De betekenis van politieke kleur in het politieke landschap

In de politiek hebben partijen een bepaalde kleur. Zo staat de kleur blauw voor liberaal-democratisch en de kleur rood voor socialisme. Groen is dan weer de kleur van de groene partijen, gelinkt aan het milieu. Donkere kleuren gaan meer de kant op van de rechtse en radicale ideeën, terwijl de lichtere en fellere kleuren worden geassocieerd met het links gedachtegoed. De kleuren van een partij worden gebruikt in alle communicatie van de partij naar de bevolking. Het maakt het voor de kiezer gemakkelijker om verkiezingsdrukwerk te herkennen. Men zal immers sneller politiek drukwerk lezen van een kleur waar men mee verbonden is. In de volksmond durft men over een persoon wel eens zeggen: “Dat is een blauw persoon”. Hiermee bedoelt men dat deze persoon het blauw of liberaal gedachtegoed onderschrijft.

Het politieke landschap: links versus rechts

Het politieke landschap wordt opgesplitst in linkse en rechtse partijen. Linkse partijen zijn vooruitstrevend, progressief en willen een open samenleving met gelijke welvaart voor iedereen. Rechtse partijen zijn eerder conservatief, behoudsgezind en willen de tering naar de nering zetten. Een hard en strikt begrotingsbeleid is een rechts gedachtegoed. Een soepeler financieel beleid, met bijvoorbeeld gratis openbaar vervoer en een zeer sterke bescherming van de zwakkeren, zijn eerder linkse ideeën.

Rechts, centrumrechts en links in Vlaanderen en Nederland

De linkse partijen in Nederland zijn GroenLinks (GL), de Socialistische Partij (SP) en de Partij van de Arbeid (PvdA). In Vlaanderen zijn de linkse partijen Groen!, de Partij van de Arbeid (PvdA) en sp.a (socialisme). Aan de rechterzijde bevinden zich in Nederland de VVD, SGP en het PVV. In Vlaanderen zijn de rechtse partijen Vlaams Belang (neigend naar extreemrechts), de N-VA en Open Vld. Centrumrechtse partijen in Nederland zijn D66 en CDA, in Vlaanderen CD&V.

De betekenis van de verschillende politieke kleuren in het politiek landschap

Politieke partijen worden geassocieerd met een kleur, als gevolg van de idealen die ze nastreven in de maatschappij. Ze maken effectief gebruik van kleuren om hun positie te markeren en herkenbaar te zijn voor het kiezerspubliek. Er zijn een tiental kleuren waarmee politieke partijen zich associëren. De belangrijkste kleuren zijn groen, rood, zwart, blauw, oranje en geel.

Groen is de kleur van de groene partijen

Groen wordt wereldwijd gebruikt door politieke partijen die oog hebben voor milieu, klimaat en de grotere ecologische thema’s. Naast de groene thema’s focussen de groene partijen op een open samenleving en staan ze aan de linkerzijde van het politieke spectrum. Door de toenemende aandacht rond de klimaatopwarming, de overmatige vleesconsumptie in westerse landen, gaat er anno 2018 veel aandacht naar de groene thema’s. Groen weet zowel in Vlaanderen als in Nederland meer en meer kiezers te overtuigen van haar idealen.

Rood: sociaaldemocratische partijen

In Europa wordt de rode kleur geassocieerd met communisme, maar vooral met socialisme. Rood is eveneens de kleur van de socialistische arbeidersbeweging. De sociaaldemocratische partijen staan aan de linkerzijde van het spectrum, en streven naar een progressief beleid met aandacht voor de werknemers en de zwakkeren in de maatschappij.

Zwarte kleur voor extreemrechts

Extreemrechts wordt voornamelijk gelinkt aan een zwarte kleur. In Italië wordt zwart geassocieerd met fascisme. Zwarte vlaggen worden ook gebruikt door islamitische groepen. In België wordt de partij Vlaams Belang ook gelinkt aan de kleur zwart. Zwart staat gelijk aan een extreemrechts gedachtegoed. De migratiecrisis, die anno 2018 nog steeds actueel is, heeft ervoor gezorgd dat extreemrechtse partijen meer stemmen hebben kunnen winnen. Extreemrechts heeft het echter in vele landen moeilijk om echt door te breken, omdat tegen hen een cordon sanitaire wordt gevoerd.

Blauw, de kleur van het liberalisme

Blauw wordt in West-Europa geassocieerd met het liberalisme. Er wordt zelfs in bepaalde regeringen van een paarse regering gesproken, een combinatie van sociaaldemocraten (rood) en liberalen (blauw). Ook in de Verenigde Staten wordt blauw gebruikt als de kleur van de Democratische Partij, de partij van onder andere Barack Obama en Hillary Clinton.

Oranje: christendemocratie

De kleur oranje wordt soms geassocieerd met christendemocraten. In Vlaanderen is de kleur van CD&V oranje. De christendemocraten bevinden zich in het midden van het politieke spectrum. In Nederland wordt de kleur oranje gebruikt bij de partijen VVD en de SGP. De link wordt gemaakt met de naam Oranje (koningshuis).

Geel: kleur van de Vlaamse partij N-VA

Geel wordt eveneens geassocieerd met het liberalisme, en met het Jodendom. In Vlaanderen gebruikt N-VA de gele kleur als hoofdkleur. De Vlaamse leeuw, ook zeer bekend bij de Vlaamse Beweging, wordt steeds afgebeeld in het geel.

Voor- en nadelen van het uitdragen van je politieke voorkeur

Indien je aangesloten bent bij een partij, en deelneemt aan een verkiezing, dan heb je automatisch een politieke kleur. Een militant van een partij in de meerderheid, pronkt wel eens vaker met zijn kleur. Indien ‘blauw’ een verkiezing wint, dan is het uiteraard logisch dat je fier bent op de blauwe kleur van de partij. Politieke kleuren zijn er ook in overheidsbedrijven. Topmanagers met de juiste partijkaart op het juiste moment, maken kans om sneller vooruit te gaan in de hiërarchie. Politieke benoemingen zijn mogelijk als je gesteund wordt vanuit de politiek en je over de juiste partijkaart beschikt. Indien je echter als topmanager als ‘rood’ wordt beschouwd, en de socialisten bevinden zich in de oppositie, dan is de kans klein dat je promotie zal maken.