48-jarige leeftijd eindigde in een badkuip kwam voor veel mensen dan ook als een nare openbaring. Maar Houston is niet de enige die aan drugs en drank ten onder is gegaan. Ze schaart zich in een omvangrijke rij mensen die ooit beroemd en bekend waren door een groot talent, maar blijkbaar die roem toch niet aankonden. Amy Whinehouse bijvoorbeeld die maar 27 jaar werd en in september 2011 het leven liet.

Club 27

Naast Whinehouse zijn er veel meer artiesten die op hun 27e stierven. Men noemt hen wel Club 27, omdat vier artiesten van 27 jaar kort na elkaar stierven.

Popsterren kunnen moeilijk van de drugs afblijven

Veel popsterren kunnen niet van drugs afblijven, zo is zo langzamerhand wel bewezen. Dat heeft met verschillende zaken te maken. Zo is het leven op het podium moeilijk vol te houden. Lange dagen, veel reizen, er wordt veel verwacht en de schijnwerpers staan altijd op mensen gericht. Ook de sterrenstatus veroorzaakt vaak een gevoel dat mensen daarvoor niet kenden en waar ze vaak moeilijk mee om kunnen gaan. Ze denken dan dat cocaïne, slaapmiddelen, drank, heroïne, crack en wiet hun leven kunnen veraangenamen en vergemakkelijken. Op de korte termijn lijkt dat ook zo, maar op de lange termijn laten die middelen onherroepelijk schade op die niet te herstellen is.

Artiesten die niet aan hun roem onderuit gingen

Toch zijn er ook nog wel een aantal , dat niet aan hun roem en de daarbij behorende drugs- en drankgebruik bezwijken. Mensen als Bob Dylan, David Bowie en Bono houden het al heel lang vol.

Altijd moeten presteren

Op het podium altijd moeten presteren is een enorme druk waaraan veel mensen op den duur toch echt bezwijken. Het publiek verwacht dat nu eenmaal van ze en hebben ze eens een slecht concert dan worden ze uitgejouwd. Daarbij komt dat ze voortdurend onder weg zijn en soms niet eens weten in welke stad ze nu weer zijn of in welk land. Hun status geeft hen bovendien macht en plaatst ze buiten het gewone leven. De lelijkste artiest of artieste kan iedereen krijgen als hij of zij het eenmaal goed doet op de planken en dat maakt dat iemand ook niet meer met beide benen op de grond staat. Drugs en drank zijn bovendien in die wereld meer dan verkrijgbaar en dat maakt het moeilijker om er van af te blijven. Daar komt ook nog eens bij dat iemand die bekend is geen stap kan zetten zonder dat de buitenwereld dat weet. Als er constant op je gelet wordt is het moeilijk om nog een normaal privéleven te hebben.

Genetische aanleg voor psychische problemen

Daar komt nog bij dat de meeste popsterren waarschijnlijk een genetische aanleg hebben voor psychische problemen die weer horen bij een aanleg voor creatieve zaken in de kunst. De hoge toppen en diepe dalen zorgen vaak voor een enorm creatief proces, maar ook voor de daarbij behorende emoties. In veel creatieve en kunstzinnige beroepen komen dan ook veel meer verslaafden voor dan in veel andere beroepen.

Aanleg voor verslavingen

De aanleg voor veel verslavingen zit vermoedelijk in de hersenen. Die aanleg openbaart zich vaak als de omstandigheden en de mogelijkheden daar aanleiding toe geven. Stress is een belangrijke factor om die aanleg te activeren. Bij popartiesten is die stress vaak torenhoog, omdat de druk om te presteren gigantisch is.

In de jaren zeventig en tachtig werden nog veel meer drugs gebruik

Popsterren gebruikten overigens in de jaren’70 en ‘80 nog veel meer geestverruimende middelen dan anno 2012 het geval lijkt te zijn. In die jaren werden concerten vaak afgezegd omdat de artiesten niet in staat waren om op te treden omdat ze zo high of dronken waren.

Popartiesten die als gevolg van drank en of drugs het leven lieten

Er zijn nogal wat popartiesten die niet meer leven omdat ze een drank- of drugsprobleem hadden. Dit zijn onder andere:

• Herman Brood
• Amy Whinehouse
• Ike Turner
• Gary Thain (Uriah Heep)
• Hillel Slovak (Red Hot Chili Pepers)
• Bon Scott (AC/DC)
• Sid Vicious (Seks Pistols)
• Elvis Presley
• Esther Philips
• Jim Morisson (The Doors)
• Keith Moon (The Who)
• Janis Joplin
• Brian Jones (The Rolling Stones)
• Michael Jackson
• Billy Holiday
• Jimi Hendrix
• Judy Garland
• Brian Epstein (Manager van The Beatles)
• John Entwistle (The Who)
• Tommy Dorsey (Jazz)
• Dee Dee Ramone (The Ramones)
• Kurt Cobain (Nirvana)
• John Bonham (Led Zeppelin)
• Tommy Bolin (Deep Purple)
• Mike Bloomfield (Jazz)
• Chet Baker