Kinderen gillen en schreeuwen op straat, is dat normaal?

Bob, 12-05-2018 22:57 #35
Heel fijn dat ik deze pagina heb gevonden! Ik was even aan het zoeken geslagen op internet, want ik dacht echt dat ik gek was of zo, maar de hoeveelheid 'lotgenoten' hier sterkt mij in de gedachte dat het dus niet aan mij ligt.

Ik woon nu een jaar of vier in mijn huidige woning en ik verheug me regelmatig op regen, dan is het tenminste een beetje stil in de buurt. Op zomerse dagen gaan ze soms wel tot een uurtje of 10 door met gillen, stampen en bonken, gek word ik ervan. Ik snap ook niet hoe die kinderen zelf nou fatsoenlijk aan hun rust moeten komen als ze tot 9 of 10 uur in de weer zijn. Tegen de tijd dat ze slapen is het 11 uur en de volgende dag zijn ze bekaf, dat moet die ouders toch ook opvallen? En als dat nou alles was, maar ze bellen ook regelmatig aan om snoepjes en geld te schooien, brutale vragen te stellen, of omdat er weer een voetbal bij mij in de tuin ligt. Ik durf eigenlijk ook niks breekbaars in de tuin te zetten, want voor je het weet maken ze het stuk met die ongeleide projectielen van ze.

Het maakt ook niet uit hoe kortaf en geïrriteerd ik me opstel, ze lijken maar niet te willen begrijpen dat ik een hekel heb aan kinderen, of in ieder geval aan brutale, luidruchtige kinderen. Die ouders lijken ook maar alles best te vinden en zijn kennelijk compleet doof geworden, want anders zouden ze, lijkt mij, wel wat zeggen van die herrie. Ze moeten echter wel in de straat blijven, lekker om mijn huis heen dus, ze mogen vooral niet naar het speelplaatsje een paar meter verderop, want dan kan moeders ze niet meer in de gaten houden. Het aanvullende nadeel daarvan is dat kinderen van heinde en verre komen om bij mij om de hoek te spelen met die kinderen, op sommige dagen staan er wel 12 kinderen voor de deur te gillen en doen.

Een paar jaar geleden was ik trouwens 'for old times sake' weer eens naar de Efteling geweest en het viel me heel erg op dat vrijwel alle kinderen alleen maar liepen te rennen, gillen en etteren, heel anders dan vroeger. Nou is dat natuurlijk een pretpark en geen museum, maar het lijkt wel alsof kinderen niet meer in staat zijn om op een normale manier te bestaan in de wereld, ik maak me dan ook ernstige zorgen over het soort volwassenen dat ze gaan worden en bereid me voor op het ergste.

Het lijkt een teken des tijds, helemaal in lijn met loslopende vechthonden, onnodig toeteren, afval op straat gooien, voordringen, facebooken achter het stuur en noem het allemaal maar op. Het is gewoon een symptoom van de algehele hufterigheid van de huidige maatschappij en ik denk dat het eerder slechter dan beter zal gaan.

Ik wil in ieder geval weg uit deze buurt voordat die kinderen van die losgeslagen tieners worden waar geen land mee te bezeilen valt. Het zal nog even duren voordat ik zover ben dat ik weg kan, maar ik kijk al heel erg uit naar stille zomeravonden in mijn nieuwe achtertuin.

Mh, 15-08-2017 17:24 #34
Dat gekrijs uit volle macht is niet normaal en zou direct moeten worden gecorrigeerd. We willen dat de kinderen rustige en lieve spelletjes spelen. Zo niet dan corrigeren we de kinderen net zo lang totdat die normale spelletjes gaan spelen.

Maar soms worden kinderen nou eenmaal drukker als het bijvoorbeeld gaat stormen. Dus tot op zekere hoogte hoort het gekrijs erbij.

Maar veel ouders moeten in deze tijd allebei werken om een huis te kunnen betalen en alles wat erbij hoort. Dus wat betreft het toezicht op de kinderen daar schort nogal eens iets aan.

Maar wat denkt u van alle TV-programma's die het kind elke dag weer moet verwerken. Bijvoorbeeld nieuws uit de natuur zou een rustgevend programma moeten zijn althans zo zou een normaal redenerend mens dat programma inschatten. Maar kijk er eens naar. De presentator praat erg snel slikt woorden en zinsdelen in en het ene beeldfragment flitst voorbij als het andere nog niet voorbij is. Hoezo rustgevend. Natuurlijk gaat elk kind spreekwoordelijk stuiteren na het zien van alleen al zoiets. Van pedagogie heeft de programmamaker van dit programma helemaal niets begrepen.

Zo kan ik nog even doorgaan. Ook het volstouwen van kinderen met frisdranken en snoep zal ook niet bevorderlijk zijn voor de rust.

Al met al mag ik concluderen dat er een heleboel ouders en betrokken mensen waardeloze pedagogen zijn.

Gehinderde, 24-07-2017 16:56 #33
Zeer herkenbaar! Helaas zijn onze bijzonder rustige achterburen vertrokken… nu woont er een gezin met een aantal "gillende keukenmeiden" en jawel ook een trampoline… Wordt er niet gegild op de trampoline dan hoor je ze door de hele buurt… Jammer genoeg hebben velen niet meer het fatsoen om rekening met elkaar te houden, of hun kinderen behoorlijk op te voeden, sterker nog, veroorzaken zelf overlast.

Helaas voor ons kunnen de buren naast ons er ook wat van met housemuziek soms zelfs van midden in de nacht tot de volgende middag laat, en lijkt het of men elkaar op klompen achterna zit door het huis. In de tuin tieren welig de wietplanten, … Zo verwordt een nette buurt tot tokkiebuurt helaas.

Beertje, 22-04-2017 16:56 #32
Bij mij in de buurt zijn heel veel trampolines en ook twee daarvan gelijk tegenover mijn schutting. Ik werk de hele week en als ik een keer vrij ben en in de tuin wil gaan zitten dan heb je meestal te maken met keihard schreeuwende kids. De ouders zeggen niets van dat oorverdovende lawaai. Het is niet erg dat zij trampoline springen, maar dat gegil gaat door merg en been. Het kan toch ook wat minder luid. Ik heb een zware intellectuele baan en ik moet mij ook kunnen opladen. En de rest van het gezin heeft hier ook last van. Je kunt niet met zijn allen in de tuin zitten achter vanwege het gegil en dat je constant die personen ziet kijken in je tuin etc.

Moeder van 2. Meisjes, 23-07-2016 10:06 #31
Ik vind het heel jammer om de negatieve reacties te lezen en er vanuit gaan dat ouders niet kunnen opvoeden of niks willen doen aan het gedrag van hun kinderen. Mag ik even de andere kant toe lichten? Als parttime werkende moeder van 2 meisjes 5 en bijna 3 staat onze tuin ook wel eens op z'n kop. Ze lachen, huilen, giechelen en maken ruzie. Ik ben altijd bij ze in de tuin, of in de buurt, omdat ze te klein zijn om alleen gelaten te worden. Het gegil en geruzie vind ik als moeder ook niet fijn en spreek ze daar ook op aan, met indien nodig straf. Het zijn heus geen engeltjes hoor, maar ze zijn nog jong en moeten ook de kans krijgen om te ontdekken en te leren, zowel binnen als buiten. Overigens gaan mijn kinderen niet vroeg naar buiten en gaan ze gewoon op tijd naar bed. Mijn man en ik zijn bewust in een wijk met veel gezinnen gaan wonen, speeltuintjes, scholen etc. Dat de buren om ons heen hard muziek luisteren op een mooie zomerse dag, klussen, honden hebben en feestjes houden vind ik niet erg. Dat vind ik normaal en dat moet kunnen. Ook als het een keer in de nacht door gaat, dan doe ik mijn raam dicht en slaap lekker verder.

Laat ik naast gepensioneerde mensen wonen, waarvan de draaglast enorm laag is. Met het minste kreetje in de buurt of wat de meisjes maken, krijg ik passieve agressieve opmerkingen over de heg geslingerd. Is het gras in m'n tuin te lang, houden ze me in de gaten als ik me buitenshuis manoeuvreer, is de conifeer 50 cm te lang etc. Dat neem ik al jaren voor lief, om de goede vrede te bewaren. Totdat de buurman laatst besloot om op een stoel te gaan staan, over de heg naar de kinderen in het zwembadje te roepen dat ze hun gekwek moesten houden. Ja ze hadden plezier en maakten hierbij geluiden. En nee ze zaten er nog maar 15 min in en geen hele dag.
Toen was voor mij de koek op en heeft hij een flinke uitbrander van me gehad, waar ik niet trots op ben, maar het is wel gebeurd. Nu heb ik asociale kinderen en werd er de andere dag weer over de heg geroepen met commentaar. Wie is er asociaal denk ik dan?
Al jaren voel ik me opgelaten als ik met de meisjes in de tuin speel en doe er alles aan om het voor iedereen naar hun zin te maken. Maar het is nooit genoeg. Wat ik hiermee wil zeggen dat elke vorm van overlast ook een andere kant heeft en niet alle ouders hetzelfde zijn…

Poulisse, 05-06-2016 00:30 #30
Ik snap jullie echt. wij wonen in een ronding, jammer genoeg kindvriendelijk, en ook hier is het schreeuwen bleren en krijsen. als je er dan helemaal klaar mee bent en zegt dat ze nou ff lekker opdonderen en bij hun eigen huis gaan staan te schreeuwen kijken ze je aan en rennen vervolgens naar huis. Dan komt er iemand aan de de deur die zich vader noemt en zegt dat het niet normaal is dat ik zo tegen die kinderen schreeuw. zeg dan dat hij zijn kinderen op moet voeden en tegen de tijd dat ik er helemaal klaar mee ben hij als ouder er al wat van had kunnen zeggen. Wij wonen aan een park met vele speel toestellen maar dat is te ver en kunnen ze hun kinderen niet in de gaten houden. Als je dan zegt dan loop je ff mee want je bent een ouder kijken ze je aan alsof ze vuur zien branden. Ze kunnen wel 75 km met een kabouterhelm mountenbiken maar 25 meter met hun kind naar het voetbal veld dat is niet normaal. Ik scheld ze hard uit, incl. de kinderen en hoop dat ze s, avonds in hun bed pissen en dromen krijgen kijken of ze dan wat gaan ondernemen want als hun rust wordt verstoord dag na dag zullen ze dat geschreeuw ook wel zat worden. Vader en moeder worden is niet zo moeilijk maar papa en mama zijn met een normale opvoeding is een ander verhaal.
Ps: toen mijn zoon op de lagere school zat stonden er tussen de middag meer opa, s en vooral oma, s als ouders. Zouden die er ook bij hebben gezeten toen hun kinderen sex hadden en deze monsters baarden

Balans, 30-05-2016 22:34 #29
Voor veel ouders is het moeilijk om hun kind op te voeden. Eigenlijk zou het centrum voor jeugd en gezin een grotere rol moeten spelen m.b.t. de opvoeding van kinderen/ouders in sommige gevallen.
Ouders hebben vaak ook hun rugzakje, echter zij doen er vaak niets mee. Dus ouders zijn vaak blij als hun kids buiten spelen, hebben zij een beetje tijd voor zichzelf. En dat gegil van hun kinderen, dat boeit vele ouders niet, dat anderen hier last van hebben. Ik woon zelf in een buurt, waar de meeste ouders niet op hun kinderen letten. Door de kids wordt er zelfs met bakstenen gegooid, (het zgn tokkies gedrag) er wordt veel gepest en gescholden onder de kids en de ouders houden totaal geen toezicht. Het loopt op een keer verkeerd af, maar ja, je hebt als ouder zijnde wel een verantwoordelijkheid t.o.v. je kids, anders had je beter geen kinderen kunnen nemen.

Anoniem, 10-09-2015 18:32 #28
Hier in de straat ook heel erg last van. Het begon allemaal met wat treiteren, maar toen er wat van gezegd werd, toen draaide de sfeer al heel snel om. Nu heb ik bijna dagelijks last van die vervelende marokkaanse kindjes met ouders en buren erbij die die mij nog even moeten uitschelden, bij de supermarkt, de snackbar en zelfs vlak voor mijn woning, ze volgen me overal waar ik naar toe ga! Zelfs de politie geeft hun gelijk en zegt dat dat ik ze maar niet had moeten uitschelden. Nee, die kinderen schelden mij uit, en ik heb tegen ze gezegd dat dat niet mag! Ik ben maar een persoon en die lastpakken komen altijd in een groepje naar mij toe, maar nee hoor, ik ben de lastige, alsof ik de dader ben. Echt te ongelofelijk voor woorden dit! Echt, die agenten zouden hun baan moeten verliezen voor dit soort onzinnige manier van werken. De woonstichting en de wijkagent doen er niets aan, maar gelukkig heb ik via via wel mensen gevonden die wel weten hoe ze hun werk moeten doen.

Kelly, 05-08-2015 21:40 #27
En dan heb je nog die hypocrieten die wel zeiken over dat de hond van de buurvrouw af en toe een beetje blaft, terwijl die mensen hun eigen kinderen zelf niet aanlijnen! Die gillen alsof ze in brand staan de HELE dag door! Ik probeerde diverse malen een video op te nemen voor mijn werk, maar elke keer mislukte het omdat dat tuig (sorry, ik heb er geen ander woord voor!) er continu doorheen bleef gillen op de achtergrond. WEER mijn werk niet kunnen afmaken dankzij dat tuig en daardoor weer geld was misgelopen! Als een hond overlast veroorzaakt, dan wordt hij van de eigenaar afgenomen en in een asiel geplaatst. Dat zou ook met kinderen moeten gebeuren, want die ouders zijn dan duidelijk ongeschikt als opvoeder! Of ten minste een dikke vette boete door hun brievenbus! Dan leren ze het wel af! Bah! Wat voor tuig voedt zijn kinderen zo op?

Ana, 23-07-2015 18:39 #26
Ouders willen geen last hebben van hun kids en daarom worden de kids naar buiten toegestuurd en kids vinden het heerlijk om te schreeuwen omdat zij in feite geen echte aandacht krijgen van hun ouders. Kinderen hebben is gewoon een hebbedingetje, maar er wat voor doen ho maar. Gewoon een asociale maatschappij, lekker geen rekening houden met anderen.

Anoniempje, 07-10-2014 18:17 #25
Zo herkenbaar dit! Wij zijn 2 fulltime werkende personen die vroeg de deur uit gaan om files te vermijden en dus ook wat vroeger in de middag thuis komen. Van rustig thuis zitten in de tuin of in jouw woonkamer is er dan niet bij. Vaak spreek ik kinderen er op aan dat het een speelplaats is en GEEN SCHREEUWPLAATS. Hier geven ze gelukkig wel gehoor aan, al zij het meestal voor een half uurtje, tot de volgende ploeg weer komt. Ze komen van heinde en ver, dus ouders zijn er vaak niet te bekennen. Opvoeden is er tegenwoordig niet meer bij! Wat Marieke zegt, een huis is om tot rust te komen en dan wil ik niet mijn radio hard willen zetten om die kinderen niet te horen. Maak in godsnaam die speeltuinen buiten de wijken en laat de ouders daar met hen heen gaan, zodat wij weer rustig in de tuin of woonkamer kunnen zitten. Ik wil niet omwille van die schreeuwkinderen moeten verhuizen naar een ander gebied van het land, waar ik niet alle faciliteiten in de buurt heb.

ñ, 01-10-2014 08:48 #24
Hoe herkenbaar dit! Gillende kinderen, doordeweeks tot een uur of 10 's avonds. Of voetballende jongens in je smalle straat die je raam als doel gebruiken. Als je er iets van zegt, rennen ze weg en krijg je boze buren achter je aan. Een paar jaar geleden zei de kleuterjuf tegen mij dat mijn zoon zo zacht praatte dat ze hem haast niet konden verstaan.
Vroeg ik aan hem: "waarom praat je zo zacht op school?" Was zijn antwoord: "Ik praat niet zacht mama, de anderen schreeuwen zo hard!". Dat geschreeuw begint dus al vroeg…

Catherine, 23-07-2014 09:18 #23
Ja, een trampoline tegen de afscheiding van ons in hun grote tuin. Dicht bij ons terras. Niet ergens achter in de tuin, helaas. Steeds springende kinderen. Leuk. Maar waarom gillen ze continue zo hoog en zo hard? Het doet mij pijn aan mijn oren. Geeft dat hen geen gehoorverlies?

Cindy, 04-07-2014 10:08 #22
Helaas word ik ook geconfronteerd met gillende kinderen. Het houdt maar aan, dus ik veronderstel de de ouders en mede ouders denken, energie moet eruit, dus dagelijks ritueel. Kan niet meer normaal op mijn terras zitten lezen o.i.d. want het gaat door merg en been. Als je probeert duidelijk te maken dat dit echt te ver gaat, word je aangekeken en afgedaan dat dit met het ouder worden- in leeftijd - te maken heeft. Gister kreeg kind nieuw speeltje, trapauto met sirene. Aangemoedigd door moeder lekker scheuren over de stoep, jawel met sirene lekker hard aan en continueren maar hoor, ondertussen roepend kijk uit, goed zo, wat een aandacht aan/voor haar kind. Alleen vergeet men 'even' dat je met buurtbewoners te maken hebt.

Lena, 23-05-2014 13:28 #21
In jullie berichten las ik dat kinderen tot 9 uur 's avonds buiten spelen. Nou, hier is het tot 11 uur 's avonds met een beetje geluk. Heel wat nachten heb ik al niet kunnen inslapen omdat sommige ouders hun kroost perse nog tot 12 uur buiten ravotten. Dat een kind door slaapgebrek op school in slaap valt is tot daaraan toe. Kind kan daar blijven en wordt hoogstens uitgelachen. Maar als ik op m'n werk in slaap val, betekent dat (na vele keren) ontslag.

Denise, 05-12-2013 11:05 #20
Dat komt door al die stomme blaadjes zoals Ouders van nu. Laatst was er nog een jongen die net vader was geworden en die wist niet wat hij moest doen als zijn kind sliep en het eigenlijk tijd was voor de voeding, want dat stond niet in het boekje!

Annet, 28-10-2013 13:22 #19
Nee, het achter uit de keel schreeuwen van kinderen vind ik niet normaal, ik noem het geen spelen maar gebrek aan aandacht ofzo, een schreeuw om aandacht? In veel landen is het loze geschreeuw en luidruchtigheid van jeugd echt beduidend minder. Het is een doelloze en zinloze manier van je laten horen. Ik woon aan een speelplaats en inderdaad, ik ga er ook niet meer op af, het is altijd loos alarm.

Marieke, 06-09-2013 14:53 #18
Prioriteit nummer 1 is rust. Alsof de wijk "kinderparadijs"heet. Er wonen ook jongeren die geen behoefte hebben aan kinderen, ouderen die rust willen er wonen zoveel mensen! Nu praten die ouders met kinderen lekker bijdehand van ja jij maakt toch ook geluid. Ten eerste ja 1 uur per dag! Als ik hardcore muziek loop te draaien heel de dag door gaan ze wel anders piepen of wiet loop te roken piepen ze mooi anders! FATSOEN en respect een huis is om te rusten wil je feesten ga naar een discotheek, of ga lekker met je kind ff 500 meter/ 1 km lopen joh naar een stadspark, speeltuintje buiten de woonwijken val je ook nog eens af!

Jo, 06-09-2013 14:40 #17
Niet normaal precies! Hier hetzelfde probleem, gelukkig woon ik over 2 maanden in amsterdam-zuid waar de ouders hun kind fatsoenlijk opvoeden en je ze ook niet eens hoort!
Belachelijk dat ze tot 9 uur buiten spelen, hard praten, schreeuwen.
Nog belachelijker de gemeente die het lef heeft om openbare parkjes tegenover huizen te bouwen! Voor het gemak zeker? Onzin ik fiets toch ook helemaal naar de stad toe om naar een bar te gaan?Laat de ouders en kinderen lekker ff stukje lopen is ook nog eens goed voor hun gezondheid.Na mijn werk of tijdens me studie… heb ik dit dus niet en dan is het kortom onleefbaar. Wij hebben dan ook met heel de wijk handtekeningen verzameld dat er dus brieven rondmoeten gaan vanuit de gemeente met eventuele boetes. Desnoods Parkje verwijderen en het 500 meter verderop bouwen waar geen huizen zijn maar zwembaden, voetbalverenigingen.
Dit zou dus in heel Nederland verplicht moeten worden. Tuurlijk bouw wijken voor puur alleen ouderen, voor kindliefhebbers, voor jongeren die dag en nacht een soort discotheek voor hun huis willen creeeren maar zodra er 10 soort mensen in 1 wijk wonen is prioriteit nummer 1 toch echt RUST! Als ik dat niet in me huis kan krijgen waar dan wel?

Emmie, 24-08-2013 17:13 #16
Ook ik woon in een wijk waar eerst bijna geen kinderen waren. Heeeeeerlijk! Nu zijn er al heel veel komen wonen in de tussenliggende jaren. Het ergst is het dat bepaalde moeders hier, ook lopen te gillen en schreeuwen tegen hun kinderen vanaf een grote afstand. Als ze haar kinderen uit de speeltuin wil halen dan gaat ze met de auto (de hoek om) en dan draait ze het autoraampje naar beneden en schreeuwt ze dat ze thuis moeten komen. Zulke mensen zouden boetes moeten krijgen om hun gedrag! De kinderen krijgen totaal geen goede voorbeelden meer tegenwoordig!

Inge, 01-08-2013 16:23 #15
Hier in mijn straat is het ook zo, ik zie geen kind en neem aan dat ze ergens in een zijstraat spelen hier maar ik hoor ze heel duidelijk. Ik word er best wel gek van, het ergste is nog dat dit dag in dag uit is. In ieder geval in de zomer. Ook gaan ze 's avonds door tot een uur of 9, echt niet normaal.

Hanny, 19-07-2013 12:03 #14
Ook ik word helemaal stapel van de gillende kinderen op het plein waar ik woon. Er zijn bij ons op het plein door de gemeente plateaus aangelegd met allemaal waterbollen er in. Moeders die blijkbaar de moeite en tijd niet willen nemen om met hun kinderen naar strand of zwembad te gaan, komen naar ons plein toe om hun kinderen in dit water te laten spelen. Moeders gaat er gezellig bij zitten op een bankje. Geen vermanend woord te horen als de kinderen moord en brand gillen. Intussen kunnen de bewoners op ons plein geen rustig uurtje meer op hun balkon of terras zitten. Het is toch te gek voor woorden dat je naar binnen moet of je huis moet ontvluchten om nog een klein beetje rust te vinden. Het ligt dus inderdaad voor een groot deel aan de opvoeding, maar er wordt tegenwoordig ook totaal geen rekening meer gehouden met de medemens. Fatsoen en normen en waarden zijn ver te zoeken. Dat anderen last hebben van de kinderen interesseert de ouders van tegenwoordig blijkbaar geen steek. Er woont hier vlakbij ook een gezin met kinderen die met vriendjes hier op het plein komen spelen, skaten en voetballen. Er geldt hier een skate-en voetbalverbod, maar moeders vind dat zij het recht heeft om dit verbod te negeren. Zij is al diverse malen aangesproken op het gedrag van haar kinderen, maar het interesseert haar niets dat haar kinderen overlast bezorgen. Ook ik zou graag verhuizen, maar het behoort helaas niet tot mogelijkheden op het moment.

Debora, 06-06-2013 10:15 #13
Tomfrok woon jij soms aan de andere kant van mijn buren?
Na bijna twee jaar ben ik de wanhoop nabij. Zodra het weer het toelaat zijn mijn vier buurkinderen buiten te vinden: heerlijk buitenspelen en ravotten. Dat daarbij gelachen, geroepen en gehuild wordt, is geen probleem. Ook ik praat als ik buiten in mijn tuin zit en ook ik moet weleens hard lachen. Echter, vier kinderen hebben ook minstens vier vriendjes. Als er ruzie gemaakt wordt over de trampoline die tegen de schutting staat of er ontstaat onenigheid over een stuk speelgoed, dan lijkt het alsof ik op een gezinscamping sta. Uiteindelijk ga ik binnen zitten met de ramen dicht met de radio of tv aan waar de volumeknop flink hoog moet omdat de geluiden van buiten anders nog te horen zijn.
Ook ik heb al twee keer aangebeld om te zeggen dat wij last hebben van hun 'geluiden' en dat, dat voor studerende kinderen heel storend is. Er wordt dan beterschap beloofd, maar tevens werd het gebruik van oordoppen voorgesteld. Ach ja…
Naar mijn mening heeft het o.a. te maken met het feit dat ouders hun kind 'gelukkig' willen zien en men moeite heeft het kind te corrigeren. Ook ik heb als moeder van twee puberdochters de nodige steken laten vallen, maar ik heb altijd wel geprobeerd ze normen, waarden en respect bij te brengen.
Inmiddels ben ik zo ver dat we overwegen te gaan verhuizen. Nu is dat in deze tijd heel lastig dus ben ik bang dat ik nog een tijdje met oortjes in op de loungebank moet zitten om toch van het mooie weer te genieten.

Tomfrok, 03-03-2013 16:56 #12
Ik denk dat niemand moeite heeft met spelende kinderen. Ja, daar hoort een keer gegil bij, gehuil en gelach. Waar ik en velen moeite mee hebben is het constante gegil en geschreeuw van kinderen en dan vooral de reactie van al die onwetende ouders van tegenwoordig. Zodra het lente of zomer is moeten wij alle ramen en deuren potdicht maken in ons huis om nog enige rust te krijgen. De kinderen worden in de tuin gedumpt met hun trampolines en schreeuwen de hele buurt van 's ochtends tot 's avonds bijelkaar. We zijn al meerdere malen bij de ouders van diverse kinderen op een vriendelijke en nette manier gaan uitleggen dat hun kinderen alle recht tot spelen hebben, maar wij ook momenten om rustig in de tuin de zitten. De reacties varierden van scheldpartijen tot deuren die in je gezicht worden dichtgeslagen. En nee, wij zijn geen oude zeurdozen (we zijn vlotte dertigers) en nee, wij wonen niet in een achterstandswijk (alleen maar 2 onder 1 kap en vrijstaande huizen). Het probleem zit dus in de hele samenleving en heeft ALLES met opvoeding te maken en dat heeft weer ALLES met normen en waarden te maken. Echt te gek voor woorden dat kinderen de leefomgeving en het woongenot van volwassenen volledig kunnen bepalen.

Marco, 15-01-2013 10:20 #11
Ik zou graag een oorzaak willen weten, dan kan je er wat aan doen. Ik weet bijna zeker dat het voeding is "suikers" met name! Al lang kom ik in Indonesië, vroeger nooit geen gegil, alle mensen waren nog net zo rustig, heerlijk, maar nu hebben ze meer geld hebben ze Mc Doneld en Cola, en al het andere wat wij hier ook hebben. Gek genoeg worden de kindertjes daar ineens dik GILLEN ze en hebben ze ADHD. Hoe zou dat nou toch komen?
Ook geloof ik dat bepaalde stralingen een boosdoener is, wi-fi is heel slecht en stralingen van mobiele telefoon doen ook mee, op de meeste telefoons zit tegenwoordig ook wi-fi, dus lekker alles bij elkaar ga je vanzelf stuiteren. Dus denk na wat je je kinderen geeft qua voeding, en denk na of ze een mobieltje nodig hebben. In Finland is het verboden om kinderen een mobieltjes te geven omdat het erg slecht is voor je en zeker voor jonge mensen die nog in de groei zijn. En! Waar is de opvoeding van vroeger gebleven, Het lijkt wel of dat alles mag tegenwoordig, Vroeger kreeg ik heel veel NEE to horen, dat mag niet!
Daar ben ik groot, sterk en bewust van geworden. Ik wens jullie allen veel succes.

Groet Marco

Xx, 13-09-2012 20:09 #10
Als kinderen nu eens gewoon op de aangewezen plekken in de wijken spelen en niet tussen de geparkeerde auto's. Als de gemeente zorgt in de kinderrijke wijken voor genoeg van deze voorzieningen, als ouders weer een gaan opvoeden, als kinderen weer eens normaal op tijd naar bed gaan en als daarnaast iedereen een beetje verdraagzaam wordt, dan komen we een eind

Ja, Ik heb ook last van de hele vele kinderen die tot laat in de avond gillend door de straat gaan of in het speeltuintje spelen. Geen ouders die er iets van zegt en zelf heb ik eens gehoord. Als je zo staat te gillen op de plaats, ga je maar naar de speeltuin, ik heb hier geen zin in… Fijn zo'n moeder, die de ander er mee opschep.

Ik ben voor een campangne op tv: Spelen Oke! Gillen Nee!

Giva, 08-04-2012 12:11 #9
Nee, gillende en schreeuwende kinderen vind ik niet normaal. Maar 'onze' overheid blijkbaar wél! Het lijkt alsof dit land alleen maar uit kinderen bestaat. Met volwassenen, die toch dit schreeuwend volkje onderhoud, wordt totáál geen rekening gehouden. Ik zit hier nu op 1ste Paasdag binnen en hoor continue het schelle gegil van een stel idioten. Het spijt mij vreselijk, maar anders kan ik deze kinderen niet noemen. En als je er iets van durft te zeggen, vriendelijk, dan kijken ze je aan alsof ze niet tot tien kunnen tellen en vertrekken geen spier. Om nog geen vijf minuten later weer door te gaan met dit gekrijs. GEK worden wij ervan, maar er is niemand die ons serieus neemt. Verhuizen is geen optie, want krijsende kinderen lijkt een plaag, die niet uit te roeien is.

Moeike, 28-09-2011 00:59 #8
Ik ben moeder van 3 zoons en ja helaas ook zij schreeuwen, gillen en hebben een behoorlijke stemformule "helaas" zeg ik. Helaas lees ik dat er volgens jullie niet ÉÉN ouder meer in Nederland woont die hier hun kinderen op aanspreekt. Zodra ik hoor dat mijn kinderen gaan schreeuwen zowel in huis als buiten, roep ik ze bij me. Ik vertel ze duidelijk dat het gewoonweg niet kan dat gillen want we hebben buren en de buren hebben ook nog een pasgeboren baby dus met andere woorden ze moeten gewoon normaal spelen en dat kan ook met een normale stemgeluid. Hoor ik weer dat 1 van hen aan het gillen gaat, haal ik ze binnen en mogen ze fijn na gaan denken op de trap.
Het probleem dat kinderen gillen is "ze schreeuwen om aandacht"! Ik heb hier in de straat geen autovrijplekje waar mijn 2 jongste kunnen spelen, de oudste mag wel iets verder van huis weg dus die heeft geluk maar de 2 jongste, als die net even aan het fietsen zijn het zijstraatje moeten ze weer aan de kant voor een idiote automobilist die met 50 km per uur de straat inkomt rijden inplaats van 30 km per uur. Staat de buurman zn auto te wassen, moeten mijn kinderen oprotten omdat er anders wellicht eens schade aan de auto gebracht kan worden door die irritante spelende kinderen die totaal niet meer door de maatschappij welkom zijn. zo had ik ook eens gezellig alle kinderen uit de straat in mn tuin, was super gezellig en ik had een leuk zomers liedje opgezet voor hun (3 uur smiddags) 1 liedje maar die ze helemaal geweldig vonden, moet kunnen, daarna zou de muziek weer uitgaan. Nee komt buurman aan mn deur of die klote herrie uit mocht! nu word ie mooi… zaterdag ochtend, de zelfde buurman die aan mijn deur kwam klagen staat om 9 uur zijn schutting te schuren, is door de hele straat te horen… mijn zoon zat buiten rustig in de zandbak te spelen en riep van buiten af naar mij luid en duidelijk… MAMMA, WAAROM MAG DE BUURMAN WEL LAWAAI MAKEN! Dat geschuur van de buurman horen wij nu toch ook!? Zooo buurman die mag je in je broekzak steken… goedzo zoon!

Mensen… please probeer je niet om ieder ding druk te maken overdag zijn er geluiden jaaa, als het s'avonds maar rustig is. We hoeven toch niet als een stelletje dooien de dag door te brengen, We leven! Wat zou het een saaie boel worden zeg als we alle geluiden, gezellig of niet weg zouden halen. En oja haal niet alle ouders over 1 kam please. want deze moeder doet er degelijk wel wat aan.

Giva, 25-09-2011 12:06 #7
Bij mij in de buurt woont een meisje wat de hele dag ijzingwekkend loopt te gillen. Zó hoog, dat je je telkens ROT schrikt! Er is niets aan de hand, het gaat 'spelenderwijs'! Daarnaast moet je genoegen nemen met de hele dag blaffende honden, jongens die met een leren bal vlakbij je auto spelen, terwijl er op nog geen 25 meter speelvelden zijn! Als je daar op een fatsoenlijke manier iets van zegt, krijg je een woedende vader aan je deur; waar wij ons mee bemoeien, het is 'maar' een jongen van 10 jaar, die niet zo hard tegen een leren bal schopt! Ik vind het té walgelijk voor woorden dat kinderen tegenwoordig de dienst uitmaken zonder dat de ouders ingrijpen! Nee, die zijn te DRUK met zichzelf bezig, werken de hele week hard en hebben geen zin om in het weekend hun kinderen in het gareel te laten lopen! Conclusie: dit soort ouders zijn asociaal en laten hun kinderen gewoon aan hun lot over, waardoor de kans groot is dat hun kinderen het voorbeeld van de ouders volgen. Betalen WIJ ons dáár nu blauw voor?! Óók dit soort overlast zou bestraft moeten worden, vind ik.

El Burro, 18-08-2010 12:21 #6
Goh, wat een bekend verhaal… De buren hebben ook een kind wat ze de hele dag negeren en alles gaat doen om aandacht te trekken. Zo was de buurjongen flink vervelend aan het doen waarna ik er wat van zei, nou daar kwam pa Tokkie met zijn biertje in de hand dat ik mijn "smoel" moest houden, anders zou ik er nog wel achter komen…
Dan denk je dat je met een koophuis van die tokkies af bent, maar helaas… Niets is minder waar… Mensen willen 2 auto's, een te dure hypotheek etc etc om maar indruk te maken op anderen, maar ondertussen is het veel werken, schulden en flinke stress…
Als het kind dan vervelend is, mogen ze op straat gedumpt worden, want daar hebben de ouders dan geen zin in. Liefde en aandacht wordt afgekocht met fietsen en skelters en nintendo's, waardoor die koters weten dat ze overal mee weg komen. Wat ze ook flikken…
Zodra deze economische crisis voorbij is en de huizenmarkt weer aantrekt, komt er een te koop-bord voor het huis te staan en dan ga ik op zoek naar een minder kinder-"rijke" buurt…

Liz, 25-04-2010 19:10 #5
Alles draait tegenwoordig om de kinderen.
Dat leek vroeger heel anders en toen werden kinderen nog opgevoed. Toen was er ook gegil maar toen werd er nog wat van gezegd.
De tijden zijn veranderd, oke, en tot 22.00u mag men lawaai maken. Maar dat gegil is gewoon uit de hand gelopen en niet normaal meer.
Als mensen zich naar binnen laten jagen door het geschreeuw dan geef je je eigenlijk gewonnen en wordt er niks aan het probleem (want het is een probleem) gedaan.
Tot 22.00u mag dus ook de radio aan. Aangezien sommige kinderen tot 's avonds laat buiten lopen te gillen. Met de volumeknop op 17 als dat mogelijk is, dan hoor je dat geschreeuw misschien minder. Soms helpen oordoppen of een ipod niet eens als je zelf buiten zit. Om over gehoorschade maar niet te spreken.
Als je gezondheidsproblemen hebt, of gewoon even geen zin hebt in muziek, of gewoon even rust wilt, dan wordt het knap lastig ja.
Het is ronduit belachelijk dat alles en iedereen maar moet wijken voor dat kindergegil! Mensen hebben rekening met elkaar te houden en dat lukt niet als je het ene wel toelaat en het andere niet.

Alex (infoteur), 04-01-2010 13:55 #4
Het is helaas kenmerkend voor de verloedering van de Nederlandse maatschappij…
Ouders willen/kunnen vaak geen tijd besteden aan het consequent opvoeden van de kinderen…
En het wordt steeds makkelijker te zeggen, dat het 'normaal' is dat gegil, omdat de groep
gillende kinderen steeds groter wordt… Onlangs zat ik in de bus, toen een groep kinderen
van de buitenschoolse opvang de bus instapte met 3 begeleiders. De begeleidster schreeuwde
op onacceptabel hard niveau dat de kinderen rustig moesten doen. U begrijpt dat de kinderen
heerlijk op hoog decibel-niveau met elkaar gingen communiceren… Het doet letterlijk pijn
aan de oren. Het is normaal tegenwoordig…

Zolang de ouders elkaar het hand boven de hoofd houden door te zeggen dat het normaal is
én onze minister van Binnenlandse Zaken zelfs de intentie heeft het decibel-limiet voor kinderen
af te schaffen, is het eind zoek…

Blijkbaar is het afschaffen van de regels de enige oplossing om overlast uit de statistieken te houden…
Onacceptabel en belachelijk! Het recht op rust is in Nederland verdwenen…

Bij het zoeken naar een nieuwe woning, controleer ik of er geen pleinen, speelterreinen of scholen
in de buurt zijn… En het liefst woon ik zo hoog mogelijk, ver van de straat… En natuurlijk geen
buren met (schreeuwende) kinderen…

Het woongenot is tegenwoordig ondergeschoven en minder belangrijk dan de 'vrijheid' van kinderen
om te schreeuwen…

Helaas heeft de mens een alarmsysteem in het lichaam ingebouwd gekregen… Zodra een bepaald
decibel-niveau wordt bereikt door kinderen, gaat dit alarm bij volwassenen af… Ook juist als het niet
je eigen kind is… Het klinkt als alarm, alsof hulp nodig is en dit alarm doet bijna pijn… Dat alarm
is bij mij de afgelopen jaren bijna dagelijks afgegaan. Steeds bleek het vals-alarm. Mijn hulp
was niet nodig… Het bleek slechts een slecht opgevoed kind met een aandachtsyndroom…
Ik zou willen dit interne alarm te kunnen uitschakelen.

Blijkbaar kunnen vele ouders dit alarm wel uitschakelen.
Mij het is nog altijd niet gelukt…

De Nederlandse maatschappij verloerderd… Drastisch en snel…
Niet voor niets wil 75% van de Nederlanders op het platteland of aan de kust wonen…
Buiten de steden…

Jammergenoeg is dit niet voor iedereen mogelijk…

Ik wens u allen veel sterkte!

Lucia, 04-01-2010 12:16 #3
Ik woon pas in een kinderrijke buurt, ik moest de stad uit voor verkeerslawaai nu heb ik last van schreeuwende kinderen op een schoolplein en in de omgeving, kerstvakantie veel vuurwerk en nu weer dit.ik ben aan huis gebonden wegens chronische ziekte en heb tinnitus aan de oren. lijkt wel of die kids niet binnen les meer krijgen. en vroeger als kind gilden wij niet op t schoolplein.waar woon ik dan rustig? de maan? heb een 5jrskontrakt dus zit vast aan een duur huis, ga wel zorgen voor inwoning van een rustig persoon uit t buitenland.

Samer, 20-08-2009 13:03 #2
Ik kan me geheel vinden in hetgeen hier wordt beschreven. Ik woon in een afgesloten hofje, waar zeker 3 gezinnen zijn met peuters die de hele dag door ongecorrigeerd alles bij elkaar mogen krijsen, zo lijkt het. Ik heb geen ADHD maar kan ook absoluut niet tegen dit geluid! Ik begrijp inderdaad deze ouders niet, die hun kinderen zo'n vrijbrief geven te doen wat ze willen. Ben erg benieuwd wat dit voor consequenties heeft, wanneer deze gillende kleuters pubers gaan worden. Bescheidenheid lijkt ver te zoeken. Zoals gezegd; en maar kinderen maken, maar opvoeden ho maar. Helaas is het 'not done' om hier iets van te zeggen tegen de 'zogenaamde' ouders, omdat je je dan met diens zaken bemoeit.
En dan nog iets; ik kan mij niet herinneren dat dit 10 jaar geleden ook het geval was! Wat is er gebeurd in de tussentijd, vraag ik mij af…

Joost Ramakers, 10-08-2009 22:48 #1
Nieuwe juppen-families in deze 19e eeuwse wijk in Amsterdam beschouwen de tuin als duur betaald en compromisloos verlengstuk van hun woonkamer. Lekker in het (bijna) centrum van Amsterdam en toch een tuin. Jippie! Stel je "Schatjes" voor, 6 tot 12 uur lang gillen, schreeuwen, janken, jennen, en je staat verbaasd wat ze nog meer met die mond kunnen de hele dag door, en dat zowat ELKE (mooie) dag. In Kroatie zag ik in het stadje en op het strand tientallen spelende kinderen die bij elkaar minder lawaai maakten dan deze kinderen per stuk! Het kan dus echt wel. Welke kinderen zijn later beter af, vraag ik me af, kinderen die discipline hebben meegekregen of de kinderen die volledig stuurloos en ongecorrigeerd zijn opgevoed? De Tokkies mogen dit niet, ik mag niet een uur mijn muziek hard zetten (als ik dat al zou willen, want ik wil wel rekening houden met mijn buren), maar deze kleine geluid-terroristjes mogen blijkbaar ALLES. Volledig ongecorrigeerd schreeuwen ze hun stembanden zowat kapot. Ze staan boven de wet, ook al produceren ze onwettig hoge decibelen… Ik vind een uur of desnoods 2 uur per dag niet erg, maar dit houdt gewoon nooit op, en ik woon er nog geen 10 meter tegenover, ik kan wel janken van ellende, ik word er echt flink gestoord van! Ik heb ADHD, geluid komt sowieso ongefilterd bij me binnen, zit in de WAO, ik probeer echt te relaxen, het van de andere kant te bekijken, ik kijk "Schatjes" om enig begrip op te kunnen brengen, maar hoe kan ik rustig worden, me niet proberen te ergeren, eventueel rustig te gaan praten met mijn buren, als ze je eerst volledig ongevraagd en ongewenst opzadelen met krankzinnig lawaai. Hoe kan ik mediteren met constant gekrijs op de achtergrond? Hoe word ik rustig en sereen, om dit vervolgens op een volwassen manier te bekijken of aan te pakken? 150 huishoudens moeten continu mee genieten met (vooral) 2 families. Ik probeer er maar steeds de vinger op te leggen, maar het lukt me niet… Ben ik zuur, oud (ik ben 51), heb ik een persoonlijkheidsstoornis, een probleem, ben ik niet fris in mijn hoofd, en/of ben ik jaloers dat ik zelf geen al dan niet krijsende kinderen heb? Of is het toch gewoon puur en super asociaal om je kinderen de hele dag in de tuin te dumpen en zelf binnen te gaan zitten achter het dubbel glas (dat huurders in deze buurt niet hebben)? Reactie infoteur, 11-08-2009
Geachte heer Ramakers,

Ik begrijp uw reactie woord voor woord. Het is helaas geen uitzondering, de situatie waarin u zich bevindt. Het is tegenwoordig de regel: kinderen gillen, schreeuwen en produceren onwettige decibellen met dagelijkse regelmaat, uren achtereen. Ook hier is dat dagelijks aan de orde.

U bent niet zuur, niet oud, u hebt geen probleem, u bent fris in uw hoofd en u lijkt me niet jaloers op het stel krijsende kinderen: het is heel gewoon om het gekrijs en onacceptabel geproduceerde aantal decibellen niet te kunnen accepteren.

Heel veel mensen ervaren dagelijks hetzelfde. En het meest vervelende is uiteindelijk het gebrek aan vermogen er iets aan te doen. Als ik aan de kinderen vraag op het plein hierachter of ze nu na twee uur gillen alsof ze vermoord worden, even een niveautje minder hard geluid willen maken, schreeuwt hun moeder vanaf haar balkon dat ik maar in Bloemendaal of Wassenaar moet wonen als ik geen geluid van kinderen wil horen.

Het is te gek voor woorden! Ik zou maar moeten verhuizen, omdat mevrouw besluit kinderen te nemen, maar er bewust kiest ze vervolgens niet op te voeden.

Het kost nu eenmaal moeite en energie om consequent te zijn en op te voeden. Ouders van tegenwoordig kiezen voor de gemakkelijke weg. Blijkbaar hebben zij zelf een filter waardoor zij het gekrijs en gegil niet horen, maar zadelen anderen er wel mee op. Dát is pas a-sociaal, maar wordt niet als dusdanig benoemd. Dat ik er iets van zeg, maakt mij in de algemene opinie a-sociaal. Niets is minder waar natuurlijk.

Ook de heel nette mevrouw van verderop, met haar bakfiets en man in 3-delig kostuum, laat haar twee dochtertjes van een jaar of 3 a 4 alleen achter op het plein. De vrouw loopt weg en tijdens het weglopen beginnen de twee dochtertjes al te huilen en hysterisch te krijsen. MAMAAAA 30x achtereen op hysterische toon met enorme decibellen. Mevrouw negeert haar krijsende kinderen, gaat naar haar huis, doet de deur en de ramen dicht en vindt het wel ok. Maar haar kinderen zitten op enkele meters van mijn huis te krijsen. Ik heb geen filter, ik kan het niet uitzetten en ik zit er mee opgezadeld. Uren achtereen. Hoe a-sociaal is dat?

De mentaliteit is compleet onacceptabel en de maatschappij verloedert. De kinderen betalen de rekening. Met een gebrek aan regelmaat, consequent gedrag, discipline, persoonlijke aandacht en stimulering, komt er uiteindelijk niets van terecht.

En tot die tijd, worden anderen opgezadeld met het probleem. Wel kinderen maken, geen kinderen opvoeden. De kinderen gillen hysterisch omdat ze geleerd hebben alleen op die manier aandacht te krijgen. Verder negeren de ouders de kinderen gewoon.

Had ik maar zo'n filter, kon ik hen maar negeren. Maar het gekrijs en hysterisch gegil gaat bij mij door merg en been.

Met dit mooie weer, zit ik niet in mijn tuin. Met dit mooie weer, heb ik geen ramen open. Met dit mooie weer laat ik me opsluiten in mijn eigen woning, door de a-sociale ouders van tegenwoordig. Dagelijks geconfronteerd, dagelijks machteloos. En het wordt ieder jaar erger.

Onacceptabel toch?

Ik wens u veel sterkte.

Met vriendelijke groeten.

• Plaats zelf een reactie, vraag of opmerking bij dit artikel…