Zindelijkheidstraining

Het zindelijk maken van een peuter kan een emotioneel gevecht zijn. Uw kind kan zichzelf erg opgelaten voelen als zijn leeftijdsgenootjes al uit de luiers zijn, en u vind het vaak vervelend om u te moeten verantwoorden voor andere moeders als die oh zo vervelende opmerking komt: Is jouw kind nog steeds niet zindelijk? Hoe zit dat nu precies met zindelijk worden.....

Bekijk het eens vanuit uw kind

Tot nu toe is uw kind gewend zijn behoeften te doen wanneer het hem uitkomt, verder bekommert uw kind zich er niet om waar het is en met wie. Voor een kind is dat een heel prettig gevoel, het maakt hem opgelucht en blij. De natuur heeft het zo geregeld dat we op deze manier onze afvalstoffen kwijt kunnen, hij vind het allemaal wel best zo, dus waarom maken al die volwassenen zich er zo druk om? Plotseling wordt hij door zijn ouders op een koud hard potje neergezet, of op een enge grote wc met een heel groot gat waar je zomaar in kan vallen en meegespoeld kan worden. Veel kinderen vinden het ook een eng idee om iets van zichzelf achter te laten in de wc, dat vervolgens zomaar zonder pardon simpelweg doorgespoeld wordt, ik bedoel, hoe ondankbaar is dat ???
En waarom zijn die volwassenen opeens niet meer blij als ze hun behoefte in een luier gedaan hebben? Terwijl ze daar eerst juist zo enthousiast op reageerden? Allemaal erg verwarrend voor een kind .....

Zindelijk maken moet een ontspannen en leuk gebeuren worden

Erg belangrijk is om er geen wedstrijd van te maken, het is helemaal niet belangrijk hoe snel en op welke leeftijd een kind zindelijk is, het ene kind is nu eenmaal het andere niet. Zo werkt dat ook met praten en lopen, een kind moet er lichamelijk aan toe zijn, anders werkt het (nog) niet. Op het moment dat er een gespannen en ongezellige sfeer ontstaat, is het voor het kind erg moeilijk om iets te leren. Vrolijkheid en op een speelse manier zal een stuk beter werken.

Wat zijn de gevolgen van een te harde aanpak?

Zindelijkheidsproblemen zie je over het algemeen alleen maar bij ouders die er niet op de goede manier mee omgaan, boze scenes en eindeloos voor straf op het potje zetten werkt alleen maar averechts, en maakt het kind ook nog ns erg in de war. Het kind raakt overstuur en snapt de bedoeling van dit alles niet meer, en vaak zie je ook dat nervositeit ook nog eens resulteert in ongelukjes. Vroeg of laat krijgt het kind vanzelf in de gaten wat er van hem verwacht wordt, en tot die tijd is het belangrijk de lat niet te hoog te leggen, probeer het echt ontspannen en leuk te houden.

Hoe voorkom je problemen?

• Blijf ten alle tijde rustig en maak je niet teveel zorgen, dit soort gevoelens kunnen overslaan op uw kindje.
• De overgang van luier naar potje is een grote stap voor uw kind, neem de tijd en overhaast niets, las eventueel pauze's in. Hetzelfde geldt voor de overgang van het potje naar de wc.
• Heb geduld, pak het op een speelse manier aan.
• Een beloningssysteem werkt altijd erg goed bij kleine kinderen, in de vorm van bv. stickertjes verdienen of een gezond en lekker tussendoortje.
• Laat het kind nooit merken als u teleurgesteld bent.
• Ontwikkel een vaste routine, kinderen gedijen altijd het best bij regelmaat.

De controle over de ontlasting is makkelijker te leren dan over de blaas, dus over het algemeen zal uw kind eerder zindelijk zijn omtrent poepen dan plassen. Zo werkt dat ook met zindelijkheid 's nachts, dat is moeilijker dan overdag dus zal meestal ook pas later gebeuren.