Als iemand anders voor je denkt

Het klinkt misschien vreemd, maar het kan een nare of minimaal vervelende eigenschap zijn, als je in meer of mindere mate voor een ander denkt. Het komt overal voor, dus er is in die zin geen label aan te hangen. Het heeft te maken met een bepaald type mens en situatie, maar het kan van grote impact zijn op de betreffende mens en diens omgeving.

Waar moet je aan voldoen?

Als je een type mens bent wat voor de ander denkt, wordt er vaak aan dominante mensen gedacht. Dit kan, maar is zeker niet altijd het geval. Het heeft niet zozeer te maken of je “bazig” of “overheersend” of “overweldigend” bent, maar meer met de man of vrouw die niet valideert. Niet toetsen of iets is zoals het “gedacht” wordt in de betreffende situatie … en dus iets uitspreken wat mogelijk niet klopt, met alle gevolgen van dien.

Persoonlijke ontwikkeling

Het heeft vaak weer een oorsprong in de persoonlijke ontwikkeling die bij iedereen in een ander tempo verloopt en bij sommige mensen zelfs niet “vooruit” komt, om wat voor reden dan ook. Natuurlijk zijn er ook mensen die van nature altijd valideren en dus eerst verifiëren alvorens “aan te nemen dat iets is zoals men denkt dat het is”, maar dat is een relatief kleine groep mensen. Leren dus!

Dat wil dus zeggen dat het voor menigeen een leerproces is om niet “aan te nemen”, maar te controleren of de aanname terecht is. Het is iets wat zo vaak voorkomt, dat we ons er niet meer bewust van zijn en daar gaat het nu net om. We doen dagelijks meerdere aannames en denken dan min of meer voor die ander, zonder ook maar op wat voor manier geverifieerd te hebben of het ook klopt. Het kan en zal zowel in werk- als privésituaties voorkomen en kan onnodig tot allerlei problemen leiden, mensen die langs elkaar gaan communiceren of zelfs ruzies.

Valideren!

Hoe moeilijk is het om niet aan te nemen, maar te controleren of datgene wat je denkt over iets of iemand ook terecht is. Het kan immers nogal wat consequenties hebben. Enerzijds is het vaak “luiheid” om niet even te controleren of je gedachtegang klopt en anderzijds denken we óf willen we dat de situatie zo is en spreek je het uit als zijnde een voldongen feit. Met name om die laatste reden is het ook zo belangrijk dat je verder wilt komen. Als je dit écht wilt, sta je namelijk open om te leren. Bekijk je iedere keer of je leerproces wordt toegepast en in dit geval valideer je dus op het moment dat zich een situatie voordoet. Je verifieert bij die ander en je stelt of je verhaal bij of het klopt wat je eerder dacht. Het voorkomt echt veel misverstanden die op dagbasis de revue passeren!

Waarom wil iemand niet leren?

Waarom zou iemand niet willen leren, want dat wil toch iedereen? Nee, dat is dus een aanname, je denkt voor de ander. Niet iedereen wil leren en dat heeft vak ergens eerder in het leven een oorsprong. Bijvoorbeeld nooit echt bekritiseerd te zijn als kind. Dan kan je je heer en meester gaan wanen en dus is alles goed. Je hoeft niet meer te leren ... alleen weten gelukkig steeds meer mensen dat het allemaal iets genuanceerder ligt en we niet als kind heer en meester zijn, maar we een leven lang leren. Maar het kan ook voortkomen uit gekleineerd te zijn in het verleden over de vragen die je stelde (als kind wilde je immers leren), ongewenst gedrag dus óf manipulatief gedrag. Je vult het zelf in middels “wishfull thinking” … maar dan in negatieve zin. Misschien is het goed bij die laatste situatie te bedenken wat je er mee opschiet, is het niet jezelf voor de gek houden? Hoe dan ook …. de een is er bewust mee bezig en de ander pakt het subtiel allemaal op. De manier waarop maakt niet uit, het gaat om het willen leren.

Wat als je wel wilt?

Als je echt wilt leren standaard te valideren dan kan je dat in veel situaties helpen en is bovendien zuiver. Hoewel het niet moeilijk is om iets te controleren alvorens een uitspraak over iets of iemand te doen, maar zo eenvoudig is het niet. Je zult er zelf alert op moeten zijn en/of iemand anders zal je moeten wijzen op het gegeven dat je iets niet gevalideerd hebt. Door er min of meer regelmatig mee bezig te zijn, kan je het je tot een tweede natuur maken om voordat je een uitspraak doet, te valideren en dus niet voor die ander te denken, maar eerst verifiëren en dan pas uitspreken.

Tot slot

Het is nooit te laat om te leren … leren valideren en niet te denken voor die ander is een prettige toevoeging in je functioneren als mens. Pak het met of zonder hulp op!