Voorspellende dromen

Nadat het verstand als hoogste ideaal had plaatsgemaakt voor de romantiek (die de nadruk legde op gevoelservaringen) werden de voorwaarden voor de ontwikkeling van parapsychologisch onderzoek gunstiger en kwamen dichters en auteurs vrijelijk uit voor hun gevoelservaringen en (voorspellende) dromen.

De klopgeest van Cock Lane

In 1762 (in de Eeuw van de Rede) bezocht de grote Engelse schrijver dr. Samuel Johnson een huis in het Londense Cock Lane, waar de geest van een zekere mevrouw Kent ronddwaalde. Deze geest maakte zich kenbaar door middel van klopsignalen. De klopsignalen waren alleen hoorbaar wanneer de twaalfjarige dochter van de huiseigenaar, Elizabeth Parsons, aanwezig was. De klopgeest was al spoedig in heel Londen beroemd en beschuldigde meneer Kent ervan dat hij zijn vrouw zou hebben vergiftigd. Nadat Samuel Johnson in een weekblad over de geest had geschreven, ontdekte een andere onderzoeker dat het meisje Elizabeth het kloppen veroorzaakte in opdracht van haar vader. Meneer Parsons wilde op die manier meneer Kent chanteren. In dat zelfde jaar 1762 verscheen er een satirische spotprent met de titel: "De Engelse Goedgelovigheid of de Onzichtbare Geest". De afbeelding op de spotprent had betrekking op de vreemde gebeurtenissen die dr. Samuel Johnson in het weekblad had beschreven. Toen men er achter kwam dat de verschijnselen opzettelijk bedrog waren, leed de reputatie van degenen die zich in de zaak gemengd hadden aanzienlijke schade. Zo stonden Samuel Johnson en andere vooraanstaande personen die belangstelling voor de klopgeest hadden getoond, behoorlijk voor aap.

Een eeuw later, in het tijdperk van de romantiek met zijn gevoelservaringen, durfden dichters en auteurs vrijer voor paranormale gebeurtenissen uit te komen.

Dromen

Tijdens de slaap lijken mensen ontvankelijker te zijn voor ESP (buitenzintuiglijke waarnemingen) dan in waaktoestand. Daarvoor zorgt het wegvallen van een groot deel van de zintuiglijke prikkels. In zijn boek 'ESP voor iedere dag' legt de geleerde José Silva jr uit dat het brein werkt op een kleine hoeveelheid elektriciteit. Die elektriciteit heeft echter niet altijd dezelfde frequentie. Afhankelijk van de frequentie kan de mens verder kijken dan met de gangbare vijf zintuigen mogelijk is. José ontdekte dat de zogenaamde 'Alfa-golven' (waarbij de hersenen op zeven tot veertien Hertz werken) ideaal zijn om telepathische indrukken op te doen. Doorgaans treden Alfa-golven op wanneer een mens in een lichte slaaptoestand verkeert en droomt.

Telepathische dromen over overledenen

Titus Rivas, parapsycholoog, deed onderzoek naar telepathische dromen over overledenen. Hij onderscheide twee soorten dromen die telepathisch contact met overledenen lijken te bevestigen, te weten:

• 1. dromen waarin bekende overledenen de dromer informatie verschaffen waarover hij/zij van tevoren nog niet beschikte;
• 2. dromen over onbekende overledenen, die later overeen blijken te komen met de feiten.

Dromen over bekende overledenen

Hiertoe behoort de opzienbarende droom van James Chaffin. Deze boer uit Amerika overleed in 1921 bij een ongeluk. In 1905 had hij een testament op laten maken, waarin hij zijn hele bezit naliet aan zijn zoon Marshall. Daarbij kregen zijn vrouw en de andere kinderen niets. In 1925 echter kreeg een andere zoon (James Chaffin jr.) een droom waarin zijn vader gekleed was in een zwarte overjas. "Je zult mijn testament in de zak van mijn overjas vinden", vertelde de overleden boer zijn zoon. James jr. ging op zoek naar de overjas en vond hem. In een van de jaszakken vond hij een stukje papier met daarop gekrabbeld de opdracht: "Lees het 27ste hoofdstuk van Genesis in de oude bijbel van mijn vader". In het bijzijn van getuigen opende James jr. deze bijbel en daarin bevond zich een recenter testament van zijn overleden vader.

Dromen over onbekende overledenen

Op zekere dag logeerde een dame bij een kennis. Ze sliep in een tweepersoonsbed. Toen de dame half in slaap gedommeld was, kreeg ze het gevoel alsof er iemand op haar hoofd ging zitten. Ze gilde het uit van de pijn. De volgende ochtend vroeg de kennis wat er aan de hand was geweest. Ze vertelde wat ze die nacht had gevoeld. De kennis merkte daarna op dat haar echtgenoot altijd aan die kant van het bed had gelegen en er was overleden aan een hersenbloeding.

Voorspellende dromen van Shelley

De dichter Shelley (een van de grootste persoonlijkheden uit het romantische tijdperk) was een zwaarmoedig dromer. Zo zag hij eens in een droom de overleden dochter van Lord Byron uit de Italiaanse Golf van Spezia opstijgen. Ze had haar handen samengeknepen en lachte naar hem. In een andere droom zag Shelly zijn vrienden, het echtpaar Edward en Jane Williams jammerlijk omkomen in een huis dat door de vloed verzwolgen werd. Niet lang na deze nachtmerries verdronken Shelley en zijn vriend Edward Williams samen voor de kust van Italie in de Golf van Spezia.

Voorspellende droom van Goethe

De grote Duitse dichter Goethe beschreef in zijn autobiografie dat hij op zekere dag te paard langs een pad reed, toen hij zichzelf uit tegenovergestelde richting tegemoet zag komen rijden. Zijn evenbeeld was gekleed in een kostuum zoals hij zelf nooit eerder had gedragen. Goethe schudde zich uit zijn droom wakker en het visioen verdween. Toen hij echter acht jaar later weer langs hetzelfde pad reed, drong het plotseling tot hem door dat hij hetzelfde kostuum droeg waarin hij zichzelf eerder in zijn droom had gezien.

Voorspellend visioen van Dickens

De romanschrijver Charles Dickens gaf rustig openlijk toe dat hij vaak vooraf had gedroomd over veel van de ingewikkelde gebeurtenissen en levendige persoonlijkheden die in zijn boeken voorkomen. Ook Charles kreeg een voorspellend visioen. Toen hij op een middag in zijn kantoortje in slaap was gevallen, droomde hij dat hij een dame zag die een rode sjaal omhad en met haar rug naar hem toe stond. Toen ze zich omkeerde, herkende Charles haar niet, maar zij stelde zich voor als Miss Napier. Charles wist niet wat hij ervan moest denken, want hij had nog nooit van een Miss Napier gehoord. De volgende middag kwamen een paar vrienden bij Charles op bezoek. Zij hadden een onbekende bij zich, een dame die een rode sjaal droeg en die aan hem werd voorgesteld als Miss Napier.

De rage van contact zoeken met de wereld van de geesten

Ondanks zijn eigen ervaringen met het veelvuldig gebruik van herderziende dromen en het optreden van geesten in zijn romans, stond Charles Dickens afwijzend tegenover de rage van het zoeken van contact met de wereld van de geesten. Een rage die in het midden van de 19e eeuw Amerika en Engeland overspoelde. Deze afwijzende houding van Charles kan ingegeven zijn door de bespotting die Samuel Johnson een eeuw daarvoor ten deel viel bij zijn belangstelling voor klopgeesten.